ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κάθε δίκιο επιβάλλεται

Του Δημήτρη Χαντζόπουλου από τα «ΝΕΑ»

Κάτω από «άλλες συνθήκες», στοιχειώδης δημοκρατική εντιμότητα θα επέβαλε, διάφορες δυνάμεις να χτυπάνε σήμαντρα, να καλούν σε συναγερμό, να πληροφορούν την εργατική τάξη για το ένα μετά το άλλο τα νέα δεινά που βρίσκονται στα σκαριά, να βοηθάνε τους εργάτες να οργανώσουν μετά γνώσεως την πάλη τους.

Αυτές οι «άλλες συνθήκες», υπάρχουν μόνο στα παραμύθια περί άσπιλης, αμόλυντης δημοκρατίας. Οι «δημοκράτες» ανησυχούν μόνο για ένα: Την «κοινωνική διαταραχή», που εμποδίζει τη συναίνεση στο «σφάξε με αγά μου να αγιάσω». Και ως «δημοκράτες» δεν παρουσιάζονται, βεβαίως, μόνον οι οπαδοί της αστικοδημοκρατικής νομιμότητας, αλλά όλος αυτός ο συρφετός, που, όπως στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, συμπεριλάμβανε στους «αριστερούς» τον Κλίντον, έτσι και σήμερα αξιώνει να υποταχτούν τα πάντα σε μιαν «αριστερά», που μόνο κοινό της χαρακτηριστικό είναι ο αντικομμουνισμός.

Κάθε Δίκαιο υπηρετεί στον καιρό του μια συγκεκριμένη τάξη. Το οθωμανικό Δίκαιο ήταν κατάλληλο για να διατηρείται μια συγκεκριμένη σχέση υποταγής, που αντιστοιχούσε στον καιρό της φεουδαρχίας. Οτι η έλλειψή του δημιουργεί σήμερα συγχύσεις σε διαφόρους, είναι άλλου τύπου πρόβλημα. Δεν αφορά το Δίκαιο.

Το αστικό συνταγματικό Δίκαιο ήταν, επίσης, αναγκαίο στον καιρό του για να εξασφαλίζει η αστική τάξη συμμάχους ανάμεσα στα θύματά της, τους εργάτες. Κάθε φορά που τα πράγματα σφίγγουν, η αστική συνταγματική τάξη πάει περίπατο. Η ερμηνεία περί του δικαιώματος στην απεργία, είναι ενδεικτική.

Οταν τα πράγματα φτάνουν εκεί όπου η εργατική τάξη αρνείται να απολαύσει το βιασμό της, τότε είναι η ώρα για τις «μεγάλες ιδέες». Να η «πατρίδα» που κινδυνεύει, κι ας είναι μόνο το σεντούκι του Λάτση που εμφανίζει πρόβλημα κερδοφορίας. Να η «κοινωνία» που δεν αντέχει κι ας είναι οι τραπεζίτες που βιάζονται να ξεμπερδεύουν με τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Αρκετά! Ενας παππούς 84 χρόνων σήμερα, που σημαίνει βγήκε στη σύνταξη το αργότερο το 1986, τον καιρό της μεγάλης δόξας του ΠΑΣΟΚ, περιγράφει πως συνέχισε να δουλεύει ώσπου «δε με βαστούν πλέον τα πόδια μου». Ποια «συναίνεση» τον κράτησε δεμένο στο κάτεργο; Ποιοι επέβαλαν τα «κοινωνικά συμβόλαια», κάνοντας τον Λάσκαρη να μοιάζει ξεπερασμένος; Ποιος ξεπούλησε στον ΟΤΕ, στα ΕΛΠΕ, ποιος ξεπουλά στις τράπεζες, ζητώντας να εφαρμοστεί ο νόμος Ρέππα, που συνεχίζει τους νόμους Σιούφα;

Είναι αργά για δάκρυα. Καμιά συναίνεση, καμιά υποταγή. Ωρα για λαϊκή συμμαχία, ικανή - μόνο και εφόσον είναι ισχυρό το ΚΚΕ - να επιβάλει το δικό της δίκιο.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΖΗΤΟΥΝ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ; ΤΑΦΟΥΣ ΑΝΟΙΓΟΥΝ

ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ (1): «Οσοι έχουν έστω και στοιχειωδώς ασχοληθεί με το πρόβλημα του ασφαλιστικού στη χώρα μας καταλήγουν σε ένα κοινό συμπέρασμα. Καμιά μεταρρυθμιστική πρωτοβουλία δεν μπορεί να προχωρήσει αν δε στηρίζεται σε μια ευρύτατη κοινωνική και πολιτική συναίνεση. Δε χρειάζονται περισσότερα για να υποψιαστούμε ότι χωρίς συναίνεση οι ρυθμίσεις θα οδηγηθούν σε αποτυχία» (από το κύριο άρθρο στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ (2): «Ισως θα ήταν σκόπιμο να επανεξετάσει η κυβέρνηση συνολικά το θέμα των διαρθρωτικών αλλαγών και να επιδιώξει τη μεγαλύτερη δυνατή κοινωνική συναίνεση. Γιατί ο καύσωνας στην οικονομία και την κοινωνία δεν αντιμετωπίζεται με τα αποτελέσματα δημοσκοπήσεων που συνηγορούν στις αλλαγές» (από το κύριο άρθρο στη «ΧΩΡΑ»).

ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ (3): «Οπως αποδεικνύεται και από νέες χτεσινές δηλώσεις του πρώην προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και από τις επισημάνσεις του συνδικαλιστικού κινήματος, η κυβέρνηση πορεύεται στο Ασφαλιστικό και αυθαίρετα και τυφλά προκαλώντας κοινωνική αναταραχή (...) χωρίς προηγούμενες αναλογιστικές μελέτες και χωρίς τη συναίνεση, όχι μόνο των τραπεζών αλλά και των τραπεζοϋπαλλήλων, νομοθετική ρύθμιση δε γίνεται - ούτε είναι νόμος αυτός που τελεί υπό την αίρεση νέου νόμου. Ας πάρει λοιπόν πίσω η κυβέρνηση το επίμαχο νομοσχέδιο» (από το κύριο άρθρο στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΞΕΠΟΥΛΗΣΑΝ: «Ο λόγος της ανησυχίας τους είναι σαφής: Οι τράπεζες, ύστερα από 15 μέρες απεργίας, βγαίνουν από το παιχνίδι, η ιστορία του ΟΤΕ τελείωσε πριν καν αρχίσει, οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ έκαναν πίσω. Αρα, ποιος θα μείνει να συνεχίσει τον αγώνα;» (η Κάτια Μακρή στην κυριακάτικη «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»)

...ΚΑΙ ΑΦΗΣΑΝ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ: «Οταν παίρνω κάθε μήνα μετά βίας 730 ευρώ, εκ των οποίων τα 382 ευρώ τα δίνω για το ενοίκιο, πώς να μην έχω άγχος; Από τις 15 του μήνα ξεμένω και περιμένω πώς και πώς να περάσει η εβδομάδα για να πάω στην τράπεζα. Αρκετά χρόνια αφ' ότου βγήκα στη σύνταξη συνέχισα να δουλεύω, για να μπορούμε να τα βγάζουμε πέρα - δε με βαστούν όμως πλέον τα πόδια μου» (ο κ. Αλέκος Λαμπρινίδης 84 ετών/ «ΤΑ ΝΕΑ»).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Δυναμική ΛΑΪΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στις εξελίξεις

Η ΧΩΡΑ: Λουκέτο σε εκατοντάδες επιχειρήσεις

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Με σκιές και ρήγματα ψηφίζεται το ασφαλιστικό

ΤΟ ΒΗΜΑ: Επεσαν έξω σε όλα

ΤΑ ΝΕΑ: Πετά το γάντι ο Εβερτ στον Καραμανλή

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΕΒΕΡΤ

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΤΑ ΠΗΡΕ ΣΤΟ ΚΡΑΝΙΟ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Στον Λάτση και η Εμπορική;

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: «Μας πιέζουν τώρα για κουκούλωμα»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: «ΦΥΣΙΚΗ» εξόντωση βάσεων

ΕΘΝΟΣ: ΑΣΑΝΣΕΡ οι βάσεις για ΑΕΙ - ΤΕΙ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ στη φορολογία ακινήτων

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Εθνικό σχέδιο δράσης κατά των ναρκωτικών

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Μήτση): ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ζωής από Καραμανλή

Η ΑΥΓΗ: Οι στίχοι οι τελευταίοι...

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: 20 δισ. δολάρια για όπλα χωρίς σχεδιασμό

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): «ΧΡΥΣΕΣ» ΤΟΥΑΛΕΤΕΣ στο «Ελενα Βενιζέλου»

«Κοινωνία» οι τραπεζίτες; «Οι απεργίες των τελευταίων ημερών που έχουν δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην καθημερινή ζωή των πολιτών αναδεικνύουν την απόσταση που χωρίζει στις περισσότερες περιπτώσεις τους απεργούς από την κοινωνία» (από το κύριο άρθρο στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

«Πατρίδα» ο Λάτσης; «Τέτοιος αντεθνικός απεργιακός σάλος δεν ξανάγινε στη δόλια πατρίδα, ούτε καν στις μέρες της κατοχής όταν το ΕΑΜ κατέβαζε τον κόσμο σε μαζικές απεργίες μόνο που τότε ο στόχος τους ήταν οι ξένοι κατακτητές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους. Οχι η ίδια η πατρίδα» (ο Χρ. Πασαλάρης στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

Αυτό, δα, έλειπε «Η απεργία επιτρέπεται μόνο για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών γενικά συμφερόντων. Το Σύνταγμα δεν αναγνωρίζει δικαίωμα απεργίας για τη διαφύλαξη και προαγωγή των ασφαλιστικών συμφερόντων των εργαζομένων» (ο Β. Αναγνωστόπουλος, νομικός σύμβουλος της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» / «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ»).

Πρόβλημα «τάιμιν»! «Ηταν - και δικαιολογημένα άλλωστε - μεγάλες οι προσδοκίες για την ελληνική οικονομία από τη φετεινή καλοκαιρινή τουριστική περίοδο (...) άλλα όμως οι σχεδιασμοί πρόβλεπαν και αλλού οι εξελίξεις φαίνεται να οδηγούν, καθώς οι πρωθυπουργικές παρεμβάσεις έχουν ήδη διαμορφώσει και κατά πάσα βεβαιότητα θα διατηρήσουν ένα κλίμα το οποίο κάθε άλλο παρά εγγυάται μια αδιατάρακτη και αποδοτική τουριστική περίοδο (...) κι όλα επειδή η κυβέρνηση όχι μόνο δε διαθέτει σχέδιο και προγραμματισμό, αλλά ούτε κι ένα σωστό "τάιμιν" δεν μπορεί να επιλέξει» (από το κύριο άρθρο στο «ΕΘΝΟΣ»).