ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΚΕΝΗ

Μια λαϊκή εξέγερση

Του Στέφανου ΛΟΥΚΑ

Η λαϊκή εξέγερση στην Αλβανία φαίνεται να δημιουργεί έντονες ανησυχίες. Εχουν, ήδη, εκδηλωθεί πολύμορφες προσπάθειες από διάφορους κύκλους, ώστε να εξευρεθεί, υποτίθεται, η καλύτερη δυνατή λύση για την κρίση που ξέσπασε, και μάλιστα στο όνομα της "σωτηρίας" του αλβανικού λαού. Ο φαρισαϊσμός και η υποκρισία σ' όλο τους το μεγαλείο εκδηλώθηκαν, για άλλη μια φορά, απ' όλους εκείνους που παραμονεύουν το θύμα τους σαν το πιο πονηρό αρπακτικό, που είναι έτοιμο να κατασπαράξει τη λεία του, στήνοντας παγίδα θανάτου.

Η εξέγερση ενός λαού, που στενάζει κάτω από ένα άγριο καταπιεστικό καθεστώς, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης απ' όλους αυτούς που συνέβαλαν στη δημιουργία και τη διατήρησή του, στην ενίσχυση μιας αδίστακτης εξουσίας, που, μπροστά στην καταλήστευση των φτωχών, δεν υπολογίζει ούτε τον ανθρώπινο παράγοντα.

Οι ηθικοί αυτουργοί της σημερινής κατάστασης της Αλβανίας, οι ίδιοι που οδήγησαν στην αιματοχυσία τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας, έχουν τους δικούς τους λόγους να ανησυχούν για την εξέλιξη και οριστική κατάληξη της εξέγερσης, αλλά και γι' αυτήν την ίδια την εξέγερση. Η περιοχή των Βαλκανίων, αμέσως μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων, αποτέλεσε το πεδίο εκδήλωσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, με την εμφάνιση οξύτατου ανταγωνισμού ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) για το εδαφικό μοίρασμα σφαιρών επιρροής και αγορών. Η υποδαύλιση εθνικιστικών, θρησκευτικών και άλλων αντιθέσεων άνοιγε το δρόμο της δημιουργίας μικρών, αδύναμων, εξαρτημένων, από τις αδηφάγες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, καπιταλιστικών κρατών. Τα προβλήματα που γεννούσε η άγρια καπιταλιστικοποίηση, η προσπάθεια εδραίωσης των καθεστώτων που αντικαθιστούσαν το σοσιαλισμό και η "νέα τάξη πραγμάτων" όξυναν την κρίση. Η φιλοκαπιταλιστική προπαγάνδα έστρωνε το χαλί της "κοσμογονίας", της δήθεν ελευθερίας, της αγοράς που ρέει πλούτο, για να υποτάξει στην ιμπεριαλιστική διείσδυση τις σαστισμένες λαϊκές μάζες και να εδραιώσει την απόλυτη ελευθερία της εκμετάλλευσης. Το αποτέλεσμα σήμερα είναι αποκαλυπτικό. Μια χούφτα νεόπλουτοι από τη λεηλασία της σοσιαλιστικής ιδιοκτησίας, με τη στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ, οδήγησαν σε πρωτοφανέρωτη, για τα μεταπολεμικά χρόνια, κρίση χώρες και λαούς και άνοιξαν ταυτόχρονα το δρόμο της εισροής της ιμπεριαλιστικής "βοήθειας", που ενίσχυσε τις προϋποθέσεις εκδήλωσης εκρηκτικών καταστάσεων για τους λαούς, κάτω από το βάρος των αβάσταχτων συνεπειών αυτών των εξελίξεων.

***

Η καπιταλιστική βία, που οδήγησε στην εξαθλίωση τον αλβανικό λαό, είναι η αιτία της εξέγερσης. Μιας εξέγερσης, που η ανεξέλεγκτη από το σύστημα εξέλιξή της τρομάζει τους ιμπεριαλιστές. Η αποστασιοποίησή τους από το πολιτικό καθεστώς που οι ίδιοι δημιούργησαν στη μαρτυρική γειτονική Αλβανία έχει άμεση σχέση ακριβώς με την αδυναμία του να ελέγξει τις μάζες. Οι ΗΠΑ θεωρούσαν την Αλβανία σαν ένα επιπλέον κράτος στα Βαλκάνια, που θα τους εξασφάλιζε την απρόσκοπτη και ενισχυμένη παρουσία στην περιοχή. Δεν είχαν άδικο. Οι εκλογές, που ανέδειξαν το καθεστώς Μπερίσα στην εξουσία, γιορτάστηκαν με την αστερόεσσα. Ο στρατός του Μπερίσα εκπαιδευόταν από Αμερικανούς στρατιωτικούς. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έδεναν τους κρίκους της αλυσίδας στη στρατιωτική τους παρουσία,μεθοδικά, πολιορκώντας ασφυκτικά τους καταπιεσμένους λαούς των Βαλκανίων. Η αρχή έγινε με την εγκατάσταση αμερικανικού στρατού στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, η συνέχεια με την εκπαίδευση του στρατού της Κροατίας και της Αλβανίας από Αμερικανούς στρατιωτικούς, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε την πολυεθνική ΝΑΤΟϊκή δύναμη στη Βοσνία.

