Αγρότες τσαπίζουν χωράφι με τεύτλα

Με την προχτεσινή απόφαση στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ, καταργείται το καθεστώς παρέμβασης και μειώνεται δραστικά η τιμή της ζάχαρης και των τεύτλων. Οι επιπτώσεις αυτής της αντιαγροτικής απόφασης θα είναι άμεσες, πολύπλευρες και καταστροφικές:

• Πρώτον, θα συρρικνωθεί το εισόδημα των παραγωγών, με αποτέλεσμα και πολλοί άλλοι μικρομεσαίοι αγρότες να οδηγηθούν στο ξεκλήρισμα.
• Δεύτερον, οι εργαζόμενοι στην ΕΒΖ θα βρεθούν μπροστά στον κίνδυνο της απόλυσης και της ανεργίας, καθώς η μείωση της παραγωγής θα εντείνει τα προβλήματα λειτουργίας στα πέντε εργοστάσιά της, κάποια από τα οποία θα κινδυνέψουν να κλείσουν. Επίσης, θα πληγούν πολλοί επαγγελματίες που εξαρτούν την επιβίωσή τους από την τευτλοκαλλιέργεια.
• Τρίτον, θα ενταθεί το πρόβλημα διατροφικής εξάρτησης της χώρας μας και θα μεγαλώσουν τα ελλείμματα στο εμπορικό αγροτικό ισοζύγιο, αφού θ' αυξηθούν οι εισαγωγές, η Ελλάδα θα πληρώνει πολλά στις πολυεθνικές και οι Ελληνες θα τρώνε ξένη ζάχαρη, που αποδεδειγμένα είναι κατώτερης ποιότητας από την ντόπια.
• Τέταρτον, θα αποδιαρθρωθούν παραγωγικά οι περιοχές της χώρας που καλλιεργούνται τεύτλα, οι οποίες αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα ανάπτυξης και ανεργίας.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, διά του εκπροσώπου της, υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Ε. Μπασιάκου, καταψήφισε το νέο κανονισμό της ΕΕ, πλην όμως αυτό δεν την απαλλάσσει από τις τεράστιες ευθύνες της, μιας κι αυτή, όπως και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, υπερψήφισε την αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ, στο πλαίσιο της οποίας ο νέος κανονισμός για τη ζάχαρη ήταν μονόδρομος.

Η «πικρή» απόφαση της ΕΕ για τη ζάχαρη έρχεται να καταδείξει, με τον πιο καθαρό και απροκάλυπτο τρόπο, πού στοχεύει και τα αποτελέσματα που θα έχει η νέα ΚΑΠ για τους μικρομεσαίους αγρότες. Και, ταυτόχρονα, δείχνει το δρόμο που απαιτείται ν' ακολουθήσει η μικρομεσαία αγροτιά της Ελλάδας, προκειμένου να κρατήσει τα χωράφια της και να παραμείνει στο τόπο της. Είναι, δηλαδή, άμεση κι επιτακτική ανάγκη οι αγρότες, σε συμπαράταξη με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, να οργανώσουν και να συντονίσουν την πάλη τους για να μην εφαρμοστεί η νέα ΚΑΠ, για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και για τη δημιουργία των προϋποθέσεων εφαρμογής μιας άλλης πολιτικής υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς και προς όφελος του ελληνικού λαού.

Αυτό τους καλεί να κάνουν η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση, (ΠΑΣΥ) και, ήδη, στη Θεσσαλία και τη Μακεδονία ο αγροτικός κόσμος ξεσηκώνεται και βγαίνει στους δρόμους του αγώνα.

Η απόφαση στη Σύνοδο των υπουργών της ΕΕ, που πάρθηκε με ειδική πλειοψηφία, προβλέπει τη μείωση της θεσμικής τιμής στη ζάχαρη κατά 36%, σταδιακά σε τέσσερα χρόνια, αρχής γενομένης από την περίοδο 2006-2007 με την τιμή να μειώνεται από 631,9 ευρώ τον τόνο φέτος σε 400 ευρώ τον τόνο την περίοδο 2009-2010. Η μείωση της τιμής θα είναι της τάξης του 20% τον πρώτο χρόνο, 25% το δεύτερο, 30% τον τρίτο για να φτάσει το 36% τον τέταρτο χρόνο.

Προβλέπεται ακόμα μείωση της τιμής των ζαχαρότευτλων κατά 39% μέσα στην τετραετία, αρχής γενομένης από την περίοδο 2006-2007, με την τιμή να μειώνεται από 43,63 ευρώ τον τόνο φέτος στα 26 ευρώ τον τόνο την περίοδο 2009-2010.

Η κοινοτική αντιστάθμιση που αποφασίστηκε μέσα από την ενιαία ενίσχυση ανά εκμετάλλευση, θα καλύπτει τελικά το 64,2% των απωλειών που θα έχουν οι παραγωγοί από τη μείωση της τιμής. Προβλέπεται ακόμη για τις χώρες στις οποίες θα υπάρξει μείωση της παραγωγής πάνω από 50% η δυνατότητα πρόσθετης καταβολής ενός ποσού στους παραγωγούς που θα ισοδυναμεί με το 30% της απώλειας εισοδήματος για μια περίοδο που δε θα υπερβαίνει τα πέντε χρόνια. Στο ποσό αυτό θα μπορούν να προστεθούν και κάποιοι περιορισμένοι εθνικοί πόροι.

