Νέα δεινά επιφυλάσσει η κυβέρνηση στους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα για την περίοδο μέχρι και το 2008, με τη δέσμη μέτρων που έχει συμπεριλάβει στο «Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων 2005 - 2008» (ΕΠΜ). Με το πρόγραμμα αυτό, που μόνο «εθνικό» δεν είναι, επιδιώκεται η εκπλήρωση των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας και στην ουσία η ενίσχυση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων με την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Εμμέσως πλην σαφώς, αυτό το ομολογεί και η ίδια η κυβέρνηση, σημειώνοντας στο ΕΠΜ, (το παρουσίασε χτες σε συνέντευξη Τύπου ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ.Αλογοσκούφης) πως «Η δημιουργία ισχυρού απασχολήσιμου εργατικού δυναμικού σε συνδυασμό με ένα βιώσιμο και ανταγωνιστικό επιχειρηματικό περιβάλλον, αποτελεί βασική παράμετρο αύξησης της απασχόλησης και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας».

Με τη διατύπωση αυτή, η κυβέρνηση αποσαφηνίζει πως με την οικονομική της πολιτική φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια πλημμυρίδα... απασχολήσιμων, μισοκαταρτισμένων δηλαδή εργατικών δυνάμεων, φθηνά αμειβόμενων, οι οποίοι, ανάλογα με τη συγκυρία του οικονομικού κύκλου, θα προσλαμβάνονται στην περίοδο της οικονομικής άνθησης, ενώ σε περιόδους ύφεσης και κρίσης θα πλαισιώνουν το στρατό των ανέργων. Στα πλαίσια αυτά, θα αξιοποιηθούν και νέες αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις, με το άνοιγα του Ασφαλιστικού, που η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να εξωραΐσει με την καθιέρωση «κατώτατης σύνταξης» και «γραμμής για τη φτώχεια»!

Η πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει στην κατάργηση των συμβάσεων εργασίας, περιλαμβάνεται και στο ΕΠΜ που κάνει λόγο για «ποικιλία συμβάσεων». Στην ουσία, προαναγγέλλουν την καθιέρωση των εργοστασιακών ή ακόμα και των ατομικών συμβάσεων εργασίας, με το επιχείρημα ότι έτσι θα ενισχυθεί η συμμετοχή στην αγορά εργασίας όλων των κοινωνικών ομάδων, ενώ θα δημιουργηθούν κίνητρα μετατροπής της αδήλωτης σε «κανονική» απασχόληση. Στο κεφάλαιο «απασχόληση - κατάρτιση - εκπαίδευση» αναφέρονται αναλυτικά όλα τα μέτρα πολιτικής που προωθούνται από το υπουργείο Απασχόλησης, με στόχο φυσικά τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Ετσι αναφέρουν ότι «ειδική βαρύτητα έχει δοθεί στην προώθηση της μερικής απασχόλησης και άλλων ευέλικτων μορφών απασχόλησης».

Το κείμενο βρίθει από όρους όπως «προσαρμοστικότητα των εργαζομένων και των επιχειρήσεων στις μεταβαλλόμενες συνθήκες», «προγράμματα διά βίου μάθησης», τα οποία βέβαια κινούνται στη λογική της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων. Οι προτεραιότητες των «μεταρρυθμίσεων» που θέτει η κυβέρνηση με το ΕΠΜ 2005 - 2008, κινούνται φυσικά στους αστερισμούς της λιτότητας και της ανταγωνιστικότητας, είναι οι ακόλουθες:

• Η αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας και η εξασφάλιση της μακροχρόνιας βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών. Στόχος, ο οποίος θα επιτευχθεί με επιβολή νέων φορολογικών μέτρων (γίνεται λόγος για επέκταση της φορολογικής βάσης), περικοπές κοινωνικών δαπανών, αλλά και με τις εν καιρώ νέες «μεταρρυθμίσεις» στο ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο θεωρείται «δαπανηρό».
• Αύξηση της παραγωγικότητας μέσα από την αντιμετώπιση των διαρθρωτικών προβλημάτων στη λειτουργία των αγορών (προϊόντων, κεφαλαίου και εργασίας).
• Η βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, η ενίσχυση του ανταγωνισμού, το άνοιγμα των αγορών και η αύξηση της εξωστρέφειας.
• Η αύξηση της απασχόλησης, η μείωση της ανεργίας, καθώς και η αποτελεσματικότερη λειτουργία των συστημάτων εκπαίδευσης, κατάρτισης και επανακατάρτισης. Ο τέταρτος αυτός στόχος προϋποθέτει φυσικά την πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, στο όνομα της ...ανάπτυξης.

Παρουσιάζοντας το πρόγραμμα, ο υπουργός Οικονομίας, επανέλαβε την κυβερνητική βούληση για επιτάχυνση της εφαρμογής των αντιλαϊκών επιλογών υπογραμμίζοντας πως «το ΕΠΜ αντανακλά την αποφασιστικότητα και τη δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης να επιταχύνει το ρυθμό των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, για να επισπεύσει την υλοποίηση των στόχων της Στρατηγικής της Λισαβόνας». Σε άλλο δε σημείο της ομιλίας του αναφέρει: Είναι σαφές ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να εφησυχάσουμε. Οφείλουμε να προχωρήσουμε ταχύτερα και προχωρούμε ταχύτερα. Λισαβόνα και ξερό ψωμί λοιπόν. Από την πλευρά τους οι Ελληνες εργαζόμενοι, όχι μόνο θα πρέπει να ανεχτούν τις συνέπειες από την προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, αλλά θα πρέπει να δηλώνουν και ενθουσιασμένοι!

Ετσι, ο υπουργός Οικονομίας ανέφερε ότι «θα καταστήσουμε με κάθε τρόπο σαφή τη χρησιμότητα των μεταρρυθμίσεων σε εθνικό επίπεδο. Η φιλόδοξη προσπάθεια για τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή όλων των πολιτών». Δεν παρέλειψε να εκφράσει τις ευχαριστίες του σε όλο το φάσμα των εκπροσώπων του κοινωνικού εταιρισμού, οι οποίο συμμετείχαν στη διαμόρφωση των προτάσεων... Οι ευχαριστίες απευθύνονται προς την ΑΔΕΔΥ, τη ΓΣΕΒΕΕ, τη ΓΣΕΕ, την ΠΑΣΕΓΕΣ, τον ΣΕΒ, το ΕΒΕΑ κλπ. Στην ίδια λογική της συστράτευσης για την προώθηση των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας αναφέρει ότι «περιμένουμε τις υπεύθυνες θέσεις όλων των κοινωνικών εταίρων, άλλα και όλων των κομμάτων, ιδιαίτερα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τις οποίες και θα αξιοποιήσουμε».