Από τη χτεσινή επίσκεψη στο 4ο Γυμνάσιο Ηλιούπολης

Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΠΑΜΕ παίρνει μια τέτοια πρωτοβουλία: Ανάμεσα στα άλλα, το καλοκαίρι του 2004, πολυμελές καραβάνι αλληλεγγύης βρέθηκε στο πλευρό του λαού της σοσιαλιστικής Κούβας που αντιμάχεται τον ιμπεριαλισμό. Το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου, ακολούθησε η δυναμική εκδήλωση αλληλεγγύης σε αγωνιζόμενους λαούς, στο γήπεδο του Σπόρτιγκ, με τη συμμετοχή επίσης παιδιών απ' την Παλαιστίνη, φιλοξενουμένων του Μετώπου.

Για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, η αλληλεγγύη δεν είναι φιλανθρωπία, δεν είναι απλή συμπαράσταση. Βασίζεται στην πεποίθηση πως ο διεθνισμός πολλαπλασιάζει τη δύναμη των εργαζομένων ενάντια στον κοινό εχθρό, ενισχύει τον κοινό αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την εκμετάλλευση. Στην πεποίθηση ότι κάθε πλήγμα που δέχονται οι ιμπεριαλιστές το μοιράζονται ως κέρδος όλοι οι λαοί.

«Το ΠΑΜΕ έχει ξεκάθαρο ότι τα προβλήματα δεν είναι τοπικά. Τα "γεννά" ο ιμπεριαλισμός. Αρα πρέπει να αναπτυχθεί συλλογικός αγώνας, χρειάζεται ανάπτυξη του παγκόσμιου συνδικαλιστικού κινήματος, με σωστό, ταξικό προσανατολισμό, με στόχο να επικρατήσουν τα συμφέροντα των εργαζομένων κόντρα στα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών», εξηγεί στο «Ρ» η Χρυσούλα Λαμπούδη για την πρωτοβουλία του Μετώπου. Στόχος του ΠΑΜΕ ήταν «να περάσουν τα παιδιά κάποιο χρόνο ξένοιαστα, μακριά απ' τις φωτιές του πολέμου, τα χαλάσματα. Ταυτόχρονα, δίνουμε στους Παλαιστίνιους να καταλάβουν ότι δεν είναι μόνοι τους», συνεχίζει. «Το ΠΑΜΕ δείχνει στους εργαζόμενους το δρόμο του αγώνα, όχι της υποταγής, όπως μεταφέρουν κι αυτά τα παιδιά απ' την Παλαιστίνη, που αντιστέκονται με κάθε τρόπο στον κατακτητή, ακόμα και με μια πέτρα...».

Τα παιδιά φιλοξενήθηκαν σε σπίτια οικογενειών που προσφέρθηκαν εθελοντικά. Οικονομικά, το ταξίδι τους καλύφθηκε από τη συμβολή των συνδικάτων που συμμετέχουν στο ΠΑΜΕ, δηλαδή από τη συνδρομή των ίδιων των εργαζομένων.

Ο «Ρ» συνάντησε τα παιδιά στο διάλειμμά τους απ' το παιχνίδι. «Δεν περίμενα να βρω κόσμο να μ' αγαπά και να μην είναι η οικογένειά μου. Είναι σα να 'μαι με τους γονείς μου...», λέει γελαστή η 12χρονη Αρίζ. Ο συνομήλικός της Αλι μιλά για το ποδόσφαιρο. Είναι το αγαπημένο του παιχνίδι, αλλά στην πατρίδα του δυσκολεύεται να παίξει: «Δε μας αφήνουν».

«Οταν ξέρουμε ότι υπάρχει κόσμος που μας δίνει κουράγιο, μπορούμε να συνεχίσουμε», σημειώνει πιο σοβαρή η 14χρονη Ιλχάμ. Ενώ ο 14χρονος Μαχμούντ στέλνει μήνυμα αντίστασης στους Ελληνες: «Να επιμένουν, να αγωνίζονται και να υπερασπίζονται συνέχεια τα δικαιώματά τους...».

Πλούσιο και ενδιαφέρον ήταν το πρόγραμμα των μικρών Παλαιστίνιων, όλες τις μέρες που βρέθηκαν στη χώρα μας. Μεταξύ άλλων επισκέφτηκαν την Ακρόπολη και το Αττικό Πάρκο, ενώ χτες το πρωί, βρέθηκαν στο 4ο Γυμνάσιο Ηλιούπολης. Τα παιδιά ξεναγήθηκαν στο χώρο από καθηγητές και μαθητές, δέχτηκαν δώρα. «Παίρνουμε δύναμη από τον αγώνα μας και την ελπίδα - που δε σβήνει ποτέ - ότι θα απελευθερωθεί η χώρα μας. Και τότε θα μπορούμε να σας φιλοξενήσουμε κι εμείς!» ήταν τα λόγια των παιδιών στη συζήτηση με τα Ελληνόπουλα...

