Σε διαδικασίες υπονόμευσης του ΟΤΕ επιδίδονται το τελευταίο διάστημα μια σειρά δημόσιες υπηρεσίες και υπουργεία, προκρίνοντας ουσιαστικά για προμηθευτή και συνεργάτη τους στον τομέα των τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών, όχι τον δημόσιο Οργανισμό, αλλά εταιρίες του ιδιωτικού τομέα. Το πρόβλημα εστιάζεται στην προμήθεια των λεγόμενων συνδρομητικών τηλεφωνικών κέντρων ("Δευτερεύουσες") τα οποία τοποθετούν επιχειρήσεις και οργανισμοί του δημόσιου τομέα και που με πρόσχημα τα γνωστά σλόγκαν περί "ανταγωνισμού και διαφάνειας" ο ΟΤΕ παραγκωνίζεται, οι ιδιωτικές εταιρίες πριμοδοτούνται ανοιχτά, ενώ και το κόστος των συγκεκριμένων επιλογών είναι συνήθως αρκετά υψηλότερο από τις "λύσεις" που μπορεί να δώσει ο Οργανισμός.

Αν και η υπηρεσία των συνδρομητικών κέντρων του ΟΤΕ λειτουργεί σε συνθήκες σκληρού ανταγωνισμού, όπου δραστηριοποιούνται δεκάδες ιδιωτικές εταιρίες, παρ' όλα αυτά καλύπτει περίπου το 30% της αγοράς, διαθέτοντας τεχνογνωσία και εμπειρία δεκαετιών, ενώ ο τζίρος της το 1996 ξεπέρασε τα 5 δισεκατομμύρια δραχμές.

Παραδόξως (; ) ενώ μεγάλες και μικρές εταιρίες του ιδιωτικού τομέα προσφεύγουν στον ΟΤΕ για την εγκατάσταση και συντήρηση των δικών τους τηλεφωνικών κέντρων, αναγνωρίζοντας τη φερεγγυότητά του και το υψηλό επίπεδο των υπηρεσιών του, την ίδια στιγμή ο αποκαλούμενος δημόσιος τομέας,"γυρίζει την πλάτη" στον ΟΤΕ. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, οι προμήθειες τηλεφωνικών κέντρων από το ΥΠΕΘΟ, το υπουργείο Εσωτερικών, τον ΕΟΤ, την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς κλπ.

Το τελευταίο κρούσμα το έφεραν στη Βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ, και αφορούσε τον διαγωνισμό του υπουργείου Εξωτερικών για την προμήθεια νέου τηλεπικοινωνιακού κέντρου, κόστους 480 εκατομμυρίων δραχμών. Στην Ερώτησή τους εκτός της αμφισβήτησης για την αναγκαιότητα της συγκεκριμένης προμήθειας, το υπέρογκο κόστος του συγκεκριμένου τύπου, διατυπώνονταν και η Ερώτηση γιατί το υπουργείο δε συμβουλεύτηκε τον ΟΤΕ για την τηλεπικοινωνιακή του εξυπηρέτηση.

Στο θέμα αυτό παρενέβη και η Πανελλήνια Ενωση Τεχνικών (ΠΕΤ - ΟΤΕ) που με επιστολή της στις 4 Ιουλίου προς τον υφυπουργό Δημόσιας Διοίκησης Αναστάσιο Μαντέλη επισημαίνει ότι μια σειρά "φορείς του δημοσίου προχωρούν σε παραγγελίες φωτογραφικές Ψηφιακών Συνδρομητικών Κέντρων με πανομοιότυπες αναφορές". Στην επιστολή περιέχεται και η επίμαχος παράγραφος διάτρητου διαγωνισμού υπουργείου για την προμήθεια τηλεφωνικού κέντρου που είναι άκρως αποκαλυπτική: "Επειδή μας ενδιαφέρει το υπουργείο μας να ενταχθεί στο υπάρχον ψηφιακό δίκτυο των Υπουργείων ΥΠΕΘΟ και Προεδρίας παρακαλούμε για τις ενέργειές σας ώστε το υλικό που θα προσφερθεί να είναι ίδιος τύπος με αυτών... ".

