Η πατέντα του «Tamiflou», λοιπόν, βρίσκεται στην ιδιοκτησία της γνωστής πολυεθνικής φαρμάκων «Roche», οι μέτοχοι της οποίας πλέουν σε πελάγη ευτυχίας. Και, βέβαια, ενώ η παραγωγή του συγκεκριμένου φαρμάκου από την πολυεθνική ολοφάνερα αδυνατεί να ανταποκριθεί στη ζήτηση και υπάρχουν χώρες του λεγομένου τρίτου κόσμου, οι φτωχοί λαοί των οποίων δεν μπορούν να το αγοράσουν, η «Roche» αρνείται την παράδοση της πατέντας, είτε για να αυξηθεί η ποσότητα της παραγωγής, είτε για παραχθούν φτηνά αντίγραφα. Προχτές, μάλιστα, εκπρόσωπος της εταιρίας δήλωσε ότι οι χώρες που δεν έχουν ακόμη παραγγείλει το φάρμακο πρέπει να περιμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, αφού η παραγωγή του σκευάσματος διαρκεί 12 μήνες.
Τα σχόλια τα αφήνουμε σε σας...
Δεν είναι η πρώτη φορά, που η δημόσια δήλωση ενός επώνυμου ότι ψηφίζει, ή υποστηρίζει το ΚΚΕ, προκαλεί χλευαστικά σχόλια από κάποιους, που, κατά τα άλλα, κόπτονται για την ελευθερία της έκφρασης. Προφανώς, εννοούν τη δική τους ελευθερία και μόνον...
Πάντως, αυτό που γίνεται πια με μερίδα του Τύπου και αρκετά τηλεοπτικά κανάλια, επειδή ο Απόστολος Γκλέτσος «τόλμησε» να δηλώσει, σε συνεντεύξεις του, ότι υποστηρίζει και πιστεύει στο ΚΚΕ, ξεπερνά κάθε όριο. Αλλεπάλληλες είναι οι επιθέσεις και όλες προσωπικού χαρακτήρα, αισχρές και βρώμικες. Επειδή οδηγεί τζιπ, επειδή κατοικεί στην Κηφισιά - ψέμα είναι, αλλά τι έγινε και αν κατοικούσε..; Και αυτά είναι τα λιγότερο εξοργιστικά σχόλια. Κάποιοι φτάνουν να χρησιμοποιήσουν και τη μικρή του κόρη για να τον ειρωνευτούν, ενώ ο «χιουμορίστας» Μαστοράκης σε εκπομπή του «Μέγκα» σχολίασε τη δήλωση του Απ. Γκλέτσου, με το γνωστό αγοραίο τρόπο του. Και καλά, ο κόσμος ξέρει τον Μαστοράκη και το πολιτικό παρελθόν του, οι οικοδεσπότες της εκπομπής, όμως, «ξέχασαν» τι έκανε στη χούντα ο καλός τους «φίλος»; Επιλεκτική μνήμη; Οχι, απλά, ως «καλοί» άνθρωποι, όλα τα συγχωρούνε, εκτός από το να είναι κάποιος με το ΚΚΕ.
Την ώρα που, το απόγευμα της Πέμπτης, οι εργάτριες της «ΣΕΞ ΦΟΡΜ» πραγματοποιούσαν κινητοποίηση στην Ομόνοια μαζί με δεκάδες ταξικά συνδικάτα, δυναμώνοντας τον αγώνα τους για όσα τους χρωστά η εργοδοσία και για να μη χάσουν το μεροκάματο, η δημοτική αρχή της Αθήνας επέλεξε το ίδιο ακριβώς σημείο για να οργανώσει φιέστα με την ...Ελενα Παπαρίζου για τις γυναίκες που πάσχουν από καρκίνο του μαστού.
Οι ταξικές δυνάμεις δεν άφησαν την πρόκληση στο απυρόβλητο. Η Γραμματεία Αθήνας του ΠΑΜΕ την κατήγγειλε και κάλεσε σε ενίσχυση της αλληλεγγύης στις εργάτριες της «ΣΕΞ ΦΟΡΜ». Οσο για την κυβέρνηση, οι επιλογές της είναι καθαρές: Φιέστες και ευχολόγια για την αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού, όταν η πρόληψη κι η υγεία δεν είναι παρά χώροι, όπου οι ιδιώτες αλωνίζουν ανεμπόδιστα. Κι από κοντά, τρομοκρατία και εμπαιγμός έναντι όλων όσοι αντιπαλεύουν τον «καρκίνο της ανεργίας». Την απάντηση έδωσε η προχτεσινή μαχητική κινητοποίηση αλληλεγγύης: Αυτή η αντεργατική πολιτική μόνο με μέτωπο και πάλη μπορεί ν' ανατραπεί.
