13ο ΜΕΡΟΣ (ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Και πάλι, ύστερα από λίγες μέρες, προσκυνητής ολομόναχος, που τον τραβάει δύναμη ακατανίκητη η φωνή του χρέους και της λύτρωσης, φτάνω με τα πόδια στο νεκροταφείο της Ξηριώτισσας.

Περνάω τη βαριά σιδερόπορτα και διασχίζω όλο το μάκρος του νεκροταφείου, ανάμεσα από μαρμαρένιους τάφους.

Φτάνω στην άλλη άκρη, στο τέρμα. Στην απάνω γωνιά του μαντρότοιχου. Εδώ δεν έχει ούτε διάδρομο, ούτε μαρμάρινους σταυρούς με ονόματα. Μονάχα κάτι ξεροί σκελετοί, από παλιά στεφάνια, πεταμένα στην άκρη. Και χορταράκι καταπράσινο. Και λουλούδια της άνοιξης, που σηκώνουν ψηλά τα κεφαλάκια τους, κι αργοσαλεύουν στο απαλό χάιδεμα του αέρα.

"... Εδώ...".

Σ' αυτή την απόμερη γωνιά του νεκροταφείου της Ξηριώτισσας, μακριά απ' τους άλλους, τους "καθώς πρέπει" τάφους έθαψαν ομαδικά σ' ένα λάκκο, χωρίς φέρετρα, δίχως ένα λουλούδι, τους λαϊκούς αγωνιστές...

Με την πλάτη ακουμπισμένη στον πέτρινο μαντρότοιχο, βλέπω ασάλευτος αυτά τα χόρτα, αυτά τ' αγριολούλουδα που με κοιτάζουν με τα ευγενικά τους μάτια.Μια παπαρούνα κατακόκκινη, πιο ψηλά απ' όλα τ' άλλα, γέρνει σα λυπημένη το πρόσωπό της και κοιτάζει αυτή τη γη. Αυτό το χώμα...

...Οι παππούδες της θα είχαν πιει απ' τη φλόγα εκείνων των παλικαριών... Γι' αυτό είναι τόσο κόκκινα τα πέταλα ετούτης της παπαρούνας. Η κληρονομιά του κόκκινου... κρατάει γενιές!

Μια μοσχοβολιά, σαν από θερισμένο χόρτο, σαν από λιβάνι, με διαπερνάει. Κι ανατριχιάζω σύγκορμος!

Μια ζάλη, ανακατωμένη με τις αχτίδες του ήλιου, που λούζουν τον παλιό μαντρότοιχο, στριφογυρνάει πάνω απ' τα μάτια μου. Μια τσιμπίδα νιώθω να σφίγγει κι απ' τις δυο μεριές τα μηλίγγια μου.

Παίρνω πάλι το δρομάκι και προχωράω ανάμεσα στα μνήματα, σαν υπνωτισμένος. Και η μυρωδιά εκείνη, η ανεξήγητη, να μ' ακολουθάει από πίσω...

Τα τελευταία λόγια απ' το "Φτωχό Αγιο" του μεγάλου Σκιαθίτη, έρχονται απ' τα βάθη της θύμησης, να μου φέρουν την εξήγηση:

"...Και, ύστερον, πώς να μη μοσχοβολά το χώμα...".

Εγραφα για τη Βαγγελίτσα Κουσιάντζα, κι έρχονταν στο νου μου, και διάβαιναν μπροστά στα μάτια μου όλοι οι νεκροί.

Μια - μια περνούσαν ολοζώντανες και με κοίταζαν με τα πελώρια μάτια τους, οι ιερές μορφές των παλικαριών μας, που χάθηκαν.

Γράφω για τη Βαγγελίτσα Κουσιάντζα και αισθάνομαι σα να εκπληρώνω ένα ελάχιστο χρέος, προς όλους τους νεκρούς του αγώνα μας.

Απ' τους μεγάλους και ονομαστούς καπεταναίους, μέχρι τον τελευταίο "ανώνυμο" αντάρτη του Δημοκρατικού Στρατού.

Απ' τον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ, τον αθάνατο, μέχρι το μικρότερο αδελφό μου, τον Πάμφιλο.

Από τα παιδιά του Κάστρου του Υμηττού, μέχρι τα παλικάρια του Πολυτεχνείου.

Θα ήθελα να είμαι ένας γλύπτης, ένας ασύγκριτος τεχνίτης της πέτρας και του μάρμαρου. Να πελεκήσω και να στήσω στα ουράνια, ένα άγαλμα τετράψηλο! Ενα μνημείο μεγαλόπρεπο, για όλους τους ήρωες και μάρτυρες του λαού μας. Ενα μνημείο, τόσο λαμπρό και τόσο μεγάλο, όσο μεγάλος ήταν και ο αγώνας τους. Οσο μεγάλη ήταν η προσφορά και η θυσία τους για μας και για τις κατοπινές γενιές.

Θα ήθελα να είμαι ο μεγάλος, ο εθνικός ποιητής. Οχι για να δοξαστώ. (Τ' όνομά μου, ας είναι το τελευταίο που θα θυμούνται οι άνθρωποι). Αλλά, για να μπορούσα να σταθώ νοερά πάνω απ' τον τάφο της Βαγγελίτσας Κουσιάντζα, πάνω απ' τους αμέτρητους τάφους των παλικαριών που έδωσαν τη ζωή τους για μας και να φωνάξω:

"Λευτεριά, για λίγο πάψε να χτυπάς με το σπαθί.

Τώρα, σίμωσε και κλάψε...".

