Το 1996 δεν μπορούσε να "φύγει", παρά με τα ίδια χαρακτηριστικά που το συνόδεψαν όλους τους προηγούμενους μήνες. Χαρακτηριστικά έντασης της επίθεσης στους εργαζόμενους και το λαό από τους βιομηχάνους και την κυβέρνηση, αλλά και έντασης των αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Ετσι, οι τελευταίες μέρες του χρόνου αυτού "σφραγίστηκαν" από την πανελλαδική κινητοποίηση ενάντια στον προϋπολογισμό, με την τρίωρη στάση εργασίας της ΓΣΕΕ, την 24ωρη πανελλαδική απεργία της ΑΔΕΔΥ, τις απεργίες που έκαναν σε όλη τη χώρα πλήθος Εργατικών Κέντρων, τα συλλαλητήρια που έγιναν σε όλη τη χώρα, την πενθήμερη κινητοποίηση των ναυτεργατών.

Το 1996 ήταν έτος εκλογών, αλλά και έτος αντεργατικών μέτρων που χτυπούν με περισσότερη μανία τα δικαιώματα των εργαζομένων, με την επιδότηση των εργοδοτών μέσω των "μεριδίων εργασίας και κατάρτισης" και με τη θεσμοθέτηση της κατάργησης των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για μια κατηγορία εργαζομένων! Ετος που "κλείνει" από τη μεριά της κυβέρνησης με την κατάρτιση του πιο σκληρού και αντιλαϊκού προϋπολογισμού των τελευταίων ετών και ενός φορομπηχτικού φορολογικού νομοσχεδίου που συρρικνώνει το εργατικό εισόδημα.

Το έτος που υπογράφτηκε - με ευθύνη της ΠΑΣΚΕ στη ΓΣΕΕ - η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση εργασίας της διετούς λιτότητας, με τις μηδαμινές αυξήσεις που ήδη εξανεμίστηκαν.

Το 1996 "άνοιξε" με την πρώτη διαπραγματευτική συνάντηση μεταξύ ΓΣΕΕ και εργοδοτικών οργανώσεων για την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας,τη Δευτέρα 8 Γενάρη. Την πρώτη από μια σειρά συναντήσεις με κύριο γνώρισμα την αδιαλλαξία των εργοδοτών και, στη συνέχεια, την υποχωρητικότητα της πλειοψηφίας της διοίκησης της ΓΣΕΕ. Η πρόταση των εργοδοτών ήταν για αυξήσεις 6-7% "στα όρια του προγράμματος σύγκλισης" και ένα κατηγορηματικό όχι για το 35ωρο. Στη διάρκεια του μήνα η πρόταση αλλάζει και γίνεται 3%+3%, ενώ η ΕΣΑΚ καλεί σε αντίσταση τους εργαζόμενους.

Στο μεταξύ η ανεργία φτάνει επίσημα το 10,2% και ο τότε υπουργός Εργασίας, Στ. Τζουμάκας,εξαγγέλλει ότι την άνοιξη θα αρχίσει η εφαρμογή νέας δέσμης αντεργατικών μέτρων.

Την ίδια περίοδο οι καθαρίστριες δημοσίων σχολείων κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις τους για αλλαγή της εργασιακής σχέσης τους, μετά την αντίστοιχη κλιμάκωση του εμπαιγμού τους από την κυβέρνηση.

Αλλά και οι εργαζόμενοι στη ΣΟΦΤΕΞ χρειάστηκε να είναι σε ετοιμότητα για να υπερασπιστούν το δικαίωμα στη δουλιά και το δημόσιο χαρακτήρα της επιχείρησης, που η κυβέρνηση προσδοκούσε να επιστρέψει στους παλιούς ιδιοκτήτες της!

Ο "πλούσιος" Γενάρης του 1996 επιφυλάσσει και την... ιδρυτική καταστατική συνέλευση του συνεταιρισμού των εργαζομένων, που προέβλεπε η συμφωνία της ντροπής 51% - 49% στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.

