ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 9 Νοέμβρη 2006
Σελ. /32
Η «νέα» Ρωσία...

Η Μόσχα έχει περισσότερους εκατομμυριούχους από το Λονδίνο και υστερεί σε αριθμό εκατομμυριούχων μόνο σε σχέση με τη Νέα Υόρκη. Αυτό μετέδιδαν προχτές τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, συμπληρώνοντας, ότι το 1/5 των 142 εκατομμυρίων κατοίκων της Ρωσίας ζει κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας ενώ την ίδια στιγμή υπάρχει μία ελίτ «νέων Ρώσων» - καπιταλιστών, που έχει συσσωρεύσει τεράστιο πλούτο από την εκμετάλλευση του ρώσικου λαού και την καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της μεγάλης αυτής χώρας. Κι όλ' αυτά, καθώς ένας ακόμη δύσκολος χειμώνας έχει ξεκινήσει για τους άστεγους των δρόμων των ρωσικών πόλεων, όπου η κρατική φροντίδα είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση της Πετρούπολης (πρώην Λένινγκραντ), όπου οι άστεγοι υπολογίζονται από τις φιλανθρωπικές - μη κυβερνητικές οργανώσεις σε περισσότερους από 8.000, ενώ τα προσφερόμενα κρεβάτια για άστεγους, σε επίσημα ξενοδοχεία ή σε σπίτια νυκτερινής διαμονής, ανέρχονται μόλις στα 189. Αυτή είναι η νέα Ρωσία. Τόσο παλιά, όσο κι ο καπιταλισμός...

Αυταπάτες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δε λέμε, οι προχτεσινές εκλογές στις ΗΠΑ φανερώνουν μια τάση μεταστροφής των πολιτών αυτής της χώρας και καταδίκης της πολιτικής του Τζ. Μπους, τόσο στο θέμα του πολέμου στο Ιράκ, όσο και στα ζητήματα της εσωτερικής κατάστασης (οικονομία, κλπ.). Και σίγουρα, το γεγονός αυτό είναι θετικό, στον έναν ή άλλο βαθμό. Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι την καλλιέργεια αυταπατών, για τον έτερο «μονομάχο» και νικητή των εκλογών, το Δημοκρατικό Κόμμα, υπάρχει τεράστια απόσταση. Αλλωστε, κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι πριν τον πόλεμο στο Ιράκ, είχαμε τον πόλεμο σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας - τον πρώτο, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Και αυτός έγινε επί προεδρίας Κλίντον, που ανήκει στο Δημοκρατικό Κόμμα.

Το ίδιο εξωφρενικό είναι, όμως, να γίνεται λόγος και για «δυναμισμό της αμερικανικής Δημοκρατίας». Μα, πού τον βρήκαν τον δυναμισμό; Μήπως, στο γεγονός, πως στις προχτεσινές εκλογές πήρε μέρος γύρω στο 40% των Αμερικανών ψηφοφόρων; Με άλλα λόγια, στο γεγονός, πως ένα 20% με 21% του εκλογικού Σώματος καθορίζει - όσο καθορίζει...- τα πολιτικά πράγματα και τις εξελίξεις σ' αυτή τη χώρα;

Τα ψώνια - ψώνια...

Τέθηκαν σε εφαρμογή τα νέα τρομολαγνικά μέτρα της ΕΕ, που απαγορεύουν ακόμα και τη μεταφορά νερού με αεροπλάνο, αν το μπουκάλι ξεπερνά τα 100 ml και οι συναφείς βιομηχανίες (π.χ. πλαστικών, νερού, κλπ.) ετοιμάζονται πυρετωδώς για τις νέες κερδοσκοπικές εφόδους τους, με προϊόντα που θα είναι σύμφωνα με τις απαιτούμενες από τις αρχές νέες «νόμιμες» συσκευασίες!

