Motion Team

Και βέβαια εκεί που η ανεργία καλπάζει είναι οι νέες γυναίκες, οι οποίες εμφανίζουν πολύ μεγαλύτερα ποσοστά σε σύγκριση με τους άντρες. Φαινόμενο που παρά τις αποκλίσεις από χώρα σε χώρα, εμφανίζεται σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση. Επίσης - σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία - το ποσοστό των νέων που παραμένων άνεργοι πάνω από ένα χρόνο κυμαίνεται από 25% έως το 50%. Στατιστικά επίσης αποδεικνύεται ότι οι άνεργοι νέοι ηλικίας 25-29 ετών τείνουν να μετατρέπονται σε μακροχρόνια άνεργους.

Η χώρα μας δεν αποτελεί εξαίρεση, από την εικόνα και την καταγραφή που γίνεται σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ετσι σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ για το Α΄ τρίμηνο του 2006, η ανεργία στην ηλικιακή ομάδα 15-29 ανέρχεται στο 18,7%, πάνω δηλαδή και από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Ομως ενώ στους νέους άνδρες η ανεργία είναι 13,2%, στις νέες γυναίκες σχεδόν διπλασιάζεται και φτάνει στο 25,5%.

Αποδεικνύεται δηλαδή, ότι στην ΕΕ, στον παράδεισο των πολυεθνικών, δεν υπάρχει θέση για τους νέους εργαζόμενους. Το γεγονός μάλιστα ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο ορισμένων χωρών, αλλά αγκαλιάζει στον ένα ή στον άλλο βαθμό, όλες τις χώρες, αποδεικνύει και τον γενικότερο αντεργατικό χαρακτήρα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Η επισήμανση μάλιστα ότι μετά το 2000, δηλαδή μετά την εγκαινίαση της Στρατηγικής της Λισαβόνας, η ανεργία των νέων παρουσιάζει αυξητικές τάσεις, δείχνει ότι η Στρατηγική αυτή - παρά τις διαβεβαιώσεις - δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανεργίας, αλλά έχει αποκλειστικό στόχο την ενίσχυση των πολυεθνικών και της κερδοφορίας τους.

Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, κοινές είναι και οι ευρωενωσιακές κατευθύνσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Ετσι αντί για την προστασία των ανέργων και τη δημιουργία σταθερών θέσεων εργασίας, το βάρος πέφτει στις λεγόμενες «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης» που είναι η κοινή πατέντα για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Γι' αυτό, όλα τα εθνικά προγράμματα απασχόλησης, όπως σημειώθηκε και στη συνάντηση της Βιέννης, περιλαμβάνουν μέτρα όπως «η παροχή φορολογικών κινήτρων και οι ασφαλιστικές απαλλαγές για εργοδότες που προσφέρουν θέσεις πρακτικής επαγγελματικής εξάσκησης, θέσεις εργασίας με βασικό μισθό και επιδότηση μισθού». Δηλαδή ενίσχυση των επιχειρήσεων και μειωμένες αμοιβές στους νέους εργαζόμενους. Μάλιστα όπως διαπιστώνεται: «Οι ειδικές ρυθμίσεις με τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης χρησιμοποιούνται συχνά σαν μέθοδος για τον περιορισμό του μη μισθολογικού κόστους εργασίας». Και μετά τόσο η ΕΕ και τα όργανά της όσο και οι εθνικές κυβερνήσεις κόπτονται δήθεν για την κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων.

Από τη χτεσινή απεργιακή κινητοποίηση

Οι εργαζόμενοι απαιτούν την κατάργηση των εργολαβιών, την απορρόφησή τους στο μόνιμο προσωπικό της ΛΑΡΚΟ και δηλώνουν την αντίθεσή τους στην επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση της επιχείρησης. Στην κατεύθυνση αυτή, κλιμακώνουν τον αγώνα τους καθώς στη γενική συνέλευση, που έκαναν στα πλαίσια της απεργίας, αποφάσισαν την κήρυξη νέων 24ωρων απεργιών, στις 7 και 19 Σεπτέμβρη 2006. Στο πλευρό των εργαζόμενων βρέθηκαν χτες ο Τ. Τσιόγκας, βουλευτής του ΚΚΕ και ο Τ. Χρονάς, υποψήφιος νομάρχης Φθιώτιδας με το ψηφοδέλτιο της ΝΑΣ.

