ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 8 Νοέμβρη 2006
Σελ. /28

«Ολος πιτυρίδα, μούσι και τσαντάκι,

ενημερωμένος απ' τον Κακαουνάκη»...

Τα παιδιά μας στο τηλεοπτικό απόσπασμα!

Οι σημερινοί 15άρηδες και 16άρηδες είναι ακριβώς συνομήλικοι με τον ...Αντέννα. Εχουν φτάσει στην εφηβεία παρακολουθώντας από την τηλεόραση του Ευαγγελάτου περί τις 200.000 σκηνές βίας μεταξύ των οποίων 40.000 σκηνές ειδεχθών φόνων. Βομβαρδίζονται από διαφημίσεις τραπεζών που διατείνονται ότι «ο μαθητής Λαμπρόπουλος δε χρειάζεται τα αρχαία στο σχολείο γιατί θα γίνει... έμπορος». Ακούνε ότι για να ολοκληρωθούν ως άνθρωποι αρκεί να περπατάνε πίνοντας «Τζόνι Γουόκερ». Μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον που τις Κυριακές οι εκδότες κρεμούν στα περίπτερα τις εφημερίδες τους μοιράζοντας όχι ειδήσεις, αλλά DVD με (κανονικό) πορνό. Κάθε κοπέλα, εδώ και μερικά χρόνια, μαθαίνει ότι «επιτυχία» για τα κορίτσια της ηλικίας της είναι να ξεβρακωθεί στα ιλουστρασιόν περιοδικά του «λάιφ στάιλ». Αγόρια και κορίτσια «διδάσκονται» ότι φιλία είναι να καταδίδεις τον συγκάτοικό σου στα «Μπιγκ Μπράδερ» και ότι «ελευθερία», «παιχνίδι» και «ενημέρωση» είναι να καταγράφει εσένα και το διπλανό σου, σε κάθε σου κίνηση, ο Μεγάλος Αδελφός, με κρυφές κάμερες και κρυφά μικρόφωνα. Ο νέος σήμερα είναι περικυκλωμένος από Ψινάκηδες, Μικρούτσικους, Πάνιες και Τατιάνες, που στη θέση της ανθρώπινης συναναστροφής έχουν βάλει το ξεκατίνιασμα, από κανάλια που το πρωί αποσαθρώνουν τις κοινωνικές σχέσεις στα «πρωινάδικα», το μεσημέρι ξεφτιλίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη στα «μεσημεριανάδικα» και το βράδυ εκπορνεύουν συνειδήσεις στα «090».

*

Απέναντι σε όλη αυτή τη σαπίλα, τα παιδιά μας αντιστέκονται. Αντιδρούν. Διαμαρτύρονται. Αγωνίζονται. Στηρίχτε τα!


Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Αυτά τότε. Σήμερα στήνεται αγχόνη, μόνο για τον έναν...
Αυτά τότε. Σήμερα στήνεται αγχόνη, μόνο για τον έναν...

Η απόφαση του δικαστηρίου που καταδίκασε τον Σαντάμ σε εκτέλεση διά απαγχονισμού αφορά στη σφαγή 182 σιιτών στο χωριό Ντουτζάιλ. Εκείνο το έγκλημα του Σαντάμ έγινε το 1982.

*

Σήμερα ο Μπους, μετά την απόφαση για τον Σαντάμ, πανηγυρίζει για τη «δικαιοσύνη» στο κατεχόμενο Ιράκ. Τότε, όμως;...

Τότε, αυτό το ίδιο έγκλημα, δε θεωρήθηκε άξιο λόγου ώστε να διαταράξει τη φιλία του Σαντάμ με τις ΗΠΑ. Τόσο φίλοι ήταν μάλιστα οι Αμερικανοί με τον Σαντάμ, που λίγους μήνες αργότερα από τη σφαγή, ο Ράμσφελντ, υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ σήμερα, έφτανε στη Βαγδάτη ως ειδικός απεσταλμένος του Ρήγκαν και γινόταν δεκτός με τιμές (φωτ. 20/12/1983) από τον Σαντάμ Χουσεΐν, μεταφέροντας την υποστήριξη και εμπιστοσύνη των ΗΠΑ προς τον «φίλο πρόεδρο του Ιράκ»...

*

Βαγδάτη, 1983, λοιπόν. Τότε οι Ράμσφελντ - Σαντάμ ήταν δυο συνεργάτες. Τότε ο Ντόναλντ Ράμσφελντ τόνιζε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι «μοιραζόμαστε πολλά κοινά συμφέροντα» και «είμαστε ιδιαίτερα ευχαριστημένοι από την πολιτική του Σαντάμ»...

(Τις δηλώσεις του Ντ. Ράμσφελντ, στις 20 Δεκέμβρη του 1983, στη Βαγδάτη, από όπου και η «διάσημη» χειραψία, μπορεί να τις βρει ο αναγνώστης στην ηλεκτρονική διεύθυνση του Πανεπιστημίου Τζορτζ Ουάσινγκτον, www.gwu.edu).