Η παρακάτω συζήτηση έγινε πρόσφατα στον τηλεοπτικό σταθμό «ΕΝΑ» της Λαμίας και, παρότι μας μεταφέρθηκε καθυστερημένα, έχει γενικότερη σημασία και αξίζει να σημειωθεί. Θέμα της συζήτησης ήταν τα προβλήματα διάθεσης του προϊόντος, που αντιμετωπίζουν οι ελαιοπαραγωγοί του Νομού Φθιώτιδος, αλλά και η φετινή ζημιά που υπέστησαν από τις κακοκαιρίες. Σε κάποια στιγμή, κλήθηκε, τηλεφωνικώς, να καταθέσει τις απόψεις του και ένας εξαγωγέας ελιών, ο οποίος ομολόγησε ότι η ετήσια εισαγωγή ελιάς στη χώρα μας ανέρχεται στους 250.000 τόνους. Και επιπλέον, από τις εισαγωγές αυτές, μια μεγάλη ποσότητα είναι «βαμμένες» ελιές (αποξηραμένες, που κατηγορούνται ότι περιέχουν καρκινογόνα συστατικά), «για να τις τρώνε οι υπερτασικοί, επειδή δεν περιέχουν αλάτι»...
Απόλυτα δικαιολογημένα, ο αναγνώστης της εφημερίδας μας, που μας μετέφερε την τηλεοπτική συζήτηση, αναρωτιέται, αν χρειάζονται και άλλες αποδείξεις, για το πού οδηγούν η εφαρμοζόμενη χρόνια τώρα αντιαγροτική πολιτική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, η παλιά και η αναθεωρημένη, νέα ΚΑΠ, κλπ. Ξεκλήρισαν τους ελαιοπαραγωγούς, προς όφελος των εισαγωγέων - εξαγωγέων, των εμπορομεσαζόντων και των μεγαλοαγροτών. Και συνεχίζουν στον ίδιο δρόμο. Αυτή είναι η «ελεύθερη οικονομία της αγοράς» και η «ανταγωνιστικότητα», σημειώνει ο αγανακτισμένος αναγνώστης μας. Κι έχει απόλυτο δίκιο.
Η μετάσταση του καρκινώματος των ενόπλων συγκρούσεων στον Καύκασο στην ως πρότινος ήσυχη πρωτεύουσα της επαρχίας Καμπαρντίνο-Μπαλγκάρια, Ναλτσίκ - όπου ένοπλοι έκαναν εφόδους σε κυβερνητικά κτίρια, αστυνομικά τμήματα, και σχολεία, που μετατράπηκαν σε πεδία μαχών - αντιμετωπίστηκε από τον Ρώσο Πρόεδρο Βλ. Πούτιν με τη διαταγή προς τις δυνάμεις ασφαλείας «να σκοτώνουν οποιονδήποτε αντιστέκεται». Μετά την ολοκλήρωση των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων, με απολογισμό 108 νεκρούς (τουλάχιστον), ο Ρώσος Πρόεδρος πραγματοποίησε τηλεοπτικό διάγγελμα για να πει ότι στο εξής κάθε «τρομοκρατική» ενέργεια θα αντιμετωπίζεται «με σκληρότητα και αποτελεσματικότητα». Επιχείρησε, έτσι, να επουλώσει την τρωθείσα του εικόνα από τα γεγονότα στο Μπεσλάν. Αλλά η «σκληρή», αλά Τζορτζ Μπους, πολιτική του ρίχνει λάδι στη φωτιά ενός πολύ βρώμικου - και από τις δύο πλευρές - πολέμου, «πίσω» από τον οποίο βρίσκονται πετρελαιαγωγοί και γεωπολιτικοί υπολογισμοί.
Ο Πούτιν υιοθετεί έναν όλο και πιο εμφανή σοβινισμό. Χρησιμοποιεί εκ περιτροπής μαστίγιο και καρότο απέναντι στους νεόπλουτους «μεγιστάνες» - αγοράζει από τον Αμπραμόβιτς την εταιρία του για να την εντάξει στην «Γκάζπρομ» από τη μια, φυλακίζει τον Χοντορκόφσκι από την άλλη - ενώ, ταυτόχρονα, επιχειρεί να «μαζέψει» αστέρες της διεθνούς πολιτικής και να τους αναθέσει θέσεις κλειδιά (φήμες θέλουν τον απερχόμενο Γερμανό καγκελάριο Σρέντερ, αλλά και τον Α. Ανδριανόπουλο να δέχτηκαν προτάσεις να... μετοικήσουν στη Μόσχα για να αναλάβουν πόστα στην ενεργειακή βιομηχανία). Ακόμη, «προσεταιρίζεται» την ΕΕ, επιχειρεί να ελέγξει τις συνέπειες των απανωτών, ενορχηστρωμένων από τις ΗΠΑ «επαναστάσεων» σε πρώην σοβιετικές Δημοκρατίες, με στόχο να υπαχθούν στην άμεση επιρροή των ΗΠΑ, κτίζει μια «συμμαχία» με την αναδυόμενη Κίνα. Αλλά η αστάθεια στον Καύκασο και οι εσωτερικές κοινωνικές εντάσεις αυξάνονται...