ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 24 Σεπτέμβρη 2006
Σελ. /32
Να καταδικαστεί και με την ψήφο η αντιλαϊκή συμπόρευση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ

Οι εργάτες δοκίμασαν και νιώθουν στο πετσί τους την αντιλαϊκή πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Στις επικείμενες εκλογές μπορούν και πρέπει να τους τιμωρήσουν και τους δύο
Οι εργάτες δοκίμασαν και νιώθουν στο πετσί τους την αντιλαϊκή πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Στις επικείμενες εκλογές μπορούν και πρέπει να τους τιμωρήσουν και τους δύο
Ούτε ώρα αναξιοποίητη. Μαχητικά, με μεγαλύτερη προσφορά και καλύτερη οργάνωση να πετύχουμε μέχρι τις 15 Οκτώβρη ένα μεγάλο άνοιγμα μέσα στους εργαζόμενους, στα λαϊκά στρώματα, ώστε να αποκρυσταλλωθεί η ανησυχία για την όξυνση των προβλημάτων, η δυσαρέσκεια από την αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των συνδυασμών τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, σε επιλογή στήριξης των αγωνιστικών συνδυασμών συνεργασίας που στηρίζει το ΚΚΕ στις νομαρχίες και τους δήμους.

Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα αντιμετωπίζουν σοβαρότατα, χρόνια προβλήματα που σημαδεύουν όλες τις πλευρές της ζωής τους. Κανείς, καμιά πολιτική δύναμη δεν μπορεί να αμφισβητήσει αυτήν την κατάσταση. Αλλά οι πολιτικές δυνάμεις που τη δημιούργησαν, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, κάνουν τα πάντα για να μην τη χρεωθούν και να αποφύγουν ψήφο καταδίκης στις τοπικές εκλογές του Οκτώβρη.

Χρησιμοποιούν όλα τα μέσα, για να παρουσιάσουν την κατάσταση που βιώνουν οι λαϊκές δυνάμεις σαν υποχρεωτική, σαν αναγκαία, σαν προσωρινή που θα αλλάξει και θα δώσει τη θέση της σε μια άλλη κατάσταση, που θα χαρακτηρίζεται από τη βελτίωση της ζωής των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Αυτός είναι μύθος.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υλοποιούν την ίδια αντιλαϊκή στρατηγική

Η αποδυνάμωση του δικομματισμού και η ενίσχυση των αγωνιστικών συνδυασμών συνεργασίας θα δώσει δύναμη στην πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και την πλουτοκρατία
Η αποδυνάμωση του δικομματισμού και η ενίσχυση των αγωνιστικών συνδυασμών συνεργασίας θα δώσει δύναμη στην πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και την πλουτοκρατία
Η πολύχρονη πείρα δείχνει ότι η εναλλαγή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση της χώρας, η εναλλαγή των συνδυασμών τους στους δήμους και τις νομαρχίες δημιουργεί και οξύνει τα προβλήματα, γιατί η πολιτική που εφαρμόζουν είναι ταξική, αντιλαϊκή, υπηρετεί τα συμφέροντα και τις ανάγκες της πλουτοκρατίας κι αυτό το καθοριστικό στοιχείο θα σημαδέψει και την επόμενη περίοδο.

Γι' αυτό είναι επιτακτικά αναγκαία η καταψήφισή τους, η συσπείρωση δυνάμεων στους αγωνιστικούς συνδυασμούς, η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης.

