Δυο μέρες μετά, ο υπουργός Απασχόλησης, Π. Παναγιωτόπουλος, ήρθε να επιβεβαιώσει πλήρως τα όσα τόνιζε η ανακοίνωση του ΚΚΕ, δηλώνοντας ότι δε θα καταθέσει άμεσα τροπολογία για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, τις υπερωρίες, κλπ., αλλά θα κάνει πρώτα διάλογο με τους «κοινωνικούς εταίρους». Με άλλα λόγια, ενώ η κυβέρνηση - όπως όλοι γνωρίζουν - έχει επεξεργαστεί, ήδη, τα νέα αντεργατικά μέτρα, αναζητεί συνενόχους για να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και να μειώσει τις αντιδράσεις τους. Και, βέβαια, θα βρει κάποιους «κοινωνικούς εταίρους», για να κάνει ένα διάλογο για τα μάτια του κόσμου, αλλά ας είναι σίγουρος ότι με τέτοια νανουρίσματα δε θα αποκοιμίσει τους εργαζόμενους. Στη γωνία τον περιμένουν οι ταξικές δυνάμεις τον κ. Παναγιωτόπουλο, αν τολμήσει να προωθήσει το αντεργατικό πακέτο. Αυτός και οι κοινωνικοί του εταίροι θα ψάχνουν να βρούνε μέρος για να κρυφτούν...
Η σκηνή είναι από την πρόσφατη προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή και αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα του... απείρου δικομματικού κάλλους: Στο βήμα είναι ο Γ. Παπανδρέου και καταγγέλλει την κυβέρνηση της ΝΔ για διαπλοκή, λέγοντας «δίνετε τα έργα στους ίδιους, στον Μπόμπολα και τον Κόκκαλη». Λίγο μετά, πήρε τον λόγο ο Κ. Καραμανλής και κατάγγειλε πως το ΠΑΣΟΚ αποτελεί ακόμη και σήμερα το «χαϊδεμένο των διαπλεκομένων»...
Κατά τ' άλλα, βέβαια, σε τίποτε δεν αλλάζει η ουσία, εάν δεν παίρνουν τα δημοσια έργα, τις προμήθειες κλπ. οι προαναφερόμενοι μεγαλοεπιχειρηματίες, αλλά κάποιοι συνάδελφοί τους. Ετσι κι αλλιώς, ο λαός τίποτε δεν έχει να κερδίσει...
Με την απομόνωση μιας πρότασης ότι η λίστα στα προγράμματα με υποκατάστατα «είναι αποτέλεσμα και της προπαγάνδισης ότι μπορεί να υπάρξει θεραπεία με την υποκατάσταση κάποιων ουσιών», προσπαθεί η χτεσινή «Αυγή» να απαντήσει στο προχτεσινό σχεδόν ολοσέλιδο ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να εξαγνίσει την εμπορευματοποίηση του πόνου των χρηστών και των οικογενειών τους, με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, που εκχωρεί την εξάρτηση στους ιδιώτες - και μάλιστα των προγραμμάτων χαμηλών προδιαγραφών - χρησιμοποιώντας ως κύριο επιχείρημα την αναμονή 4.000 ανθρώπων στη λίστα.
Ετσι, αφού η «Αυγή» έκανε «γαργάρα» την εντεινόμενη εμπορευματοποίηση - όπως το επισημάναμε σε προχτεσινό σχόλιο με τίτλο «τα ...αμφιλεγόμενα της Αυγής» - επιτίθεται στο «Ρ» και φτάνει στο σημείο να χυδαιολογεί, γράφοντας ότι «ο "Ριζοσπάστης" προτιμά να μετρά άψυχα πτώματα στα δίχτυα των εμπόρων ναρκωτικών και στα πεζοδρόμια της απόγνωσης, παρά να βλέπει χρήστες ναρκωτικών να προσέρχονται στις υπηρεσίες υγείας».
Ας ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, για μια ακόμη φορά τα πράγματα. Το ΚΚΕ και ο «Ρ» υποστηρίζουν τον θεραπευτικό πλουραλισμό που έχουν τελικό στόχο την απεξάρτηση - όπως ξεκίνησαν δηλαδή και τα προγράμματα υποκαταστάτων. Και όχι μόνο. Δημόσια έχει δηλώσει η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα ότι η διαδρομή μέχρι την απεξάρτηση είναι θέμα των επιστημόνων, πρώτα και κύρια.
