Υποταγή ή αντίσταση και αντεπίθεση; Αυτό είναι το πραγματικό δίλημμα που μπαίνει σε όλους τους λαούς και έρχεται στην επιφάνεια και με τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Αυτό σημείωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που έδωσε χτες στο Βόλο. Κάλεσε τους μαζικούς φορείς, πολιτικά πρόσωπα κλπ, να πάνε στην Παλαιστίνη, εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στον παλαιστινιακό λαό και την αντίσταση στα σχέδια των ιμπεριαλιστών. Ενώ επέκρινε τους αιρετούς της Αυτοδιοίκησης που δεν παίρνουν θέση γύρω από τις δραματικές εξελίξεις.

Αναφερόμενη στα τραγικά γεγονότα που ζούμε αυτές τις ημέρες στην Παλαιστίνη, στο Λίβανο, τόνισε: «Ο παλαιστινιακός λαός παλεύει εδώ και 30, 40, 50 χρόνια για ποιο πράγμα; Να αποκτήσει τον τόπο του, το έδαφός του, τη χώρα του, τα σύνορά του. Οι διεθνείς οργανισμοί, που υποτίθεται κινούνται με βάση το διεθνές δίκαιο, εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχουν βγάλει καλές και σωστές αποφάσεις και αναφέρομαι στον πιο κορυφαίο οργανισμό, τον ΟΗΕ. Το 1991 έγινε η Συμφωνία του Οσλο, όπου όλοι πανηγύρισαν, και στην Ελλάδα, ότι τελικά μπήκε ένα τέρμα στα προβλήματα της περιοχής και τώρα οδεύουμε για να διαμορφωθεί παλαιστινιακό κράτος. Βεβαίως, εμείς τότε ήμασταν το μόνο Κόμμα που εξέφρασε επιφυλάξεις για το αν η Συνθήκη του Οσλο εξασφάλιζε ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος και πολύ περισσότερο δεν είχαμε καμία εμπιστοσύνη στους εγγυητές Αμερικανούς, Ευρωπαίους για τη συγκρότηση αυτού του παλαιστινιακού κράτους». Και πρόσθεσε πως «σήμερα βρισκόμαστε κυριολεκτικά σε μια γενοκτονία σε βάρος του παλαιστινιακού λαού και όπως πάντα με τα γνωστά ισραηλινά προσχήματα».

Σχολιάζοντας την υποκριτική τακτική των ΗΠΑ και της ΕΕ, όπως και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που καλούν και τις δύο πλευρές να δείξουν αυτοσυγκράτηση, είπε: «Εκεί φτάσαμε, να μπαίνουν στο σπίτι μας επί της ουσίας, αλλά και μεταφορικά, να μας μακελεύουν και να διαμαρτύρονται γιατί χρησιμοποιούμε τα πιο απλά μέσα αντίστασης - μια και αυτοί είναι πάνοπλοι - για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας».

Η Αλ. Παπαρήγα ξεκαθάρισε πως όταν το ΚΚΕ λέει πως πρέπει οι λαοί να αποφασίσουν αν θα υποταχθούν ή θα αντισταθούν, αναφέρεται και στο δικαίωμα να έχεις τη δική σου χώρα, το δικό σου κράτος, αλλά και στα καθημερινά δικαιώματα των εργαζομένων στη δουλιά, στη μόρφωση, παντού. Και εξήγησε: «Το παλαιστινιακό, θα έλεγα, είναι το καθημερινό πρόβλημα των λαών της Ευρώπης - όχι με αυτή τη μορφή βέβαια - το καθημερινό πρόβλημα του Ελληνα εργαζόμενου που μπαίνει μπροστά σε ένα δίλημμα. Ή θα δεχτείς αυτά που θέλουμε εμείς, πχ να δουλεύεις όποτε εμείς θέλουμε να σου δώσουμε δουλιά και για όσο χρόνο, να δέχεσαι μισθούς πείνας, συντάξεις πείνας, να δέχεσαι να παραδοθεί η Παιδεία και η Υγεία βορά των επιχειρηματικών ομίλων των πιο ισχυρών... ή θα δεχτείς αυτό ή σου επιφυλάσσουμε, το χάος και την καταστροφή». Και κατέληξε λέγοντας πως το δίλημμα αυτό πρέπει να μπει διαφορετικά: «Καθαρά πράγματα. Ή θα νικήσετε εσείς ή θα νικήσουμε εμείς, οι λαοί».

Η Αλ. Παπαρήγα κάλεσε για άλλη μια φορά την κυβέρνηση της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να αφήσουν την υποκρισία και τα κόλπα και να καταγγείλουν το Ισραήλ για ό,τι κάνει στην Παλαιστίνη, στο Λίβανο και για ό,τι ετοιμάζεται να κάνει στη Συρία.

Κατήγγειλε πως οι τελευταίες εξελίξεις είναι μέρος του ΝΑΤΟικού και αμερικάνικου σχεδίου για τον λεγόμενο εκδημοκρατισμό της Μέσης Ανατολής, με το οποίο έχει συμφωνήσει και η ΕΕ.