Κλάψε, μα και τραγούδα! Και ψάλε ύμνους δοξαστικούς, γι' αυτά τα λαμπρά παλικάρια. Και στεφάνωσέ τα με το αμάραντο στεφάνι της δόξας.

Μέσα απ' το Πάνθεο των ηρώων και μαρτύρων του λαού μας, δίπλα και ανάμεσα σε όλους τους επώνυμους και ανώνυμους αγωνιστές, που έδωσαν τη ζωή τους για το δίκιο και τη λευτεριά του, η Βαγγελίτσα Κουσιάντζα μάς χαμογελάει, με το πλατύ θεσσαλικό χαμόγελό της.

Πάντα κοντά μας. Πάντα μπροστά. Μας συντροφεύει, μας καθοδηγεί και μας εμπνέει στον αγώνα, για τα μεγάλα και πανανθρώπινα ιδανικά.

Εφτασα στο τέλος ετούτης της ανηφόρας, που τόσες φορές μου μάτωσε την παλιά πληγή. Μα, πριν υπογράψω ετούτο το γραφτό, κάτι με τραβάει... Θέλω να ξαναγυρίσω πίσω. Σε κείνη την αγραφιώτικη κορφή. Σε κείνο τον ανεμόδαρτο αυχένα, που μας παίδεψε κάποτε σκληρά κι έγινε αιτία να χαθούν τόσα παλικάρια.

Σαν τη μάνα του τραγουδιού, που "με το ποτάμι μάλωνε και το πετροβολούσε", ήθελα στην αρχή και γω να μαλώσω με τη Νιάλα. Να της πω λόγια πικρά, να την πετροβολήσω, για το κακό που μας έκανε, στις 13 του Απρίλη...

Μα, έρχεται τώρα στο νου μου εκείνος ο άλλος Απρίλης του 1977. Η άλλη όψη της Νιάλας. Η καλή, η γελούμενη. "...Τώρα, που ξανανταμώσαμε σα φίλοι... Ελα! Κάτσε εδώ στην πέτρα κι άκου να σου πω...".

Ακούω το λόγο της, το φιλικό και παρηγοριέμαι. Δεν της κρατάω κακία. Ζητάω τη συγνώμη της, για τα πικρά λόγια, που έβαλα στο μυαλό μου να της πω. Τι φταίνε τα βουνά... Οργίζονται κι αυτά καμιά φορά. Και κλαίνε, όπως οι άνθρωποι... Μαζί με μας, πάσχουν και υποφέρουν κι αυτά.

"Και καρτερούν την Ανοιξη, τ' όμορφο καλοκαίρι...".

Και η Ανοιξη, σιγά - σιγά άρχισε να μας χαμογελάει... Η δικαίωση, λίγο - λίγο, έστω και αργά, βασανιστικά, έρχεται, πλησιάζει.

Και ανεβήκαμε ξανά στη Νιάλα οι "επιζήσαντες".

1985, 1986. Υστερα από σαράντα χρόνια... Ανεβήκαμε τώρα πολλοί. Ολοι μαζί. Παιδιά κι αδέρφια και εγγόνια και φίλοι των αδικοχαμένων παλικαριών κι απ' τις δυο μεριές. Ας είναι και τόσο αργά. Δεν πειράζει... Οι νεκροί μας, οι νεκροί του Εμφύλιου έκαναν υπομονή. Και περίμεναν, ώσπου να μονοιάσουμε ξανά. Ωσπου να νικηθεί η μισαλλοδοξία και το εμφύλιο πάθος, που χώρισε τους Ελληνες σε πολίτες πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Σε "εθνικόφρονες" απ' τη μια μεριά και σε "μιάσματα" απ' την άλλη...

Κι ανεβήκαμε. Και στήσαμε εκεί ψηλά, ακριβώς στο πέρασμα, στο θανατερό εκείνον "αυχένα" που θέρισε τότε αντάρτες και στρατιώτες και μάνες με μικρά παιδιά, και στεργιώσαμε πάνω στο βράχο, γύρω - γύρω με ξερολιθιά μια μαρμαρένια πλάκα, να θυμίζει στους "επερχόμενους" τη φρίκη του εμφύλιου πολέμου, το άδικο και το παράλογο της αδερφοσφαγής. Μνήμη και εντολή. Μνήμη και υποθήκη, για ομόνοια ανάμεσα στα Ελληνόπουλα. Κατάρα και ανάθεμα στους ξένους "προστάτες", που με το αίμα των παιδιών της Ελλάδας έχτιζαν και στέργιωναν στον τόπο μας τα άνομα συμφέροντά τους.

ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΑΥΤΗ ΕΠΕΣΑΝ ΧΤΥΠΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΦΟΒΕΡΗ ΧΙΟΝΟΘΥΕΛΛΑ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΤΟΥ ΔΣΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝ. ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΑΜΑΧΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΙΣ 12.4.1947.

Και πνίξαμε μέσα μας, πρώτοι εμείς, και κατασιγάσαμε το εμφύλιο μίσος. Κι απλώσαμε και στους άλλους τα χέρια, για συμφιλίωση κι αδελφοσύνη.

Ελάτε...

"Μανούλες που έχετε παιδιά στο χώμα ακουμπισμένα/ μαυροντυμένες αδελφές, παιδάκια ορφανεμένα/ ελάτε όλοι, τα παιδιά τα αδικοχαμένα/ τ' αδέλφια που έπεσαν μαζί στο ματωμένο χώμα/ στρατιώτες απ' τη μια μεριά, / αντάρτες απ' την άλλη/ μαζί να τους ταιριάσουμε λυπητερά τραγούδια. / Κατάρα ρίξτε στο φονιά, στον αίτιο κατάρα/ κι ελάτε το πικρό γυαλί μαζί να μοιραστούμε/ να σμίξουμε το δάκρυ μας, τον πόνο μας να πούμε/ κι αντάμα να τους κλάψουμε αντάρτες και στρατιώτες".

