ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 7 Αυγούστου 2005
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
«Να σηκώσουμε ανάστημα στα ιμπεριαλιστικά σχέδια»

Συνέντευξη με την Εμιλι Νάφα, Γραμματέα της Επιτροπής Ειρήνης της Ιορδανίας

Η Εμιλι Νάφα
Η Εμιλι Νάφα
Οι δραστηριότητες του ΝΑΤΟ κλιμακώνουν την ένταση στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής ενώ οι ΗΠΑ επιμένουν στην προώθηση των ιμπεριαλιστικών τους σχεδιασμών. Σε όλα αυτά, τα φιλειρηνικά κινήματα οφείλουν να σηκώσουν ανάστημα, υποστηρίζει μιλώντας στο «Ρ» η Εμιλι Νάφα, Γραμματέας της Επιτροπής Ειρήνης της Ιορδανίας.

- Ποιος θεωρείτε ότι είναι ο ρόλος του ιορδανικού κινήματος ειρήνης σήμερα υπό τις συνθήκες που επικρατούν σε ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής; Πιο συγκεκριμένα ποιοι είναι οι στόχοι σας;

- Εξαιτίας της σοβαρότατης κατάστασης που επικρατεί στην περιοχή, με την κλιμάκωση της ισραηλινής επιθετικότητας που υποστηρίζεται από την αμερικανική ηγεσία κατά του παλαιστινιακού λαού και με την αμερικανική κατοχή στο Ιράκ αλλά και τις παρεμβάσεις των ΗΠΑ στις εσωτερικές υποθέσεις του Λιβάνου καθώς και τις αμερικανικές απειλές κατά της Συρίας και του Ιράν, το Ιορδανικό Συμβούλιο Ειρήνης συμμετέχει στην προσπάθεια να ενισχυθεί η εγρήγορση και η ετοιμότητα αυτού που ονομάζουμε κοινωνία των πολιτών. Στόχος μας είναι να ενδυναμωθεί η διεθνής αλληλεγγύη προς τον παλαιστινιακό λαό και να ασκηθεί πίεση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ προκειμένου να λάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και μέτρα ώστε να εφαρμοστούν οι αποφάσεις του σχετικά με το παλαιστινιακό πρόβλημα διά μέσου ειρηνικών μέσων και με γνώμονα τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος ίδρυσης ανεξάρτητου βιώσιμου κράτους.

Επίσης, στόχος μας είναι να υποστηρίξουμε τον ιρακινό λαό στον αγώνα του για τερματισμό της αμερικανικής κατοχής και για δημιουργία ενός ενωμένου δημοκρατικού κράτους. Προσπαθούμε να υψώσουμε το ανάστημά μας απέναντι στην κυβέρνηση Μπους και τα ιμπεριαλιστικά της σχέδια για επαναχάραξη του γεωπολιτικού χάρτη της περιοχής με απώτερο σκοπό τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και την εδραίωση της παγκόσμιας αμερικανικής ηγεμονίας μέσα από την επιβολή της «νέας τάξης πραγμάτων» διά μέσου στρατιωτικών μέσων.

Ολα αυτά, δεν μπορούν να υλοποιηθούν, φυσικά, αν δεν ενισχυθούν οι σχέσεις και η συνεργασία των κινημάτων ειρήνης τόσο σε περιφερειακό επίπεδο όσο και σε παγκόσμιο προκειμένου να αναλάβουν κοινές πρωτοβουλίες και δράση για τη διαφύλαξη της ειρήνης, της ασφάλειας και της σταθερότητας για όλους τους λαούς.

