Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων έχουν τεθεί εδώ και καιρό στην ημερήσια διάταξη από την κυβέρνηση και τους «συνοδοιπόρους» της. Αντεπίθεση των εργατών, ταξικά με το ΠΑΜΕ, η μόνη απάντηση

Από την περίοδο αυτή, οι κρατικοί προϋπολογισμοί στο σύνολό τους και όχι μόνο στην Ελλάδα έχασαν τους όποιους βαθμούς ελευθερίας διατηρούσαν ως τότε και προσδέθηκαν ολοκληρωτικά στις ανάγκες προώθησης των στρατηγικών επιλογών των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Ηταν η εποχή κατά την οποία η δημοσιονομική πειθαρχία, οι ιδιωτικοποιήσεις, η προώθηση των πολιτικών της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας, οι νέες πολιτικές απασχόλησης (διάβαζε διάλυση των εργασιακών σχέσεων) τέθηκαν στην ημερήσια διάταξη. Εισηγητές, βέβαια, των θεματικών ενοτήτων, οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου και το πολιτικό τους προσωπικό, οι εθνικές κυβερνήσεις. Οσο για τους ευρωπαϊκούς λαούς, ζαλισμένοι από τους παιάνες της αντεπανάστασης, αιχμάλωτοι και δέσμιοι των ηγεσιών των εργοδοτικών, ρεφορμιστικών συνδικάτων, περιορίστηκαν να αφουγκράζονται τους υποχθόνιους ήχους των επαπειλούμενων ανατροπών. Οι όποιες αντιστάσεις προβλήθηκαν, χωρίς να υποτιμούνται, δεν ήταν αρκετές για να αναχαιτίσουν την επιθετικότητα του κεφαλαίου. Εξέλιξη, βέβαια, η οποία δεν ταιριάζει στη δοξασμένη ιστορία του ευρωπαϊκού εργατικού κινήματος, το οποίο ήταν και ο μεγάλος πρωταγωνιστής των μεγάλων κοινωνικών ανατροπών που έλαβαν χώρα στη γηραιά ήπειρο για 3 σχεδόν αιώνες, με απαρχή τη μεγάλη Γαλλική Επανάσταση το 1789. Και επειδή τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα δε γίνονται ποτέ μουσειακό είδος, αλλά συνεχίζουν να ταράζουν και να στοιχειώνουν τον ύπνο των ζωντανών, η ευρωπαϊκή αστική τάξη ας μην εφησυχάζει και ας μη λησμονεί. Γιατί οι επαναστάσεις του μέλλοντος πατάνε στις μνήμες του παρελθόντος, αποτελούν ιστορική συνέχεια του χτες με το σήμερα και το αύριο, «χτίζονται» με τα υλικά του παρελθόντος...

Eurokinissi

Ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών παραδίνει τους τόμους του προϋπολογισμού στην Πρόεδρο της Βουλής

Στο σημείο αυτό χρειάζεται να γίνουν δύο παρατηρήσεις. Δε χωρά αμφιβολία ότι η κυβέρνηση της ΝΔ αποθρασύνθηκε από τα αποτελέσματα των πρόσφατων δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών. Αυτό φρόντισε να μας το υπενθυμίσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας, ο οποίος ερμήνευσε τα αποτελέσματα ως επιδοκιμασία της πολιτικής των μεταρρυθμίσεων... Το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει βέβαια τους εργαζόμενους ότι επικυριαρχία του δικομματισμού στις εκλογές ισοδυναμεί με νέα δεινά για τους ίδιους. Πολύ σύντομα επιβεβαιώθηκε. Η δεύτερη παρατήρηση αφορά το ΠΑΣΟΚ. Πάει πολύ, οι πρώτοι διδάξαντες, ο πολιτικός εκείνος χώρος που εφάρμοσε σκληρά και αδυσώπητα αντιλαϊκά προγράμματα, ειδικά την περίοδο εισόδου της Ελλάδας στην ΟΝΕ, να βγαίνουν σήμερα και να μιλάνε για... ταξικό προϋπολογισμό και για σκληρές θατσερικές πολιτικές. Γιατί αν δεν είχαν ασελγήσει αυτοί κατά των εργαζομένων, αν δεν είχαν εφαρμόσει αυτοί τα αιματηρά προγράμματα λιτότητας, αν δεν είχαν αφηνιάσει με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, αν δεν είχαν αντιμετωπίσει το εργατικό και λαϊκό κίνημα με τη χρήση του κνούτου και τα ρόπαλα των ΜΑΤ, ασφαλώς σήμερα διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα. Πάει πολύ οι χτεσινοί βιαστές να εμφανίζονται σήμερα ως... παρθένες και προστάτες των λαϊκών συμφερόντων. Λύκοι του κεφαλαίου ήταν και τέτοιοι παραμένουν και σήμερα. Προσοχή, δαγκώνουν...

