ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στο στόχαστρο η μητρότητα

Η περίπτωση ήρθε προχτές στη δημοσιότητα και έχει ως εξής: στο Δήμο Λάρισας είχε προκηρυχτεί διαγωνισμός για την πλήρωση 23 θέσεων στη Δημοτική Αστυνομία της πόλης. Στο διαγωνισμό αυτό είχε πάρει μέρος και η Ε.Ζ., η οποία δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει τις εξετάσεις στα αγωνίσματα, καθώς ήδη ήταν έγκυος στη 13η βδομάδα κύησης. Η υποψήφια για το διαγωνισμό στη Δημοτική Αστυνομία είχε ζητήσει να της χορηγηθεί αναβολή για τις εξετάσεις στα αγωνίσματα, κάτι που δεν έγινε δεκτό. Αυτό είχε ως συνέπεια να αποκλειστεί από τον τελικό πίνακα κατάταξης, ενώ σε διαφορετική περίπτωση θα καταλάμβανε τη δεύτερη θέση στους επιλαχόντες, καθώς υπήρξε πανελληνιονίκης, σύμφωνα με έγγραφα του ΣΕΓΑΣ, και δεδομένου ότι δύο υποψήφιοι που είχαν επιτύχει στο διαγωνισμό αρνήθηκαν να αποδεχτούν τις θέσεις τους, θα διοριζόταν στη Δημοτική Αστυνομία.

Το Διοικητικό Εφετείο Λάρισας ακύρωσε προχτές την απόφαση του δημάρχου Λάρισας κατά το μέρος που αποκλείει από το διορισμό την έγκυο και αναπέμπει την υπόθεση στην Επιτροπή Επιλογής και Αξιολόγησης του άρθρου 9 του Προεδρικού Διατάγματος 23/2002. Η δικαστική εξέλιξη ωστόσο με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να συγκαλύψει το γεγονός ότι η μητρότητα βρίσκεται στο στόχαστρο των εργοδοτών, ακόμα και στην περίπτωση που αυτοί ταυτίζονται με τους δήμους. Αλλωστε, οι δημοτικές αρχές του δικομματισμού έχουν αναδειχτεί στους πλέον σκληρούς εργοδότες, αφού έχουν αναλάβει το δύσκολο καθήκον να καταλύσουν κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος στις υπηρεσίες τους. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για γυναίκες εργαζόμενες και μάλιστα εγκύους...

Η αποσαφήνιση... αρμοδιοτήτων

Ο διαχωρισμός των αρμοδιοτήτων και ευθυνών ανάμεσα στα επίπεδα Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης εκτιμήθηκε ως «ζητούμενο» από την πρόεδρο της Ενωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας (ΕΝΑΕ), Φ. Γεννηματά, και τον υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σκανδαλίδη, σε μεταξύ τους χτεσινή συνάντηση, ενόψει της παρουσίασης, την ερχόμενη Δευτέρα, από τον τελευταίο, των σχεδίων του για την πόλη.

Βέβαια, ως πρόεδρος της ΕΝΑΕ η μεν και ως υπουργός Εσωτερικών παλιότερα ο δε, ανακάλυψαν το μπέρδεμα αρμοδιοτήτων. Και αν τις ξεμπερδέψουν δηλαδή τι θα γίνει; Θα ζει καλύτερα η λαϊκή οικογένεια; Γιατί και οι δυο, ως στελέχη του ΠΑΣΟΚ, από κοινού προώθησαν, και συνεχίζουν, αντιδραστικές πολιτικές και για το θεσμό της Αυτοδιοίκησης, όπως η παραπέρα φορολόγηση, η επιχειρηματικότητα της δράσης της, η ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση κοινωνικών τομέων. Η αποσαφήνιση λοιπόν ως προεκλογική εξαγγελία έρχεται να κρύψει τις πραγματικές τους πολιτικές θέσεις και προθέσεις.

Αντιδραστική μεταρρύθμιση

Γρηγοριάδης Κώστας

Ακόμα μια ευκαιρία να επαναφέρει το θέμα του αντιδραστικότατου νόμου πλαισίου για την ανώτατη εκπαίδευση βρήκε η κυβέρνηση, με τη συνάντηση του πρωθυπουργού και του προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ), Θάνου Βερέμη.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του τελευταίου μετά τη συνάντηση: «Κατά καιρούς εμφανίζονται άτομα, τα οποία δεν ανήκουν πάντως στη Νέα Δημοκρατία, που λένε ότι ασφαλώς πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις στο Πανεπιστήμια... Ας κάνουν τις μισές από αυτές που προτείναμε... Και οι μισές να γίνουν, είναι κέρδος»! Βέβαια, παρέλειψε να πει ότι το κέρδος θα είναι για τις επιχειρήσεις και για την πολιτική του κεφαλαίου. Για τις λαϊκές οικογένειες μόνο κόστος - και μάλιστα μεγάλο - θα είναι.