«Το ΝΑΤΟ προκαλεί ένταση»

- Πώς αντιλαμβάνεστε το ρόλο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στις εξελίξεις στην περιοχή τόσο στο άμεσο όσο και στο απώτερο μέλλον;

- Τα γεγονότα δείχνουν ότι οι ΗΠΑ και οι χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ, σε ένα δεύτερο πλάνο, βρίσκονται πίσω από τα νέα εγκλήματα πολέμου και τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις. Εκτός από την απόλυτη κυριαρχία, ένας ακόμη στόχος τους είναι να δημιουργήσουν αγορές για όπλα, να πουλήσουν όπλα και να αυξήσουν τα έξοδα που οι λαοί της περιοχής θα κάνουν για στρατιωτικό εξοπλισμό. Η απόφαση του ΝΑΤΟ να δημιουργήσει ειδικές δυνάμεις Ταχείας Επέμβασης αυξάνει την ένταση.

Πριν από αυτό, το ΝΑΤΟ είχε δημιουργήσει τη Μεσογειακή Ειδική Δύναμη - Mediterranean Taskforce - και κάλεσε την Αίγυπτο και την Ιορδανία μεταξύ άλλων χωρών της περιοχής, να συμμετάσχουν προκειμένου να «προωθηθεί η διμερής συνεργασία ανάμεσα σε χώρες μέλη και σε χώρες μη μέλη του ΝΑΤΟ». Εντός του πλαισίου αυτού, ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί και στη στενή συνεργασία Ισραήλ - Τουρκίας, όπως αυτή υπαγορεύτηκε από τις ΗΠΑ. Είναι ένας ακόμη παράγοντας που προκαλεί ένταση στη Μέση Ανατολή και στο Αιγαίο.

Είναι σαφές ότι ο πολιτικός και οικονομικός ρόλος του ΝΑΤΟ καθώς και η δράση του επεκτείνεται στη βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή. Δεν μπορεί κανείς να μην αναλογιστεί ότι η παρουσία ξένων στρατιωτικών δυνάμεων στις χώρες της περιοχής (με βάσεις, στρατεύματα, είτε ως κατοχικές δυνάμεις), συμπεριλαμβανομένων των στόλων που έχουν πυρηνική δυνατότητα και βρίσκονται στη Μεσόγειο και στον Περσικό Κόλπο, σε συνδυασμό με την επέκταση του ΝΑΤΟ προς το νότο και την παρουσία της αμερικανικής δύναμης ταχείας ανάπτυξης στη Μέση Ανατολή, είναι ένα εξαιρετικά επικίνδυνο δεδομένο. Η ατμόσφαιρα και το κλίμα που δημιουργείται είναι στρατιωτικό και όλα αυτά μπορεί να λειτουργήσουν ενθαρρυντικά για ορισμένες δυνάμεις που θα θελήσουν να μετατρέψουν τις πολιτικές και οικονομικές τους διαμάχες σε πολεμικές συγκρούσεις.


Ε.Μ.


Σκέψεις για το κίνημα ειρήνης

Η επέτειος του ατομικού ολοκαυτώματος στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι στις 6 και 9 Αυγούστου 1945 γίνεται αφορμή για βασικές επισημάνσεις της κατάστασης του κινήματος ειρήνης. Στις μέρες μας βρέθηκαν ορισμένοι να βλέπουν το κίνημα ειρήνης ως μία επετειακή ιστορία του παρελθόντος. Εκούσια ή ακούσια αγνοούν το χαρακτήρα του ως μία κοινωνικοπολιτική δύναμη κριτικής και παρέμβασης. Απομακρύνονται από τις ιστορικές του καταβολές ως δυναμικής έκφρασης των λαϊκών συμφερόντων.

Κι όμως! Είναι το κίνημα ειρήνης που από τη μετεμφιλιοπολεμική δεκαετία του 1950 έγινε η κινητήρια δύναμη των εργατολαϊκών αγώνων για συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες κόντρα στο τότε αστυνομικό κράτος και την παλατιανή καμαρίλα. Είναι αυτό που στελέχη του βρέθηκαν στις αντιδικτατορικές οργανώσεις και στα χουντικά κολαστήρια. Είναι αυτό που τράβηξε στη δεκαετία του 1980 το χώρο της αντιπυρηνικής αντίστασης και του παγκόσμιου αφοπλισμού στο σύνθημα: «Ταυτόχρονος ελεγχόμενος παγκόσμιος αφοπλισμός». Είναι το κίνημα ειρήνης που πρωτοστάτησε στον αγώνα της κατάργησης των ξένων στρατιωτικών βάσεων και τη διάλυση όλων των στρατιωτικών συνασπισμών.