Οκτώβρης!

«Τετάρτη 7 του Νοέμβρη (25 του Οκτώβρη)...

*

Η "Ημέρα" έδινε συνοπτικές πληροφορίες για τα γεγονότα της θυελλώδικης νύχτας. Οι μπολσεβίκοι κατέλαβαν το τηλεφωνικό κέντρο, το σιδηροδρομικό σταθμό της Βαλτικής και το τηλεγραφείο, οι ευέλπιδες του Πέτερχοφ δεν μπορούν να περάσουν στην Πετρούπολη, οι κοζάκοι ταλαντεύονται, πιάστηκαν μερικοί υπουργοί, σκοτώθηκε ο διοικητής της αστυνομίας της πόλης Μέγιερ, συλλήψεις, κόντρα συλλήψεις, συμπλοκές ανάμεσα στις στρατιωτικές περιπολίες, στους ευέλπιδες και τους κοκκινοφρουρούς (...).

*

Στη λεωφόρο Νέφσκι είχε ξεχυθεί όλη η πόλη... Στη λεωφόρο Μιχαΐλοφσκι φάνηκε ένας εφημεριδοπώλης (...). Η εφημερίδα "Στρατιώτης και Εργάτης" ανάγγελνε τη νίκη της προλεταριακής επανάστασης, την απελευθέρωση των συλληφθέντων μπολσεβίκων και καλούσε τις στρατιωτικές μονάδες του μετώπου και των μετόπισθεν να υποστηρίξουν την εξέγερση (...).

*

Κανόνια δεν ακούγαμε πια, κι όσο πλησιάζαμε προς τα Χειμερινά Ανάκτορα, τόσο πιο ήσυχοι και έρημοι ήταν οι δρόμοι (...). Κάτω από το δυνατό φως που ξεχυνόταν από όλα τα παράθυρα των Χειμερινών Ανακτόρων παρατήρησα πως οι πρώτοι διακόσιοι - τριακόσιοι άνθρωποι ήταν όλοι κοκκινοφρουροί (...). Καβαλήσαμε τα οδοφράγματα που ήταν φτιαγμένα από ξύλα και πηδώντας κάτω, ξεσπάσαμε σε ενθουσιώδη επιφωνήματα: Κάτω από τα πόδια μας ήταν σωροί τα ντουφέκια που τα είχαν πετάξει οι ευέλπιδες. Οι πόρτες κι από τις δυο πλευρές των κεντρικών εισόδων ήταν διάπλατα ανοιχτές (...).

*

Η ώρα ήταν 5 και 17΄ το πρωί, όταν ο Κριλένκο, ζαλισμένος από την κούραση, ανέβηκε στο βήμα και διάβασε στη συνέλευση κάποιο τηλεγράφημα.

"Σύντροφοι! Από το Βόρειο μέτωπο! Η 12η στρατιά χαιρετίζει το συνέδριο των Σοβιέτ και ανακοινώνει τη δημιουργία Στρατιωτικής Επαναστατικής Επιτροπής, που πήρε τη διοίκηση του Βόρειου μετώπου!...".

Τότε επακολούθησε κάτι που δεν περιγράφεται. Οι άνθρωποι έκλαιγαν κι αγκάλιαζαν ο ένας τον άλλο.

"Ο στρατηγός Τσερεμίσκοφ αναγνώρισε την επιτροπή. Ο κομισάριος της Προσωρινής κυβέρνησης Βοϊτίνγκι παραιτήθηκε!"

Τέλειωσε...

*

Ο Λένιν κι οι εργάτες της Πετρούπολης αποφάσισαν να κάνουν εξέγερση. Το Σοβιέτ της Πετρούπολης ανέτρεψε την προσωρινή κυβέρνηση κι έφερε το συνέδριο των Σοβιέτ μπροστά στο γεγονός της κρατικής ανατροπής. Τώρα έπρεπε να καταχτήσουν με το μέρος τους όλη την απέραντη Ρωσία και μετά κι όλο τον κόσμο. Θ' απαντήσει άραγε όλη η Ρωσία; Θα ξεσηκωθεί; Κι η υφήλιος; Τι θα πει η υφήλιος; Θα ξεσηκωθούν άραγε οι λαοί στο κάλεσμα της Ρωσίας; Θα φουσκώσει η παγκόσμια κόκκινη παλίρροια;

*

Η ώρα ήταν έξι. Ηταν μια βαριά και κρύα νύχτα. Μόνο ένα αδύνατο και χλωμό, σαν ανέσπερο, φως κοκκίνιζε δειλά στους σιωπηλούς δρόμους, κάνοντας τις φωτιές των φρουρών να θαμπώνουν. Το χάραμα μιας τρομερής αυγής υψωνόταν πάνω από τη Ρωσία.

***

Πέμπτη, 8 του Νοέμβρη (26 του Οκτώβρη).

*

Το πρωί βρήκε την πόλη σε μια παράφορη έξαψη. Ενας ολόκληρος λαός ξεσηκωνόταν μέσα σε μπουμπουνητά θύελλας (...).

*

Η ώρα ήταν 8 και 40΄ ακριβώς όταν ένα βροντερό κύμα από ζητωκραυγές και χειροκροτήματα ανάγγελνε την εμφάνιση των μελών του προεδρείου και του Λένιν - του μεγάλου Λένιν - ανάμεσά τους (...).

*

Και να στο βήμα ανεβαίνει ο Λένιν. Στάθηκε ακουμπώντας στην άκρη του βήματος και κοιτώντας με μισόκλειστα μάτια τη μάζα των αντιπροσώπων περίμενε χωρίς να ακούει, όπως φαίνεται, τις αυξανόμενες επευφημίες, που κράτησαν κάμποσα λεπτά. Οταν σταμάτησαν, είπε σύντομα και απλά:

"Τώρα είναι πια καιρός να προχωρήσουμε στην ανοικοδόμηση της σοσιαλιστικής τάξης πραγμάτων!"

Νέο συγκλονιστικό πανδαιμόνιο ανθρώπινης θύελλας».

*

(Τζον Ριντ, «10 Μέρες Που Συγκλόνισαν Τον Κόσμο»)


Η Ακαδημία του ... «Βήματος»

Το «Βήμα» έχει συνηθίσει να πρωτοστατεί στον αντικομμουνιστικό οχετό. Φαίνεται, όμως, ότι ήρθε η ώρα ο αντικομμουνιστικός οχετός να επενδυθεί και με δήθεν ακαδημαϊκό εξώφυλλο.

Στη σειρά «Αρχαίοι Συγγραφείς» που μοίραζε ως ένθετα το «Βήμα», στο βιβλιαράκι με τον φαινομενικά άσχετο τίτλο «Ο έρως στη ζωή των αρχαίων Ελλήνων» (τόμος Γ΄, σελ. 577) διαβάζουμε:

«(...)τα ιδεολογικά εγκλήματα, που υπήρξαν και αυτά, ιδίως κατά τον 20ό αι. στην Ελλάδα, ουδέποτε έφθασαν την απάνθρωπη κτηνωδία, των φασιστικών, εθνικοσοσιαλιστικών, κομμουνιστικών εγκλημάτων κατά τον 20ό αιώνα πάντοτε. Και για λόγους ιστορικής αληθείας για τα εγκλήματα τα περισσότερα διέπραξαν οι κομμουνιστές (Στάλιν) μετά οι εθνικοσοσιαλιστές (Χίτλερ) και τα ολιγώτερα οι φασίστες (Μουσολίνι, Φράνκο κλπ). Οι σοσιαλιστές, ως οπαδοί των δημοκρατικών αξιών, δε διέπραξαν εγκλήματα, αλλά κατάφεραν να διαφθείρουν τις κοινωνίες(...)».

Εκεί λοιπόν που οι ιθύνοντες της... «Ακαδημίας» του «Βήματος» επέλεξαν να μας περιγράψουν - μεταξύ άλλων - την «παιδεραστία» ή τον «μιαρό τράγο» και έννοιες σχετικές με «κίναιδο», «κεκλασμένο», «μεμαλαγμένο», «γυναικώδη», «γύναινδρο», «ημίθηλυ», «ημιγύναιο» και «ευρύπρωκτο», έχωσαν και μια αντικομμουνιστική πινελιά. Ενδεικτικό της ...ευρυχωρίας του αντικομμουνισμού: Μπορεί να χωρέσει, παντού, τα πάντα!

1904 O Θίοντορ Ρούσβελτ αναδεικνύεται νικητής των εκλογών και γίνεται Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

1917 Συνέρχεται το Δεύτερο Παρρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ, που κήρυξε το πέρασμα όλης της εξουσίας στα Σοβιέτ. Ψήφισε το διάταγμα για την ειρήνη, τη γη και εξέλεξε την πρώτη σοβιετική κυβέρνηση, το Συμβούλιο των Επιτρόπων του λαού με πρόεδρο τον Β. Ι. Λένιν.

1982 Αντιδράσεις προκαλεί στην Ελλάδα η εξαίρεση της Λήμνου από το σχεδιασμό της ΝΑΤΟικής άσκησης «APEX - EXPRESS 82», λόγω της πάγιας οδηγίας του γενικού γραμματέα της Συμμαχίας Γιόζεφ Λουνς να μην περιλαμβάνονται σε ασκήσεις πολιτικά ευαίσθητες περιοχές.

1986 Σε κλοιό απομόνωσης η Συρία μετά τη σύμπλευση ΕΟΚ - ΗΠΑ. Τα κράτη - μέλη της Κοινότητας αποφασίζουν την επιβολή κυρώσεων, τη διακοπή των πωλήσεων όπλων και τη συρρίκνωση των διπλωματικών επαφών.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