Στα χρόνια της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες των Βαλκανίων, εισρέουν άφθονα τα κεφάλαια από την ΕΕ. Τα επίσημα στοιχεία δίνουν 450 εκατομμύρια ECU, ενώ η Γερμανία έδωσε 64 εκατομμύρια μάρκα το 1995 και 87 εκατομμύρια μάρκα το 1996. Ταυτόχρονα, γερμανικές επιχειρήσεις έχουν αναλάβει όλα τα έργα υποδομής της Αλβανίας.

***

Ολα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις συνεχίζουν και ενισχύονται, οξύνοντας ακόμη πιο πολύ τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και ότι στα Βαλκάνια η υπόθεση "μοίρασμα της περιοχής" συνεχίζεται με ένταση. Αυτή είναι η πραγματική ουσία της ανησυχίας των ΗΠΑ και της ΕΕ για την κατάσταση στην Αλβανία. Δεν τους έπιασε ξαφνικά ο πόνος για την τύχη του καταπιεσμένου και εξαθλιωμένου αλβανικού λαού. Αυτή ήταν προδιαγεγραμμένη από τους ίδιους τους ιμπεριαλιστές, όταν με τη δική τους αποφασιστική επέμβαση ενίσχυαν το καθεστώς Μπερίσα και, μέσω αυτού, την εδραίωση ενός άγριου καπιταλισμού. Η εξέγερση του εξοπλισμένου, με όπλα που ο ίδιος πήρε για την άμυνά του από το καθεστώς, αλβανικού λαού, αμφισβητεί αυτό το οικοδόμημα και, ανεξάρτητα από την κατάληξή της, σήμερα στην Αλβανία, τίποτα δεν είναι όπως χτες. Ενα κίνημα, που ξεκίνησε με αφορμή την καταλήστευση λαϊκών δυνάμεων από τις παρατράπεζες, πήρε γρήγορα μαζικές διαστάσεις, πολιτικοποιήθηκε και βάζει ζήτημα αιχμής, στόχο, την ανατροπή του καθεστώτος Μπερίσα και την ανάγκη πολιτικών αλλαγών προς όφελος του λαού, ανεξάρτητα απότο αν αυτές οι πολιτικές αλλαγές δεν είναι σαφώς και πλήρως προσδιορισμένες. Η εξέλιξη της εξέγερσης, με τη δημιουργία λαϊκών οργάνων που διεξάγουν αυτό τον αγώνα και φροντίζουν για την αντιμετώπιση όλων των λαϊκών αναγκών, δείχνει μια πορεία μετεξέλιξης ενός κινήματος από αυθόρμητο σε συνειδητό, αλλά και την ικανότητα των εξεγερμένων μαζών να διευθετούν όλες τις κοινές τους υποθέσεις. Η εξέγερση διαπαιδαγωγεί και διδάσκει τον αλβανικό λαό στη διεξαγωγή της ταξικής πάλης πολύ πιο αποφασιστικά και γρήγορα από το προηγούμενο σχετικά ειρηνικό χρονικό διάστημα. Αυτή η κατάσταση, σε συνδυασμό με την αμφισβήτηση του αλβανικού καθεστώτος, ασκεί επίδραση και στους άλλους λαούς.

***

Οι προσπάθειες, τόσο των ΗΠΑ, όσο και της ΕΕ, για την αντιμετώπιση της κατάστασης, ακόμη και όταν αποστασιοποιούνταν από τον Μπερίσα, συνέχιζαν την έντονη επέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα ενός λαού που πασχίζει να δώσει πολιτική διέξοδο στη χώρα του, όπως το καταλαβαίνει ο ίδιος. Η επιμονή από τους ιμπεριαλιστές για διέξοδο, μέσω διεθνών οργανισμών ή πολυεθνικής δύναμης και μάλιστα στο όνομα της αποτροπής "αιματοχυσίας", δεν είναι τίποτα άλλο από την προετοιμασία για εντελώς απροκάλυπτη πολύμορφη επέμβαση. Βέβαια, ένα τέτοιο ενδεχόμενο, με δεδομένη την αλβανική μειονότητα στο Κόσσοβο και στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, αλλά και την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία και τη μουσουλμανική στη Θράκη, θα ανοίξει το δρόμο ενός νέου γύρου πολεμικής ανάφλεξης στα Βαλκάνια και όχι μόνο, με απρόβλεπτο μέλλον και με σφαγή των λαών.