Ελάτε, Ελληνες απ' όποια παράταξη, με όποια "πιστεύω". Ν' αγκαλιάσουμε όλα τα παιδιά μας. Να τιμήσουμε όλους τους νεκρούς μας. Τ' αδέλφια που έπεσαν μαζί στο ματωμένο χώμα... Να δώσουμε δικαίωση σε "νικητές" και "ηττημένους", και ανάπαψη στις ψυχές ΟΛΩΝ.

Ομόνοια! Ομόνοια ανάμεσα στα Ελληνόπουλα. Και θα βρούμε εμείς μαζί, μόνοι μας, θα βρούμε το δρόμο της αγάπης. Το δρόμο της προκοπής γι' αυτόν τον τόπο, γι' αυτόν το λαό, που τόσο άδικα, τόσο άσπλαχνα και απάνθρωπα τον ματώσαμε, τον χιλιοπληγώσαμε. Το παράδειγμα μάς το έδωσαν τα ίδια τα παιδιά μας. Εκεί, στη ράχη της Νιάλας. Ενώ οι άλλοι, οι ξένοι επικυρίαρχοι, τους ήθελαν "θανάσιμους εχθρούς", αυτοί, εκεί μέσα στα στρατιωτικά αντίσκηνα αγκαλιάστηκαν, αντάρτες και στρατιώτες αδέλφια, και προσπαθούσαν να κρατήσουν στη ζωή ο ένας τον άλλον, ζεσταίνοντάς τον με το χνότο του.

Η Νιάλα! Σύμβολο μοναδικό και αιώνιο, αδελφοσύνης ανάμεσα στους Ελληνες, μας στέλνει το μεγάλο μήνυμα της συμφιλίωσης. Η Νιάλα μάς θυμίζει το μεγάλο χρέος και μας δείχνει το δρόμο.

Ρωσία

Νέο σενάριο διάλυσης;

"ΝΑ ΚΛΕΙΔΩΘΕΙ Η ΔΟΥΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ"

Η εφημερίδα "Σοβιέτσκαγια Ρωσία" έλαβε ένα ντοκουμέντο, το οποίο συμβατικά μπορεί να αποκληθεί δικτατορία των "νέων μεταρρυθμιστών". Να το εμπιστευτεί άραγε κανείς, αφού σ' αυτό δεν υπάρχει κανένα ίχνος και κανένα στοιχείο προέλευσης; Πολύ θα θέλαμε να μην το πιστέψουμε. Δυστυχώς, δεν πρόκειται καθόλου για πρώτη θεωρητική επεξεργασία κάποιου μυστικού εγκεφαλικού κέντρου, που φτάνει σε μας και που, δυστυχώς, επιβεβαιώνεται από την πρακτική της ζωής μας. Ετσι συνέβη με τις εκλογικές τεχνολογίες, με το πρόγραμμα διασυρμού και διάσπασης της αντιπολίτευσης, όταν ανάλογα ντοκουμέντα φαίνονταν μη ρεαλιστικά λόγω του τερατώδικου κυνισμού τους, αλλά μεθοδικά και με συνέπεια εφαρμόζονταν στην πράξη με διάφορη δόση αποτελεσματικότητας.

Γι' αυτό, δημοσιεύοντας αποσπάσματα της νέας επεξεργασίας, θέλουμε μ' αυτό να προειδοποιήσουμε το λαό, να καλέσουμε τα νομοτελεστικά όργανα και τις δυνάμεις ασφαλείας να αναλάβουν την ευθύνη τους για την τήρηση της συνταγματικής νομιμότητας, να προκαλέσουμε την ανησυχία τους για την τύχη της χώρας, όπου ετοιμάζεται ένας νέος Οκτώβρης 1993.

Συγχρόνως, είμαστε έτοιμοι να δημοσιεύσουμε, αν υπάρξει, οποιαδήποτε αρμόδια διάψευση του εν λόγω ντοκουμέντου.

Πρόκειται για τα σχέδια διάλυσης της Κρατικής Δούμας και για την πολιτική σκοπιμότητα αυτού του βήματος, η οποία αιτιολογείται με το ότι η Δούμα περιορίζει τάχα τις δυνατότητες της νέας κυβέρνησης, την εμποδίζει να εφαρμόσει τις "βαθιές μεταρρυθμίσεις". Στο ντοκουμέντο αναφέρεται ανοιχτά ότι το ζήτημα της τύχης της Δούμας αφορά το ζήτημα της τύχης των μεταρρυθμίσεων που η Δούμα μπορεί να τις στρέψει προς τα πίσω.

Οι συντάκτες του νέου σεναρίου αντιλαμβάνονται, ωστόσο, ότι για τη διάλυση του νομοθετικού οργάνου απαιτούνται ορισμένες προϋποθέσεις, τις οποίες και χαρακτηρίζουν.

Στην πρώτη θέση, ανάμεσα σ' αυτές τις συνθήκες, οι οποίες "θα εξασφαλίσουν στις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις την ελευθερία ελιγμού" και αποκλείουν τη δυνατότητα της αντιπολίτευσης να ενισχύσει την επιρροή της, αναφέρονται οι εξής:

- Δημιουργία στην κοινωνία σε συντομότατα χρονικά διαστήματα μιας ατμόσφαιρας ευρείας δυσπιστίας προς την Κρατική Δούμα, πριν απ' όλα προς τους κομμουνιστές και προσωπικά προς τους Γκενάντι Ζιουγκάνοφ και Γκενάντι Σελεζνιόφ.