Να γίνουν καταθέτες ...απλήρωτης δουλιάς και μάλιστα εθελοντικά, καλεί τις γυναίκες η οργάνωση «Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης», με τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα «Τράπεζα χρόνου». Το πρόγραμμα μπαίνει σε εφαρμογή μέσα στον Οκτώβρη με τη χρηματοδότηση - ύψους 6.000 ευρώ - της Γενικής Γραμματείας Ισότητας. Ανάμεσα στα άλλα, προβλέπει: Μια γυναίκα θα αναλαμβάνει π.χ. τη φύλαξη ενός παιδιού για μια ώρα. Την αμοιβή της θα δίνουν άλλοι «καταθέτες», σε υπηρεσίες ίσης χρονικής διάρκειας, όπως π.χ. η μεταφορά άρρωστων συγγενών της σε νοσοκομείο ή η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας.

Πρόκειται για μια - όχι καινούρια - πρόκληση της κυβέρνησης που, με τη συνεργασία διαφόρων «κοινωνικών» οργανώσεων, βάζει τους εργαζόμενους να επωμίζονται τις συνέπειες της πλήρους κατάρρευσης του δημοσίου συστήματος Υγείας - Πρόνοιας - Παιδείας. Οταν μάλιστα τα ιδιωτικά ιδρύματα που παρέχουν αντίστοιχες υπηρεσίες ξεπηδούν σαν μανιτάρια, το κεφάλαιο πλουτίζει κι η ανεργία καλπάζει. Προκειμένου μάλιστα να απορροφηθούν αντιδράσεις απέναντι στην ασκούμενη αντιλαϊκή πολιτική, δεν είναι τυχαίο ότι το πρόγραμμα απευθύνεται κυρίως σε γυναίκες άνεργες, μετανάστριες, πρόσφυγες, μονογονεϊκές οικογένειες, ΑμΕΑ, συνταξιούχους, ανθρώπους με χαμηλά εισοδήματα κλπ.

Σε δελτίο Τύπου του «Δικτύου» αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Πρόκειται για ένα δίκτυο ανταλλαγής υπηρεσιών, που υποστηρίζεται από το δικό του εσωτερικό "νόμισμα-χρόνο" ή "νόμισμα-εργασία". Είναι η κεντρική μονάδα που χρεώνει και πιστώνει το λογαριασμό χρόνου κάθε μέλους, όπως μια τράπεζα κρατάει λογαριασμό αναλήψεων και καταθέσεων». Μάλιστα, οι εμπνευστές του προγράμματος ισχυρίζονται ότι θα συμβάλει στην επαγγελματική αποκατάσταση όσων συμμετάσχουν καθώς, παρέχοντας υπηρεσίες, θα αναπτύσσουν τις δεξιότητές τους...

Την επέκταση του εφάπαξ επιδόματος σε εποχικούς εργαζόμενους ζήτησαν από τον υφυπουργό Εργασίας Γ. Γιακουμάτο εκπρόσωποι των Εργατικών Κέντρων Λάρισας και Νάουσας και των Ομοσπονδιών Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος και Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, σε συνάντηση που είχαν μαζί του στην Αθήνα.

Ειδικότερα το αίτημα τέθηκε για τους εργαζόμενους στα εκκοκκιστήρια βάμβακος, στα τυροκομεία και σε κονσερβοποιεία, διαλογητήρια, συσκευαστήρια. Οπως τόνισε, στα πλαίσια της συνάντησης, ο Τ. Τσιόγκας, πρόεδρος του ΕΚΛ και βουλευτής του ΚΚΕ, μια σειρά επιχειρήσεων στον τομέα της μεταποίησης αγροτικών προϊόντων, όπως στην «ΕΛΒΑΚ» και στην «ΝΤΕΛΜΟΝΤΕ» στη Λάρισα κ.α., δεν είναι χαρακτηρισμένες ως εποχικές, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι που απασχολούνται σ' αυτές να χρειάζονται 125 ένσημα και όχι 100 που απαιτούνται στις εποχικές για να υπαχθούν στο ταμείο ανεργίας.

Από την πλευρά του, ο υπουργός Εργασίας Π. Παναγιωτόπουλος «έριξε το μπαλάκι» στον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών - αν και τα χρήματα θα προέλθουν από τον προϋπολογισμό του ΟΑΕΔ - λέγοντας ότι θα του θέσει το θέμα...