Από εκεί και πέρα, η ανάγνωση και του νέου προϋπολογισμού δεν παρουσιάζει καμιά δυσκολία, η ταξική του κατεύθυνση είναι ευδιάκριτη. Σε ένα σύνολο φορολογικών εσόδων (προβλέψεις) ύψους 48 δισ. ευρώ, οι φόροι που αφορούν άμεσα τις επιχειρήσεις (φορολογία νομικών προσώπων) ανέρχονται σε μόλις 4,2 δισ. ευρώ, μόλις σε 8,75%. Αλλά και το συνολικό αυτό ποσό δεν αφορά τις μεγάλες βιομηχανικές, εμπορικές επιχειρήσεις, τις τράπεζες κλπ. Ενα σημαντικό μέρος των φόρων - που κρύβουν και δεν παρουσιάζουν - αφορά τις Ομόρρυθμες, Ετερόρρυθμες Εταιρείες κλπ. Αλλά και τα ίδια τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι η φορολογία Νομικών Προσώπων, τα τελευταία χρόνια, μειώνεται σταθερά. Ενώ το 2004 εισπράχθηκαν από τις επιχειρήσεις κάθε είδους φόροι ύψους 4,7 δισ. ευρώ, το 2006 το σχετικό ποσό μειώθηκε στα 4,5 δισ. ευρώ και η πρόβλεψη για το 2007 ανέρχεται στα 4,6 δισ. ευρώ. Αντίθετα, η φορολογία των φυσικών προσώπων μεταξύ 2004 και 2007 προβλέπεται να αυξηθεί κατά 25%, από 7,8 δισ. ευρώ σε 9,7 δισ. ευρώ. Αλλά η αύξηση αυτή δεν είναι ισομερής, δεδομένου ότι, με το υπό κατάθεση νομοσχέδιο για τη φορολογία Φυσικών Προσώπων και σε βάθος τριετίας (2007-2009), προβλέπονται μεγάλες φοροαπαλλαγές για τα μεγάλα εισοδήματα άνω των 50 χιλ. ευρώ. Η κυβέρνηση της ΝΔ, ως ταξικό κόμμα, φροντίζει για τα συμφέροντα της τάξης της. Είναι μεμπτό αυτό;

Το μεγάλο όμως όργιο γίνεται με τους έμμεσους φόρους, οι οποίοι μόνο στην περίοδο 2004-2007 προβλέπεται να αυξηθούν κατά 24,2%, από 23 δισ. σε 28,6 δισ. ευρώ. Ειδικά ο ΦΠΑ, ο πλέον αντιλαϊκός φόρος, προβλέπεται να αυξηθεί κατά 27%! Από 13,7 δισ. ευρώ σε 17,5 δισ. ευρώ. Είναι εμφανές ότι διολισθαίνουμε σε αντιλαϊκότερες και αγριότερες φορολογικές πολιτικές, μέσα από πολλαπλές ανατροπές. Κατ' αρχάς επιδεινώνεται περαιτέρω η σχέση έμμεσων προς άμεσους φόρους, η οποία το 2007 αγγίζει το 60 προς 40. Αντιδραστικές ανατροπές όμως έχουμε και στην ίδια την άμεση φορολογία, αφού έχει χάσει πλέον τον οποίο προοδευτικό της χαρακτήρα και έχει μετατραπεί από άμεση σε... έμμεση.