Λίγο μετά, πιάνεται και ο εφοπλιστής Αγαπητός στα "πράσα" και συλλαμβάνεται να απασχολεί παράνομα αλλοδαπούς στο "Ναϊάς 2".

Ο μήνας τελειώνει με τη δημοσιοποίηση των στοιχείων έρευνας της ΔΗΜΕΛ για λογαριασμό της ΓΣΕΕ, όπου η ανάπτυξη του συνδικαλιστικού κινήματος ιεραρχείται σαν πρώτη επιλογή από τους Ελληνες, για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Ο δεύτερος μήνας του 1996 μπαίνει αγωνιστικά, με το παναθηναϊκό συλλαλητήριο του Εργατικού Κέντρου ΑΘήνας στη 1 Φλεβάρη,για την απόκρουση της αδιαλλαξίας του ΣΕΒ, την καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής, τη διεκδίκηση ουσιαστικών αυξήσεων και 35ωρου - 5ημερου - 7ωρου. Στις 2 Φλεβάρη πραγματοποιείται νέα συνάντηση της ΓΣΕΕ με τις εργοδοτικές οργανώσεις για την ΕΓΣΣΕ και τα στελέχη της ΕΣΑΚ αποχωρούν από τις διαπραγματεύσεις καταγγέλλοντας την αδιαλλαξία του ΣΕΒ και την υποχωρητικότητα της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Νέες κινητοποιήσεις εργαζομένων οργανώνονται από Εργατικά Κέντρα σαν απάντηση.

Στις 22 Φλεβάρη πραγματοποιείται 24ωρη πανελλαδική απεργία.

Στις 16 Φλεβάρη η "Βαμβακουργία Βόλου" βάζει λουκέτο και 540 εργάτες πετάγονται στο δρόμο, ενώ το "φέσωμα" της ιδιωτικής πρωτοβουλίας φτάνει τα 10 δισ. δραχμές.

Στις αρχαιρεσίες του σωματείου εργαζομένων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, η "Εργοστασιακή Επιτροπή" που στηρίζεται από την ΕΣΑΚ σημειώνει θεαματική άνοδο.

Ο Φλεβάρης "κλείνει" με την αποκάλυψη σχεδίου υπουργικής απόφασης για νέες περικοπές στην επιδότηση ενοικίου.

Το Μάρτη πλησιάζει στο τέλος της η παρωδία της διαπραγμάτευσης για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, με τον τότε πρόεδρο της ΓΣΕΕ Χρ. Πρωτόπαππα να δηλώνει ότι οι διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν και τη διοίκηση της ΓΣΕΕ να συνεδριάζει για τις τελικές αποφάσεις της σχετικά με τη... βελτιωμένη πρόταση των εργοδοτών για αυξήσεις 3,5%+4%. Τελικά η ΠΑΣΚΕ μόνη της παίρνει τις αποφάσεις της και συμφωνεί για "αυξήσεις" 202 δραχμών στο κατώτερο μεροκάματο!

Στο μεταξύ οι οικοδόμοι προχωρούν στις 6 Μάρτη στην πρώτη απεργία της χρονιάς για να δοθεί λύση στα καυτά προβλήματά τους. Ακολουθεί μια ακόμα απεργία στις 12 Μάρτη.

Μέσα στο Μάρτη κάνουν έντονη την εμφάνισή τους και τα κρούσματα της "Λευκής Βίβλου" στην πολύπαθη κλωστοϋφαντουργία και τους εργαζόμενους του κλάδου. Καθεστώς περιορισμένης βδομαδιάτικης εργασίας με αντίστοιχη μείωση αποδοχών επιβάλλεται στα ΚΛΩΣΤΗΡΙΑ ΣΑΚΑΛΙΔΗ και στα ΚΛΩΣΤΗΡΙΑ ΠΕΛΛΗΣ, ενώ η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑ στα Γιαννιτσά οδεύει προς ομαδικές απολύσεις.

