Ως «βαθιά συντηρητική επίδραση του αστισμού και του αστικού καταμερισμού της εργασίας στην ιδεολογική αντίληψη του ΚΚΕ» θεωρεί σε σχόλιό της η χτεσινή «Αυγή» την τοποθέτηση της Αλέκας Παπαρήγα στο Συνέδριο της ΚΝΕ, ότι η Παιδεία δεν μπορεί να έχει αυτοτελείς στόχους από τη σοσιαλιστική οικονομία. Δηλαδή, αν καταλάβαμε καλά, η «Αυγή» μάς λέει, ότι στο σοσιαλισμό μπορεί να υπάρχει ένα εκπαιδευτικό μορφωτικό σύστημα, που να διδάσκει ότι υπέρτατη αξία είναι η ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και αντίστοιχα στον καπιταλισμό ένα εκπαιδευτικό σύστημα που να διδάσκει τα παιδιά από το Νηπιαγωγείο ότι πρέπει να καταργήσουν την ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής με την πάλη των τάξεων; Αναρωτιέται κανείς ως ποια δυσθεώρητα ύψη μπορεί να τινάξει την μπουρδολογία ο στείρος αντικομμουνισμός και η αντι-ΚΚΕ τύφλωση.

Ικανοποιημένη(!) εμφανίζεται η κυβέρνηση από τη συνάντηση του υπουργού Πολιτισμού με τη διοίκηση του αμερικανικού μουσείου Γκετί για τις κλεμμένες ελληνικές αρχαιότητες, που εκτίθενται στις προθήκες του, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρξαν σαφείς δεσμεύσεις εκ μέρους του δεύτερου, ενώ του προσφέρουμε και ανταλλάγματα!

Σε προχτεσινή του δήλωση, ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευ. Αντώναρος είπε ότι «η κυβέρνηση χαιρετίζει τη δέσμευση που ανέλαβαν οι υπεύθυνοι του Μουσείου Γκετί, να εισηγηθούν στο ΔΣ του Ιδρύματος την επιστροφή μέρους των αρχαιοτήτων που διεκδικεί η ελληνική πλευρά, στο προσεχές μέλλον (...) Η ικανοποίηση των αιτημάτων της Ελλάδας θα κάνει δυνατή μία γόνιμη συνεργασία με το Μουσείο Γκετί, που θα περιλαμβάνει, ενδεχομένως, μακροχρόνιους δανεισμούς έργων τέχνης».

Η δήλωση είναι «αντιγραφή» - πλην των «χαιρετισμών» - της κοινής δήλωσης των δύο πλευρών μετά τη συνάντηση της Τρίτης, άρα προσπαθεί να «κρύψει» και αυτή τα προφανή: Οι Αμερικανοί «δεσμεύτηκαν» ότι «θα» εισηγηθούν το θέμα, παρά το γεγονός πως το «ξαναζέσταμα» του αιτήματος της επιστροφής από την ελληνική πλευρά «σέρνεται» από πέρσι. Επιπλέον γίνεται λόγος για επιστροφή μέρους των αρχαιοτήτων, γεγονός που καταγράφεται ως επιτυχία των Αμερικανών, αφού έτσι θα διαπραγματευτούν την απαράδεκτη πρόταση ανταλλαγμάτων - μέσω περιοδικών εκθέσεων στο μουσείο - της ελληνικής πλευράς! Αναρωτιέται κανείς τι ακριβώς από όλα αυτά «χαιρετίζει» ο κυβερνητικός εκπρόσωπος...

Η μείωση των εργασιακών δικαιωμάτων, προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα, είναι «συντηρητική λογική», δήλωσε τις προάλλες ο Ευάγγ. Βενιζέλος. Προφανώς, βέβαια, εξαιρεί απ' το συλλογισμό αυτό, τα όσα αντεργατικά μέτρα πήραν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ (π.χ. μερική απασχόληση, νόμος Ρέππα για το Ασφαλιστικό, Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, κλπ.), αφού ποτέ - απ' όσα γνωρίζουμε - δε χαρακτήρισε ως συντηρητικές τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε, τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και ο Ευάγγ. Βενιζέλος προσωπικά, τάσσονται υπέρ της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, την οποία και θεωρούν επιτακτική και πρώτιστη ανάγκη. Αφήνουν να εννοηθεί, όμως, ότι ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί με μέτρα «προοδευτικής λογικής». Ποια είναι αυτά; Τα ίδια στην ουσία, που παίρνει και η σημερινή κυβέρνηση. Πού βρίσκεται τότε η «προοδευτική λογική»; Μα, στο ποιοι κάθονται στις κυβερνητικές καρέκλες. Αλλο να κάθονται οι δεξιοί της ΝΔ κι άλλο οι ...σοσιαλιστές του ΠΑΣΟΚ κι ας εφαρμόζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική...