ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 7 Νοέμβρη 2006
Σελ. /32
Ομόγνωμοι...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για το αν υπάρχει κοινή γραμμή στην υπεράσπιση της αντιλαϊκής πολιτικής ανάμεσα στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, παρά κι ενάντια στις «προσωπικές» τους αντιπαραθέσεις, ρωτήθηκε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα σε συνέντευξή της στο κυριακάτικο «Εθνος» και απάντησε: «Βεβαίως. Ποιες διαφορετικές απόψεις έχει το χ ή το ψ στέλεχος του ΠΑΣΟΚ από τον Γ. Παπανδρέου; Ομόγνωμοι είναι. Και υπερασπίζονται την πολιτική τους, που είναι και πολιτική της ΝΔ. Κανένας δεν πρέπει να ελπίζει σε αλλαγή του ΠΑΣΟΚ προς θετική κατεύθυνση. Το ΠΑΣΟΚ έχει τελειώσει εδώ και πολλά χρόνια. Ολο και πιο αντιδραστικό γίνεται».

Σε επόμενη ερώτηση που αφορούσε στο αν διαφαίνεται τάση περάσματος στο διπολισμό, η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε: «Ο δικομματισμός κυριαρχεί, δίχως να αποκλείεται να μεταβληθεί στην πορεία σε διπολισμό. Το θέμα όμως δεν πρέπει να αποπροσανατολίζει. Να μην επιτρέψει ο λαός τέτοιου τύπου "εναλλακτικές" λύσεις, να μην τις πιστέψει, να αξιοποιεί τις δυσκολίες του δικομματισμού και όχι να ενδιαφέρεται να βρει αυτός διέξοδο. Τέτοιες "λύσεις" είναι σαν τον Μανωλιό (δικομματισμός) που φοράει τα ρούχα του αλλιώς (διπολισμός). Και στη Γαλλία κυβέρνησε και στην Ιταλία κυβερνά ο διπολισμός και σε άλλες χώρες. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Τη Γιουγκοσλαβία βομβάρδισαν οι κεντροαριστεροί, το δόγμα Μπους για την εξαπόλυση νέας τρομοκρατίας κατά λαών ασπάζονται, τα κέρδη του κεφαλαίου εξυπηρετούν. Ακολουθεί φιλολαϊκή πολιτική η κυβέρνηση Πρόντι στην Ιταλία; Κυβέρνηση των μονοπωλίων είναι».

Σε κουβέντα να βρισκόμαστε...

«Τι θα πει ανασύνθεση της Αριστεράς; Σε κουβέντα να βρισκόμαστε», απαντά, στην ίδια συνέντευξη η Αλέκα Παπαρήγα, όταν καλείται να σχολιάσει τη μετεκλογική φιλολογία περί «ανασύνθεσης της Αριστεράς ή της συνεργασίας αριστερών δυνάμεων», και συνεχίζει: «Η λεγόμενη ανασύνθεση σημαίνει σύμπραξη για να πάμε όλοι μαζί στο ΠΑΣΟΚ! Δηλαδή, "κεντροαριστερά". Αυτό δε θα ήταν πρόοδος, αν συνέβαινε. Θα ήταν πισωδρόμηση. Γιατί; Γιατί αυτό που συμφέρει τους εργαζόμενους είναι η αποδυνάμωση και, στην πορεία, εφόσον βοηθούν και οι συνθήκες, η συρρίκνωση του δικομματισμού και η δημιουργία της λαϊκής αντιιμπεριαλιστικής συμμαχίας που θα ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική μέσα από την κατάκτηση της δικής της, της λαϊκής εξουσίας.

Η λεγόμενη ανασύνθεση ή η "ενότητα της Αριστεράς" έχουν στόχο διαχείρισης. Καλλιεργούν την αυταπάτη ότι μπορούν να γίνουν φιλολαϊκές αλλαγές δίχως να "σπάσουν αυγά". Από την άλλη, πώς θα υπάρξει συνεργασία ανάμεσα στο ΚΚΕ και τον ΣΥΝ, από τη στιγμή που τα προγράμματα είναι διαφορετικά; Δείτε τι συνέβη στις τοπικές εκλογές. Ο ΣΥΝ αλλού πήγε με το ΠΑΣΟΚ, αλλού με τη ΝΔ, αλλού μόνος του. Πολιτική δίχως αρχές».