Τον ίδιο μήνα, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου αποφασίζει την επαναπρόσληψη 5.200 εργαζομένων στη ΔΕΗ, τους συμβασιούχους και τους μαθητές των σχολών ταχύρυθμης εκπαίδευσης.

Στο μεταξύ ο νέος υποψήφιος αγοραστής των Ναυπηγείων Ελευσίνας Γ. Καρράς αποδεικνύεται "αεριτζής", αφού χρωστά μόνο στο ΙΚΑ 300 εκατ. δραχμές. Απειλεί όμως την κυβέρνηση με τελεσίγραφα ότι θα... αποχωρήσει αν δε γίνει δεκτή η προσφορά του για την εξαγορά των Ναυπηγείων!

Τον ίδιο μήνα οι εργαζόμενοι στη ΒΟΚΤΑΣ βρίσκονται αντιμέτωποι με τον ωμό εκβιασμό "δάνειο ή πτώχευση" και ακολουθεί η γνωστή ιστορία με την τρέλα των κοτόπουλων - "κανίβαλων".

Προς το τέλος του μήνα οι εργαζόμενοι στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη ξεκινούν τις κινητοποιήσεις τους, καθώς η κυβέρνηση αθετεί τις υποσχέσεις που είχε δώσει πέντε μήνες πριν για τη στήριξη της Ζώνης, των εργαζομένων και των ανέργων της.

Ο Απρίλης μπαίνει με τις αντιδράσεις για το κλείσιμο κρίσιμων παραγωγικών τμημάτων της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ,αλλά και την απαίτηση των μεγαλεμπόρων για εξοντωτικό ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων, που βρίσκει αντίθετους τους εμποροϋπαλλήλους και τη ΓΣΕΒΕΕ.

Η κατάσταση στο Πέραμα χαρακτηρίζεται "έκτακτης ανάγκης" από τους κατοίκους της που βλέπουν την ανεργία να εξαπλώνεται επικίνδυνα και αρχίζουν μια σειρά από αγωνιστικές πρωτοβουλίες της συντονιστικής επιτροπής που αποτελείται από το Δήμο, τα σωματεία εργαζομένων της Ζώνης και μαζικούς φορείς της περιοχής.

Στην ΕΚΟ αρχίζει απεργία διαρκείας για ουσιαστικές αυξήσεις, στα πλαίσια της νέας επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας.

Παράλληλα οι νέοι διαχειριστές των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά ζητούν υπέρογκες αμοιβές, ενώ δεν προσφέρουν εγγυήσεις για τη βιωσιμότητα της επιχείρησης.

Στη ΓΣΕΕ γίνονται συζητήσεις και προετοιμασίες για το γιορτασμό της Πρωτομαγιάς και η ΕΣΑΚ καλεί από την αρχή του μήνα για απεργία και ταξικά χαρακτηριστικά στη γιορτή της εργατιάς.

Στις 26 Απρίλη εγκρίνεται από το Υπουργικό Συμβούλιο και το ψευδεπίγραφο νομοσχέδιο για τη δήθεν αντιμετώπιση της ανεργίας που δίνει επίδομα ανεργίας στους... μεγαλοεπιχειρηματίες, μέσω των περιβόητων "μεριδίων εργασίας και κατάρτισης".

Την Πρωτομαγιά του 1996 έγιναν μεγαλύτερες και πιο μαχητικές οι συγκεντρώσεις των εργαζομένων. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιάς και άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας "κοκκίνισαν" στέλνοντας μήνυμα αντίστασης και προοπτικής.