Οσο για τα μεμονωμένα «άτομα», που εμφανίζονται να υιοθετούν τις αντιδραστικές προτάσεις του ΕΣΥΠ, προφανώς θα είναι από αυτούς τους λίγους που θα έχουν κέρδος. Γιατί η συντριπτική πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας εκφράστηκε ενάντια στις αντιδραστικές αλλαγές με δυναμικές κινητοποιήσεις στις αρχές του καλοκαιριού. Κινητοποιήσεις που η ακαδημαϊκή κοινότητα και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δηλώνουν έτοιμοι να επαναλάβουν από Σεπτέμβρη, προκειμένου να μην περάσουν τα μέτρα - οδοστρωτήρας για την ανώτατη εκπαίδευση.

Οι δασοκτόνοι...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΘΛΙΒΕΡΗ ΕΙΚΟΝΑ τα καμένα δάση σε Χαλκιδική και Λακωνία και ποιος ξέρει τι άλλου τέτοιου είδους καταστροφές θα έχουμε και φέτος στα αποθέματα πράσινου στην Ελλάδα. Αυτό είναι το κακό. Υπάρχει, όμως, και χειρότερο...

Δυστυχώς, αυτά δεν είναι παρά ένα μέρος της εικόνας της κατάστασης. Οι φωτιές, βλέπετε, καίνε τα δάση αμέσως και, στη συνέχεια, «δουλεύει» στα μουλωχτά το σύστημα της καταπάτησης και της οικοπεδοποίησης.

Αλλωστε, γνωρίζουν όσοι θα σπεύσουν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση πως οι υπηρεσίες ελέγχου δε λειτουργούν και είναι υποτιμημένες, όπως και η αντιπυρική προστασία.

Με άλλους τρόπους, όμως, τα δάση χάνονται αργά, αλλά σταθερά και χωρίς να δημιουργούν φασαρία και πανικούς. Χωρίς τηλεοπτικά συνεργεία και αλαλαγμούς από τα Μέσα Ενημέρωσης και χωρίς δηλώσεις των εκπροσώπων της «πολιτικής προστασίας».

Κανένας από αυτούς δεν κατήγγειλε «καταστροφή των δασών», όταν στο νομοσχέδιο για το Εθνικό Κτηματολόγιο ψηφίστηκαν σωρηδόν διατάξεις και «παραθυράκια» για οικοπεδοποιήσεις. Κανείς τους δε φωνάζει, όταν σιγά - σιγά στήνεται σκηνικό συναίνεσης για αλλαγές στα άρθρα του Συντάγματος που προστατεύουν τις δασικές εκτάσεις.

Αντιθέτως, οι γνωστοί «οικονομικοί όμιλοι» ετοιμάζονται να «επενδύσουν» ακόμη περισσότερο στην «τουριστική αγορά» που φτιάχνεται γι' αυτούς. Σε μονάδες που θα στηθούν στις όμορφες περιοχές της Ελλάδας που έχουν απομείνει και θα τις μετατρέψουν σε εμπόρευμα.

Οπως λέει και η Φάνη Πετραλιά, ο «τουρισμός» (ο συγκεκριμένος τουρισμός) είναι η «βαριά βιομηχανία» της χώρας.

ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΛΗ επιστροφή των παραθεριστών θα λάβει, όπως ανακοίνωσε, το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Κι αυτό, βέβαια, μας ανησυχεί. Αν θυμάστε, δήλωνε πριν από 2 μήνες ότι θα λάβει μέτρα για την ομαλή αναχώρησή τους. Και ...αύξησε τελευταία στιγμή τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια.

Γρηγοριάδης Κώστας

Οσοι θα επιστρέψουν στον Πειραιά, ας μην απορήσουν αν δουν τις πύλες εξόδους φρουρούμενες και πινακίδες που θα λένε ότι θεσμοθετήθηκε ...φόρος εξόδου από το λιμάνι.