«Χάλκινο» στην ανεργία

Στο 7,8% - όσο και τον Αύγουστο - περιορίστηκε η επίσημη ανεργία το Σεπτέμβρη του 2006 στην Ευρωζώνη, έναντι 8,5% που ήταν πέρσι τον Αύγουστο. Το ποσοστό ανεργίας στην ΕΕ των «25», το Σεπτέμβρη, ήταν 8%, έναντι 8,7% τον αντίστοιχο περσινό μήνα.

Αυτή είναι η εικόνα όπως αποτυπώνεται στα επίσημα στοιχεία της Γιουροστάτ, που ανακοινώθηκαν πρόσφατα στις Βρυξέλλες. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, το χρυσό μετάλλιο στην ανεργία, από τις 25 χώρες - μέλη της ΕΕ, κατείχε το Σεπτέμβρη του 2006 η Πολωνία με 14,1%, το αργυρό η Σλοβακία με 12,8%, και το χάλκινο η Ελλάδα με 9% (στοιχεία Β΄ τριμήνου 2006).

Ναι, σωστά διαβάσατε. Η Ελλάδα έχει και επισήμως το τρίτο υψηλότερο ποσοστό ανεργίας - μετά την Πολωνία και τη Σλοβακία - παρά το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται την τελευταία δεκαετία με ρυθμούς αρκετά υψηλότερους του μέσου όρου της Ευρωένωσης. Προφανώς, τόση είναι η αξία όλων όσων λένε οι κάθε λογής οπαδοί του ευρωμονόδρομου, περί ανάπτυξης που θα λύσει το πρόβλημα της ανεργίας...

Στάχτη στα μάτια

Τελικά, θα ικανοποιηθούν τα αιτήματα των αστυνομικών, λιμενικών και πυροσβεστών και, μάλιστα, αυτό θα οφείλεται - στον έναν ή άλλο βαθμό - στην απειλή, περί παραίτησης, του υπουργού Δημόσιας Τάξης, Β. Πολύδωρα; Η συγκεκριμένη απάντηση στο ερώτημα θα δοθεί, μάλλον, μετά την εξαγγελθείσα ήδη συνάντηση του προαναφερομένου υπουργού με τον συνάδελφό του του υπουργείου Οικονομίας. Ετσι κι αλλιώς, όμως, γίνεται φανερό ότι έχουμε μπει σε λιγότερο ή περισσότερο μακρά προεκλογική περίοδο και το γεγονός αυτό επιδρά, ήδη, τόσο στην πρακτική της κυβέρνησης, όσο και του καθενός υπουργού, όπου όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά ασκούνται - και θα ασκούνται όλο και περισσότερο - στο ρίξιμο ψηφοθηρικής στάχτης στα μάτια του λαού. Από κει και πέρα, όσοι νομίζουν ή πιστεύουν ότι η κυβέρνηση της ΝΔ θα εγκαταλείψει την αντιλαϊκή της πολιτική είναι βαθιά νυχτωμένοι...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οχτωβριανή Επανάσταση