Η ΠΕΤ - ΟΤΕ θεωρεί ότι το ζήτημα είναι σοβαρό αφού το κόστος της συγκεκριμένης παραγγελίας είναι μεγάλο σε σχέση με άλλα συστήματα, δε δικαιολογείται τεκμηριωμένα η αναγκαιότητά του, αλλά απλώς μνημονεύεται η συμβατότητα. Πολύ περισσότερο, που οι ίδιοι οι τεχνίτες της υπηρεσίας του ΟΤΕ, που κάνουν την εγκατάσταση όλων των συστημάτων που κυκλοφορούν στην αγορά, καταρρίπτουν την αναγκαιότητα για ίδιο τύπο μηχανημάτων και βεβαιώνουν ότι "όλα τα μηχανήματα συνεργάζονται μεταξύ τους και είναι κατασκευασμένα σύμφωνα με τα κοινοτικά πρότυπα". Ζητώντας άμεση συνάντηση με τα συναρμόδια υπουργεία, η ΠΕΤ - ΟΤΕ τονίζει ότι "η επιστολή αυτή δεν έχει στόχο παρέμβασης και ακύρωσης των όποιων ανταγωνιστικών διαδικασιών μπορεί και πρέπει να υπάρχουν, αλλά σε θέματα τηλεπικοινωνιακών συστημάτων πιστεύει ότι κυρίαρχο ρόλο πρέπει να παίζει ο ΟΤΕ".

Ομως στην ιστορία αυτή δεν είναι άμοιρος ευθυνών ούτε ο ΟΤΕ. Οχι μόνο γιατί με τη συμμετοχή του νομιμοποιεί διαδικασίες σε βάρος του, αλλά και για τη γενικότερη πολιτική του στη στήριξη και ενίσχυση της υπηρεσίας που λειτουργεί στα πλαίσια του Οργανισμού. Οπως καταγγέλλει η "Επιτροπή εργαζομένων" στη Διεύθυνση Συνδρομητικών Κέντρων, τόσο οι παραγγελίες των φορέων που αναφέρθηκαν παραπάνω αλλά και η προσφορά του ΟΤΕ, "δεν τηρούν τα ελάχιστα για τη διαφύλαξη των συμφερόντων του Δημοσίου, για τη διαφύλαξη των συμφερόντων του ΟΤΕ αλλά και των εργαζομένων. Η παραγγελία καθώς και η προσφορά φωτογραφίζουν συγκεκριμένη εταιρία και επιπλέον, (πράγμα που ανησυχεί ιδιαίτερα τους εργαζόμενους) δίνουν το έργο της κατασκευής δικτύου σε συγκεκριμένη εταιρία ενώ αν το κατασκεύαζε ο ΟΤΕ με τους τεχνικούς του, θα κόστιζε λιγότερο και θα ήταν εγγυημένο για τις προδιαγραφές του. Στην προσφορά του τηλεφωνικού κέντρου δεν αναφέρονται άλλες εναλλακτικές οικονομικά και τεχνικά λύσεις που εγκαθίστανται από τεχνικούς του ΟΤΕ με πολύ μικρότερο κόστος".

Τι όμως υπαγορεύει μια τέτοια πολιτική της κεντρικής διοίκησης του Οργανισμού; Δε βλέπει τις μονοπωλιακές καταστάσεις που μπορούν να δημιουργηθούν στην αγορά με την προώθηση μιας και μόνης εταιρίας; Μπορούν άραγε απαντήσεις του τύπου "κάνουμε αυτό που ζητάει ο πελάτης", ή "λειτουργούμε με επιχειρησιακά κριτήρια" (σ. σ. υπονοώντας ότι η συγκεκριμένη"προσφορά" είναι πιο συμφέρουσα οικονομικά για τον ΟΤΕ), να δικαιολογήσουν αυτή την πρακτική;

Ολα τα παραπάνω - υπογραμμίζουν οι εργαζόμενοι της υπηρεσίας - θα είχαν νόημα, όταν ο πελάτης - και πολύ περισσότερο όταν αυτός είναι το Δημόσιο - είναι πλήρως ενημερωμένος από τον τηλεπικοινωνιακό του σύμβουλο, για όλες τις εναλλακτικές οικονομικά και τεχνικά λύσεις, όταν δε φωτογραφίζεται συγκεκριμένη εταιρία στην παραγγελία του πελάτη, αλλά ούτε και στην προσφορά του ΟΤΕ. Οταν δε δίνεται έργο του ΟΤΕ (εσωτερικό δίκτυο) σε ιδιώτες. Οταν έχει κατανοηθεί ότι ο πελάτης είναι του ΟΤΕ και τον διαχειρίζεται ο ΟΤΕ. Και καταλήγουν "έχουμε υποχρέωση να πηγαίνουμε στον πελάτη με εναλλακτική, οικονομικά και τεχνικά λύση".