- Παράλληλα, υπογράμμιση του ρόλου του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας ως οργάνου της νομοθετικής εξουσίας που επιδιώκει τη σταθερότητα και την υπευθυνότητα.

- Ενίσχυση το αργότερο ως τα τέλη του Μάη των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων και προετοιμασία τους για ενεργό πολιτική δράση.

- Περιορισμός των δυνατοτήτων του Β. Τσερνομίρντιν να επηρεάσει την κατάσταση και να συνεννοηθεί με τους κομμουνιστές (έτσι δεν εξηγείται άραγε η τόσο παρατεταμένη άδεια του πρωθυπουργού;-συντ.)

- Αλλαγές στην εκλογική νομοθεσία, εισάγοντας το πλειοψηφικό σύστημα.

- Ετοιμότητα της Δύσης να δεχτεί τις αποφασιστικές ενέργειες του Προέδρου(χρειάζεται τουλάχιστον την ηθική επιδοκιμασία στη διάρκεια της συνόδου κορυφής στο Ντένβερ στις 20 - 22 Ιούνη).

- Υπαρξη χρηματικών αποθεμάτων στην κυβέρνηση για την άμεση χορήγησή τους στις περιοχές αμέσως κιόλας μετά τη διάλυση της Δούμας (πρέπει να διατηρηθεί το επίπεδο της οικονομικής βοήθειας κατά τη διάρκεια όλων των μηνών της προεκλογικής εκστρατείας, με σκοπό να αποδειχτεί η δυνατότητα της κυβέρνησης που λειτουργεί χωρίς τη Δούμα).

- Αποκλεισμός οποιασδήποτε επίδρασης στην προεκλογική διαδικασία από μέρους των Ενόπλων Δυνάμεων και στις Ενοπλες Δυνάμεις από μέρους των πολιτικών κομμάτων, πριν απ' όλα των κομμουνιστών...

Παράλληλα, οι συντάκτες του ντοκουμέντου έχουν σαφή αντίληψη για την αντισυνταγματικότητα αυτών των "πρωταρχικών μέτρων" και την πιθανότητα κοινωνικής έκρηξης. Μιλούν ευθέως για το αναπόφευκτο πανεθνικής πολιτικής κρίσης "με όλες τις απορρέουσες συνέπειες" και φοβούνται κάτι τέτοιο. Γι' αυτό και υπολογίζουν σε άλλους τρόπους δράσης:

"3.1. Να οδηγηθεί η Δούμα σε αδιέξοδο - να απαιτηθεί, μαζί και σε δημόσια παρέμβαση του Προέδρου, όχι αργότερα από τα μέσα Ιούνη, η υιοθέτηση του νόμου για τις περικοπές στον προϋπολογισμό και τον περιορισμό των κοινωνικών προνομίων. Να δηλωθεί ανοιχτά ότι σε αντίθετη περίπτωση ο Πρόεδρος μπορεί να κάνει χρήση των συνταγματικών δικαιωμάτων του.

3.2. Να γίνει από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος "Σπίτι μας - η Ρωσία" η πρόταση να μετατεθεί η λήξη της συνόδου της Κρατικής Δούμας από τα τέλη Ιούνη στα τέλη Ιούλη (να γίνει μέχρι τις 12 Ιούνη). Σε περίπτωση άρνησης των κομμουνιστών, να εξαπολυθεί ισχυρή εκστρατεία στα ΜΜΕ με θέμα το σαμποτάζ από μέρους της Κρατικής Δούμας. Στην ανάγκη να μη δοθούν στους βουλευτές οι χρηματικές αποδοχές, μαζί και αυτές για τις διακοπές.

3.3. Δεν αποκλείεται η πιθανότητα να αναγκαστεί ο Β. Τσερνομίρντιν να θέσει ζήτημα εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του (το πιθανότερο είναι ότι θα τη λάβει, πράγμα που θα εκθέσει οριστικά τους βουλευτές).

3.4. Συγχρόνως, ο καθορισμός των εκλογών για το φθινόπωρο δεν είναι και τόσο σκόπιμος, διότι την περίοδο αυτή θα βρίσκονται στο αποκορύφωμα οι μαζικές κινητοποιήσεις των οπαδών των κομμουνιστών, ενώ η κυβέρνηση δε θα μπορέσει να ελιχθεί πλήρως ως αυτοτελής παράγοντας.

4. Παρ' όλα τα προαναφερόμενα είναι πιο σκόπιμο οι εκλογές να διεξαχθούν το φθινόπωρο (όχι αργότερα από τον Οκτώβρη). Υπάρχει περισσότερος χρόνος για την προετοιμασία και περισσότερες πιθανότητες για επιτυχία).

Συμπληρωματικά στα προαναφερόμενα:

- Επερώτηση στο Συνταγματικό Δικαστήριο για το εκλογικό όριο του 5% και εξέταση αυτής της υπόθεσης όχι αργότερα από τις αρχές Σεπτέμβρη (Σαχράι).

- Σύνταξη ειδικών υλικών για την παραβίαση του κανονισμού λειτουργίας της Δούμας και δυνατότητες να θεωρηθεί ως αβάσιμο ένα μέρος των αποφάσεων που έχει υιοθετήσει (Κοτένκοφ, Σαχράι, Μπελιάγεφ)".