Το ΠΑΣΟΚ διαμαρτύρεται για την κριτική που ασκεί το ΚΚΕ και προσπαθεί με συκοφαντικές επιθέσεις να ξεπεράσει ένα βασικό ζήτημα. Να αποκρύψει ότι και τα δύο κόμματα (και από κοντά ο ΣΥΝ) έχουν την ίδια αφετηρία. Τη συνθήκη του Μάαστριχτ (ελεύθερη κίνηση του κεφαλαίου), τη στρατηγική της Λισαβόνας (ανταγωνιστικότερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ενωσης μέχρι το 2010), ανταγωνιστικότητα και αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υλοποιούν την ίδια στρατηγική, τη στρατηγική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, των αντιδραστικών αλλαγών που εφαρμόζονται σε όλους τους τομείς (ιδιωτικοποιήσεις, εργασιακές ανατροπές, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων κ.ά.) και είναι εξίσου επικίνδυνη, ανεξάρτητα από το αν η διαχείριση είναι μπλε ή πράσινη.

Αυτό αποδεικνύεται με πολλά στοιχεία.

Συνένοχοι στην αντιασφαλιστική επίθεση

1. Η ΝΔ την περίοδο 1990 - 1993 πήρε σκληρά αντιασφαλιστικά μέτρα.

  • Αποσύνδεσε το κατώτερο όριο συντάξεων του ΙΚΑ από τα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη.
  • Αύξησε το χρόνο για την κατοχύρωση ασφαλιστικού δικαιώματος από τις 4.050 ημέρες ασφάλισης στις 4.500.
  • Διαχώρισε τους ασφαλισμένους και επέβαλε ειδικό αντεργατικό καθεστώς στους ασφαλισμένους από 1.1.93, αυξάνοντας το όριο ηλικίας στα 65 χρόνια για άνδρες και γυναίκες.
  • Αύξησε τα όρια ηλικίας για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο και τις πρώην ΔΕΚΟ - αύξησε τις εισφορές των εργαζομένων.
  • Επέβαλε τη συμμετοχή όλων των ασφαλισμένων στο 25% της τιμής των φαρμάκων.
  • Κατάργησε τον υπολογισμό των δώρων εορτών για τις συντάξεις του ΙΚΑ.

Το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν κατάργησε τους αντιλαϊκούς νόμους της ΝΔ, όπως είχε υποσχεθεί, αλλά τους διατήρησε, τους αξιοποίησε και πήρε πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα. Ο νόμος Ρέππα που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ το 2002 προβλέπει:

  • Μείωση της σύνταξης στο Δημόσιο και στα ειδικά Ταμεία - πρώην ΔΕΚΟ - έτσι ώστε αντί του υπολογισμού της σύνταξης στο 80% του τελευταίου μισθού να ισχύει το 70% του μέσου όρου των μισθών της τελευταίας 5ετίας.
  • Αύξηση του ορίου ηλικίας στα 67 χρόνια, (σε προαιρετική βάση) με τον εκβιασμό των χαμηλών συντάξεων και της αδυναμίας συγκέντρωσης του απαιτούμενου χρόνου κατοχύρωσης ασφαλιστικού δικαιώματος.
  • Ενταξη των Ταμείων των τραπεζοϋπαλλήλων και των πρώην ΔΕΚΟ στο ΙΚΑ, με παράλληλη κατάργηση δικαιωμάτων.
  • Αποχαρακτηρισμό Βαρέων - Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων.

Αυτόν, το νόμο Ρέππα, το νόμο του ΠΑΣΟΚ εφαρμόζει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ για να ξηλώσει παραπέρα τα ασφαλιστικά δικαιώματα.

Η πολιτική που εφάρμοσαν τα δύο κόμματα ευθύνεται για την κατάντια των συντάξεων, οι οποίες στο 60% είναι κάτω από τα 500 ευρώ.

