«Τη δόξα και τα έργα των διωκτών των πρώτων χριστιανών ως φαίνεται ζήλωσαν όσοι στηρίζουν τις απόψεις του Σουηδού Γκόραν Λίντμπλαντ στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Οπως κι εκείνοι αναζητούν αφορμές με σκοπό να ξεκινήσουν νέους διωγμούς κατά των υπερασπιστών των πτωχών και των αδυνάτων.

Είναι ολοφάνερο ότι στο στόχαστρό τους βρίσκεται σταθερά η κεφαλή του ταξικού μαζικού κινήματος, η πρωτοπορία της εργατικής τάξης, οι κομμουνιστές, που στέκονται εμπόδιο στην προσπάθειά τους να αποπροσανατολίσουν τους εργαζομένους από επικίνδυνες για το κοινωνικοοικονομικό σύστημα της εκμετάλλευσης διεκδικήσεις.

Τολμούν να μιλούν για εγκλήματα αυτοί που θεωρούν ευνομούμενες τις ΗΠΑ και ξεχνούν τα αθώα θύματα της Νέας Ορλεάνης, που εγκαταλείφθηκαν έρμαια στη μανία των καιρικών φαινομένων, επειδή στον "παράδεισο" του καπιταλισμού δεν ανήκαν στην κυρίαρχη, αλλά στην ασθενέστερη κοινωνική τάξη.

Μιλούν για καταδίκη υποτιθέμενων εγκλημάτων, οι υποστηρικτές καθεστώτων όπως της Τουρκίας, της οποίας οι πολίτες απομονώνονται σε "λευκά" κελιά, αν τολμήσουν να αγωνιστούν για ελευθερία.

Μιλούν για εγκλήματα αυτοί που στο όνομα της πάταξης της τρομοκρατίας καταδυναστεύουν και εξοντώνουν τους λαούς που αντιστέκονται στην παγκόσμια κυριαρχία του καπιταλισμού.

Φυσικά, δε χρειάζονται εκθέσεις για τα δικά τους εγκλήματα. Τα μαρτυρούν οι νεκροί της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Παλαιστίνης, τα θύματα των λεγομένων εργατικών ατυχημάτων για την αύξηση του κέρδους, οι άνεργοι, οι άποροι, οι άστεγοι, όλοι αυτοί που μέσα στις ευνομούμενες "πολιτείες" τους ζουν στην εξαθλίωση, αφού δεν μπορούν να αγοράσουν την παιδεία, την υγεία, τη στέγη.

Για τον καπιταλισμό, η εκμετάλλευση του συνανθρώπου και η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής δεν είναι εκτροπή. Είναι αναγκαία συνθήκη ύπαρξής του.

Ας αγωνιστούμε για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση. Τα σχέδια των ισχυρών του πλούτου δεν πρέπει να περάσουν. Το αντικομμουνιστικό μνημόνιο πρέπει να καταψηφιστεί.

Οι κομμουνιστές χαίρουν τιμής από τους εργαζομένους όλου του κόσμου. Ας στείλουμε αυτό το μήνυμα σ' όλους όσοι απεργάζονται τα όποια εναντίον τους σχέδια».

Ενδεχόμενη συζήτηση τέτοιας πρότασης θα έχει συνέπειες διχαστικές στους κόλπους της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης.

Πολύ λογικό είναι να προκληθεί εμφάνιση αντι-προτάσεων από πολλούς που δεν επιδιώκουν διχασμό, αλλά είναι πιθανό να θεωρήσουν δίκαιη τιμωρία για τον εισηγητή και τους ομοϊδεάτες του να κληθούν εκείνοι να απαντήσουν σε ερωτήματα, όπως:

• Ποιες δυνάμεις γέννησαν και έθρεψαν το Ναζισμό στη Γερμανία του Μεσοπολέμου;
• Ποιες δυνάμεις βοήθησαν για να γραφεί το κήρυγμα του Χίτλερ (το Mein Kampf) στη φυλακή;
• Ποιες δυνάμεις ενθάρρυναν τον Χίτλερ για το διαμελισμό της τότε (1938) Τσεχοσλοβακίας και του έδειξαν το δρόμο προς την Ανατολή (Σοβιετική Ενωση);
• Ποιες δυνάμεις συνέτριψαν τελικά το Ναζισμό ή συνέβαλαν πιο πολύ στη συντριβή του;
• Ποιες κοινωνικές - πολιτικές δυνάμεις πρωτοστάτησαν στην Εθνική Αντίσταση των λαών κατά του Ναζισμού - Φασισμού:
• Ποια ήταν η συμπεριφορά Μεγάλων Δυνάμεων έναντι μικρών χωρών πριν από τον πόλεμο και κατά τη λήξη του;

Μια τέτοια αναδίφηση της Ιστορίας δε θα περιοριστεί στα ερευνητικά γραφεία των ιστορικών, αλλά μοιραία θα απλωθεί σε ευρύτερα στρώματα των ευρωπαϊκών κοινωνιών και θα ευαισθητοποιήσει εκατομμύρια συνειδήσεις, για να επανεκτιμήσουν τα γενόμενα και να επανεξετάσουν πιο ήρεμα: Τα κοινωνικά προβλήματα των λαών και τις κοινωνικές ιδεολογίες που μπορεί να δώσουν καλύτερες λύσεις με τις εμπειρίες που έχουν αποκτηθεί. Πιθανό είναι η αναδίφηση να οδηγήσει και στη μελέτη άλλων σελίδων Ιστορίας, π.χ. εκμετάλλευση του ανθρώπινου μόχθου στις βιομηχανικές κοινωνίες, πολέμους για το "ελεύθερο εμπόριο του οπίου" και άλλα έργα "πολιτισμού" και "φιλανθρωπίας". Από την πλευρά μου θεωρώ χρέος να επιχειρήσω, με ένα εκτενέστερο κείμενο, μια απάντηση στα ερωτήματα που προσημειώθηκαν (Ποιες; Ποιες; Ποιες; Ποια;...) και σε άλλα "πολιτισμικά" απορήματα και να τα προωθήσω σύντομα στο Διαδίκτυο (www.voros.gr)».