Ακολουθούν στη συνέχεια οδηγίες για τον Πρόεδρο, στις οποίες διατυπώνονται ήδη οι όροι του περιεχομένου και το νόημα του διατάγματός του:

"... στο διάταγμα του Προέδρου πρέπει να διατυπώνεται με σαφήνεια ο όρος ότι οι βουλευτικές αρμοδιότητες παύουν αμέσως, πράγμα που δίνει τη δυνατότητα να κλειδωθεί η Δούμα με την κύρια έννοια της λέξης.

- Επίσης, πρέπει να διατυπώνεται ο όρος ότι οι βουλευτές δεν έχουν τη δυνατότητα μετά τη διάλυση της Δούμας να κάνουν δωρεάν περιοδείες στη χώρα και να χαίρουν άλλων προνομιών.

- Το διάταγμα πρέπει να περιέχει την υπόδειξη ότι οι νέες εκλογές πρέπει να διεξαχθούν στα καθορισμένα από το Σύνταγμα χρονικά όρια με την ΥΠΑΡΞΗ χρηματικής βάσης για τη διεξαγωγή τους. Στην ανάγκη αυτό το σημείο μπορεί να αποτελέσει τη βάση για την αναβολή των εκλογών ή να αναγκαστούν οι κομμουνιστές λόγω αυτού του σημείου να κάνουν επερώτηση στο Συνταγματικό Δικαστήριο, πράγμα που επίσης θα οδηγήσει στην αναβολή των εκλογών τουλάχιστον για μερικούς μήνες και θα ανταποκρίνεται στα συμφέροντα του Προέδρου και της κυβέρνησης".

Αρκεί απλώς να προσθέσουμε - και στα συμφέροντα του ΔΝΤ, του ΝΑΤΟ κλπ., κλπ. Οχι όμως στα συμφέροντα του ρωσικού λαού, όλων των πολιτών μας, με τις τύχες των οποίων έτσι ανελέητα, σαν πιόνια, παίζουν οι σεναριογράφοι του Κρεμλίνου. Ετσι καταρτίζουν σχέδια καταστροφής ξένων στρατών.

Και η ζωή επιβεβαιώνει ήδη: Η υλοποίηση του σχεδίου ξεκίνησε. Στα ΜΜΕ διεξάγεται κυνηγητό κατά της Δούμας για τις πιο ασήμαντες αφορμές και χωρίς αυτές. Εντελώς αβάσιμες επιθέσεις στους βουλευτές ότι ήδη "ετοιμάστηκαν για τις διακοπές" και δε "θέλουν να εργαστούν". Στο κυνήγι συμμετέχουν και ορισμένες πολύ "ανεξάρτητες" εφημερίδες. Μια απ' αυτές πουονομάζεται "Νεζαβίσιμαγια" (ανεξάρτητη), αναγνωρίζοντας επίσημα ότι οι προεδρικοί και κυβερνητικοί αναλυτές καταπιάστηκαν με την επεξεργασία του σεναρίου ενεργειών κατά της Κάτω Βουλής του Κοινοβουλίου, υπαγορεύουν σ' αυτούς τους αναλυτές επιπλέον κινήσεις.

Στην ουσία, όλο το σενάριο έχει στη βάση του έναν και μοναδικό στόχο - τη συντριβή της αντιπολίτευσης. Και αυτό μετά που η ρωσική πλευρά πρότεινε να περιληφθεί στο Σύμφωνο Ρωσίας - Λευκορωσίας ειδικό άρθρο για τα δικαιώματα του ανθρώπου και την ανάγκη να δημιουργηθούν συνθήκες για τη δράση της αντιπολίτευσης ως απαραίτητου δημοκρατικού θεσμού. Το μελάνι δεν έχει ακόμα στεγνώσει στο Σύμφωνο και μόλις έγινε η επικύρωσή του, καταρτίζονται κιόλας σχέδια πάλης κατά του δικού μας Κοινοβουλίου! Αν και δεν αποκλείεται εντελώς ότι η πρόταση να περιληφθεί αυτό το άρθρο στο Σύμφωνο να προέρχεται από τους ίδιους τους αναλυτές: έχουν ανάγκη από την αντιπολίτευση κατά του Λουκασένκο και καθόλου κατά του Γιέλτσιν και των "νέων μεταρρυθμιστών".

Οφείλουμε μιαν εξήγηση. Και η Δούμα, και το Συμβούλιο της Ομοσπονδίας, που οι λεγόμενοι αναλυτές προσπαθούν να αντιπαραθέσουν και να δηλητηριάσουν τις μεταξύ τους σχέσεις, οφείλουν να ζητήσουν εξηγήσεις. Πριν απ' όλα, από τα συνταγματικά όργανα, που άμεσο χρέος τους είναι ή να διαψεύσουν αυτό το ντοκουμέντο και όλες τις προβλεπόμενες σ' αυτό ενέργειες, ή να επιβεβαιώσουν το γεγονός χειραγώγησης της κοινής γνώμης και το προετοιμαζόμενο πραξικόπημα, το οποίο θα οδηγήσει στη δικτατορία με απρόβλεπτες για τη χώρα και το λαό συνέπειες. Και οι βουλευτές, και οι νομικές υπηρεσίες έχουν την υποχρέωση να το αποτρέψουν. ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ επανάσταση η χώρα, πράγματι, δε θα αντέξει πλέον.