Η ίδια εικόνα προκύπτει και από τον πίνακα των κρατικών δαπανών. Σε ό,τι αφορά την εισοδηματική πολιτική συνεχίζεται η πολιτική λιτότητας, η οποία έχει οδηγήσει μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας στην περιθωριοποίηση, την τραπεζική υπερχρέωση και την εμφάνιση των νεόπτωχων, οι οποίοι καταγράφονται ως το 20-22% του ελληνικού πληθυσμού. Το σχετικό κονδύλι για αποδοχές και συντάξεις προβλέπεται να αυξηθεί κατά 6,4%-6,6% το 2006, γεγονός που παραπέμπει σε ονομαστικές αυξήσεις μισθών περί το 3%-3,5% και για τις συντάξεις λίγο υψηλότερα. Ακόμα και αν λάβουμε υπόψη τον επίσημο πληθωρισμό, οι μισθοί και οι συντάξεις παραμένουν «παγωμένοι» στα επίπεδα του 2006. Δεδομένου ότι το ονομαστικό ΑΕΠ της χώρας αναμένεται να αυξηθεί κατά 7,1%, η συμμετοχή των μισθών και των συντάξεων ως ποσοστό στην πίτα του Εγχώριου Εισοδήματος θα μειωθεί περαιτέρω. Αντίθετα, οι δαπάνες για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους (τόκοι και χρεολύσια), μέσω των οποίων «τρέφεται» το τραπεζικό κεφάλαιο, αυξάνουν κατά 28,4%! Από 26,5 δισ. ευρώ το 2006 σε 34 δισ. ευρώ το 2007.

Και με το νέο προϋπολογισμό συνεχίζεται η υποχρηματοδότηση του ΙΚΑ, του μεγαλύτερου δημόσιου ασφαλιστικού φορέα της χώρας. Για μια ακόμη φορά δεν υλοποιείται η «δέσμευση» για χρηματοδότησή του από τον Κρατικό Προϋπολογισμό με ποσό ίσο με το 1% του ΑΕΠ, το οποίο προβλέπεται να ανέλθει στα 210 δισ. ευρώ. Αντί για 2 δισ. ευρώ διατίθεται 1,8 δισ. ευρώ. Οχι βέβαια ότι αν δίνονταν τα επιπλέον αυτά 200 εκατ. θα επιβραδυνόταν η κατάσταση απαξίωσης της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης. Είναι χαρακτηριστικό ότι - με εξαίρεση τις επιχορηγήσεις ασφαλιστικών ταμείων, που το κονδύλι αυξάνει κατά 13%, λόγω της... ικανοποίησης της προεκλογικής δέσμευσης για αύξηση του ΕΚΑΣ και των συντάξεων του ΟΓΑ - σε όλες τις μεγάλες κατηγορίες δαπανών οι αυξήσεις υπολείπονται της αντίστοιχης αύξησης του ΑΕΠ. Οι λειτουργικές δαπάνες αυξάνουν κατά 2,1% και οι αποδιδόμενοι πόροι σε τρίτους (ΟΤΑ κλπ.) κατά 4,3%. Οι σχετικές ονομαστικές αυξήσεις είναι σαφώς ισχνότερες από το 2006. Εν ολίγοις και για το 2007 ισχύει ο «χρυσός κανόνας» του νεοφιλελευθερισμού, σύμφωνα με τον οποίο οι κρατικές δαπάνες αυξάνουν με ρυθμούς χαμηλότερους της αντίστοιχης ανόδου του ΑΕΠ. Ετσι υλοποιείται η πολιτική του... λιγότερου κράτους. Η εικόνα υποχρηματοδότησης των κοινωνικών λειτουργιών του κράτους προκύπτει και από την ανάλυση των δαπανών κατά υπουργείο. Οι δαπάνες για την Παιδεία ανέρχονται στο 3,3% του ΑΕΠ, για την Υγεία και την Κοινωνική Αλληλεγγύη στο 2,7% και για την Κοινωνική Ασφάλιση στο 4,4%.

Οδυνηρές προβλέπονται οι καταστάσεις για την Υγεία και την Πρόνοια και το 2007

Η κυβέρνηση έδειξε και με τον προϋπολογισμό τη συνέπειά της στην πριμοδότηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Υγείας. Ετσι, δεν κατέγραψε ούτε ένα ευρώ για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, παρά τις πομπώδεις διακηρύξεις της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας, για την ανάπτυξή της στην ώρα της. Μάλιστα, έχει προχωρήσει και στην υπογραφή μνημονίου με το Διαδημοτικό Δίκτυο για την εκχώρηση σ' αυτήν της πρόληψης στους δήμους.