Η τοποθέτηση των εργαζομένων όχι μόνο περιφρουρεί τον ΟΤΕ, από τις ύποπτες δοσοληψίες και τα παιχνίδια που παίζονται στον χώρο των προμηθειών, όχι μόνο προστατεύει τα συμφέροντα των πελατών του και καταξιώνει τον ρόλο του ως φερέγγυου τηλεπικοινωνιακού συμβούλου (και δη δημόσιων Οργανισμών), αλλά πάει πολύ βαθύτερα. Και αυτό γιατί αντιμετωπίζει τους υποψήφιους πελάτες του, όχι σαν πελάτες μιας χρήσης, στους οποίους θα πουλήσει μόνο κάποια τηλεφωνικά κέντρα, αλλά σαν μόνιμους χρήστες των υπηρεσιών και της τεχνογνωσίας του ΟΤΕ. Στους οποίους εκτός από τις συσκευές, επιδιώκει οι τεχνικοί του να εγκαταστήσουν και το εσωτερικό δίκτυο, που στην περίπτωση των τηλεφωνικών κέντρων το κόστος υπολογίζεται τουλάχιστον ισόποσο με το κέντρο, αλλά και να αναλάβουν και τη συντήρησή του.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

"Αν χάνεις σήμερα έναν πελάτη, τον χάνεις και στο μέλλον", υπογραμμίζουν με έμφαση οι συνομιλητές μας, μέλη της Επιτροπής των Εργαζομένων στη Διεύθυνση, και επιμένουν σε αυτό γιατί η απελευθέρωση της αγοράς και η αύξηση των τηλεπικοινωνιακών προϊόντων αποτελεί μια καινούρια πρόκληση για τον ΟΤΕ. Σε αυτές τις λέξεις, "να μη χάσουμε τους πελάτες και στο μέλλον", κρύβεται και η μεγάλη τους αγωνία. Οχι άδικα, λοιπόν, και με κάποια δόση πίκρας σχολιάζουν πως είναι τουλάχιστον παράλογο "να έρχονται μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες στον ΟΤΕ και να "φεύγει" το δημόσιο".

Ομως, παρά τις διακηρύξεις περί εκσυγχρονισμού και προετοιμασίας του Οργανισμού για τον επερχόμενο ανταγωνισμό, από τους εργαζόμενους στη Διεύθυνση λείπει εξειδικευμένο προσωπικό, και εδώ το δυσκίνητο άρμα του ΟΤΕ το ξελασπώνει το φιλότιμο και ο "πατριωτισμός". "Αναγκαζόμαστε να διαβάζουμε στο σπίτι μας δύο και τρεις ώρες για να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των πελατών", θα μας πουν. Οι ίδιοι δε φοβούνται τον ανταγωνισμό. Αλλωστε, η υπηρεσία τους - κατ' εξαίρεση με τον κύριο κορμό του ΟΤΕ - λειτουργεί δεκαετίες σε συνθήκες ανταγωνιστικές. Μάλιστα, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι η συγκεκριμένη Διεύθυνση είναι μια μικρογραφία της θέσης που θα βρεθεί ο ΟΤΕ σε 2 - 3 χρόνια μέσα σε ένα ακόμα πιο δύσκολο και ανταγωνιστικό περιβάλλον.

Γι' αυτό απέναντι στην περιοριστική και κοντόθωρη πολιτική, που προορίζει τον ΟΤΕ σε ρόλο "ντίλερ" κάποιων εταιριών και συρρικνώνει το παραγωγικό του έργο, οι εργαζόμενοι στη Διεύθυνση Συνδρομητικών Κέντρων διεκδικούν:

- Να μη δοθεί κανένα έργο εγκατάστασης τηλεφωνικών κέντρων σε ιδιώτη εργολάβο, ούτε το έργο του εσωτερικού δικτύου.

- Στελέχωση και οργάνωση της Διεύθυνσης για τη στήριξη των πωλήσεων, εγκατάστασης και συντήρησης.

- Ελεγχο για την τήρηση όλων των όρων στις συμβάσεις - πλαίσιο τις οποίες έχει συνάψει ο Οργανισμός με τους οίκους που κατασκευάζουν εξοπλισμό των τηλεφωνικών κέντρων. Αλλά και μείωση των τεχνολογιών που χρησιμοποιούνται σε 2 - 3.

- Υπηρεσία δομημένης καλωδίωσης για τους επιχειρησιακούς και οικιακούς πελάτες - συνδρομητές.

- Θεσμοθέτηση στο ΣΟΔΕ της Διεύθυνσης Συνδρομητικών Κέντρων για πώληση, εγκατάσταση και συντήρηση τερματικού εξοπλισμού, καθώς και οργάνωση των πωλήσεων σε πανελλαδική κλίμακα.