ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ.--

Ενα ακόμη βήμα στη σύσφιγξη στρατιωτικών σχέσεων υποτέλειας στις ΗΠΑ έκανε χτες η κυβέρνηση του Σέρβου πρωθυπουργού Βόισλαβ Κοστούνιτσα. Ο υπουργός Αμυνας Ζόραν Στάνκοβιτς, επρόκειτο να συνυπογράψει τη διμερή στρατιωτική συμφωνία «ACSA» με τον Αμερικανό στρατηγό Γουίλιαμ Γουόρντ. Σύμφωνα μάλιστα με ανακοίνωση της πρεσβείας των ΗΠΑ στο Βελιγράδι, η συμφωνία «ACSA» - που χαρακτηρίζεται σαν «η τρίτη σημαντικότερη διμερής στρατιωτική συμφωνία που υπογράφεται απ' τις αρχές του 2006» - αποσκοπεί (μεταξύ άλλων...) στην ανταλλαγή «εφοδίων και υπηρεσιών» μεταξύ των στρατών αμφοτέρων χωρών, στην «ενίσχυση της δυνατότητας» για τη διεξαγωγή κοινών στρατιωτικών γυμνασίων και στην από κοινού συμμετοχή «σε ειρηνευτικές και ανθρωπιστικές αποστολές»...

Ωρες πριν είχε υιοθετηθεί και εγκριθεί από όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα το νέο σερβικό Σύνταγμα στο κτίριο της πρώην ομοσπονδιακής Βουλής. Ανάμεσα στους βουλευτές ξεχώρισαν εκείνοι του Σερβικού Ριζοσπαστικού Κόμματος που φορούσαν λευκές μπλούζες με τη φωτογραφία του ηγέτη τους Βόισλαβ Σέσελι που κρατείται και κατηγορείται από το δικαστήριο της Χάγης για «εγκλήματα πολέμου» και το σύνθημα: «Σέσελι - Σέρβος ήρωας».

Ο πρωθυπουργός Β. Κοστούνιτσα χαρακτήρισε την εξέλιξη «ιστορική στιγμή για τη Σερβία», ενώ ο πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου Φατμίρ Σεϊντίου την καταδίκασε σαν μία ακόμη ένδειξη πως το Βελιγράδι επιθυμεί «μία επίθεση στο Κόσσοβο διά του Συντάγματος». Ο Σεϊντίου ισχυρίστηκε πως η αναφορά του νέου σερβικού Συντάγματος στο Κοσσυφοπέδιο ως αναπόσπαστο τμήμα της σερβικής επικράτειας «δεν θα έχει καμία πολιτική ή νομική επίπτωση» για το προτεκτοράτο...

Παρόμοιες θέσεις ανέπτυξε χτες ο Νίκολας Χουάιτ, διευθυντής του Ομίλο Διεθνών Κρίσεων (γνωστού «ευαγούς» ιδρύματος που προωθεί την ιμπεριαλιστική πολιτική), που σε νέα έκθεσή του θεωρεί πως με την έγκριση του νέου σερβικού Συντάγματος το Βελιγράδι «παίζει μία μπλόφα υψηλού κινδύνου», αφού μεθερμηνεύεται αυτόματα σε άρνηση αναγνώρισης της ενδεχόμενης «ανεξαρτησίας» του Κοσσυφοπεδίου. Ο Χουάιτ ισχυρίζεται συνάμα πως απ' την άλλη πλευρά το Βελιγράδι «στήνει το σκηνικό για συνέχιση του πολύχρονου ρόλου του ως πηγή αστάθειας για τα Βαλκάνια»...

ΑΓΚΥΡΑ.- Επεκτείνονται στο χώρο των εκδόσεων οι διώξεις για «εγκλήματα γνώμης» στην Τουρκία, όπως ανέφεραν χτεσινά δημοσιεύματα στον Τύπο της χώρας, σύμφωνα με τα οποία δύο μεταφραστές, δύο επιμελητές και ένας εκδότης διώκονται για «προσβολή» του «τουρκισμού», του τουρκικού κράτους ή/και των ενόπλων δυνάμεων. Η Ενωση Επαγγελματιών Τούρκων Μεταφραστών CEVBIR κάλεσε να τερματιστούν οι διώξεις βάσει του περιλάλητου άρθρου 301 του τουρκικού ποινικού κώδικα, καθώς οι μεταφραστές «δεν έχουν καμία ευθύνη για τις απόψεις άλλων», ενώ έκανε ακόμη έκκληση να υπάρξει διεθνής εκστρατεία αλληλεγγύης. Με βάση τη νομική «λογική» των τουρκικών αρχών, εξηγεί η Ενωση, θα αρχίσουν να διώκονται και οι... αναγνώστες των βιβλίων.

Οι μεταφραστές Λούφτι Ταϊλάν Τοσούν και Αϊσέλ Γιλντιρίμ, καθώς και ο ιδιοκτήτης των εκδόσεων Αράμ διώκονται για την έκδοση του βιβλίου «Λάφυρα του Πολέμου: το Ανθρώπινο Κόστος του Αμερικανικού Εμπορίου Οπλων» (2005). Αντιμετωπίζουν ποινές κάθειρξης έως και 7 ετών. Ο μεταφραστής Εντέρ Αμπάντογλου, ο ιδιοκτήτης και δύο επιμελητές εκδόσεων του ίδιου εκδοτικού οίκου διώκονται για την έκδοση του βιβλίου «Η Κατασκευή της Συναίνεσης: η Πολιτική Οικονομία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης» των Νόαμ Τσόμσκι και Εντουαρντ Χέρμαν (2006) και αντιμετωπίζουν ποινές κάθειρξης 6 ετών.