Ανοιξε το δρόμο στην κοινωνία του μέλλοντος. Το δρόμο για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, καταργώντας την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Πράγματι, το 1917, η κατάληψη και διατήρηση της εξουσίας από την εργατική τάξη σε μια χώρα, και, μάλιστα, στην τσαρική Ρωσία, θεωρούνταν από τους αστούς, αλλά και τους σοσιαλδημοκράτες ρεφορμιστές, ως κάτι το απίθανο, αν όχι αδύνατο. Οι μπολσεβίκοι γνώριζαν, όμως, ότι ο μαρξισμός δεν είναι θεωρία για τα αμφιθέατρα, ούτε για τα σκοτεινά υπόγεια, αλλά επιστημονικός οδηγός δράσης για την αλλαγή της κοινωνίας. Η Οχτωβριανή Επανάσταση απέδειξε με τρόπο που δε χωράει αμφισβήτηση ότι η εργατική τάξη, όταν διαθέτει οργανωμένη επαναστατική πρωτοπορία, όταν έχει αποφασίσει να κάνει το βήμα προς την κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είναι ικανή να συσπειρώσει τις μάζες των καταπιεσμένων που έχουν κοινά συμφέροντα μ' αυτή μέσα στην αγροτιά και τα μικροαστικά στρώματα της πόλης, να ανατρέψει την αστική εξουσία, να διαφυλάξει τη νίκη της και να προχωρήσει στην οικοδόμηση του νέου κόσμου.

Ας μην ξεγελιούνται όσοι θεωρούν ή προπαγανδίζουν ότι η ανατροπή του σοσιαλισμού στην Ευρώπη σημαίνει την τελική ήττα του κομμουνιστικού κινήματος, την απόδειξη, τάχα, ότι ο σοσιαλισμός δεν είναι «βιώσιμη» επιλογή. Εκείνο που είναι οριστικό και τελικό είναι η αφύπνιση του «γίγαντα», στην οποία οδήγησε η Οχτωβριανή Επανάσταση. Οι πολιτικοί εκφραστές της κεφαλαιοκρατίας το ξέρουν καλά και γι' αυτό προωθούν τα αντικομμουνιστικά μνημόνια, ανέχονται τον άσφαιρο «μαρξισμό» αναθεωρητών, ψευτοεπαναστατών και κάθε λογής αρνητών του μαρξισμού - λενινισμού, που είναι αφιονισμένοι απέναντι σ' αυτό που ονομάζουν σταλινισμό, δηλαδή τη συνέχεια στην εφαρμογή της μαρξιστικής - λενινιστικής θεωρίας για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, την υπεράσπιση της επαναστατικής εξουσίας της εργατικής τάξης.

Ο καπιταλισμός δεν έχει μέλλον. Για να αντιμετωπίσει την αναπόφευκτη γι' αυτόν κρίση, χρειάζεται να απομυζά ολοένα και περισσότερη από την αξία που παράγουν οι εργαζόμενοι. Βάζει χέρι και στο κομμάτι που χρειάζεται για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης και η φτώχεια μεγαλώνει. Προσπαθεί να παρατείνει το αναπόφευκτο τέλος του και γίνεται όλο και περισσότερο πιο βάρβαρος και επιθετικός στους λαούς. Για να λειτουργήσει ως σύστημα, πρέπει να κοινωνικοποιεί όλο και περισσότερο την εργασία και να συγκεντρώνει σε όλο και λιγότερους τον τεράστιο πλούτο που παράγεται απ' αυτήν. Την αντίφαση αυτή, τη μήτρα όλων των αντιθέσεων και των φαινομένων της κρίσης, δεν μπορεί να τη λύσει. Αυτήν την αντίφαση μπορεί να λύσει μόνον ο σοσιαλισμός, όπως απέδειξε ο Μαρξ και επιβεβαίωσε ο Μεγάλος Οχτώβρης.

Οσο υπάρχει το εκμεταλλευτικό σύστημα, το «φάντασμα» του κομμουνισμού θα συνεχίζει να κατατρέχει τους αστούς κι αυτούς που τάσσονται με το μέρος τους. Το όραμα του κομμουνισμού θα συνεχίζει να εμπνέει τους εργάτες, τους νέους που πνίγονται μες στη σαπίλα του καπιταλισμού, όλους αυτούς που δε σηκώνουν τ' άδικο και έμαθαν από την Οχτωβριανή Επανάσταση ότι ένας κόσμος χωρίς εκμετάλλευση, ο κόσμος που θα ανοίξει το δρόμο για την πλέρια και ολόπλευρη ανάπτυξη του ανθρώπου, μπορεί να υπάρξει. Οχι αυτόματα, αλλά επειδή θα παλέψουμε εμείς για να γίνει πραγματικότητα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