Σήμερα του δίνεται η δυνατότητα μιας ευρύτερης ανασυγκρότησης στο πλαίσιο της γενικότερης λαϊκής ανάτασης και στη βάση των νέων αντικειμενικών δεδομένων. Το εγχείρημα δύσκολο και οι δυνάμεις μικρές. Ομως αυτό δε σημαίνει ότι θα γίνει αφορμή για τη μονιμότητα μιας χειμωνιάτικης και καλοκαιρινής ραστώνης. Ούτε σημαίνει ότι θα μετατραπεί σε «υπενθυμητή» επετειακών γεγονότων της Ιστορίας.

Σημαίνει ότι στις τρέχουσες ιστορικές συνθήκες αντιλαϊκής επέλασης θα συμβαδίσει στην προσπάθεια ανασυγκρότησης, αντίστασης και αντεπίθεσης του εργατολαϊκού κινήματος. Περισσότερο, οφείλει να γίνει πρωτοστάτης της ευρύτερης κοινωνικής κινητοποίησης. Είναι η δυνατότητα που προκύπτει από τον ίδιο το χαρακτήρα του ως κοινωνικό κίνημα. Οπως και παλιά, όπως και πάντοτε, να συχνωτιστεί με τα λαϊκά προβλήματα ελευθεριών και επιπέδου ζωής στα σύγχρονα δεδομένα και να τα μπολιάσει, να τα δέσει με το πρόβλημα της παγκόσμιας ειρήνης και ελευθερίας εθνών, κρατών και λαών. Ολα όσα πληροφορούμασταν, εξετάζαμε και γνωρίζαμε για τους κινδύνους της παγκόσμιας πυρηνικής απειλής και του πιθανού ολοκαυτώματος, για τους εξοπλισμούς και τους κινδύνους του πλανήτη, έχουν «πλακωθεί» με μαύρη σιωπή...

Αυτό συμπληρώνεται με την παραπληροφόρηση για μια περίεργη τρομολαγνία, ενός περίεργου αφανούς προσώπου, μιας περίεργης τρομοοργάνωσης. Το αποτέλεσμα είναι η συνεχής αύξηση ανελεύθερων αντιλαϊκών μέτρων. Ολη η προσπάθεια της μαύρης Διεθνούς του κεφαλαίου είναι να σπάσει την παραδοσιακή ενότητα μεταξύ του εργατολαϊκού και αντιπολεμικού - αντιμιλιταριστικού κινήματος. Είναι αλήθεια ότι ως ένα βαθμό το έχει πετύχει. Η μαύρη Διεθνής προσπαθεί να φέρει στο προσκήνιο του ενδιαφέροντος της διεθνούς κοινής γνώμης τον αφανή Μπιν Λάντεν στη θέση του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Στη θέση του αντιπολεμικού κινήματος της αμερικανικής νεολαίας κατά του βρώμικου πολέμου στο Βιετνάμ επιζητά να εδραιώσει την τρομολαγνία ως διεθνές αποδεκτό καθεστώς ανελευθερίας και σιωπής.

Η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι μένουν να μας θυμίζουν την αποφασιστικότητα και τον αμοραλισμό του ιμπεριαλισμού στο τέλος ενός παγκόσμιου πολέμου, που στην ουσία ήδη είχε λήξει με την ήττα του ναζιστικού άξονα. Η θύμησή τους υπάρχει ως μία μαύρη στιγμή της Ιστορίας, όχι απλά και μόνο για να θυμόμαστε. Υπάρχει ως συνεχής ανανέωση αγώνα για τη ζωή, την αξιοπρέπεια και την πρόοδο. Ο επετειακός εφησυχασμός δεν ταιριάζει στους αγωνιστές του κινήματος ειρήνης.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