Δυσαρέσκεια φαίνεται να προκαλεί στην ισραηλινή διπλωματία ο τρόπος που ορισμένοι εκπρόσωποι του ελληνικού Τύπου, είτε δημοσιογράφοι είτε σκιτσογράφοι, προσλαμβάνουν τις πολιτικές και στρατιωτικές επιλογές του Τελ Αβίβ και κατά συνέπεια τις επικρίνουν. Αυτό τουλάχιστον «διαρρεόταν» από ισραηλινές διπλωματικές πηγές, που δεν έκρυβαν την ενόχλησή τους για τίτλους, περιεχόμενα άρθρων ή και σκίτσων.

Σε αυτά ασκούνταν κριτική στις ενέργειες της ισραηλινής ηγεσίας, χαρακτηρίζοντας ή παρομοιάζοντάς τες με «ναζιστικές τακτικές», είτε υποστηρίζοντας ανοιχτά ότι πίσω από τις ισραηλινές ενέργειες κρύβονται σχέδια «εξόντωσης των Παλαιστινίων». Οι ίδιες πάντα πηγές, μάλιστα, τόνιζαν ότι η «λανθασμένη αυτή προσέγγιση» ήταν τόσο προφανής που έγιναν αλλαγές μεταξύ των δύο εκδόσεων μίας ημέρας. (Προφανώς, μέσω επιφοίτησης αρχικά εγκρίθηκαν τίτλοι και στη συνέχεια, πάνω στο τυπογραφείο, κρίθηκαν λανθασμένοι, έτσι απλά!)

Ολα αυτά, πιθανώς, να μην είχαν τόσο μεγάλη αξία, αν δεν ήταν γνωστός σε όλους ο τρόπος με τον οποίο η ισραηλινή διπλωματία, γενικώς, αντιδρά στη σκληρή κριτική των πολιτικών επιλογών του Τελ Αβίβ. Δεν έχουν περάσει παρά μόνο 4 χρόνια, από τότε που δημοσιογράφοι και σκιτσογράφοι χαρακτηρίζονταν «αντισημίτες» επειδή με σκληρό τόνο επέκριναν τις στρατιωτικές ισοπεδωτικές επιχειρήσεις στη Δυτική Οχθη, ενώ συλλήβδην στην ελληνική κοινή γνώμη και κοινωνία αποδίδονταν ρατσιστικά και αντισημιτικά χαρακτηριστικά λόγω της αντίδρασής της στις αλλεπάλληλες σφαγές Παλαιστινίων.

Και μπορεί η ισραηλινή πρεσβεία τότε να «ένιπτε τας χείρας της» για το περιεχόμενο της συγκεκριμένης έκθεσης του Κέντρου Σιμόν Βίζενταλ για τον αντισημιτισμό, λέγοντας ότι δεν το υιοθετεί, αλλά είναι επίσης γνωστό σε όλους ότι τέτοιου είδους κριτική ασκείται σε σταθερή βάση, ακόμη και με άμεσες παρεμβάσεις (τηλέφωνα) σε αρκετά ΜΜΕ.

«Υπέρμετρη» χαρακτηρίζει η υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, την «αντίδραση» του Ισραήλ, προσφέροντας με αυτόν τον τρόπο δικαιολογίες στη στρατιωτική δράση της ισραηλινής κυβέρνησης εναντίον αμάχων.

Με τη δήλωσή της η Ντόρα Μπακογιάννη συντάσσεται με όλους όσοι θεωρούν ότι το Ισραήλ αντιδρά στρατιωτικά απαντώντας σε μια πρόκληση. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Αθήνα δεν καταδίκασε τη στρατιωτική επίθεση που εξαπέλυσε το Τελ Αβίβ εναντίον του Λιβάνου, ούτε τις απειλές που εκτοξεύονται από την ισραηλινή κυβέρνηση εναντίον της Συρίας και του Ιράν.

Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών με τη δήλωση της υπουργού περιορίστηκε σε ανώδυνες επισημάνσεις, οι οποίες ουδεμία ενόχληση προκαλούν στην κυβέρνηση του Ισραήλ.

«Η εκτός ορίων στρατιωτική δράση των τελευταίων ημερών στο Λίβανο κλιμακώνει επικίνδυνα, διαπιστώνει η Ντόρα Μπακογιάννη, και μπορεί να καταστήσει ανεξέλεγκτη την ήδη εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση στη Μέση Ανατολή».

Στη συνέχεια η υπουργός σημειώνει ότι «η εκτός ορίων στρατιωτική δράση είναι καταδικαστέα, καθώς και η υπέρμετρη αντίδραση, τα πλήγματα κατά αμάχων και κατά των υποδομών που χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο απ' αυτούς». Με άλλα λόγια, αν η βία ήταν εντός ορίων και η αντίδραση δεν ήταν υπέρμετρη, ενδεχομένως δε θα υπήρχε πρόβλημα, κατά την άποψη της Ελληνίδας υπουργού...