Αλλά για να μη μείνουν οι υπόλοιποι μεγαλοκαρχαρίες παραπονεμένοι, η διοίκηση του «Ελευθερίου Βενιζέλος» διανέμει στους ταξιδιώτες τετράπτυχα φυλλάδια, όπου σχεδόν κραυγάζει με μεγάλα γράμματα, σε ελληνικά κι αγγλικά: «Απολαύστε το shopping - Τίποτε δεν άλλαξε με τα νέα μέτρα ασφαλείας της ΕΕ». Το μήνυμα καταλαμβάνει μια ολόκληρη σελίδα, ενώ αντίστοιχα μηνύματα υπάρχουν σε δυο ακόμα σημεία του φυλλαδίου, προτρέποντας τους ταξιδιώτες να συνεχίζουν να αγοράζουν ποτά, αρώματα κι άλλα προϊόντα σε υγρή μορφή από τα καταστήματα του αεροδρομίου. Είπαμε, η τρομοϋστερία επεκτείνεται κι αξιοποιείται, αλλά και τα ψώνια - ψώνια...

Η περίπτωση του ΟΤΕ

Ακάθεκτη στο ...μεταρρυθμιστικό της έργο η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά στην ολοκληρωτική παράδοση του - ιδιωτικού έτσι κι αλλιώς - ΟΤΕ, σε ξένα επιχειρηματικά κεφάλαια. Η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων αποφασίζει σήμερα τον ορισμό «συμβούλου» για την «αποκρατικοποίηση του ΟΤΕ». Η κυβέρνηση αναζητά «στρατηγικό εταίρο», ο οποίος θα αποκτήσει και συμμετοχή στη διοίκηση του Οργανισμού, όπως ακριβώς απαιτούν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου.

Η σημερινή κυβέρνηση υλοποιεί, ό,τι δεν πρόλαβαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες παρέδωσαν τμηματικά τον ΟΤΕ στους ιδιώτες μέσω του Χρηματιστηρίου. Σήμερα, η κρατική συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο του ΟΤΕ είναι 38,7%, ενώ ξένοι «θεσμικοί επενδυτές» κατέχουν το 40,1%, Ελληνες «θεσμικοί» το 12,1% και μικρομέτοχοι το 9,1%.

Οπως είναι αυτονόητο, με την παράδοση πλέον και της διοίκησης του ΟΤΕ στο ιδιωτικό κεφάλαιο, το Δημόσιο χάνει ολοκληρωτικά πλέον ένα σημαντικό εργαλείο παρέμβασης, στον ιδιαίτερα νευραλγικό τομέα των τηλεπικοινωνιών, γεννώντας - εκτός των άλλων - εύλογα ερωτήματα για ζητήματα εθνικής ασφάλειας, καθώς κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει τη συμπεριφορά του όποιου νέου ιδιοκτήτη σε μια περίοδο κρίσης. Αυτονόητο είναι επίσης ότι με την έλευση των «στρατηγικών εταίρων», θα πάρουν την ανιούσα και τα τιμολόγια, ώστε να ...ενισχυθεί η κερδοφορία του ιδιωτικού τηλεπικοινωνιακού οργανισμού. Κερδοφορία που θα κληθούν, φυσικά, και πάλι να στηρίξουν τα λαϊκά στρώματα, πληρώνοντας ακόμα ακριβότερους λογαριασμούς.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αποπροσανατολιστική εκλογολογία

Νέο «βασανιστικό» ερώτημα προέκυψε αίφνης στην πολιτική ζωή: Θα γίνουν ή όχι πρόωρες εκλογές την ερχόμενη άνοιξη ή το αργότερο το ερχόμενο φθινόπωρο; Γύρω από αυτό σηκώνεται ο συνήθης κουρνιαχτός και η εκλογολογία φουντώνει, λες και αυτό είναι το μείζον πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή ο λαός. Ακριβώς αυτό όμως επιδιώκουν: Να στραφεί η προσοχή της «κοινής γνώμης» στο πότε θα διεξαχθούν οι εκλογές και άρα να περιμένει μέχρι τότε «μήπως προκύψει κάτι καλύτερο»...