Περιπτώσεις όπως αυτή του Ορχάν Παμούκ μπορεί να εγκαταλείπονται λόγω υψηλού πολιτικού κόστους από την τουρκική «δικαιοσύνη», αλλά αυτό επισκιάζει τις δεκάδες περιπτώσεις διώξεων χαμηλότερου «ενδιαφέροντος» για τη Δύση.

Στο μεταξύ, αναθερμάνθηκε χτες η φιλολογία για το ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ενδέχεται να επιδιώξει να εκλεγεί επόμενος πρόεδρος της Τουρκίας, που - όπως επανέλαβε χτες - θα επιλεγεί από το σημερινό κοινοβούλιο, όπου το κεντροδεξιό «Ισλαμοδημοκρατικό» κόμμα AK, του οποίου ηγείται, διαθέτει ευρεία πλειοψηφία. Το «κοσμικό» κατεστημένο εκφράζει εδώ και καιρό την κάθετη αντίθεσή του στο ενδεχόμενο.

Πέθανε την Τρίτη, σε ηλικία 82 χρόνων, ο Ζαν Ζακ Σερβάν Σρεμπέρ, δημοσιογράφος και συνιδρυτής της εφημερίδας «Εξπρές», που διατέλεσε και αρχηγός του Ριζοσπαστικού Κόμματος στη Γαλλία, τη δεκαετία του '70.

Για το θάνατο του Σρεμπέρ, ο μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης εξέφρασε τα συλλυπητήριά του στην οικογένειά του και έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Με βαθιά θλίψη πληροφορήθηκα τον θάνατο του Ζαν Ζακ Σερβάν Σρεμπέρ, που όπως είναι γνωστό με απελευθέρωσε από τη χούντα τον Απρίλιο του 1970, καθώς και την οικογένειά μου αργότερα, γεγονός για το οποίο του ήμουν πάντοτε ευγνώμων.

Ο Σερβάν Σρεμπέρ, Ιδρυτής και Διευθυντής της Εφημερίδας "Εξπρές", ήταν ένας πολύ θαρραλέος άνθρωπος, όπως φάνηκε και από τη στάση που κράτησε στον πόλεμο στο Αλγέρι. Μια στάση για την οποία τον θαύμαζα πάντα».

ΓΕΝΕΥΗ - ΑΝΟΪ.--

«Επιτέλους», έγραψε το περιοδικό «Εκόνομιστ», το Βιετνάμ εντάσσεται (επίσημα, από το Γενάρη του 2007) στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, ως το 150ό του μέλος, μετά από απόφαση της γενικής διευθυντικής επιτροπής του στην Ελβετία χτες. Η εξέλιξη, μετά από 12 χρόνια σκληρής διαπραγμάτευσης - ειδικά με τις ΗΠΑ - έγινε δεκτή με ενδιαφέρον από αμερικανικά, ιαπωνικά, ευρωπαϊκά και άλλα «επενδυτικά» κεφάλαια. Σύμφωνα με Βιετναμέζο κυβερνητικό αξιωματούχο, η αμερικανική κατασκευάστρια εταιρεία επεξεργαστών υπολογιστών «Intel» έκανε γνωστό στο Ανόι ότι θα αυξήσει την επένδυσή της στο Βιετνάμ στο 1 δισ. δολάρια -από 300 εκατ. -, για την κατασκευή του νέου της εργοστασίου, ενώ την ακολουθούν οι «Panasonic», «Canon», που ανεγείρουν νέα εργοστάσια κατασκευής εκτυπωτών. Είναι απολύτως βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν και άλλοι. Οι άμεσες ξένες επενδύσεις στη χώρα προβλέπεται ότι θα φθάσουν φέτος τα 6,5 δισ. δολάρια (+41,4% στο έτος), ποσό που υπερβαίνει αναλογικά τις κατά κεφαλήν ξένες επενδύσεις σε Κίνα και Ινδία. Πέραν του τομέα της πληροφορικής, «επενδύσεις» αναμένονται και στον τομέα της υφαντουργίας και των υφασμάτων (δεύτερο μεγαλύτερο εξαγωγικό τομέα της χώρας). Σύμφωνα με το «Εκόνομιστ», η «τάση» της αύξησης των ξένων επενδύσεων θα συνεχιστεί καθώς η χώρα θα καταστεί «ασφαλέστερος επενδυτικός προορισμός».

Ταυτόχρονα, οι πολιτικές προσδοκίες από τη μεταμόρφωση της παραγωγικής βάσης στο Βιετνάμ από τη Δύση αυξάνονται: Καθώς για 12 χρόνια η χώρα παραμένει χαρακτηρισμένη ως μη έχουσα «οικονομία της αγοράς», θα γίνεται όλο και πιεστικότερη η αξίωση της «μετάβασής» της.