Ετσι, οι τραγικές ελλείψεις τόσο στα νοσοκομεία όσο και στην ΠΦΥ θα καλυφθούν μέσω των πάσης φύσεως Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Ηδη, έχει συγκροτηθεί στο υπουργείο Υγείας Ομάδα Εργασίας και με «επιχειρηματικό εργαλείο» την Ανώνυμη Εταιρεία Μονάδων Υγείας ΑΕ (ΑΕΜΥ ΑΕ) - που θεσμοθετήθηκε απ' την κυβέρνηση της ΝΔ για να λειτουργήσει, εν πρώτοις, την Πολυκλινική στο Ολυμπιακό Χωριό - επεξεργάζεται το φάσμα των ΣΔΙΤ στην Υγεία.

Η ενθάρρυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας - ο ιδιωτικός τομέας Υγείας παρουσιάζει ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 12% - αποτυπώνεται και στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ). Λόγου χάρη στο ΠΔΕ κατά τομέα έχουν εγγραφεί 190 εκ. ευρώ για το 2007, παρουσιάζοντας μια αύξηση 15,9% σε σχέση με την εκτίμηση ότι στο τέλος του 2006 το ΠΔΕ θα απορροφήσει 164 εκ. ευρώ. Ομως στον περυσινό προϋπολογισμό είχαν εγγραφεί 195 εκ. ευρώ. Παρατηρείται, δηλαδή, στην ουσία μια μείωση 13,6% στην πραγματικότητα.

Ο προϋπολογισμός του υπουργείου Υγείας εμφανίζει μια αύξηση 5,7%, εγγράφοντας 5.476 εκ. ευρώ για το 2007, έναντι 5.244 εκ. ευρώ το 2006, που σε καμιά περίπτωση δεν καλύπτει τις εκρηκτικές ανάγκες στην Υγεία και στην Πρόνοια. Μάλιστα, ο προϋπολογισμός της Πρόνοιας (681.665.000 ευρώ) σε ποσοστό 72% είναι για πολυτεκνικά επιδόματα. Για το υπόλοιπο φάσμα των υπηρεσιών Πρόνοιας προβλέπονται οδυνηρές καταστάσεις και η υποκατάστασή τους από τις εθελοντικές οργανώσεις. Είναι χαρακτηριστικό πως οι δαπάνες για τις Μονάδες Ψυχικής Υγείας μειώνονται κατά 42,5% προαλείφοντας άγρια χαράτσια για τα νοσήλια των ασφαλιστικών ταμείων που πληρώνουν σε αυτές τις μονάδες ή να βρεθούν στο δρόμο οι ασθενείς.

Και το 2007 αναμένεται να είναι εκρηκτική η κατάσταση στα νοσοκομεία όσον αφορά στις εφημερίες. Είναι εγγεγραμμένα 326 εκ. ευρώ (έναντι 318 το 2005), όταν θα έπρεπε να είναι 350 εκ. ευρώ, για να καλυφθούν οι ανάγκες με το παλιό σύστημα εφημεριών. Αν από 1.1.2007 ισχύσουν για τις εφημερίες οι περιορισμοί του Προεδρικού Διατάγματος 76/2005, τότε η κατάσταση μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτη, καθώς είναι κενές 2.000 ειδικευμένων γιατρών και 1.000 θέσεις ειδικευόμενων γιατρών...

Μύθος αποδεικνύονται οι υποσχέσεις για 5.000 - 7.000 προσλήψεις κυρίως νοσηλευτικού προσωπικού, στα νοσοκομεία όταν ο ίδιος ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος έχει παραδεχτεί ότι επίκειται η άμεση συνταξιοδότηση 2.500 νοσηλευτών, που θα προστεθούν στις ήδη 25.000 κενές οργανικές θέσεις. Εχουν εγγραφεί 10 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία δε φτάνουν ούτε για 550 νοσηλευτές Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης ή 580 Τεχνολογικής Εκπαίδευσης ή 650 Δημόσιας Εκπαίδευσης. Να σημειωθεί ότι το 2006 παρότι είχαν εγγραφεί 70 εκατομμύρια ευρώ για προσλήψεις δεν εγκρίθηκε ούτε μια πρόσληψη απ' την κυβέρνηση!

