Συζήτηση - δικομματικής σύνθεσης, φυσικά - χτες το πρωί στη ΝΕΤ, σχετικά με την ομιλία του Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ, με σχολιαστές τον Κυριάκο Μητσοτάκη (ΝΔ) και τον Χρήστο Παπουτσή (ΠΑΣΟΚ).

Σε κάποια στιγμή ο Παπουτσής ...κατηγόρησε τη ΝΔ, ότι με την πολιτική της καταστρέφει και τους δύο πυλώνες, που είναι ο υγιής ανταγωνισμός και το δημόσιο συμφέρον. «Το δημόσιο συμφέρον είναι μια πολύ ασαφής έννοια» ανταπάντησε ο Κυρ. Μητσοτάκης και πρόσθεσε διάφορα, περί του ανταγωνισμού.

Με ή χωρίς ασάφειες και οι δύο πυλώνες της αντιλαϊκής πολιτικής ένα έχουν ξεκάθαρο: Τα προνόμια υπέρ των επιχειρηματιών και του κεφαλαίου και την πολύμορφη εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Τα υπόλοιπα είναι φούμαρα για λαϊκή κατανάλωση.

Ενα πραγματικό «περιβόλι» αντιλαϊκών και αντιδραστικών μέτρων είναι το «Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων» για την περίοδο 2005-2008, που ανακοίνωσε τις προάλλες η κυβέρνηση. Και μπορεί οι κυβερνώντες να «πουλάνε» το περιτύλιγμα, εκμεταλλευόμενοι μια θετική φόρτιση της λέξης «μεταρρύθμιση», αλλά οι περιεχόμενες στο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεις και μέτρα έχουν βαθιά αντεργατικό και αντιλαϊκό περιεχόμενο. Ολες τους υλοποιούν την ευρωενωσιακή Στρατηγική της Λισαβόνας και στοχεύουν στην πολύ μεγαλύτερη ενίσχυση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων και της πλουτοκρατίας γενικότερα. Ολες τους υπηρετούν την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» και της «επιχειρηματικότητας». Πρόκειται στην ουσία, για μέτρα, που -αν περάσουν και εφαρμοστούν - θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια σε ακόμη φτωχότερους μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις, περισσότερο ακριβή αντιμετώπιση των όποιων καθημερινών αναγκών, ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση και ξεζούμισμα των εργαζομένων, μεγαλύτερη ανασφάλεια, αβεβαιότητα και φτώχεια για τα λαϊκά στρώματα.

Αυτό είναι το «Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων» της κυβέρνησης. Οσο πιο γρήγορα συνειδητοποιηθεί το γεγονός αυτό από τις μεγάλες μάζες των εργαζομένων. Οσο πιο γρήγορα μπουν στο περιθώριο οι όποιες τάσεις ανοχής και αυταπάτες. Οσο πιο γρήγορα συνειδητοποιηθεί η ανάγκη της μαζικής και ενεργητικής αντίστασης, της πύκνωσης των γραμμών του ΠΑΜΕ, τόσο το καλύτερο θα είναι για τους εργαζόμενους και τη χώρα συνολικά.

«Η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης που καταστρατηγεί τις αποφάσεις της Λισαβόνας για ασφάλεια στην εργασία, τον σεβασμό των συλλογικών συμβάσεων, τη διασφάλιση των οικονομικών και εργασιακών δικαιωμάτων και την Ανάπτυξη για τον Ανθρωπο και την κοινωνία είναι η Ελλάδα»..! Τα παραπάνω αποτελούν μέρος της ...κριτικής, που άσκησε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ στο κυβερνητικό «Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων» για την περίοδο 2005-2008. Ισχυρίζεται ξεδιάντροπα, δηλαδή, ότι η στρατηγική της Λισαβόνας επιδιώκει την ασφάλεια στην εργασία, το σεβασμό των συλλογικών συμβάσεων, τη διασφάλιση των οικονομικών και εργασιακών δικαιωμάτων και την ανάπτυξη για τον άνθρωπο! Αυτά, όταν το περίφημο «Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων» δεν είναι τίποτα άλλο από μια ελληνική αντιγραφή της ίδιας της στρατηγικής της Λισαβόνας. Της στρατηγικής που, προωθώντας την ανταγωνιστικότητα, απαιτεί την υπονόμευση και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τη μείωση του κόστους εργασίας, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, για να αναφερθούμε σε ορισμένους μόνο στόχους της.

Ολοφάνερο είναι το άγχος της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ να βγάλει λάδι την αντεργατική πολιτική της ΕΕ και να τα φορτώσει όλα στον κακό Ελληνα διαχειριστή (στην κυβέρνηση της ΝΔ). Ετσι, για να μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία για την προσήλωσή της, τόσο στον ευρωμονόδρομο γενικά, όσο και στην «πράσινη» εκδοχή της εφαρμογής του. Λες και δεν έχουν συναποφασίσει όλοι μαζί τη στρατηγική της Λισαβόνας...