Σ' αυτό το αντεργατικό έδαφος που διαμόρφωσαν τόσα χρόνια προετοιμάζουν νέα αντιασφαλιστικά μέτρα, σε συμφωνία με τις βασικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης που προβλέπουν:

  • Γενίκευση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65 χρόνια (ενδεχομένως και στα 67 χρόνια - όπως γίνεται π.χ. στη Βρετανία και τη Γερμανία).
  • Επέκταση του εργάσιμου βίου και εφαρμογή της «μερικής συνταξιοδότησης - μερικής απασχόλησης», ώστε να κρατήσουν μεγάλο αριθμό συνταξιούχων στην παραγωγή, με μια άθλια σύνταξη που θα συμπληρώνεται με έναν άθλιο μισθό.
  • Μείωση της εργοδοτικής εισφοράς και αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων.
  • Μείωση των συντάξεων μέσα από τον υπολογισμό τους με βάση το σύνολο των χρόνων ασφάλισης είτε με μείωση του ποσοστού που καταλαμβάνει η σύνταξη σε σχέση με το μισθό.

Και τα δύο κόμματα χρησιμοποιούν τα ίδια επιχειρήματα.

Μιλούν για τη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών Ταμείων αυτοί που ευθύνονται:

Α) Για την καταλήστευση των Ταμείων, για την εισφοροδιαφυγή, η οποία υπολογίζεται στα 4 δισ. ευρώ το χρόνο, για την παραγραφή, το χάρισμα εργοδοτικών χρεών (που ετοιμάζει και πάλι η κυβέρνηση). Για την πολύχρονη εκμετάλλευση των αποθεματικών που έχουν ζημιώσει τα Ταμεία πάνω από 20 δισ. ευρώ τα τελευταία χρόνια, οδηγώντας τα σε δανειοδότηση με αβάσταχτους όρους.

Β) Για την υποχρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, τη χρησιμοποίηση των Ταμείων για τη χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα Υγείας (ιδιωτικές κλινικές, διαγνωστικά κέντρα κ.ά.), αλλά και των δημόσιων νοσοκομείων με τα νοσήλια.

Στο στόχαστρο τα εργασιακά δικαιώματα

2. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ευθύνονται για την υψηλή ανεργία που αγκαλιάζει πάνω από 600 χιλιάδες ανέργους και την υποαπασχόληση που αυξάνεται συνεχώς.

Ευθύνονται για τη μη προστασία των ανέργων, από τους οποίους μόνο το 1/3 παίρνει ένα αξιοθρήνητο επίδομα ανεργίας που θα φτάσει το 2007 στα 367 ευρώ!!

Τα κόμματα του δικομματισμού, στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας, πήραν μέτρα στήριξης των επιχειρηματιών και αύξησης της κερδοφορίας τους, ανέτρεψαν βασικά εργασιακά δικαιώματα και διαμόρφωσαν ένα στυγνό νομοθετικό πλαίσιο για την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Συγκεκριμένα:

  • Η ΝΔ με το Ν. 1892/90 διαμόρφωσε το έδαφος για τις ελαστικές μορφές εργασίας, για την επέκταση της μερικής απασχόλησης, τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, σύμφωνα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων και εφάρμοσε την αποδέσμευση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων από το χρόνο εργασίας των εργαζομένων.
  • Το ΠΑΣΟΚ με το Ν. 2639/98 ενίσχυσε τη διευθέτηση, δίνοντας τη δυνατότητα στους εργοδότες να καταστρατηγούν το 8ωρο, να αναγκάζουν τους εργαζόμενους να εργάζονται 10 ώρες την ημέρα και ο πρόσθετος χρόνος εργασίας να «επιστρέφεται» (δήθεν) με ρεπό, άδεια ή μειωμένο ωράριο το επόμενο διάστημα. Με το ίδιο νόμο επέκτεινε τη μερική απασχόληση στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και στις τράπεζες. Ανοιξε το δρόμο για τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης (ΤΣΑ) με αμοιβές και όρους εργασίας κάτω από τις κλαδικές συμβάσεις (υπονομεύοντας τις ΣΣΕ). Δημιούργησε τη βάση για τη νομιμοποίηση και την επέκταση των Ιδιωτικών Γραφείων Ευρέσεως Εργασίας (δουλεμπορικά γραφεία).
  • Το ΠΑΣΟΚ με το Ν. 2874/2000 ενίσχυσε το νομοθετικό πλαίσιο για την επέκταση της μερικής απασχόλησης, αύξησε το όριο των απολύσεων στις επιχειρήσεις που απασχολούν 20 - 200 εργαζόμενους. Μείωσε κατά 25% τις εργοδοτικές εισφορές για τους εργαζόμενους που οι αποδοχές τους δεν ξεπερνούσαν τις 200 χιλιάδες δραχμές. Στον ίδιο νόμο ενίσχυσε τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου - δίνοντας στον εργοδότη 138 ώρες (ελαστικής εργασίας) τις οποίες μπορούσε να αξιοποιήσει όπως ήθελε, σύμφωνα με τις ανάγκες της παραγωγής και της κερδοφορίας του.
  • Το ΠΑΣΟΚ επέκτεινε τη μερική απασχόληση στο δημόσιο τομέα, στους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ).
  • Η ΝΔ με το Ν. 3385/05 ενίσχυσε παραπέρα τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, δίνοντας τη δυνατότητα στην εργοδοσία να την εφαρμόζει σε 4μηνη ή 12μηνη βάση, κάνοντας κόλαση τη ζωή των εργαζομένων. Μείωσε την υπερωριακή αμοιβή κατά 25%.
  • Τα δύο κόμματα, με συνευθύνη του ΣΥΝ που ωραιοποίησε την κοινοτική οδηγία 70 του 1999 (η οποία στηρίζει τις ελαστικές μορφές απασχόλησης), έπαιξαν και παίζουν με την αγωνία χιλιάδων συμβασιούχων, κρατώντας τους ομήρους, προσπαθώντας - μαζί με τους εντολοδόχους τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να υφαρπάξουν την ψήφο τους.
Να τιμωρηθούν για τη λιτότητα και τους χαμηλούς μισθούς

3. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ευθύνονται για την πολύχρονη λιτότητα, τους χαμηλούς μισθούς.

Μετά από τόσα χρόνια διακυβέρνησης, κατάφεραν το εξής επίτευγμα: 27,96 ευρώ κατώτερο μεροκάματο - 625,97 ευρώ κατώτερο μισθό μεικτά (!!) την ώρα που οι πλουτοκράτες καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι και μετρούν κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ.

Μην πάμε μακριά. Με τη συμφωνία ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και των δυνάμεών τους στη ΓΣΕΕ υπογράφτηκε φέτος η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με «αύξηση» 77 λεπτά του ευρώ. Ενώ αυτή η ίδια πολιτική καθήλωσε τους βασικούς μισθούς στο Δημόσιο στα 629 ευρώ για τους νεοεισερχόμενους υποχρεωτικής εκπαίδευσης, 736 ευρώ δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, 824 ευρώ τεχνολογικής εκπαίδευσης και 862 ευρώ γι' αυτούς που τέλειωσαν το πανεπιστήμιο.

Τα στοιχεία βοούν και αποδεικνύουν ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ακολούθησαν, ακολουθούν την ίδια γραμμή πλεύσης, την ίδια αντιλαϊκή πολιτική και δημαγωγούν ανάλογα από τη θέση τους (κυβέρνηση ή αντιπολίτευση) για να κοροϊδέψουν, να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους.

Κριτήριο ψήφου οι πραγματικές λαϊκές ανάγκες

Δεν είναι μόνο αυτά τα προβλήματα.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα πρέπει να σκεφτούν την ακρίβεια που οργιάζει, ανεξάρτητα ποιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση. Να σκεφτούν την κατάσταση που βιώνουν για την προστασία της Υγείας τους, τα χαράτσια που πληρώνουν και την ταλαιπωρία που υφίστανται.

Να σκεφτούν την υποβάθμιση και την εμπορευματοποίηση της Παιδείας, το αβάσταχτο οικονομικό βάρος, τα ταξικά εμπόδια που βάζει η αντιλαϊκή πολιτική στη μόρφωση των παιδιών που προέρχονται από τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες.