Από την εφημερίδα

"Σοβιέτσκαγια Ρωσία", 7 Ιούνη 1997

Η 1η Ιούνη - Διεθνής Μέρα Προστασίας των Παιδιών, στη Σοβιετική Ενωση ήταν πάντα και γιορτή, και αφορμή να γίνει ένας απολογισμός για το τι έγινε για τα παιδιά και τι πρέπει να γίνει για την "πιο προνομιούχα τάξη", όπως θεωρούνταν τότε τα παιδιά. Ωραίοι παιδικοί σταθμοί, μέγαρα των πιονιέρων, σταθμοί για τους νεαρούς τεχνίτες και φυσιοδίφες, παντός είδους στούντιο παιδικής δημιουργίας, αθλητικά τμήματα, γήπεδα, κολυμβητήρια, όλα αυτά ανήκαν στα παιδιά και κάθε μέρα χτίζονταν και εγκαινιάζονταν όλο και περισσότερα. Σήμερα τα παιδιά της Ρωσίας, από πιο προνομιούχα τάξη, έγιναν η πιο άμοιρη τάξη. Τα πάντα έχουν ξεπουληθεί, αρχίζοντας από τους παιδικούς σταθμούς και τελειώνοντας με τις πιονιέρικες κατασκηνώσεις. Η απότομη πτώση του βιοτικού επιπέδου της πλειονότητας του πληθυσμού, η καταστροφή του συνηθισμένου τρόπου ζωής χτύπησε πριν απ' όλα τα παιδιά.

"Για πρώτη φορά από τις δεκαετίες του '20 και '30 θα ανοίξουν πάλι στη Μόσχα ειδικά κέντρα για την πρόληψη της αλητείας, της εγκληματικότητας, του αλκοολισμού και της ναρκομανίας ανάμεσα στους ανήλικους... Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών της Επιστημονικής - Παραγωγικής Ενωσης Ιατρικών - Κοινωνικών Ερευνών της Οικονομίας και της Πληροφορικής, στη Μόσχα υπάρχουν σήμερα πάνω από 50.000 (!) εγκαταλειμμένα παιδιά (μέχρι 18 χρονών). "Το 37% των αγοριών και το 31% των κοριτσιών εφηβικής ηλικίας καπνίζει, το 79% και το 90% αντίστοιχα των εφήβων κάνει χρήση αλκοολούχων ποτών, ενώ το 17% των αγοριών και το 8% των κοριτσιών έχουν δοκιμάσει ναρκωτικά", γράφει η εφημερίδα "Μοσκόφσκι Κομσομόλετς", η οποία πρωτοστάτησε στην αμαύρωση της σοβιετικής περιόδου και στο χλευασμό των σοβιετικών παιδικών θεσμών - της πιονιέρικης οργάνωσης, των πιονιέρικων κατασκηνώσεων, των κατασκηνώσεων εργασίας και ξεκούρασης των μαθητών.

Σύμφωνα πάντα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, τόσο πολλά εγκαταλειμμένα παιδιά σε ολόκληρη τη Ρωσία, δεν υπήρχαν από την εποχή του εμφυλίου πολέμου. Η παιδική αλητεία, πορνεία, εγκληματικότητα, θνησιμότητα, ο αριθμός των αυτοκτονιών ανάμεσα στα παιδιά αυξάνουν με ρυθμούς που αγγίζουν τα όρια πανεθνικής τραγωδίας.

Η φιλελεύθερη "Νεζαβίσιμαγια Γκαζέτα" σε άρθρο της με τίτλο "Η χώρα της γενικής θνησιμότητας", σχολιάζει την ειδική έκθεση για τα δημογραφικά προβλήματα της Ρωσίας που παραδόθηκε στον Πρόεδρο Μπορίς Γιέλτσιν. Η έκθεση συντάχθηκε από την προεδρική Επιτροπή για τα ζητήματα των γυναικών, της οικογένειας και της δημογραφίας με βάση τα στρατηγικά και αναλυτικά υλικά της Κρατικής Στατιστικής Επιτροπής (ΚΣΕ), ορισμένων υπουργείων, διαφόρων άλλων επιτροπών, ακαδημιών, ιδρυμάτων, συλλόγων, επιστημονικών - ερευνητικών ινστιτούτων και προορίζεται για την ενημέρωση του Προέδρου και των καθοδηγητών των ανωτάτων οργάνων της εξουσίας. Το ντοκουμέντο αυτό παρουσιάζει την ανησυχητική κατάσταση της υγείας και της θνησιμότητας του πληθυσμού, συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών. Για παράδειγμα, το 1995 ο δείκτης θνησιμότητας των μικρών παιδιών ήταν 22,7 θάνατοι σε 1.000 νεογέννητα, δηλαδή κατά 3 - 4 φορές υψηλότερος απ' ό,τι στις αναπτυγμένες χώρες. Σύμφωνα με την ΚΣΕ, κατά τα έτη 1990 - 1994 η συχνότητα θανάτων από αλκοολικές δηλητηριάσεις παιδιών ηλικίας 10 - 14 χρονών αυξήθηκε κατά 3 φορές, των φόνων κατά 1,5 φορές. Μεταξύ των βίαιων αιτιών θανάτου αναφέρονται οι φόνοι παιδιών μέχρι 10 χρονών και οι αυτοκτονίες παιδιών και εφήβων από 10 έως 19 ετών, δηλαδή 2.911 το 1994 και 2.795 το 1995.