Στη γενική συνέλευση αναδείχτηκαν τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στις εργολαβίες. Πολλοί από αυτούς απασχολούνται στην παραγωγή, ενώ στα χαρτιά φαίνονται ότι δουλεύουν στην καθαριότητα. Για την ίδια εργασία αμείβονται πολύ λιγότερο από ό,τι οι μόνιμοι, ενώ οι εργολάβοι καταπατούν συστηματικά τα δικαιώματά τους: μη τήρηση των συλλογικών συμβάσεων, απλήρωτες ή πετσοκομμένες υπερωρίες, αργίες και δώρα. Ανυπαρξία αναλυτικής μισθοδοσίας, απασχόληση στην παραγωγή, ενώ έχουν δηλωθεί στην καθαριότητα και άλλα. Στη συζήτηση έγινε ακόμα καθαρό ότι οι εργαζόμενοι στις εργολαβίες θα είναι τα πρώτα θύματα, σε περίπτωση που πραγματοποιηθεί το σχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ να ξεπουλήσει τη ΛΑΡΚΟ. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση και στην εργοδοτική τρομοκρατία, οι εργαζόμενοι αποφάσισαν τη συνέχιση του αγώνα τους και πραγματοποίηση των περιοδειών για την ενημέρωση των κατοίκων της περιοχής. Ακόμα, κάλεσαν τη διοίκηση του επιχειρησιακού σωματείου της ΛΑΡΚΟ να αναλογιστεί τις ευθύνες της και να πάρει αποφάσεις συμμετοχής στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Ο Τ. Τσιόγκας, χαιρετίζοντας την απεργία των εργαζομένων επισήμανε ότι το ΚΚΕ εκφράζει τη συμπαράστασή του στου εργάτες της ΛΑΡΚΟ, «αυτούς που έχουν "ενοικιασμένους" οι εργολάβοι με τους νόμους του ΠΑΣΟΚ, τους οποίους εφαρμόζει σήμερα και η ΝΔ. Απαιτούμε να καταργηθεί αυτό το καθεστώς του δουλεμπορίου. Να καταργηθούν οι συμβάσεις έργου, ορισμένου χρόνου, τα ωρομίσθια, η μερική απασχόληση, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης και να έχουν οι εργαζόμενοι στις εργολαβίες της ΛΑΡΚΟ ίδια δικαιώματα με τους εργάτες που είναι το μόνιμο προσωπικό». Αναφερόμενος στην επιχείρηση ξεπουλήματος της ΛΑΡΚΟ τόνισε: «Θα συνεχίσουμε αυτό τον αγώνα, ώστε η ΛΑΡΚΟ να είναι δημόσια και να μην περάσουν τα σχέδια για την ιδιωτικοποίησή της». Ταυτόχρονα, υπογράμμισε ότι «οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα από τη στάση των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, να τους γυρίσουν την πλάτη και να δώσουν την πρώτη απάντηση στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, υπερψηφίζοντας νομάρχες και δημάρχους που στηρίζει το ΚΚΕ».

Ο Τ. Χρονάς ανέδειξε το γεγονός ότι ο αγώνας των εργαζομένων, αφορά σε ολόκληρη την περιοχή, γιατί με τον αγώνα τους όχι μόνο διεκδικούν το δικαίωμα στη δουλιά αλλά και συμβάλλουν στη διασφάλιση της δημόσιας περιουσίας. Αναφερόμενος στο ρόλο της αυτοδιοίκησης, επισήμανε ότι δεν μπορεί να βάζει πλάτη στο πέρασμα των αντεργατικών σχεδιασμών, αλλά θα πρέπει να στηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων για το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στη μόνιμη και σταθερή δουλιά. «Τα ωραία γεφύρια, είπε χαρακτηριστικά, οι όμορφες πλατείες έχουν αξία όταν τις περιδιαβαίνουν ζωντανοί άνθρωποι που δεν έχουν το άγχος της ανεργίας». Καταλήγοντας, τόνισε ότι η ΝΑΣ στηρίζει τον αγώνα τους και σημείωσε ότι κριτήριο ψήφου στις επικείμενες εκλογές στην αυτοδιοίκηση πρέπει να είναι τα προβλήματά τους.