Απεξάρτηση, όμως, με ταυτόχρονη χρήση τούτης ή της άλλης ουσίας δεν υπάρχει. Οχι γιατί το λέμε εμείς, αλλά σύμφωνα με τα επιστημονικά πορίσματα. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα έγραφε πρόσφατα ο πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ, καθηγητής Ν. Παρασκευόπουλος: «Είναι απρόσφορη μέχρι και επικίνδυνη μια πρόταξη των ιατρικών και φαρμακευτικών προσεγγίσεων, όταν πρόκειται για εξαρτημένους εφήβους. Αν ο έφηβος μάθαινε στην κρίσιμη ηλικία ότι μια ιατρική συνταγή ή μια κάψουλα τον σώζει από το αδιέξοδο και το ψυχοπλάκωμα σε όλη του τη ζωή θα αναζητούσε ουσίες κάθε είδους, για να διαχειριστεί τα αδιέξοδά του» («Ελευθεροτυπία» 29/6/2005). Και πολύ περισσότερο, βέβαια, δεν υπάρχει θεραπεία (δηλαδή, απεξάρτηση) με τη χορήγηση αποκλειστικά και μόνο υποκαταστάτων, όπως τείνουν να κάνουν τα σχετικά προγράμματα.
Αυτές τις αλήθειες θ' αποφασίσει να τις αναγνωρίσει η «Αυγή», αντί να χυδαιολογεί σε βάρος του «Ρ»; Ή, μήπως, η ιδεολογική εξάρτηση απ' το συμβιβασμό με τις ουσίες είναι ισχυρότερη απ' την εξάρτηση αυτή καθ' αυτή απ' τις ουσίες;
Αν το πάρει κανείς τοις ...μετρητοίς, μάλλον, θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε να βουλιάξει την (καθ' όλα ελεύθερη) οικονομία της. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι σε αυτή τη χώρα βρίσκονται όλες οι εταιρίες - κολοσσοί στην κατασκευή πολεμικού υλικού και η διαπλοκή τους με άλλους παραγωγικούς και μη κλάδους - ακόμη και με το Χόλιγουντ - είναι τεράστια.
Είναι επίσης πασίγνωστο πως η «Λόκχιντ», η «Τζένεραλ Μότορς», η «Ράιθον», η «Κράισλερ» και τόσες άλλες δεν κατασκευάζουν ...σφεντόνες και νεροπίστολα. Πυρηνικά, μίνι πυρηνικά, βομβαρδιστικά και άλλα τέτοια πράγματα φτιάχνουν, που σίγουρα ανήκουν στην κατηγορία των όπλων μαζικής καταστροφής. Για να μην αναφερθούμε στον «πόλεμο των άστρων»...
Οι Αμερικανοί βέβαια, όταν θεσμοθετούν τέτοιες προτάσεις, εννοούν πάντα τα όπλα μαζικής καταστροφής ...των άλλων και, μάλιστα, πολύ συγκεκριμένων άλλων.
Πρώτα και κύρια, μιλούν για εργοστάσια και εταιρίες της Β. Κορέας, της Συρίας και του Ιράν και όσων άλλων χωρών συμπεριληφθούν στην πορεία στο λεγόμενο άξονα του κακού. Γεγονός, το οποίο αποτελεί ένα ακόμη σαφές μήνυμα, για τις μελλοντικές εξελίξεις.
Και, βέβαια, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την αξιοποίηση του «δικαιώματος κατάσχεσης», στο πλαίσιο των συνεχώς εντεινόμενων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών.
ΠΑΝΤΩΣ, ΜΙΑ και ασχολούμαστε με τις αμυντικές εταιρίες των ΗΠΑ, ακούστε μιαν ενδιαφέρουσα πληροφορία: Σύμφωνα με έρευνα που έκανε το αμερικανικό πανεπιστήμιο της Σόνομα, εκπρόσωποι των εταιριών αυτών βρίσκονται στα διοικητικά συμβούλια όλων σχεδόν των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης!
Ενδεικτική η περίπτωση της «Ουάσιγκτον Ποστ», όπου τα περισσότερα μέλη της διοίκησής της μετέχουν και στον όμιλο της «Λόκχιντ - Μάρτιν»! Ετσι, για να έχουμε μιαν ιδέα για τους οργανισμούς που υποτίθεται ότι εκφράζουν τον ...ορισμό της ανεξάρτητης ενημέρωσης πέραν του Ατλαντικού. Αυτήν, που πολλοί αρέσκονται, εδώ στην Ελλάδα, να την αναφέρουν σαν παράδειγμα προς μίμηση.