Σε συνέντευξή του στην "Πράβντα-5", ο πρόεδρος της Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών της Ρωσίας, Βαλεντίν Ποκρόφσκι, τονίζει: "Η υγεία του πληθυσμού είναι η σημαντικότερη προϋπόθεση για την οικονομική ανάπτυξη της κοινωνίας και της εθνικής ασφάλειας. Από την άποψη αυτή, η ασφάλεια της χώρας απειλείται. Και τα αίτια δε βρίσκονται μόνο στη χειροτέρευση των συνθηκών ζωής, διατροφής και στις οικονομικές δυσκολίες και τις οικολογικές βλάβες. Είναι τα πάντα πολύ πιο σύνθετα: στη χώρα μας έχει σχεδόν καταστραφεί το σύστημα πρόληψης, διάγνωσης και θεραπείας των ασθενειών. Γιατί; Για την υγεία και την ιατρική το κράτος δεν έχει χρήματα".

Ολη αυτή η κατάσταση πλήττει πριν απ' όλα τα παιδιά. Και αν είναι σωστή η γνώμη ότι τα παιδιά είναι το μέλλον κάθε χώρας, μπορούμε να πούμε ότι το μέλλον της Ρωσίας είναι σήμερα υπό απειλή. Για να υπερασπιστεί αυτό το μέλλον, το Κόμμα των Κομμουνιστών της Ρωσίας και το Κίνημα Προστασίας της Παιδικής Ηλικίας διοργανώνουν την 1η Ιούνη στη Μόσχα συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά της αντιλαϊκής πολιτικής του Γιέλτσιν και της κυβέρνησης, η οποία οδηγεί τη νέα γενιά της χώρας στο όριο του εκφυλισμού και της καταστροφής.

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ

"Μας έφερε εδώ όλους ο πόνος. Ηττηθήκαμε. Η μεγάλη χώρα μας, που κάποτε ήταν ενιαία και αδιαίρετη, έχει κατακερματιστεί. Εχει καταστραφεί η δομή της: οικονομία, επιστήμη, αγροτική οικονομία, στρατός. Ο στρατός που έσωσε όλο τον κόσμο από το φασισμό... Ηττηθήκαμε στον ψυχρό πόλεμο. Εμεινε, όμως, μέσα μας ακατανίκητο το πνεύμα μας - το υπέροχο ρωσικό πνεύμα, κατά του οποίου εξαπολύθηκε τρομερή επίθεση. Πρέπει να αντέξουμε σ' αυτή την πίεση πάση θυσία, να μην επιτρέψουμε να καταστραφεί η ιδιαιτερότητά μας, το βάθος της ψυχής μας. Είμαστε πολλοί, είμαστε οι περισσότεροι. Και έχουμε χρέος, δεν ξέρω πώς, αλλά οφείλουμε να διατηρήσουμε τον πνευματικό μας πολιτισμό, ο οποίος είναι μεγάλος και ανεκτίμητος. Βλέπω, νιώθω πως προχωράει η αποσύνθεσή του μέσω τηλεόρασης: θέλουν να μας κάνουν ελεεινά ζώα, που δε βλέπουν τίποτα, παρά τη σκάφη. Σας καλώ όλους, στο μέτρο των δυνατοτήτων σας, να αγωνιστείτε, να αγωνιστείτε ακλόνητα εναντίον κάθε επιβουλής κατά του μεγάλου ρωσικού πνευματικού πολιτισμού. Για το σκοπό αυτό συνήλθαμε εδώ", με τα λόγια αυτά ο παλαιότερος σοβιετικός συγγραφέας - δραματουργός Βίκτορ Ρόζοφ άνοιξε το Συνέδριο Διανοουμένων της Ρωσίας, το οποίο διεξάχθηκε στη Μόσχα, στις 31 Μάη, στο Κοινοβουλευτικό Κέντρο της Ομοσπονδιακής Συνέλευσης της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Το Συνέδριο, που διοργάνωσε η Λαϊκοπατριωτική Ενωση της Ρωσίας, είχε ως κύριο θέμα το ακανθώδες πρόβλημα της κατάστασης του εθνικού πολιτισμού. Στο Συνέδριο συμμετείχαν οι γνωστοί συγγραφείς Βαλεντίν Ρασπούτιν, Βασίλι Μπέλοφ, Πιότρ Προσκούριν, Βαλέρι Γκάνιτσεφ, γνωστοί καλλιτέχνες και διάσημοι επιστήμονες. Στις ομιλίες των συνέδρων επικράτησαν τουλάχιστον τρεις κατευθύνσεις.

Πρώτη κατεύθυνση, το αίσθημα της ενοχής της διανόησης για ό,τι συνέβη στη χώρα. Ο πρόεδρος της Ενωσης Συγγραφέων της Ρωσίας, Βαλέρι Γκάνιτσεφ, τόνισε στην εισήγησή του ευθέως: "Οφείλουμε να παραδεχτούμε με πικρία ότι η λογοτεχνία μας έβλαψε πολλά εκατομμύρια ανθρώπων, εξαπατήσαμε τον εαυτό μας, αφήσαμε να μας εξαπατήσουν οι παλιάνθρωποι και οι αχρείοι".

"Ντρέπομαι για πολλούς συναδέλφους μου, οι οποίοι πρόδωσαν το λαό. Το κύριο όμως είναι ότι οι ίδιοι καταστράφηκαν σαν καλλιτέχνες. Κοιτάξτε τι είδους ταινίες γύρισε ο Ριαζάνοφ, αδύνατο να τις δεις. Και πού είναι ο Ουλιάνοφ; Ο μεγάλος λαϊκός καλλιτέχνης. Πού είναι;", είπε η καλλιτέχνιδα Ελενα Ντραπέκο.

