«Τετάρτη 7 του Νοέμβρη (25 του Οκτώβρη)...
*
Η "Ημέρα" έδινε συνοπτικές πληροφορίες για τα γεγονότα της θυελλώδικης νύχτας. Οι μπολσεβίκοι κατέλαβαν το τηλεφωνικό κέντρο, το σιδηροδρομικό σταθμό της Βαλτικής και το τηλεγραφείο, οι ευέλπιδες του Πέτερχοφ δεν μπορούν να περάσουν στην Πετρούπολη, οι κοζάκοι ταλαντεύονται, πιάστηκαν μερικοί υπουργοί, σκοτώθηκε ο διοικητής της αστυνομίας της πόλης Μέγιερ, συλλήψεις, κόντρα συλλήψεις, συμπλοκές ανάμεσα στις στρατιωτικές περιπολίες, στους ευέλπιδες, και τους κοκκινοφρουρούς (...).
*
Στη λεωφόρο Νέφσκι είχε ξεχυθεί όλη η πόλη... Στη λεωφόρο Μιχαΐλοφσκι φάνηκε ένας εφημεριδοπώλης (...) Η εφημερίδα "Στρατιώτης και Εργάτης" ανάγγελνε τη νίκη της προλεταριακής επανάστασης, την απελευθέρωση των συλληφθέντων μπολσεβίκων και καλούσε τις στρατιωτικές μονάδες του μετώπου και των μετόπισθεν να υποστηρίξουν την εξέγερση (...).
*
Κανόνια δεν ακούγαμε πια, κι όσο πλησιάζαμε προς τα Χειμερινά Ανάκτορα, τόσο πιο ήσυχοι και έρημοι ήταν οι δρόμοι (...) Κάτω από το δυνατό φως που ξεχυνόταν από όλα τα παράθυρα των Χειμερινών Ανακτόρων παρατήρησα πως οι πρώτοι διακόσιοι - τριακόσιοι άνθρωποι ήταν όλοι κοκκινοφρουροί (...). Καβαλήσαμε τα οδοφράγματα που ήταν φτιαγμένα από ξύλα και πηδώντας κάτω, ξεσπάσαμε σε ενθουσιώδη επιφωνήματα: Κάτω από τα πόδια μας ήταν σωροί τα ντουφέκια που τα είχαν πετάξει οι ευέλπιδες. Οι πόρτες κι από τις δυο πλευρές των κεντρικών εισόδων ήταν διάπλατα ανοιχτές (...).
*
Η ώρα ήταν 5 και 17΄ το πρωί, όταν ο Κριλένκο, ζαλισμένος από την κούραση, ανέβηκε στο βήμα και διάβασε στη συνέλευση κάποιο τηλεγράφημα.
"Σύντροφοι! Από το Βόρειο μέτωπο! Η 12η στρατιά χαιρετίζει το συνέδριο των Σοβιέτ και ανακοινώνει τη δημιουργία Στρατιωτικής Επαναστατικής Επιτροπής, που πήρε τη διοίκηση του Βόρειου μετώπου!...".
Τότε επακολούθησε κάτι που δεν περιγράφεται. Οι άνθρωποι έκλαιγαν κι αγκάλιαζαν ο ένας τον άλλο.
"Ο στρατηγός Τσερεμίσκοφ αναγνώρισε την επιτροπή. Ο κομισάριος της Προσωρινής κυβέρνησης Βοϊτίνγκι παραιτήθηκε!"
Τέλειωσε...
*
Ο Λένιν κι οι εργάτες της Πετρούπολης αποφάσισαν να κάνουν εξέγερση. Το Σοβιέτ της Πετρούπολης ανέτρεψε την προσωρινή κυβέρνηση κι έφερε το συνέδριο των Σοβιέτ μπροστά στο γεγονός της κρατικής ανατροπής. Τώρα έπρεπε να καταχτήσουν με το μέρος τους όλη την απέραντη Ρωσία και μετά κι όλο τον κόσμο. Θ' απαντήσει άραγε όλη η Ρωσία; Θα ξεσηκωθεί; Κι η υφήλιος; Τι θα πει η υφήλιος; Θα ξεσηκωθούν άραγε οι λαοί στο κάλεσμα της Ρωσίας; Θα φουσκώσει η παγκόσμια κόκκινη παλίρροια;
*
Η ώρα ήταν έξι. Ηταν μια βαριά και κρύα νύχτα. Μόνο ένα αδύνατο και χλωμό, σαν ανέσπερο, φως κοκκίνιζε δειλά στους σιωπηλούς δρόμους, κάνοντας τις φωτιές των φρουρών να θαμπώνουν. Το χάραμα μιας τρομερής αυγής υψωνόταν πάνω από τη Ρωσία.