Να σκεφτούν την ιδιωτικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας (ΟΤΕ, ΔΕΗ κ.ά.), με βαριές συνέπειες σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, σε βάρος των εργαζομένων.

Να σκεφτούν ότι αυτό το σάπιο - εκμεταλλευτικό σύστημα, η πολιτική και τα κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και συναλλάσσονται μαζί της ευθύνονται για τα σκάνδαλα, παίρνοντας υπόψη ότι αυτά που έρχονται στο φως είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Να σκεφτούν οι μικρομεσαίοι αγρότες τις συνέπειες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), τη μείωση του εισοδήματος, τις συντάξεις πείνας, το ξεκλήρισμα, τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια.

Να σκεφτούν οι αυτοαπασχολούμενοι τις οδυνηρές συνέπειες της φιλομονοπωλιακής πολιτικής, τα φορομπηχτικά μέτρα που τους επιβάλλουν τόσα χρόνια.

Η πράξη επιβεβαιώνει ότι η αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εφαρμόστηκε με τη συμφωνία των δημάρχων και των νομαρχών που στήριξαν τα κόμματα του δικομματισμού με τη συνενοχή του ΣΥΝ.

Αυτές οι δυνάμεις προώθησαν τις αντιδραστικές αλλαγές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (επιχειρηματικότητα, ανταποδοτικότητα), πρωτοστάτησαν στην ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων. Χτυπούν την αξιοπρέπεια, εκβιάζουν τους ανέργους και τις οικογένειές τους για μια θέση μερικής ψευτοαπασχόλησης.

Ευθύνονται για την αύξηση των δημοτικών τελών, τα χαράτσια για αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, για κοινωνικές υπηρεσίες, δένουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση στο άρμα των εργολάβων, των επιχειρηματιών, των μεγαλοσυμφερόντων που θα οργιάσουν με τις συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.

Δε χωράει καμιά αυταπάτη. Αυτές οι δυνάμεις θα είναι πιο επιθετικές το επόμενο διάστημα και θα αξιοποιήσουν τη λαϊκή ψήφο για νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Απεγκλωβισμός από το δικομματισμό

Αυτή η πραγματικότητα πρέπει να προβληματίσει, να συζητηθεί και να γίνει κριτήριο της στάσης, της πολιτικής συμπεριφοράς και της επιλογής των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων στις τοπικές εκλογές, στις πολιτικές μάχες που έρχονται.

Η καταδίκη της αντιλαϊκής πολιτικής και με την ψήφο στις τοπικές εκλογές, η μείωση, η αποδυνάμωση των δυνάμεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, η ενίσχυση των αγωνιστικών συνδυασμών συνεργασίας που στηρίζει το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, η Κομμουνιστική Ανανέωση, η Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών θα δώσει δύναμη στην πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και την πλουτοκρατία.

Θα συμβάλει στην οργάνωση της αντίστασης, στη διεκδίκηση σταθερής δουλιάς με πλήρη δικαιώματα, αποκλειστικά δημόσιας - δωρεάν Υγείας - Πρόνοιας - Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού, έργων και υποδομών που παίρνουν υπόψη τους τις λαϊκές ανάγκες, με δαπάνες του κράτους, μισθούς και συντάξεις που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Μπορούν, είναι ανάγκη να κάνουν το βήμα χιλιάδες εργαζόμενοι, χιλιάδες νέοι και νέες που τους θέλουν εγκλωβισμένους στις δαγκάνες του δικομματισμού και ασφυκτιούν κάτω από το βάρος των οξυμένων προβλημάτων, της ανασφάλειας για το αύριο.