Η δεύτερη κατεύθυνση αφορά τη σημερινή κατάσταση του πολιτισμού και της πνευματικής ζωής, που απολύτως όλοι τη χαρακτήρισαν ως καταστροφική. Ο Β. Γκάνιτσεφ ανέφερε μόνο ορισμένα γεγονότα, που είναι, όμως, εύγλωττα: Ηδη πέντε χρόνια είναι κλειστό του Μουσείο Ιστορίας, σταμάτησε η λειτουργία τού παγκοσμίως γνωστού εκδοτικού οίκου "Μολοντάγια Γκβάρτνια", που κυκλοφορούσε περίπου 40.000.000 βιβλία το χρόνο, εξαφανίστηκε το καλύτερο στον κόσμο σύστημα παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών. Στις 5 η ώρα κλείνει η κρατική Βιβλιοθήκη (πρώην Βιβλιοθήκη "Β. Ι. Λένιν"), διότι δεν υπάρχει φως... Κάτι τέτοιο δεν υπήρχε ούτε στα χρόνια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου.

Τρίτη κατεύθυνση αφορούσε, φυσικά, στο αιώνιο ρωσικό ερώτημα "Τι να κάνουμε;" "Οφείλουμε σήμερα να μπούμε στην πολιτική... Πρέπει να ριχτούμε στον αγώνα, να παλέψουμε, να παλέψουμε για τη χώρα, για τα παιδιά και για τον εαυτό μας", κάλεσε η Ντραπέκο τους συνέδρους. "Μόνο αν κατανοήσουμε το τι συνέβη, θα μπορέσουμε να επεξεργαστούμε τη στρατηγική και την τακτική", τόνισε ο ακαδημαϊκός Βλαντίμιρ Στράχοφ, προσθέτοντας ότι ουσιαστικά στη Ρωσία συντελέστηκε η παλινόρθωση του καπιταλισμού. Ο πρόεδρος της Λαϊκοπατριωτικής Ενωσης Ρωσίας και ηγέτης του ΚΚΡΟ, Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, κάλεσε όλους να ενώσουν τις δυνάμεις τους, διότι "μόνο με την ενότητα, τη θέληση και τη συσπείρωση θα μπορέσουμε να απελευθερώσουμε την πατρίδα".

Το Συνέδριο διανοουμένων της Ρωσίας υιοθέτησε ψήφισμα, στο οποίο αναφέρεται: "Τα αίτια της σημερινής καταθλιπτικής κατάστασης του ρωσικού πολιτισμού, έχει αντικειμενικό συστηματικό χαρακτήρα. Είναι, από τη μια μεριά, αποτέλεσμα της αστοιχείωτης, τυχοδιωκτικής, βολονταριστικής προσέγγισης της μεταρρύθμισης της ρωσικής οικονομίας, που επιβάλλεται στην κοινωνία με βίαιες μεθόδους, και, από την άλλη, των προγραμματισμένων και σχεδιασμένων ενεργειών που αποβλέπουν στην καταστροφή της ρωσικής κρατικής οργάνωσης... Η κατεύθυνση των λεγόμενων μεταρρυθμίσεων έχει αντιλαϊκό, αντικρατικό χαρακτήρα και εγκυμονεί αναπόφευκτες, σε μια τέτοια περίπτωση, βαρύτατες συνέπειες για τη χώρα και το λαό". Στο ντοκουμέντο αναφέρεται ότι η έξοδος απ' αυτή την κατάσταση είναι μόνο μια, η αλλαγή της εξουσίας, και η μοναδική πολιτική δύναμη, ικανή να αντισταθεί στην ολέθρια για τη χώρα πολιτική, είναι η Λαϊκοπατριωτική Ενωση Ρωσίας. Η σωτηρία του εθνικού πολιτισμού θα εξαρτηθεί από το πόσο ισχυρά θα συσπειρωθούν γύρω απ' αυτή την Ενωση οι εκπρόσωποι του πιο πρωτοπόρου και συνειδητού τμήματος της ρωσικής διανόησης.

Στο Συνέδριο ανακοινώθηκε ότι άρχισε η δουλιά για την κατάρτιση του "Δόγματος για τη σωτηρία του εθνικού πολιτισμού". Για το συντονισμό των εργασιών της σύνταξης και την παραπέρα πρακτική εφαρμογή αυτού του δόγματος θα συσταθεί Επιτροπή Σωτηρίας του Εθνικού Πολιτισμού. "Θα σώσουμε τον κοινό ναό μας. Ξέρουμε πώς να το κάνουμε. Είμαστε πεπεισμένοι ότι η Ρωσία θα είναι σοσιαλιστική!", καταλήγει το ψήφισμα του Συνεδρίου.

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ

Το κουτί από χαρτόνι χρησιμεύει σαν προσωρινό "κρεβάτι" της μικρής, αφού η μητέρα της δεν έχει χρήματα να τη στείλει στον παιδικό σταθμό...

Στα ΜΜΕ διεξάγεται κυνηγητό κατά της Δούμας για τις πιο ασήμαντες αφορμές και χωρίς αυτές: εντελώς αβάσιμες επιθέσεις στους βουλευτές ότι ήδη "ετοιμάστηκαν για τις διακοπές" και δε "θέλουν να εργαστούν". Στο κυνήγι συμμετέχουν και ορισμένες πολύ "ανεξάρτητες" εφημερίδες. Μια απ' αυτές που έτσι και ονομάζεται η "Νεζαβίσιμαγια" (ανεξάρτητη), αναγνωρίζοντας επίσημα ότι οι προεδρικοί και κυβερνητικοί αναλυτές καταπιάστηκαν με την επεξεργασία του σεναρίου ενεργειών κατά της Κάτω Βουλής του Κοινοβουλίου, υπαγορεύει σ' αυτούς τους αναλυτές επιπλέον κινήσεις