Για το 2007, σύμφωνα με την Εισηγητική Εκθεση του προϋπολογισμού, η κυβέρνηση σχεδιάζει τις παρακάτω κινήσεις:

• Την εισαγωγή των μετοχών της εταιρείας Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ) στο Χρηματιστήριο, επιλογή με την οποία κατ' αρχήν αποκτά πλεονεκτική θέση ο όμιλος Λάτση, ο οποίος μέσω των ΕΛΠΕ κατέχει ήδη το 35% της ΔΕΠΑ.
• Την «αξιοποίηση» της συμμετοχής του Ελληνικού Δημοσίου στην εταιρεία Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών.
• Την «αξιοποίηση» σημαντικών περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού Δημοσίου που έχουν περάσει στην Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης. Υπό τον όρο ...«αξιοποίηση», καλό είναι να καταλαβαίνουμε την παραχώρηση διαφόρων μονάδων στους ιδιώτες, οι οποίοι μπορεί να μην αποκτούν την κυριότητα των μονάδων, αλλά αναλαμβάνουν τη ...μακροχρόνια εκμετάλλευσή τους.
• Σ' αυτά τα πλαίσια εντάσσονται η Μαρίνα του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, το Καζίνο της Κέρκυρας, το Γκολφ Αφάντου Ρόδου, οι Αλυκές Αναβύσσου, καθώς και τα «Ξενία» Βυτίνας, Λιμένα Θάσου, Σκιάθου και Τσαγκαράδας.
• Η ολοκληρωτική παράδοση του ΟΤΕ σε ιδιώτες.

Παράλληλα, εξαγγέλλεται ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει στη «διερεύνηση της προσφορότερης μεθόδου αξιοποίησης συμμετοχών του Δημοσίου σε εισηγμένες και μη επιχειρήσεις», δηλαδή θα αναζητήσει τρόπους για την παραχώρηση της συμμετοχής της σε διάφορες επιχειρήσεις - εταιρείες σε ιδιώτες.

Βέβαια, μετά από μια δεκαπενταετία ανάλογης πολιτικής από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν πλέον όρια σαφή και περιορισμένα, έρχονται οι ...Συμπράξεις του Δημοσίου με τον Ιδιωτικό Τομέα. Η μαζική παραχώρηση ολόκληρων τομέων δράσης του Δημοσίου, στην ιδιωτική εκμετάλλευση, μέσα από την εμπορευματοποίηση - ιδιωτικοποίηση ολόκληρων κλάδων των υποδομών και υπηρεσιών σε τομείς όπως οι συγκοινωνίες, η Υγεία, η Παιδεία, το σωφρονιστικό σύστημα, η Κοινωνική Ασφάλιση κλπ. Γι' αυτό άλλωστε και στην Εισηγητική Εκθεση του προϋπολογισμού, με τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο οι κυβερνώντες υποστηρίζουν ότι «το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων αναμένεται να ενισχυθεί ιδιαίτερα από την εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου για τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα» κάτι που θα γίνει «κινητοποιώντας διεθνή και ελληνικά κεφάλαια που θα προσδώσουν νέα ώθηση στην οικονομία».

Τα προσδοκώμενα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις εκτιμάται ότι το 2007 θα φτάσουν τα 1,7 δισ. ευρώ περίπου. Σε παρόμοια επίπεδα (1,74 δισ. ευρώ) διαμορφώθηκαν και τα αντίστοιχα έσοδα του Δημοσίου. Παράλληλα, η κυβέρνηση καυχιέται ότι από το Μάρτη του 2004 από τις ιδιωτικοποιήσεις έχουν εισπραχθεί 4,6 δισ. ευρώ. Σε ό,τι αφορά τα φετινά της ...επιτεύγματα, η κυβέρνηση, στην Εισηγητική Εκθεση, αναφέρεται στις παρακάτω ιδιωτικοποιήσεις: Τη διάθεση του 7,18% των μετοχών της Αγροτικής Τράπεζας. Την εισαγωγή των μετοχών του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στο Χρηματιστήριο. Την διάθεση του συνόλου της συμμετοχής του Δημοσίου στην Εμπορική Τράπεζα (11,01%) στην «Credit Agricole» για την εξαγορά του 100% των μετοχών της τράπεζας.