Με το νέο καθεστώς, που θα ισχύσει μέχρι την περίοδο 2014-2015, χωρίς να υπάρχει ρήτρα αναθεώρησής του, προωθείται η κατάργηση του συστήματος παρέμβασης μετά την τετραετία και η αντικατάσταση της τιμής παρέμβασης από τιμή αναφοράς και εισάγεται η θέσπιση συστήματος ιδιωτικής αποθεματοποίησης, ως δικλίδας ασφαλείας, για το ενδεχόμενο μείωσης της αγοραίας τιμής σε επίπεδα χαμηλότερα από την τιμή αναφοράς. Επίσης εισάγεται ένα καθεστώς αναδιάρθρωσης σε εθελούσια βάση, διάρκειας τεσσάρων ετών, για τις βιομηχανίες ζάχαρης και τους παραγωγούς ισογλυκόζης και σιροπιού ινσουλίνης, προκειμένου - όπως αναφέρεται - να ενθαρρυνθούν η παύση της λειτουργίας βιομηχανιών και η παραίτηση από ποσοστώσεις και να αντιμετωπιστούν οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις της διαδικασίας αναδιάρθρωσης.

Η ενίσχυση αυτή, που αποτελεί «κίνητρο» για τη συρρίκνωση της παραγωγής, θα ανέρχεται σε 730 ευρώ ανά τόνο τον πρώτο και το δεύτερο χρόνο, θα μειωθεί σε 625 ευρώ τον τρίτο χρόνο και σε 520 ευρώ τον τέταρτο χρόνο. Από τις ποσοστώσεις παραγωγής ζάχαρης εξαιρείται η ζάχαρη που προορίζεται για τη χημική και τη φαρμακευτική βιομηχανία καθώς και για την παραγωγή βιοαιθανόλης.

Σε δελτίο Τύπου ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και κάνει πως είναι στενοχωρημένος που η ΕΕ δεν αποδέχτηκε τις ελληνικές αντιρρήσεις. Δεν πείθει, όμως, αφού είναι ο ίδιος που, παλιότερα, και παρά τις καταστροφικές προτάσεις της Κομισιόν, επιχειρούσε να καθησυχάσει και να αποκοιμίσει τους τευτλοπαραγωγούς, υποστηρίζοντας ότι οι τελικές αποφάσεις που θα λαμβάνονταν από τους υπουργούς της ΕΕ, θα ήταν υπέρ τους. Στις 23 Νοέμβρη 2004 ο Ε. Μπασιάκος δήλωνε, σε πανηγυρικό τόνο: «Στο κρίσιμο θέμα της ζάχαρης η σθεναρή αντίδραση της ελληνικής αντιπροσωπείας και των άλλων κρατών - μελών, στο πλαίσιο της κοινής θέσης τους στις δυσμενείς προτάσεις της Επιτροπής, όπως σχεδιάστηκε και εκδηλώθηκε από τον Ιούλη, φέτος, ανάγκασαν την Επιτροπή να αποφασίσει επανεξέταση και επαναδιατύπωση των θέσεών της. Η επανεξέταση αυτή, θετική από μόνη της, δημιουργεί, ήδη, τις προϋποθέσεις συνέχισης των διαπραγματεύσεων από διαφορετική αφετηρία και με πολύ καλύτερους όρους από τους σημερινούς»

Τώρα αποδεικνύεται, περίτρανα, οι «εκτιμήσεις» Μπασιάκου δεν επιβεβαιώθηκαν και τώρα ο υπουργός κάνει λόγο για «βελτίωση των αρχικών κοινοτικών προτάσεων», συνεχίζοντας τον εμπαιγμό σε βάρος των αγροτών. Διότι η πραγματικότητα λέει πως από τη μείωση της τιμής χάνονται πάνω από 230 ευρώ για κάθε τόνο ζάχαρης και πάνω από 17 ευρώ για κάθε τόνο τεύτλων που θα παραδίνονται. Βέβαια υπάρχει η αντιστάθμιση αλλά είναι προφανές δεν καλύπτει το σύνολο της εισοδηματικής απώλειας, από το αν θα καλλιεργούνταν τα τεύτλα κανονικά. Βέβαια, εδώ επιχειρείται να δημιουργηθεί η εντύπωση στους τευτλοπαραγωγούς ότι θα κάθονται και θα παίρνουν αποδεσμευμένη ενίσχυση.

Επίσης ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης επιμένει να ψάχνει για «θετικά» στην απόφαση, υποστηρίζοντας ότι προβλέπονται συγκεκριμένα μέτρα και πόροι για την αναδιάρθρωση που θα δοθούν στη Βιομηχανία, στους εργαζόμενους, στους κατόχους μηχανημάτων και στους αγρότες και, προωθώντας το νέο «παραμύθι» της κυβέρνησης και της ΕΕ για την ανάγκη «στροφής» των αγροτών σε άλλες καλλιέργειες, ισχυρίζεται πως θα αξιοποιηθούν οι δυνατότητες της βιομηχανίας Ζάχαρης για παραγωγή βιοκαυσίμων, με αξιοποίηση κατά προτεραιότητα και της εθνικής παραγωγής από ενεργειακά φυτά, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου του υπουργείου Ανάπτυξης.