Εχει χάσει λέει τον ύπνο του ο υπουργός Απασχόλησης Πάνος Παναγιωτόπουλος από την ύπαρξη των ανέργων. Το είπε με τόσο δραματικό τρόπο που λίγο ακόμα και θα τον πιστεύαμε, αν δεν ξέραμε ποιος είναι αυτός που το λέει και τι κάνει για να υπηρετήσει το σύστημα που στηρίζεται στην ύπαρξη των ανέργων.

Αλλωστε πέρα από τα λόγια, τα ίδια του τα έργα κραυγάζουν. Γι' αυτό και όταν ξανασκεφτήκαμε τα λόγια του είπαμε πως δε λέει ψέματα. Πράγματι ξενυχτά ο Παναγιωτόπουλος, όχι βέβαια για την εξαφάνιση της ανεργίας, αλλά για το πώς η ύπαρξη των ανέργων θα αβγατίσει κι άλλο τα κέρδη των αφεντικών του.

Πολυδιαφημίστηκε, και για κάποιους δικαίως, η συναυλία των «Σκόρπιονς» που έγινε στο στάδιο Καραϊσκάκη. Αυτό που παραδιαφημίστηκε όμως, ήταν εκείνο το τραγούδι του συγκροτήματος, «Wind of change» (άνεμος της αλλαγής), που, όπως έλεγαν και οι παρουσιαστές των δελτίων ειδήσεων στο σπικάζ της είδησης, συνόδευσε την κατάρρευση του τείχους του Βερολίνου. Και βεβαίως τα περισσότερα πλάνα από τη συναυλία ήταν από αυτό το τραγούδι.

Από τότε που γράφτηκε το τραγούδι μέχρι και σήμερα, φαίνεται πως οι Σκορπιοί άλλους ανέμους αλλαγής είδαν να συντελούνται σε όλο τον κόσμο. Οι χιλιάδες πρόσφυγες, οι νεκροί από την πείνα και την εξαθλίωση σε πολλές χώρες από αυτές που εννοούν στα τραγούδια τους, τα χιλιάδες θύματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου του ΝΑΤΟ, που προκάλεσαν οι - προσωρινά - νικητές, τους οποίους υμνούν με κομψό τρόπο στο συγκεκριμένο τραγούδι, προφανώς δεν ήταν και ό,τι καλύτερο θα φαντάζονταν οι δημιουργοί...

Μια λοιπόν και διαψεύστηκαν, αφού «τα παιδιά του αύριο...» δεν μπορούν να ονειρεύονται γιατί πολλά από αυτά δολοφονούνται από τα ΝΑΤΟικά στρατεύματα, είτε στο Ιράκ, είτε στη Σερβία, είτε στο Αφγανιστάν, τουλάχιστον ας αποφεύγουν το συγκεκριμένο τραγούδι στις συναυλίες και ας κρατήσουν το σφύριγμα της εισαγωγής... Ας σταματήσουν, λοιπόν, να προκαλούν τα εκατομμύρια βασανισμένων σε όλο τον πλανήτη από τον «άνεμο της αλλαγής» που τους σαρώνει στο πέρασμά του.