Αγώνας για την Παιδεία

Ανακοινώνονται, σήμερα, οι βάσεις εισαγωγής στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ εισάγονται δεκάδες χιλιάδες νέων φοιτητών, ενώ πολλοί υποψήφιοι «κόβονται» και θα είναι, φέτος, περισσότεροι, λόγω της καθιέρωσης της βαθμολογικής βάσης του 10, ως προϋπόθεση εισαγωγής. Το σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων είναι σαθρό και άδικο, καθώς στηρίζεται και αναπαράγει τους ταξικούς φραγμούς, που θέτει στο δικαίωμα των νέων για σπουδές η εκπαιδευτική πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Η δήθεν «αντικειμενικότητά» του είναι πλαστή, αφού στους υποψήφιους δεν προσφέρονται οι ίδιες δυνατότητες επιτυχίας. Κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα, χρόνο με το χρόνο, να αυξάνονται τα ποσοστά «αποτυχίας» για τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και η πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση να εξελίσσεται σε «προνόμιο» των παιδιών των «εχόντων και κατεχόντων».

Βεβαίως, οι επιτυχόντες θα χαρούν, καθώς νιώθουν να δικαιώνονται οι κόποι πολλών χρόνων κι ελπίζουν να ανοιχτούν μπροστά τους ορίζοντες επιστημονικής κατάρτισης και επαγγελματικής αποκατάστασης. Πολλοί, όμως, αντιλαμβάνονται ότι, με την κατάσταση που επικρατεί στην Ανώτατη Εκπαίδευση και με τα νέα μέτρα που προωθούνται, τίποτα δεν έχουν εξασφαλίσει. Οι σπουδές δεν τους παρέχουν την αναγκαία επιστημονική γνώση και το πτυχίο δεν τους εξασφαλίζει δουλιά. Και καταλαβαίνουν ότι η επιτυχία τους στις εξετάσεις δεν είναι παρά η απαρχή σκληρότερων κόπων και νέων αγώνων, για το ξεπέρασμα των δυσκολιών και των εμποδίων που τίθενται για την κατάκτηση της ουσιαστικής επιστημονικοτεχνικής γνώσης και τη διασφάλιση της αξιοπρεπούς εργασίας.

Οι «αποτυχόντες» θα λυπηθούν, θεωρώντας ότι οι κόποι τους και τα πολλά έξοδα των γονιών τους «πάνε χαμένα». Πρέπει, όμως, να σκεφτούν πως δεν απέτυχαν γιατί δεν αξίζουν, αλλά δεν τα κατάφεραν σε κάποιες κατατακτήριες εξετάσεις, που δεν αντικατοπτρίζουν τις δυνατότητες του μυαλού τους. Κι εκτός του γεγονότος ότι θα έχουν κι άλλες ευκαιρίες, πρέπει να πειστούν ότι όποιος ξέρει τι θέλει και παλεύει για να το αποκτήσει, δεν αποτυχαίνει ποτέ. Αυτό που χρειάζεται να συνειδητοποιήσουν όλοι, επιτυχόντες και «αποτυχόντες», είναι ότι ο αγώνας για τη γνώση δε σταματάει ποτέ. Γιατί η γνώση δεν είναι μόνον απαραίτητο «εργαλείο», αλλά έχει τη δική της συμβολή, μαζί βεβαίως με άλλους παράγοντες, στη διαμόρφωση της συνείδησης της νεολαίας, που μπορεί να αξιοποιήσει στην ταξική πάλη για την ανατροπή της εκμεταλλευτικής εξουσίας και την αλλαγή της κοινωνίας.

Η αστική τάξη και οι πολιτικοί εκπρόσωποί της κάνουν ό,τι μπορούν για να αποκλείσουν τα παιδιά της εργατικής τάξης και της φτωχολογιάς από το δικαίωμα στη μόρφωση. Γι' αυτό και θέλουν να μετατρέψουν την Ανώτατη Εκπαίδευση σε «βιομηχανία», για τη συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών, παραγωγής «ημιμαθών επιστημόνων», που θα τους χρησιμοποιούν ως «υπάκουο προσωπικό» στην υπηρεσία των συμφερόντων της πλουτοκρατίας και στη λειτουργία του αστικού κράτους. Να, λοιπόν, γιατί έχει σημασία να συνεχιστεί ο αγώνας, μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια για την ανατροπή της εκπαιδευτικής πολιτικής των κυβερνήσεων του δικομματισμού. Η έναρξη της νέας εκπαιδευτικής περιόδου μπορεί να φέρει νέους, ακόμη πιο μαζικούς και ώριμους, αγώνες για την Παιδεία, ως συνέχεια αυτών που ξεκίνησαν την περασμένη άνοιξη...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