Μπορούν, είναι ανάγκη να κάνουν το βήμα, ανεξάρτητα αν συμφωνούν ή όχι σε όλα με το ΚΚΕ και τους αγωνιστικούς συνδυασμούς συνεργασίας. Η επιλογή τους αυτή θα πιάσει τόπο, θα δικαιωθεί.


Του Γιώργου ΜΑΡΙΝΟΥ
μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ


ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
ΕΑΜ 65 ΧΡΟΝΙΑ

(στο προσκήνιο οι λαϊκές δυνάμεις)

ΣΤΑ Προπύλαια του Πανεπιστημίου της Αθήνας, μας προσκαλεί η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αντιστασιακών Οργανώσεων (ΠΟΑΟ) την ερχόμενη Τετάρτη 27 Σεπτέμβρη, το απόγευμα ώρα 6 μ.μ. για να τιμήσουμε, για να γιορτάσουμε τα 65 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ.

ΣΤΗΝ καρδιά της Αθήνας, εκεί που τα νιάτα της Ελλάδας στα μαύρα εκείνα χρόνια της χιτλεροφασιστικής σκλαβιάς πάλεψαν τον ξένο καταχτητή για τη ζωή και τη λευτεριά.

ΚΑΙ δεν μπορείς βέβαια να μη θυμηθείς πως απέναντί σου, μόλις περάσεις την είσοδο του Πανεπιστημίου, σε μια μαρμάρινη στήλη είναι καταγραμμένη η λεβεντιά και η θυσία της Σπουδάζουσας, μια εκατοντάδα ονόματα.

ΟΛΟΙ τους σύντροφοι, μορφές αγαπημένες. Με το δισάκι στον ώμο πάντα ο Αριστείδης της Νομικής, ο Γιάννης από το Παγκράτι, ο λεπτοκαμωμένος Κωστάκης Ρέππας, ο Λυκούργος της ΟΚΝΕ (Θ. Δούνιας). Δίπλα μας ο Μ. Κωνσταντινίδης, ο πρώτος νεκρός φοιτητής του Αγώνα μας. Ολοι τους παρόντες πρωτοπανηγυριώτες μαζί μας με της νιότης τη χρυσή πανοπλία.

ΤΡΕΧΕΙΣ σ' αυτά τα μακρινά, τα μεγάλα και δοξασμένα χρόνια όταν στις 27 του Σεπτέμβρη 1941 έφτανε η είδηση της ελπίδας, πως είχε ιδρυθεί το «Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο», το ΕΑΜ. Εξήντα πέντε χρόνια μας χωρίζουν από τότε, που αντηχούσε εκείνο το φλογερό εγερτήριο σάλπισμα, που το χάραξε για να μείνει πάντα στην Ιστορία ο μεγάλος δάσκαλος, αγωνιστής και διανοητής, ο Δημήτρης Γληνός.

ΟΧΙ. Δεν υπάρχει συμβιβασμός και μοιρολατρική αποδοχή της σκλαβιάς. Ενας και μόνος δρόμος ανοίγεται μπροστά μας, ο δρόμος της ενεργητικής Αντίστασης. Αντίσταση ενεργητική, ο δρόμος του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα. Παλλαϊκός αγώνας για την κατάχτηση την οριστική της λευτεριάς. Αυτή είναι η ηρωική διάθεση του ελληνικού λαού. Η αγωνία του ελληνικού λαού, που θέλει να ζήσει και θα ζήσει. Που θα παλέψει όλος μαζί ενωμένος, θα παλέψει και θα νικήσει.

ΚΙ Ο παλλαϊκός αγώνας άρχισε, φούντωσε, αγκάλιασε όλη την Ελλάδα. Ο λαός μας δε λογάριασε θυσίες, τεράστιες θυσίες σ' όλα και πάνω απ' όλα σε ανθρώπινες ζωές. Η χώρα μας που εκείνο τον καιρό δεν έφθανε τα 8.000.000, έδωσε στον αντιφασιστικό αγώνα πάνω από 600.000 νεκρούς, νούμερο, που συγκριτικά με τον πληθυσμό είναι πολύ μεγάλο.

