Η εκάστοτε κυβέρνηση και το κεφάλαιο θα είναι οι μόνοι ωφελημένοι από την «Ακαδημία» της ΓΣΕΕ, όπως αποκαλύπτεται και στο έγγραφο που αποστέλλει η συμβιβασμένη πλειοψηφία προς τους εργοδότες
Ενα τέτοιο έγγραφο είχε στη 1/9/2005 αποδέκτη το διευθυντή προσωπικού της ΕΘΕΛ ΑΕ. Η ΓΣΕΕ ζητάει την απαλλαγή ενός υπαλλήλου της εταιρίας, σημειώνοντας τη σημασία της επιμόρφωσης των συνδικαλιστικών στελεχών και επικαλούμενη την ευρωπαϊκή εμπειρία. «Η Ακαδημία της Εργασίας της ΓΣΕΕ -σημειώνεται χαρακτηριστικά στην επιστολή - αποτελεί έναν καινοτόμο εκπαιδευτικό θεσμό που επιμορφώνει συνδικαλιστικά στελέχη. Η αποστολή του είναι να ενισχύσει το μορφωτικό προφίλ των ανθρώπων που ενασχολούνται με τα συνδικαλιστικά θέματα, ώστε η συμμετοχή τους στον κοινωνικό διάλογο αλλά και στις τριμερείς διαβουλεύσεις να είναι περισσότερο αποτελεσματική και χρήσιμη για το κοινωνικό σύνολο» (!)
Με άλλα λόγια, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ζητάει από την εργοδοσία να της παραδώσει τον υπάλληλό της για 9 μήνες (το αίτημα αφορά την απαλλαγή του συγκεκριμένου εργαζόμενου από τις 26/9/2005 έως τις 30/6/2006) προκειμένου να της τον επιστρέψει ακόμα πιο αποτελεσματικό στα τραπέζια του «κοινωνικού διαλόγου» και στις τριμερείς διαβουλεύσεις. Να τον μετατρέψει δηλαδή σε εργατοπατέρα με... πτυχίο, ώστε πιο αποτελεσματικά να προωθεί στους εργαζόμενους την αντεργατική γραμμή της εργοδοσίας στην ΕΘΕΛ ΑΕ και συνολικά του κεφαλαίου.Η συμβιβασμένη πλειοψηφία προβάλλει σαν επιχείρημα και την προσαρμοσμένη στα συμφέροντα του κεφαλαίου πλήρη ενσωμάτωση του συνδικαλιστικού κινήματος στις επιδιώξεις της κυβέρνησης και της εργοδοσίας, σε κράτη - μέλη της ΕΕ όπως η Σουηδία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. «Η συνδικαλιστική εκπαίδευση στις χώρες της ΕΕ αποτελεί ένα δημοκρατικό κεκτημένο καθολικά αποδεκτό, που αναγνωρίζεται και στηρίζεται τόσο από την πολιτεία όσο και από το σύνολο των κοινωνικών εταίρων» σημειώνεται στο σχετικό έγγραφο.
Ποτισμένη μέχρι το κόκαλο με τις αντεργατικές αρχές και διακηρύξεις της στρατηγικής της Λισαβόνας, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ εξηγεί στην εργοδοσία: «Θεωρούμε λοιπόν ότι στην εποχή της Γνώσης και της Διά βίου μάθησης, ήρθε η ώρα η ελληνική κοινωνία να αναπτύξει και να εδραιώσει τέτοιες εκπαιδευτικές τομές, οι οποίες αναμφίβολα ενισχύουν την ποιότητα αλλά και την αξία του εργατικού δυναμικού στη χώρα μας».
Η συγκεκριμένη φράση αποκαλύπτει και τον ενδόμυχο πόθο της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ να καταγραφεί η «Ακαδημία της Εργασίας» σαν το πρώτο ιδιωτικό τριτοβάθμιο εκπαιδευτικό ίδρυμα στη χώρα μας, ενταγμένο στο πλέγμα της Διά βίου ημιμάθειας που προωθούν η τωρινή και η προηγούμενη κυβέρνηση, στα πλαίσια της στρατηγικής της Λισαβόνας.
Αλλωστε, δεν πέρασαν πολλές μέρες από όταν ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, στη σχετική ημερίδα της ΟΚΕ, επανέλαβε για πολλοστή φορά την προσήλωση της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας στην εκπλήρωση των στόχων που θέτει η αντιλαϊκή Στρατηγική της Λισαβόνας, προκειμένου να καταστήσει το ευρωενωσιακό κεφάλαιο το πλέον ανταγωνιστικό σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το κείμενο της επιστολής προς την ΕΘΕΛ ΑΕ συνυπογράφουν ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλος και ο γγ της Συνομοσπονδίας και επικεφαλής της ΔΑΚΕ Κ. Πουπάκης και οι δυο μέλη της διοίκησης της «Ακαδημίας». Ο τρίτος της... «ακαδημαϊκής» παρέας είναι ο επικεφαλής της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΣΥΝ), Αλ. Καλύβης, ο οποίος εκπροσωπεί και την παράταξή του στο ΔΣ της «Ακαδημίας».
Ο νέος τύπος συνδικαλιστή που έχει αναλάβει να εκπαιδεύσει η «Ακαδημία» προκύπτει και μέσα από το περιεχόμενο των «σπουδών» που θα παρέχονται. Ενα από τα βασικά μαθήματα φέρει τον τίτλο «Βασικές Αρχές Διοίκησης - Λήψη Αποφάσεων». Στόχος του μαθήματος, όπως αναφέρεται και στο πρόγραμμα «σπουδών», είναι «Να γίνει κατανοητό τι σημαίνει διοικώ μια οργάνωση, μια επιχείρηση, ακόμα και ένα σύλλογο της γειτονιάς και πώς λαμβάνονται οι αποφάσεις, μικρές ή μεγάλες». Δηλαδή, σύμφωνα με τους προφέσορες της Ακαδημίας, ούτε λίγο ούτε πολύ, οι συνδικαλιστές δεν αντιπροσωπεύουν, αλλά διοικούν τα συνδικάτα. Δεν εκπροσωπούν μια συγκεκριμένη ομάδα εργαζομένων, αλλά τους διοικούν. Και μάλιστα τα διοικούν, όπως θα διοικούσαν μια επιχείρηση..!
Εύγλωττο είναι και το «περίγραμμα» της ύλης του μαθήματος που δίνεται σε τίτλους. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται: «Το μάνατζμεντ ως επάγγελμα. Είναι όπως όλα τα άλλα;», «Ενα πρώτο σύνολο αρχών διοίκησης και λήψης αποφάσεων», «Βιομηχανία - Παραγωγή - Μάρκετινγκ», «Τι είναι το μάνατζμεντ τελικά;» Μετά από τα παραπάνω, μπορεί να έχει κανένας απορία για τον «τύπο συνδικαλιστή» που πλάθει η ΓΣΕΕ μέσω της ακαδημίας; Οτι τελικά, διαμορφώνει μια συνδικαλιστική ελίτ, που θα διοικεί τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους, όπως ένας μάνατζερ θα διοικούσε τη «χ» ανώνυμη εταιρία; Μια ελίτ, για να επιβάλλεται στους εργαζόμενους από τα πάνω μέσα από μια ιεραρχία «διοίκησης», και που δεν έχει καμιά σχέση με τη δημοκρατική δομή των συνδικάτων (τουλάχιστον όπως θα έπρεπε να είναι τα συνδικάτα), όπου βασικές αρχές είναι η αντιπροσώπευση, η εκλογή η αντιπαράθεση απόψεων, προγραμμάτων και ιδεών.