***
Πέμπτη, 8 του Νοέμβρη (26 του Οκτώβρη).
*
Το πρωί βρήκε την πόλη σε μια παράφορη έξαψη. Ενας ολόκληρος λαός ξεσηκωνόταν μέσα σε μπουμπουνητά θύελλας (...).
*
Η ώρα ήταν 8 και 40΄ ακριβώς όταν ένα βροντερό κύμα από ζητωκραυγές και χειροκροτήματα ανάγγελνε την εμφάνιση των μελών του προεδρείου και του Λένιν - του μεγάλου Λένιν - ανάμεσά τους (...).
*
Και να στο βήμα ανεβαίνει ο Λένιν. Στάθηκε ακουμπώντας στην άκρη του βήματος και κοιτώντας με μισόκλειστα μάτια τη μάζα των αντιπροσώπων περίμενε χωρίς να ακούει, όπως φαίνεται, τις αυξανόμενες επευφημίες, που κράτησαν κάμποσα λεπτά. Οταν σταμάτησαν, είπε σύντομα και απλά:
"Τώρα είναι πια καιρός να προχωρήσουμε στην ανοικοδόμηση της σοσιαλιστικής τάξης πραγμάτων!"
Νέο συγκλονιστικό πανδαιμόνιο ανθρώπινης θύελλας».
*
(Τζον Ριντ, «10 Μέρες Που Συγκλόνισαν Τον Κόσμο»)
*
Από κει και πέρα, και με βάση τα όσα έχουν ήδη γραφτεί στον Τύπο για το πόνημα του κ. Σημίτη, μια πρώτη παρατήρηση αφορά στον τίτλο του βιβλίου του. Ισως δε θα έπρεπε να τιτλοφορείται όπως τιτλοφορείται, αλλά έτσι: «Για όλα φταίνε οι άλλοι»...
*
Και συγκεκριμένα:
*
Ο κ. Σημίτης ήταν πράγματι ο «ηγέτης» του πολιτικού προσωπικού της τάξης του για μια συγκεκριμένη περίοδο. Το ότι κάποιος τόσο «λίγος» έφτασε να είναι «ηγέτης», από ένα σημείο και μετά παύει να είναι στοιχείο που αφορά μόνο το πρόσωπο Σημίτης. Αφορά και υποδηλώνει, τελικά, το επίπεδο στο οποίο βρίσκεται η τάξη που έχει υπό τον ζυγό της τον ελληνικό λαό και είχε «ηγέτη» τον κ. Σημίτη.
1904 O Θίοντορ Ρούσβελτ αναδεικνύεται νικητής των εκλογών και γίνεται Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
1917 Συνέρχεται το Δεύτερο Παρρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ, που κήρυξε το πέρασμα όλης της εξουσίας στα Σοβιέτ. Ψήφισε το διάταγμα για την ειρήνη, τη γη και εξέλεξε την πρώτη σοβιετική κυβέρνηση, το Συμβούλιο των Επιτρόπων του λαού με πρόεδρο τον Β.Ι. Λένιν.
1982 Αντιδράσεις προκαλεί στην Ελλάδα η εξαίρεση της Λήμνου από το σχεδιασμό της ΝΑΤΟικής άσκησης «APEX - EXPRESS 82», λόγω της πάγιας οδηγίας του γενικού γραμματέα της Συμμαχίας Γιόζεφ Λουνς να μην περιλαμβάνονται σε ασκήσεις πολιτικά ευαίσθητες περιοχές.
1986 Σε κλοιό απομόνωσης η Συρία μετά τη σύμπλευση ΕΟΚ - ΗΠΑ. Τα κράτη - μέλη της Κοινότητας αποφασίζουν την επιβολή κυρώσεων, τη διακοπή των πωλήσεων όπλων και τη συρρίκνωση των διπλωματικών επαφών.