Eurokinissi

Γνωρίζοντας τις αρχές και τους στόχους του Συμβουλίου της Ευρώπης, δηλώνω απερίφραστα ότι θεωρώ όχι μόνο άκαιρη, αλλά και ανώφελη την επιστροφή στον παρελθόν, όταν μάλιστα αυτή δε συμβάλλει στην ανάπτυξη του πνεύματος αλληλοκατανόησης μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών, ασχέτως της ιδεολογίας την οποία ο καθένας πιστεύει και υπηρετεί.

Αυτή την άποψη πιστεύω ότι θα εκφράσει η πλειοψηφία των Μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης, λαμβανομένου, μάλιστα, υπόψη ότι πρόκειται περί Μελών Εθνικών Κοινοβουλίων».

Eurokinissi

Λάθη και παραλείψεις, αιματηρές συγκρούσεις και πάθη υπήρξαν πάντοτε στην ιστορία και σημάδεψαν την απαρχή πολλών ιδεολογιών. Οι ιστορικοί και όχι οι πολιτικοί είναι αυτοί που θα κάνουν την όποια αποτίμηση. Δικό μας έργο, έργο δηλαδή των πολιτικών, πρέπει να είναι η διασφάλιση συνθηκών ελεύθερης έκφρασης της γνώμης των πολιτών.

Το αντικομμουνιστικό μνημόνιο που θα επιχειρηθεί να ψηφιστεί στο Συμβούλιο της Ευρώπης στα τέλη Ιανουαρίου 2006 παραβιάζει βασικές Δημοκρατικές Αρχές, για τις οποίες το κόμμα στο οποίο ανήκω στην ιστορική του πορεία έχει δώσει σκληρούς αγώνες υπεράσπισης.

Η Νέα Δημοκρατία καταψήφισε στην Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης το κείμενο και απόφαση του Προέδρου του Κόμματος και Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή είναι να το καταψηφίσουμε και στην Ολομέλεια».

Η Ιστορία όμως αυτή δεν αλλάζει. Είναι πραγματική, είναι γραμμένη με εκατομμύρια θυμάτων, ανθρώπων που θυσιάστηκαν, πάνω από είκοσι εκατομμύρια. Οι λαοί των Σοβιετικών Δημοκρατιών, μαζί με τους άλλους λαούς της Ευρώπης έδωσαν τον αγώνα ενάντια στο φασισμό και στο ναζισμό κι είχαν τα θύματά τους.

Και επομένως αυτή τη θυσία, αυτή την κατάκτηση της αξιοπρέπειας και της τιμής, και για τους κομμουνιστές αλλά και για τους άλλους πολίτες της Ευρώπης, στην πάλη τους ενάντια στο ναζισμό, κανείς δεν μπορεί να την παραγράψει ούτε να τη διαστρεβλώσει.

Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι έχουμε και το εξής φαινόμενο: Κοιτάξτε, ενώ οι λαοί έδιναν τη μάχη τους για ελευθερία, για δημοκρατία, για δικαιώματα, ενάντια στο φασισμό, στο ρατσισμό, στην ξενοφοβία και, αν θέλετε, στην εξοντωτική πολιτική που ακολούθησαν οι ναζί, την ίδια στιγμή ο καπιταλισμός έδινε το δικό του αγώνα και ήθελε να κυριαρχήσει, ουσιαστικά ο δυτικός καπιταλισμός, ενάντια στον γερμανικό και κεντροευρωπαϊκό καπιταλισμό την εποχή εκείνη, η δε στροφή τότε του Χίτλερ ενάντια στον Στάλιν ήταν μια συμβολή ουσιαστικά και προσφορά προς το δυτικό καπιταλισμό για να εξοντωθεί ο κομμουνισμός, που ήταν τελικά ο κοινός αντίπαλος, όπως αποδείχτηκε, και του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού στη συνέχεια, ο οποίος σαράντα χρόνια αργότερα βέβαια πέτυχε μετά από τη συντριβή του ναζισμού και την ήττα ουσιαστικά του κομμουνισμού και επέβαλε την οικονομία της αγοράς μέσα από τον ανταγωνισμό των εξοπλισμών, δίνοντας έτσι, αν θέλετε, μια επιβεβαίωση της κατεύθυνσης την οποία είχε να κυριαρχήσει σε όλο τον κόσμο.

Απέναντι τώρα σε αυτή την κυριαρχία κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να συμπεριφερθούν ως νικητές και να ανατρέψουν και να ξαναγράψουν την Ιστορία σύμφωνα με τις δικές τους απαιτήσεις. Αυτό δεν μπορεί να γίνει. Ελπίζω ότι δε θα περάσει και ότι οι βουλευτές του Συμβουλίου της Ευρώπης θα σταθούν στο ύψος τους για να σταθούν απέναντι σε αυτή την επίθεση».