Φυσικά, η εκλογολογία και η χρονική στιγμή που εκδηλώθηκε δεν είναι τυχαία. Υποδαυλίζεται από την κυβέρνηση, η οποία, παρά τις περί του αντιθέτου επίσημες διαβεβαιώσεις της, ότι οι εκλογές θα γίνουν το 2008, μελετά «όλα τα σενάρια», τα οποία φροντίζει να διοχετευτούν προς τα έξω προκειμένου να σφυγμομετρήσει τις αντιδράσεις και να «ωριμάσει τις συνθήκες». Σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση της ΝΔ αφ' ενός υπολογίζει τις λαϊκές αντιδράσεις σε σχέση με την προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, αφ' ετέρου θέλει να καλλιεργήσει κλίμα αναμονής ότι μπορεί να κάνει παραχωρήσεις σε ορισμένα τμήματα των εξαθλιωμένων λαϊκών στρωμάτων, ψίχουλα δηλαδή, προκειμένου να δημιουργήσει προϋποθέσεις για νέα κυβερνητική θητεία. Αν προσφύγει, λοιπόν, πρόωρα στις κάλπες ένα πράγμα επιδιώκει: Πώς θα «ανανεώσει» (διάβαζε υφαρπάσει) τη λαϊκή εντολή ώστε να προχωρήσει με ταχύτατους ρυθμούς στην υλοποίηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων.

Η ατζέντα της κυβέρνησης είναι γνωστή και προκαθορισμένη από τα έως τώρα πεπραγμένα της: Νέες ανατροπές στο Ασφαλιστικό, συνέχεια στις αντιδραστικές αλλαγές στην Παιδεία, ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ, παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, απελευθερώσεις αγορών, πλήρης ιδιωτικοποίηση ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, εκποίηση δασών και ακτών κ.ο.κ. Οποιος και αν είναι στην κυβέρνηση από τους δύο μονομάχους θα αναλάβει να τα κάνει πράξη, εννοείται με την αμέριστη βοήθεια και συναίνεση του άλλου, αφού σε καμία από τις παραπάνω αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις δε διαφωνούν. Ταυτόχρονα, τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ όσο και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ επιδιώκουν να πάνε στις κάλπες με στόχο να δώσουν κάποιες ελάχιστες «δεσμεύσεις» στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, ότι τάχα κάτι θα τους «παραχωρήσουν», ώστε να έχουν «λυμένα τα χέρια τους» στη συνέχεια για ένταση της επίθεσης.

Από την άλλη, δεν πρέπει να διαφεύγει ότι στο διάστημα μέχρι τις εκλογές, όποτε και αυτές γίνουν, δε σταματά η ολομέτωπη αντιλαϊκή επίθεση. Η κυβέρνηση, με τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ, προχωρά το λεγόμενο μικρό Ασφαλιστικό, τον αντιδραστικό νόμο - πλαίσιο για τα πανεπιστήμια, τις ιδιωτικοποιήσεις, ενώ δημιουργεί τις προϋποθέσεις (συνταγματική αναθεώρηση) για τη νέα αντιλαϊκή επέλαση μετά τις εκλογές.

Ελάχιστα, λοιπόν, ενδιαφέρει ο χρόνος διεξαγωγής των εκλογών είτε γίνουν την άνοιξη είτε το φθινόπωρο. Αυτό που καίει κυριολεκτικά τις λαϊκές μάζες είναι αν και πώς θα αλλάξουν τα πράγματα, αν θα λυθούν καυτά λαϊκά προβλήματα. Και εδώ η απάντηση είναι καθαρή. Απαιτείται ένταση των διεκδικητικών αγώνων για την ικανοποίηση όλων των αναγκών τους και πολιτικοποίηση αυτών των αγώνων. Χρειάζεται να εγκαταλείψουν μαζικά και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Μόνο αν αλλάξουν αποφασιστικά οι κοινωνικοπολιτικοί συσχετισμοί και ενισχυθεί σημαντικά το ΚΚΕ, θα φέρουν στο προσκήνιο το δικό τους δρόμο.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