Οι οικοδόμοι αρχίζουν τριήμερη απεργία, το Πέραμα "κλείνει" σε μια συνολική κινητοποίηση των κατοίκων του για την ανεργία και, σύμφωνα με την έρευνα της ΔΗΜΕΛ, το πρώτο πρόβλημα στη χώρα είναι η ανεργία. Οι κινητοποιήσεις στο Πέραμα κατά της ανεργίας επαναλαμβάνονται στη διάρκεια του μήνα.

Τις πρώτες μέρες του Μάη, στις 8 του μήνα, το ΚΚΕ φέρνει στη Βουλή, σε προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση, το καυτό πρόβλημα της ανεργίας που διαρκώς διογκώνεται.

Το Μάη αρχίζει και η πολύχρονη κινητοποίηση των ναυτεργατών για την προστασία του καμποτάζ. Με σύνθημα "όχι στις σημαίες ευκαιρίας", συγκεντρώνονται στο λιμάνι του Πειραιά για να μην επιτρέψουν τον απόπλου του "ΜΑΡΚΟ ΠΟΛΟ". Η υποταγή της κυβέρνησης στις αποικιακού τύπου πιέσεις των Αμερικανών θα έρθει λίγο αργότερα να συναντήσει την ένταση του αγώνα των ναυτεργατών, για να οδηγηθούμε στις επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής. Ηδη είχε αρχίσει η μεθόδευση για την άρση του καμποτάζ.

Τις τελευταίες μέρες του Μάη εξαπολύεται απεργιακό "μπαράζ". Απεργούν πανελλαδικά εμποροϋπάλληλοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι για συλλογικές συμβάσεις και ωράριο, το λιμάνι του Πειραιά βρίσκεται σε αποκλεισμό από τους εργαζόμενους της Ζώνης και τους κατοίκους του Περάματος, συγκέντρωση πραγματοποιούν οι ναυτεργάτες στην Ακτή Μιαούλη.

Νέες προσθήκες στο ψευδεπίγραφο νομοσχέδιο για την ανεργία, με τη "σφραγίδα" της "Λευκής Βίβλου", θεσμοθετούν την κατάργηση της εργοδοτικής ασφαλιστικής εισφοράς για μια κατηγορία εργαζομένων.

Τον Ιούνη συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις που "άναψαν" τον προηγούμενο μήνα. Η Ζώνη και το Πέραμα συνεχίζουν τον αγώνα τους για δουλιά και ανάπτυξη. Νέο αγωνιστικό ραντεβού των ναυτεργατών στις 8 Ιούνη στο λιμάνι του Πειραιά για να μην προσεγγίσει το "ΜΑΡΚΟ ΠΟΛΟ".

Στο Βόλο γίνεται συλλαλητήριο για την ανεργία και την αποβιομηχάνιση με αίτημα την παραγωγική ανασυγκρότηση και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.Η ΓΣΕΕ πραγματοποιεί τρίωρη στάση εργασίας και συγκεντρώσεις γίνονται σε όλες τις μεγάλες πόλεις για την υπεράσπιση των συντάξεων. Οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό πραγματοποιούν πανελλαδική απεργία για την υπογραφή της κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας.

Αλλη μια κινητοποίηση των ναυτεργατών είναι αυτή που έγινε στο λιμάνι της Πάτρας για να μπλοκάρουν τα ανασφάλιστα πλοία, ώστε οι εφοπλιστές να υπογράψουν συμβάσεις με την ΠΝΟ και το ΝΑΤ. Οι εφοπλιστές υποχωρούν.

ΙΟΥΛΗΣ

Στο μέσο του καλοκαιριού πολλοί χώροι εργασίας έχουν μετατραπεί σε επικίνδυνο καμίνι, αλλά η προστασία των εργαζομένων δεν μπορεί να διασφαλιστεί από τις περισσότερες Επιθεωρήσεις Εργασίας με το λειψό προσωπικό και τα ελάχιστα τεχνικά μέσα.