Σε άλλο σημείο των δηλώσεών της η Ντόρα Μπακογιάννη κάνει λόγο για την ανησυχία της ελληνικής κυβέρνησης και στη συνέχεια σπεύδει να προσφέρει δικαιολογίες στο Ισραήλ.

«Οι αντιδράσεις (του Ισραήλ) σημειώνει η υπουργός, σε συνδυασμό με τις απαγωγές Ισραηλινών στρατιωτών που προηγήθηκαν, καθώς και τα στρατιωτικά πλήγματα σε περιοχές του Ισραήλ, εντείνουν τα αδιέξοδα στη Μέση Ανατολή. Τροφοδοτούν το φανατισμό και τελικά εξυπηρετούν εκείνους που επιθυμούν τη διατήρηση της αστάθειας και της έντασης στην περιοχή».

• Από χτες το απόγευμα τέθηκε σε λειτουργία το ειδικό τηλεφωνικό κέντρο στην Επιτροπή Διαχείρισης Κρίσεων του υπουργείου Εξωτερικών, με το οποίο μπορούν να επικοινωνούν οι πολίτες που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για Ελληνες υπηκόους που βρίσκονται στο Λίβανο. Ο αριθμός του τηλεφωνικού κέντρου είναι: 210.3681.912 (12 γραμμές). Εναλλακτικά μπορούν να χρησιμοποιούνται και οι εξής γραμμές: 210.3681.835, 210.3681.836, 210.3681.837.

Στα κρατητήρια του αεροδρομίου Μπεν Γκουριόν, του Τελ Αβίβ, κρατείται από χτες τα ξημερώματα η Μαρία Νικηφόρου, ακτιβίστρια, μέλος του International Solidarity Movement (Διεθνούς Κινήματος Αλληλεγγύης). Αφού ερευνήθηκαν ενδελεχώς οι αποσκευές της και της έγινε σωματικός έλεγχος, στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο κρατητήριο, όπου μετά από κάποια ώρα της ανακοινώθηκε ότι θα απελαθεί γιατί «κρίνεται ότι αποτελεί κίνδυνο για την ασφάλεια του Ισραήλ».

Ο «Ρ» επικοινώνησε με τη Μαρία Νικηφόρου, που κατάφερε μετά από έντονες προστριβές και διαπληκτισμούς να κρατήσει το κινητό της τηλέφωνο, αφού οι ισραηλινές αρχές αμφισβητούσαν το δικαίωμά της να επικοινωνήσει με τον έξω κόσμο. Οπως μας είπε, όταν έγινε αντιληπτό ότι μίλησε σε ελληνικά ΜΜΕ, όπως το ραδιόφωνο του «902», τα «πνεύματα οξύνθηκαν» και μεταφέρθηκε σε άλλο κρατητήριο μόνη της. Μας ενημέρωσε ότι έχει επικοινωνήσει με δικηγόρο, που βρίσκεται ήδη σε αγώνα δρόμου προκειμένου να προλάβει τις ασφυκτικές προθεσμίες που τέθηκαν από το δικαστήριο για να καταθέσει έφεση στην απόφαση απέλασής της και να παρουσιαστεί σε δίκη όπου θα ζητήσει να της εξηγηθεί επαρκώς γιατί κρίθηκε ως «απειλή για την ισραηλινή ασφάλεια». Τελευταία ενημέρωση είναι ότι η απέλαση παγώνει τουλάχιστον μέχρι αύριο.

Η οργάνωση ISM δραστηριοποιείται στα αυτόνομα παλαιστινιακά εδάφη τα τελευταία χρόνια. Τα μέλη της, εκ περιτροπής, μεταβαίνουν εκεί, μένουν με παλαιστινιακές οικογένειες σε καταυλισμούς ή σε «επικίνδυνες ζώνες».

Στόχος είναι να θέτουν τους εαυτούς τους ως ανθρώπινες ασπίδες για να προστατεύσουν τον παλαιστινιακό πληθυσμό στις καθημερινές του δραστηριότητες από τον ισραηλινό στρατό και τους ενόπλους εποίκους, δηλαδή είτε συνοδεύοντας παιδιά στο σχολείο είτε συνοδεύοντας γυναίκες στα μαιευτήρια είτε αγρότες στις κατειλημμένες καλλιέργειές τους. Το ISM θρηνεί μέλη του, όπως η νεαρή Αμερικανίδα Ράχελ Κόρι, που συνεθλίβη από ισραηλινό εκσκαφέα, στη νότια Λωρίδα της Γάζας, στην προσπάθειά της να προστατεύσει παλαιστινιακή περιουσία.

Τη σύλληψη της Μ. Νικηφόρου καταγγέλλει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, καταδικάζει τη βάρβαρη πολιτική του Ισραήλ, απαιτεί άμεση απελευθέρωση και να επιτραπεί στην αγωνίστρια η είσοδος στις κατεχόμενες περιοχές.