Σε ένα ακόμα αντεργατικό ντελίριο επιδόθηκε χτες η ηγεσία των βιομηχάνων. Σε συνέντευξη Τύπου, που παραχώρησε η διοίκηση του ΣΕΒ, έδωσε, ουσιαστικά, «οδηγίες πλεύσης» στην κυβέρνηση και επιβραβεύσεις, για το Ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων, το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων στον ΟΤΕ, τη θέση των πρώην ΔΕΚΟ σε σχέση με το Δημόσιο και τις αναγκαίες - όπως υποστηρίζει - μεταρρυθμίσεις. Με όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες μέρες, είναι ολοφάνερο πως κυβέρνηση και βιομήχανοι - με τους κάθε είδους υποστηρικτές της πολιτικής τους - αλληλοτροφοδοτούνται και εναρμονίζονται πλέον στη νέα σκληρή επίθεση, που διεξάγουν εναντίον των εργασιακών και ασφαλιστικών κατακτήσεων των εργαζομένων. Κατά τ' άλλα, οι μεγαλοβιομήχανοι καταγγέλλουν κάθε ιδέα αντίδρασης των εργαζομένων, τους οποίους προτιμούν να τους πιάσουν στον ύπνο και ίσως γι' αυτό τους καλούν ...«να περιμένουν να δουν και μετά να αντιδράσουν».

Στις μεταρρυθμίσεις, με βασικό άξονα τη στρατηγική της Λισαβόνας, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση ο πρόεδρος του ΣΕΒ Ο. Κυριακόπουλος, επισημαίνοντας ότι την αναγκαιότητά τους την αναγνώρισαν, τόσο η κυβέρνηση, όσο και η αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ) στην πρόσφατη ΓΣ των μεγαλοβιομηχάνων. Σ' αυτό το σημείο, ο Ο. Κυριακόπουλος επανέλαβε το τελευταίο «παράπονο» που προβάλλει ο ΣΕΒ: «Ολοι συμφωνούν, η κοινωνία δέχεται την ανάγκη αλλαγών, αλλά, όταν έρχεται η ώρα των προτάσεων που θα αλλάξουν τη σημερινή κατάσταση, όλοι αντιδρούν»...

Ο ΣΕΒ θεωρεί ότι τέτοιου είδους είναι και η αντίδραση για την κυβερνητική πρόταση στο Ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων. Ηταν η στιγμή, που ο πρόεδρος των βιομηχάνων χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα περί «προνομιούχων» εργαζομένων - «όπως λέγεται» - που απολαμβάνουν «διπλά και τριπλά» δικαιώματα σε σχέση με τους άλλους εργαζόμενους και που η κοινωνία δεν μπορεί να επιβαρυνθεί για να εξασφαλίσει τα προνόμιά τους! Βέβαια, ο πρόεδρος του ΣΕΒ θεωρεί απόλυτα φυσικό το γεγονός ότι οι βιομήχανοι - που απολαμβάνουν 100 και 200 φορές παραπάνω προνόμια χάρις στον ιδρώτα των εργαζομένων - δε δίνουν δεκάρα για τίποτα και για κανέναν. Για τον ΣΕΒ έχει αξία ότι «δε θα επιβαρυνθεί από τη ρύθμιση ο Ελληνας φορολογούμενος», ενώ οι τράπεζες θα διασωθούν...

Οι περαιτέρω οδηγίες του ΣΕΒ προς την κυβέρνηση και τους κάθε είδους υπηρέτες, που υπεραμύνονται της εφαρμοζόμενης πολιτικής, συμπυκνώνονται στα εξής:

• Ολες οι πρώην ΔΕΚΟ «πρέπει να περάσουν ολοκληρωτικά στους ιδιώτες».
• «Σε καθεστώς ιδιωτικού τομέα δε νοείται μονιμότητα», οπότε το παράδειγμα του ΟΤΕ πρέπει να επεκταθεί.
• «Οι δημόσιοι υπάλληλοι αμείβονται πολύ σε σχέση με αυτό που παράγουν», παρόλο που οι αμοιβές τους δεν είναι υψηλές.
• «Μια μείωση προσωπικού στο Δημόσιο, π.χ. κατά το ήμισυ, θα βελτίωνε τις αποδοχές αυτών που θα έμεναν», οι οποίοι θα ήταν και οι καλύτεροι.
• «Ο ΣΕΒ δεν έχει διαμορφώσει θέση για τη μονιμότητα στο στενό δημόσιο τομέα, ωστόσο υπάρχουν οι προσωπικές απόψεις των μελών του» και, όπως είπε ο Ο. Κυριακόπουλος, «με βάση τις γενικότερες τοποθετήσεις, τα συμπεράσματα είναι εύλογα».

Μια ακόμη αναφορά του Ο. Κυριακόπουλου, στην προσπάθεια να φανεί το ...κοινωνικό πρόσωπο του ΣΕΒ, χειροτέρευσε περισσότερο τα πράγματα. Πρέπει, είπε, να κατευθύνουμε τις δυνάμεις μας στους αδύναμους, «οι περισσότεροι συνταξιούχοι παίρνουν σύνταξη 500 ευρώ, εκεί πρέπει να κάνουμε κάτι και όχι γι' αυτούς που παίρνουν συντάξεις 2 - 3 χιλ. ευρώ»! Σε ερώτηση του «Ρ» αν ο ΣΕΒ θεωρεί ότι οι συντάξεις πρέπει να κινούνται λίγο πάνω από τα 500 ευρώ, η απάντηση του προέδρου ήταν: «Δεν ξέρω. Ο,τι αντέχει η τσέπη μας. Δεν είμαι τεχνοκράτης από αυτούς που κάνουν τις αναλογιστικές μελέτες»!!! Βεβαίως, ο ΣΕΒ θεωρεί ότι πρέπει να γίνουν ευρύτερες αλλαγές στο Ασφαλιστικό, επικαλούμενος, για άλλη μια φορά, την έκθεση της ΓΣΕΕ, σύμφωνα με την οποία απαιτείται ακόμη 1,4% του ΑΕΠ - πλέον του 1% - για να υποστηριχτεί «το πιο υγειές Ταμείο της χώρας τα επόμενα 20 - 25 χρόνια. Δε θα έφτανε ολόκληρος ο κρατικός προϋπολογισμός για να στηριχτούν όλα τα Ταμεία», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ο. Κυριακόπουλος.

Αλλαγές, όμως, πρέπει να γίνουν και στο Εργασιακό και ο πρόεδρος του ΣΕΒ είπε ότι «είναι υπερβολικές οι αντιδράσεις, ακόμα η κυβέρνηση δεν έχει κάνει τίποτα, ας δούμε και έπειτα αντιδρούμε», ενώ θεωρεί ότι αν καταργηθεί ο «νόμος Γιαννίτση» για τις υπερωρίες δεν πρόκειται να δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα. Μέλημα του ΣΕΒ είναι, όμως, ο «κοινωνικός διάλογος» και δηλώνει κατηγορηματικά ότι θα τον «διαφυλάξει», στη βάση της εμπειρίας, σύμφωνα με την οποία τα μέτρα που προηγουμένως έχουν περάσει από αυτόν, συναντούν λιγότερες αντιδράσεις από μια απευθείας ρύθμιση, όπως έγινε με τα «μέτρα Γιαννίτση» για το Ασφαλιστικό, με αποτέλεσμα ένα χρόνο μετά να θεσπιστεί μια πολύ πιο ήπια μεταρρύθμιση! Οι βιομήχανοι εκθείασαν τα επιτεύγματα του «κοινωνικού διαλόγου», αναφερόμενοι και στην «εργασιακή ειρήνη» και στις πολλές κοινές θέσεις τους με την ΓΣΕΕ, που οι κυβερνήσεις «επιλεκτικά» έχουν αποδεχτεί.

Με δεδομένη την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε ρυθμίσεις που απαλλάσσουν τις τράπεζες από το μεγάλο μέρος των ασφαλιστικών εισφορών και υποχρεώσεών τους, το ντόπιο και ξένο τραπεζικό κεφάλαιο άρχισε να «ακονίζει μαχαίρια» για την απόκτηση μεγαλύτερων μεριδίων αγοράς. Οι διαθέσεις αυτές επισημαίνονται και στην ετήσια έκθεση της εταιρίας Συμβούλων KANTOR CAPITAL, που δημοσιοποιήθηκε - προφανώς όχι τυχαία - χτες, μετά την απόφαση της κυβέρνησης να αποκαλύψει τα σχέδιά της για το ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό των τραπεζοϋπαλλήλων. Στην έκθεση αυτή, αναφέρεται μεταξύ άλλων - και χωρίς περιστροφές - πως η «επίλυση του ασφαλιστικού συστήματος των ελληνικών τραπεζών αποτελεί προϋπόθεση για τους ξένους επενδυτές που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν σε ελληνικά τραπεζικά ιδρύματα».

Δίνοντας ένα στίγμα της στρατηγικής του τραπεζικού κεφαλαίου η μελέτη της KANTOR CAPITAL καταλήγει στις παρακάτω διαπιστώσεις:

• Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο αποτελεί πρώτο στόχο εξαγοράς για τις μεγάλες τράπεζες.
• Η Νονa Bank και η Εγνατία Τράπεζα θα προσέθεταν αξία στη Γενική Τράπεζα και στην Ασπίς.
• Η Τράπεζα Κύπρου αποτελεί πρώτο στόχο εξαγοράς για τις μικρές τράπεζες.

Τα παραπάνω είναι εξόχως αποκαλυπτικά για τις πραγματικές προθέσεις των τραπεζιτών, που εδώ και αρκετό καιρό αξίωναν από τις κυβερνήσεις την «επίλυση» του ασφαλιστικού κατά τα δικά τους «καλά και συμφέροντα», δηλαδή με τη συρρίκνωση του μισθολογικού κόστους. Η κυβέρνηση διαλαλεί ήδη την εισαγωγή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στο Χρηματιστήριο, για το οποίο η «λύση» του ασφαλιστικού (Μάρτης 2005) πέρασε τότε «στα μουλωχτά», για να αποτελέσει προπομπό των εξελίξεων στις άλλες τράπεζες.

Η συγκεκριμένη έκθεση αποκαλύπτει, αυτό, που είναι ευρέως διαδεδομένο, ότι δηλαδή οι μεγάλοι τραπεζικοί όμιλοι ετοιμάζονται να «βάλουν πόδι» στο συγκεκριμένο πιστωτικό ίδρυμα, που συγκεντρώνει και μεγάλη μάζα καταθέσεων. Η μελέτη διαπιστώνει επίσης την ύπαρξη πλεονεκτημάτων για την περαιτέρω διείσδυση γαλλικών κεφαλαίων. Στο πλαίσιο αυτό η Societe Generale, η οποία πέρσι, παραμονές εκλογών, εξαγόρασε τη Γενική Τράπεζα, θα είχε συμφέροντα στην απόκτηση της Νονa Bank (από την οποία σχετικά πρόσφατα αποχώρησαν οι... Κοντομηνάδες) και επίσης στη βορειοελαδίτικη Εγνατία Τράπεζα. Αν και στη μελέτη δεν υπάρχει αναφορά, είναι γνωστό ότι ο μεγαλομέτοχος της Εμπορικής Τράπεζας, η επίσης γαλλική Gredit Agricole έχει βάλει όρο τη «λύση» του ασφαλιστικού, προκειμένου να καθορίσει τη στάση της.

Σύμφωνα με την KANTOR το σύνολο του προσωπικού των τραπεζικών ομίλων το 2004 αριθμούσε 77.116 εργαζόμενους και ήταν μειωμένο κατά 2% σε σύγκριση με το 2003. Επισημαίνουν επίσης το ενδεχόμενο κινήσεων των τραπεζών για την «αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας». Το συγκεκριμένο - χωρίς να ομολογείται ανοικτά - παραπέμπει στα σχέδια της κυβέρνησης για την «αξιοποίηση» της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, την οποία οι μεγαλοτραπεζίτες βλέπουν σαν νέα πηγή κέρδους.