Κέρδη με ουρά κάνουν τα τελευταία χρόνια οι βιομήχανοι παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς τους. Ισχυρισμοί που επιστρατεύονται μπροστά στις διαπραγματεύσεις για την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, ως προπαγανδιστικό χαρτί, αλλά και για να στηρίξουν τις προκλητικές αξιώσεις τους για υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων, το πάγωμα των μισθών και την εξασφάλιση νέων προνομίων.

Είναι δε χαρακτηριστικό, ότι με τα ίδια στοιχεία του ΣΕΒ, τα καθαρά κέρδη των κερδοφόρων μεταποιητικών επιχειρήσεων το 2004 αυξήθηκαν κατά 11,4% σε σχέση με το 2003 και έφτασαν τα 2,8 δισεκατομμύρια ευρώ από τα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ την προηγούμενη χρονιά. Και αυτό, όταν - πάντα σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕΒ - η αύξηση των κατώτατων μισθών το 2004 σε σχέση με το 2003 ήταν μόλις 2,4%.

Αλλά η χρυσοφόρα κερδοφορία των επιχειρήσεων δεν περιορίζεται τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η Ελλάδα κατέχει την τρίτη καλύτερη θέση στην ΕΕ των «15» το 2005 όσον αφορά στην απόδοση του κεφαλαίου και μάλιστα με διπλάσιο βαθμό απόδοσης από το μέσο όρο της ΕΕ, αλλά και των χωρών της Ζώνης του ευρώ.

Ετσι με βάση το 1995 (όπου 1995 = 100), η απόδοση του κεφαλαίου - ιδιωτικού και δημόσιου τομέα αυξάνεται σταθερά και το 2005 έφτασε το 123,3 που είναι το υψηλότερο των τελευταίων 27 ετών και είναι συγκρίσιμο με το μέσο όρο της περιόδου 1960 - 1973. Αντίστοιχα, το 2004 ήταν στο 123,1, το 2003 στο 122,3 το 2002 στο 115,5. Και βέβαια μια τέτοια απόδοση του κεφαλαίου γίνεται στη βάση συμπίεσης των μισθών και στα πλαίσια ανατροπής βασικών εργασιακών δικαιωμάτων.

Οπως σημειώνει ο Σάββας Ρομπόλης, καθηγητής Οικονομικών Κοινωνικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο: «Η αυξημένη κερδοφορία στην Ελλάδα και ιδιαίτερα σε τόσο υψηλά επίπεδα έχει συμβάλει -εκτός των άλλων- και στην ένταση των πληθωριστικών πιέσεων. Με αποτέλεσμα, το επίπεδο πληθωρισμού στη χώρα μας να συντηρείται ως πληθωρισμός κερδών και όχι ως πληθωρισμός μισθών από την αύξηση αυτών.

Η αυξανόμενη κερδοφορία στην Ελλάδα - συμπληρώνει ο καθηγητής - συνδυάζεται και με την ένταση της ανισοκατανομής του εισοδήματος μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας. Κατά συνέπεια η ανάσχεση αυτής της πορείας, της κερδοφορίας του κεφαλαίου, θα συμβάλει στην καταπολέμηση της ακρίβειας και των πληθωριστικών πιέσεων. Παράλληλα η αύξηση της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών προϋποθέτει την αύξηση των μισθών, όχι μόνο σε αντίστοιχα επίπεδα μ' αυτά του πληθωρισμού, αλλά και μεταφοράς εισοδήματος από το κεφάλαιο στην εργασία εξαιτίας της αύξησης της παραγωγικότητας».

Σημειώνεται ότι αυτό που ονομάζεται ανισοκατανομή ή δείκτης ανισότητας έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις, ώστε σύμφωνα με τα στοιχεία της «Γιούροστατ», το 20% των περισσότερο εύπορων Ελλήνων έχει έξι φορές υψηλότερο εισόδημα απ' αυτό που έχει το 20% των φτωχότερων κατοίκων της χώρας.

Ιδιαίτερα χαμηλά είναι στη χώρα μας ο κατώτερος μισθός και το κατώτερο μεροκάματο, αυτά δηλαδή που κατοχυρώνονται μέσα από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και την οποία ο ΣΕΒ ζήτησε επί της ουσίας να μην ισχύει, αρχικά σε τέσσερις νομούς της χώρας. Ετσι ο καθαρός κατώτερος μισθός ενώ το 1994 ήταν το 55% του καθαρού μέσου μισθού, το 2002, αποτελούσε το 47% του καθαρού μέσου μισθού. Και όμως οι βιομήχανοι απαιτούν οι κατώτεροι μισθοί να πέσουν ακόμα περισσότερο, να κάνουν ακόμα πιο φθηνή την εργατική δύναμη, αφού η μείωση αυτή, θα επιδράσει συνολικά σε όλους τους μισθούς και στις υπόλοιπες συμβάσεις (κλαδικές, επιχειρησιακές).

Πλατιά σύσκεψη συνδικάτων και συνδικαλιστών για την οργάνωση του αγώνα των ταξικών δυνάμεων μπροστά στην πάλη για την υπογραφή της νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων, διοργανώνει στην Αθήνα, την Πέμπτη 26 Γενάρη, η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ. Η σύσκεψη θα γίνει στις 6.30 το απόγευμα, στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων (Βερανζέρου 1, πλατεία Κάνιγγος).