Ομως ο μεγαλοκατασκευαστής Μπολτσής δε χάνει ευκαιρία να θεμελιώσει δυο ακόμα πολυκατοικίες "τέρατα" στο Ρέντη και οι κάτοικοι αντιδρούν.

Τα μπλόκα στα λιμάνια για το "ΜΑΡΚΟ ΠΟΛΟ" συνεχίζονται και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά μπαίνουν σε νέες περιπέτειες, αφού η αγγλική διαχειρίστρια εταιρία που αποχωρεί, αρνείται να αναλάβει ευθύνες για τυχόν ζημιές που έγιναν στα Ναυπηγεία την περίοδο της δικής της διαχείρισης.

Προαναγγέλλεται από τον διοικητή του ΟΑΕ η πρόθεση της κυβέρνησης να βάλει οριστική "ταφόπλακα" στην "Πειραϊκή - Πατραϊκή".

Η ΕΣΑΚ ζητά να αποσυρθεί το ψευδεπίγραφο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τη δήθεν αντιμετώπιση της ανεργίας και καλεί τους εργαζόμενους σε αγώνα για να επιβάλλουν τις δικές τους προτάσεις. Διοργανώνεται συλλαλητήριο στην Αθήνα από τη Συντονιστική Επιτροπή Σωματείων.

Την τελευταία βδομάδα του Ιούλη, η διεύθυνση της πολυεθνικής GOOD YEAR ανακοινώνει το λουκέτο στο εργοστάσιο Θεσσαλονίκης και πετά 350 εργαζόμενους στο δρόμο. Οι εργαζόμενοι όμως αντιδρούν από τότε και τους υπόλοιπους μήνες, με αίτημα την επαναλειτουργία της επιχείρησης. Η κυβέρνηση σηκώνει τα χέρια ψηλά...

Προς το λουκέτο οδεύει και η "Διεθνής Βιομηχανία Ενδυμάτων" στην Καλαμάτα όπου οι εργαζόμενοι προχωρούν σε κινητοποιήσεις.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφασίζει ότι το "πειρατικό" ΜΑΡΚΟ ΠΟΛΟ θα μπορεί να κινείται ελεύθερα, παραβιάζοντας την ελληνική νομοθεσία για το καμποτάζ. Οι ναυτεργάτες συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους.

Ο μήνας αρχίζει με την κινητοποίηση των ναυτεργατών στις 3 Αυγούστου για την προστασία του καμποτάζ, με τη βοήθεια εργαζομένων από Αθήνα και Πειραιά. Το Δεκαπενταύγουστο κλιμακώνεται με 48ωρη απεργία ο αγώνας των ναυτεργατών με ευρύτερες διεκδικήσεις. Οι εφοπλιστές ζητούν συνάντηση και η απεργία αναστέλλεται.

Συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων της GOOD YEAR που περιφρουρούν το εργοστάσιο. Το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης πραγματοποιεί όλο το μήνα στάσεις εργασίας, γίνονται συγκεντρώσεις, πορείες. Η κυβέρνηση παραμένει ανένδοτη και αμέτοχη.

Οι εργαζόμενοι στην εκτυπωτική επιχείρηση "Κ. ΔΡΑΓΟΥΝΗΣ" αντιδρούν στην επανειλημμένη παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας από τον εργοδότη τους και απολύονται 24 από αυτούς, ενώ το υπουργείο Εργασίας δεν παρεμβαίνει υπέρ των εργαζομένων. Αρχίσει πολύμηνος αγώνας.

Ο ιδιοκτήτης της ΒΙΟΠΑΛ κλείνει το εργοστάσιο και ζητά να του δοθούν 500 εκατ. δραχμές για να το επαναλειτουργήσει.

Στο ΜΕΤΡΟ έχουν αρχίσει απολύσεις και διαθεσιμότητες εργαζομένων, ενώ το έργο έχει ουσιαστικά "παγώσει" και η κοινοπραξία "Ολυμπιακό Μετρό" εκβιάζει για νέο "πανωπροίκι" 175 δισ. δραχμών.

