Οι εργαζόμενοι πρέπει να βάλουν στο περιθώριο τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες. Μαζί με τις ταξικές δυνάμεις να οργανώσουν τον αγώνα τους και να συντονίσουν τη δράση τους με τους εργαζομένους όλων των κλάδων που βρίσκονται στο στόχαστρο της επίθεσης κυβέρνησης - εργοδοτών, για τη διασφάλιση της κλαδικής τους σύμβασης, και με τα αιτήματα του ΠΑΜΕ να παλέψουν για τη βελτίωση των όρων εργασίας.

Το μήνυμα αυτό στέλνει με ανακοίνωσή του στους τραπεζοϋπαλλήλους το ΠΑΜΕ Εργαζομένων στο Χρηματοπιστωτικό Σύστημα και στο πλαίσιο αυτό τους καλεί να συμμετάσχουν μαζικά στην απεργία του κλάδου στις 17 του Φλεβάρη και στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 21 του Φλεβάρη στην Αθήνα.

Οι ταξικές δυνάμεις επισημαίνουν στην ανακοίνωσή τους ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους για το ρόλο της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ, ύστερα και από την απόφασή της να κηρύξει νέα 24ωρη απεργία έντεκα μέρες μετά την προηγούμενη επιτυχημένη απεργία, απόφαση που οδηγεί στην εκτόνωση των κινητοποιήσεων, «την ώρα που οι τραπεζίτες, με σύμμαχο την κυβέρνηση, εντείνουν την επιθετικότητά τους».

Η αναστολή των κινητοποιήσεων, τονίζουν οι ταξικές δυνάμεις, «αντικειμενικά δίνει χρόνο στους τραπεζίτες να ελιχθούν. Φρενάρει τις αγωνιστικές διαθέσεις του κλάδου, απογοητεύει τους εργαζόμενους. Με δοσμένη την αδιαλλαξία των εργοδοτών στο θέμα της Σύμβασης και την πρόθεση της κυβέρνησης να τους στηρίζει, η απεργία θα έπρεπε να αποτελέσει το εφαλτήριο για μια πολύμορφη κλιμάκωση», όπως πρότειναν οι ταξικές δυνάμεις, καταθέτοντας συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης, το οποίο και απορρίφθηκε.

Σ' έναν κλάδο, συνεχίζει η ανακοίνωση, με καθαρά ημερήσια κέρδη της τάξης των 7,7 εκατομμυρίων ευρώ, μόνο για τους έξι μεγαλύτερους τραπεζικούς ομίλους, προωθείται με ταχύτατους ρυθμούς η κατάργηση της Κλαδικής Σύμβασης. «Οι τραπεζίτες δεν περνάνε κανενός είδους "κρίση". Σπεύδουν όμως να καταργήσουν την Κλαδική Σύμβαση», με στόχο τελικά να εξασφαλίσουν «την παροχή ακόμα πιο "φθηνής" εργασίας, συνεχίζοντας την επίθεση που ξεκίνησε με την ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και του σταθερού εργάσιμου χρόνου».

Καταλήγοντας, το ΠΑΜΕ Εργαζομένων στο Χρηματοπιστωτικό Σύστημα υπογραμμίζει ότι οι συλλογικές συμβάσεις «είναι κατάκτηση της εργατικής τάξης, αποτέλεσμα σκληρών αγώνων (...) Εξίσου σημαντική με τη μάχη για τη διασφάλισή τους είναι και η μάχη για την απόσπαση κατακτήσεων μέσα από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, η οποία δεν πρέπει ποτέ να φεύγει από τον προσανατολισμό της εργατικής τάξης».

Στη μάχη αυτή η ηγεσία της ΟΤΟΕ «ούτε θέλει, ούτε μπορεί να μπει μπροστά γιατί συμφωνεί με τη γραμμή της ανταγωνιστικότητας που η άλλη όψη της είναι "εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα"». Στο πλαίσιο αυτό οι εργαζόμενοι έχουν αντικειμενικό συμφέρον να ανατρέψουν τους συσχετισμούς στην ΟΤΟΕ, να μπουν οι ίδιοι μπροστά και μαζί με τις ταξικές δυνάμεις να οργανώσουν τον αγώνα τους.

Υποκριτική χαρακτηρίζει τη συζήτηση περί άρσης της μονιμότητας στο Δημόσιο η Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, υπογραμμίζοντας σε ανακοίνωσή της ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία στην ουσία γίνεται προσπάθεια νομιμοποίησης της άρσης της μονιμότητας και στο «στενό» δημόσιο τομέα, σαν συνέχεια της αντεργατικής λαίλαπας με την κατάργηση του 8ωρου στον ιδιωτικό τομέα, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας κλπ.

Το ΔΣ της Α' ΕΛΜΕΘ τονίζει ότι η μη μονιμότητα στο Δημόσιο, τουλάχιστον για το χώρο των εκπαιδευτικών, δεν είναι κάτι το καινούριο, αφού εδώ και πολλά χρόνια εργάζονται ωρομίσθιοι - αναπληρωτές στο εκπαιδευτικό σύστημα. Η Α' ΕΛΜΕΘ, έχοντας επίγνωση των προβλημάτων που γεννά η κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική και στο χώρο της εκπαίδευσης, καλεί όλους τους εργαζόμενους σε μέτωπο ανατροπής αυτής της πολιτικής. Και απαιτεί: «Κατάργηση του θεσμού των αναπληρωτών - ωρομισθίων και άμεσο διορισμό μονίμων συναδέλφων σε όλα τα κενά. ΟΧΙ στις ελαστικές μορφές εργασίας - μερικής απασχόλησης. 35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο, μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους τους εργαζόμενους».