ΠΕΝΤΕ μήνες χρειάστηκαν για να φτάσει η ιστορική στιγμή της ίδρυσης του ΕΑΜ κι αυτό εξαιτίας του καιροσκοπισμού που κράτησαν σ' εκείνη την κρίσιμη περίοδο και στις συνεχείς και επίμονες προσκλήσεις του ΚΚΕ και των άλλων κομμάτων, που με τις προτάσεις τους απέδειχναν ότι πραγματικά ζητούσαν τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή των πολιτικών δυνάμεων της χώρας.

Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ «παλαιός πολιτικός κόσμος» παρουσίασε, τότε, την αποσυνθετική του κρίση και χρεοκοπία του σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια. Το μοναρχικό στρατόπεδο τροφοδότησε την Κατοχή με στρατιωτικά και πολιτικά στελέχη όπως τους Τσολάκογλου, Μπάκο, Ράλλη, Λογοθετόπουλο, Ταβουλάρη, Τουρκοβασίλη. Το άλλο στρατόπεδο, το λεγόμενο «δημοκρατικό», βρήκε τρόπο να στηρίζει τις προδοτικές κυβερνήσεις της Κατοχής με στελέχη του (Γονατάς), τη σύσταση των γενιτσαρικών ταγμάτων ασφαλείας. Αιώνιο στίγμα θα είναι για πάντα το τηλεγράφημα διαμαρτυρίας όλων των αστικών κομμάτων στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, για την αποδοκιμασία των ταγμάτων ασφαλείας. Υπερασπιστές των γερμανοτσολιάδων!!!

ΜΠΡΟΣΤΑ σ' αυτή την κατάσταση, δεν υπήρχε άλλη λύση παρά να βγουν στο προσκήνιο οι καθαυτό λαϊκές δυνάμεις. Ετσι η υπόθεση του Εθνους και της δημοκρατίας πέρασε στα χέρια του ίδιου του λαού. Η Εθνική Αντίσταση, η ΕΑΜική, κάλεσε σε συναγερμό ό,τι καλύτερο και πιο αποφασιστικό είχε τότε η Ελλάδα. Μπροστάρηδες οι κομμουνιστές, οι εργάτες, οι πρωτοπόροι διανοούμενοι, έφεδροι και μόνιμοι αξιωματικοί, επιστήμονες, καλλιτέχνες, επαγγελματίες, αγρότες. Στο πλευρό του αγωνιζόμενου λαού πέρασαν μιάμιση δωδεκάδα στρατηγοί και πολλές εκατοντάδες δημοκρατικοί αξιωματικοί. Παρόντες ηρωικά επίσης κληρικοί με μητροπολίτες επικεφαλής.

Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΑΜική Αντίσταση αγκάλιασε όλη τη χώρα. Πολύ πριν φτάσει το τέλος της Κατοχής, είχαν λευτερωθεί σχεδόν μεγάλες περιοχές, ακόμη και συνοικισμοί στις μεγάλες πόλεις.

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ κόσμος του ΕΑΜ, αυτός που διάβηκε από θύελλες και δοκιμασίες αμέτρητες. Η βάτος η φλεγομένη και μηδέποτε καιομένη. Που και σήμερα περήφανη, ορθή, είναι παρούσα στους νέους αγώνες. Στους δικούς μας αγώνες, στους αγώνες του κόσμου: κοντά στην Κούβα, στο Λίβανο και την Παλαιστίνη, σε κάθε σημείο της γης που οι γκάνγκστερ, οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές κάθε τόσο εξαπολύουν τον όλεθρο.

ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ παρόντες και σήμερα με την πείρα και το κουράγιο τους στη μεγάλη μάχη των δημοτικών εκλογών. Με τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια συνεργασίας.


Του
Νίκου ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