Αλλες 200 διαθεσιμότητες ανακοινώνονται από τη διεύθυνση της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ.Οι εργαζόμενοι απαντούν αγωνιστικά.

Ο Σεπτέμβρης είναι μήνας εκλογών, αλλά τα προβλήματα παραμένουν. Οι εργαζόμενοι του ΜΕΤΡΟ πραγματοποιούν στάση εργασίας και συγκέντρωση ενάντια στο τέλμα της κατασκευής του έργου. Η κοινοπραξία "Ολυμπιακό Μετρό" εκβιάζει με νέες διαθεσιμότητες.

Ο ΣΕΒ παρεμβαίνει προεκλογικά και ζητά με επιστολή του από τη νέα κυβέρνηση να προωθήσει σειρά αντιλαϊκών μέτρων.

Η μέρα των εκλογών περνά και οι εργαζόμενοι στη "Διεθνή Βιομηχανία Ενδυμάτων" στην Καλαμάτα πραγματοποιούν 48ωρη απεργία, αντιδρώντας στην απόφαση της επιχείρησης να κάνει 255 απολύσεις!

Η επιχείρηση "Τσιμέντα Χαλκίδας" προχωρά σε δραστική συρρίκνωση προσωπικού και εκβιάζει τους εργαζόμενους να παραιτηθούν "οικειοθελώς". Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν τις μεθοδεύσεις.

Η πολυεθνική "ΠΕΣΙΝΕ" προχωρά επίσης στην υλοποίηση του προγράμματος "οικειοθελών αποχωρήσεων" με την ονομασία "πρόκληση". Προβλέπεται η απομάκρυνση εκατοντάδων εργαζομένων.

Η διεύθυνση της GOOD YEAR απειλεί τους εργαζόμενους με μηνύσεις αν δε σταματήσουν την προπαγάνδα τους για μποϊκοτάζ των προϊόντων της.

Η παραβίαση του ωραρίου εργασίας και λειτουργίας από τους ιδιοκτήτες τουΜΙΝΙΟΝ έρχεται με τον Οκτώβρη και οι εργαζόμενοι αντιδρούν με απεργιακές κινητοποιήσεις.

Οι εργαζόμενοι της ΑΧΑΪΑ ΚΛΑΟΥΣ,της ΜΙΣΚΟ,της ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΕΝΔΥΜΑΤΩΝ και άλλων επιχειρήσεων που απειλούνται με κλείσιμο ή συρρίκνωση κινητοποιούνται. Οι εργαζόμενοι στην GOOD YEAR συνεχίζουν τον αγώνα τους. Συνεχίζονται και οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ.

Η διεύθυνση της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ, συνεχίζοντας το έργο της καταστροφής, ανακοινώνει 150 απολύσεις και το κλείσιμο όλων των τμημάτων σιδήρου της επιχείρησης.

Ξεσηκώνεται θύελλα αντιδράσεων από τους εργαζόμενους για την παράταση του ωραρίου λειτουργίας των πολυκαταστημάτων. Δημιουργείται μέτωπο εμποροϋπαλλήλων και επαγγελματοβιοτεχνών ενάντια στους μεγαλοεπιχειρηματίες που προσπαθούν να καταστρατηγήσουν το ωράριο του Σαββάτου. Αρχίζουν κινητοποιήσεις, στάσεις εργασίας, συγκεντρώσεις και κλείσιμο των καταστημάτων που καταστρατηγούν το ωράριο λόγω της μαζικής παρουσίας των εμποροϋπαλλήλων, καθ' όλη τη διάρκεια του μήνα.

Στην Πάτρα, οι ναυτεργάτες επαναλαμβάνουν τον αποκλεισμό των ανασφάλιστων πλοίων, μετά την αθέτηση της δέσμευσης των εφοπλιστών να υπογράψουν συμβάσεις με την ΠΝΟ και το ΝΑΤ.

Το Νοέμβρη οι κινητοποιήσεις των εμποροϋπαλλήλων για το ωράριο συνεχίζονται και εντείνονται. Το μέτωπο διευρύνεται και με άλλα σωματεία εργαζομένων. Παρεμβαίνει ο εισαγγελέας σε μια προσπάθεια ποινικοποίησης των κινητοποιήσεων.

Οι εργαζόμενοι στην ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ απεργούν και πραγματοποιούν συγκέντρωση στην Αθήνα ενάντια στο ξεπούλημα των μετοχών της Εθνικής στην ιταλική "Καλτσεστρούτσι". Τον ίδιο μήνα πραγματοποιείται στην Αθήνα συλλαλητήριο κατά της ανεργίας από πολλά σωματεία της χώρας, όπως της ΑΧΑΪΑ ΚΛΑΟΥΣ, της "Ελληνικής Βιομηχανίας Ενδυμάτων", του ΜΙΝΙΟΝ, της ΛΑΡΚΟ. Ανακοινώνεται ο νέος αντιλαϊκός προϋπολογισμός για το 1997 και αρχίζουν οι αντιδράσεις των εργαζομένων που θα κορυφωθούν στις 28 Νοέμβρη με την 24ωρη πανελλαδική απεργία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, η οποία είχε τη μεγαλύτερη επιτυχία των τελευταίων χρόνων. Στέλνεται μήνυμα συνέχισης και κλιμάκωσης.

Μέσα στο Δεκέμβρη - και ενώ έχουν αρχίσει οι κινητοποιήσεις των αγροτών - πραγματοποιείται η δεύτερη 24ωρη πανελλαδική απεργία της ΑΔΕΔΥ για το νέο μισθολόγιο, την προώθηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στο δημόσιο και την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αποφασίζει μονάχα τρίωρη πανελλαδική στάση εργασίας, ενώ πλήθος Εργατικών Κέντρων από όλη τη χώρα κλιμακώνουν με 24ωρες απεργίες και τοπικά συλλαλητήρια ενάντια στον προϋπολογισμό. Συλλαλητήρια διοργανώνονται και στην ΑΘήνα. Ιδιαίτερα μεγάλη είναι η συμμετοχή στη συγκέντρωση της Συντονιστικής Επιτροπής Σωματείων Αθήνας.

Ιδιαίτερη σημασία αποκτά η μεγάλη συμπαράσταση και αλληλεγγύη της εργατικής τάξης προς την αγωνιζόμενη αγροτιά. Εκατοντάδες σωματεία, άλλοι συνδικαλιστικοί φορείς στέλνουν μηνύματα αλληλεγγύης καθημερινά, ενώ πολλά πούλμαν από εργατικά σωματεία πηγαίνουν επιτόπου για συμπαράσταση στα μπλόκα της οργής. Η εργατική τάξη της Αθήνας υποδέχτηκε τους αγωνιζόμενους αγρότες με συγκεντρώσεις και πορεία.

Σε απεργιακή κινητοποίηση προχωρούν και οι ναυτεργάτες, οι οποίοι κάνουν ένα πετυχημένο πενθήμερο αγώνα, που πολλές φορές απειλήθηκε από "αγανακτισμένους φορτηγατζήδες".

Στάσεις εργασίας κάνουν και οι εργαζόμενοι στο ΜΕΤΡΟ που μπαίνουν σε νέες περιπέτειες. Σε πανελλαδική απεργία προχωρούν και οι οικοδόμοι, κινητοποιούνται οι συνταξιούχοι και οι εκπαιδευτικοί. Το κίνημα αντίστασης στον προϋπολογισμό διογκώνεται. Η συνέχιση του αγώνα φαίνεται ότι θα "γυρίσει" τη σελίδα του νέου χρόνου.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