Στην Ελλάδα, η εξέγερση του αλβανικού λαού αξιοποιείται από κυβέρνηση, ΝΔ, άλλους παράγοντες του συστήματος και τα ΜΜΕ, για να εγείρουν προπαγανδιστικά την ανάγκη προστασίας της ελληνικής μειονότητας και να αυτοαναγορευτούν σε σωτήρες της. Από κοντά και ο ΣΥΝ, που με το φαρισαϊσμό που τον διακρίνει απαιτεί την παρέμβαση της ΕΕ για να μην χυθεί αίμα και για την ασφάλεια της μειονότητας. Διάφορα σχέδια έχουν ακουστεί απ' όλους αυτούς. Από διπλωματικές παρεμβάσεις έως και τη συμμετοχή του ελληνικού κράτους σε επέμβαση με φόρμουλα διεθνούς κάλυψης και πολυεθνικής δύναμης. Η επιμονή στην προπαγάνδα για κίνδυνο της μειονότητας στόχο έχει, όχι την προστασία της, αλλά την αξιοποίηση, ως αφορμή για πρωτοβουλίες επέμβασης ή συμμετοχή σ' αυτές της ελληνικής άρχουσας τάξης. Συμμετοχή στο μοίρασμα επιδιώκουν, ζωτικό οικονομικό χώρο θεωρούν τα Βαλκάνια, επιχειρήσεις έχουν στήσει στην Αλβανία, ενώ ομολογούν απροκάλυπτα ότι η κρίση τούς ανοίγει το δρόμο για "χρυσές δουλιές". Η άρχουσα τάξη, από κοινού με τις πολυεθνικές, επιδιώκει να αυξήσει τη δράση και τα κέρδη της, εκμεταλλευόμενη αυτήν την κατάσταση και διόλου δεν την ενδιαφέρει η μειονότητα ή τα δεινά των λαών από το ενδεχόμενο μιας επέμβασης.

***

Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή, πήρε ξεκάθαρη διεθνιστική θέση. Μόνο ο αλβανικός λαός να δώσει τη λύση. Στην Αλβανία δεν κινδυνεύει μόνο η μειονότητα, αλλά όλος ο αλβανικός λαός από το βάρβαρο καθεστώς του Μπερίσα και τους ιμπεριαλιστές. Το λαϊκό κίνημα στη χώρα μας μπορεί και πρέπει να σταθεί αλληλέγγυο στους εξεγερμένους Αλβανούς, παλεύοντας πρώτ' απ' όλα για την αποτροπή με οποιασδήποτε μορφή επέμβασης από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά και ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη γειτονική χώρα και τα Βαλκάνια. Οι λαοί θα βρουν το δικό τους δρόμο και θα πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους.

ΜΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ στο θεσσαλικό κάμπο. Τη Σέκλιζα, επέλεξε φέτος η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας να κάνει την κεντρική εκδήλωσή της για το γιορτασμό της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας. Επιλογή καθόλου τυχαία, αφού η αγρότισσα σήμερα, με το νέο νόμο, κινδυνεύει να χάσει προσωπική σύνταξη και ασφάλιση (σελίδες 12 - 13).

ΠΕΡΑΣΕ ήδη μισός αιώνας από το άνοιγμα του μαρτυρικού κολαστηρίου της Μακρονήσου. Το καύχημα των ξενόδουλων κυβερνήσεων της εμφυλιοπολεμικής περιόδου για την κατάπνιξη του αγωνιστικού λαϊκού φρονήματος. Το πιο μελανό σημείο της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας, που στιγματίζει τον ανθρώπινο πολιτισμό, αναδείχνοντας το μίσος των ξένων "προστατών" και της υπόδουλης άρχουσας τάξης ενάντια στο λαό. Πώς άνοιξε αυτός ο τόπος βασανιστηρίων; Ποιος ο σκοπός του; Ποιο είναι το ιδιαίτερο στοιχείο αυτής της συγκεκριμένης ιστορικής πραγματικότητας; Ο "Ρ" συζητά με τον "Μακρονησιώτη" Διονύση Γεωργάτο,στέλεχος του ΚΚΕ (σελίδες 14 - 15).ΣΤΟ 20% των τακτικών ή των συντάξιμων αποδοχών, περιορίζει η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη τις επικουρικές συντάξεις από 1.1.1998. Η ρύθμιση αυτή θα ισχύσει, τόσο για εκείνους που θα συνταξιοδοτηθούν το 1998 με 35 χρόνια υπηρεσίας, όσο και για παλιούς συνταξιούχους. Ιδιαίτερα για τους παλιούς συνταξιούχους, γίνονται προτάσεις για μείωση των επικουρικών συντάξεων μέχρι και 67%! (σελίδα 39).

ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ των τετράμηνων κινητοποιήσεων, ενάντια στην πλήρη ασυδοσία των μεγάλων του εμπορίου και στην κυβερνητική αυθαιρεσία, για ανθρώπινο ωράριο, δίχως μερική απασχόληση και ωρομίσθιο, θα διεξαχθούν από 12 έως 16 Μάρτη οι αρχαιρεσίες του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. Ο πρόεδρος της απερχόμενης διοίκησης Π. Βαμβακάς και υποψήφιος του Συνδυασμού μιλάει στο "Ρ" για τα όσα διαδραματίστηκαν την περίοδο που πέρασε γύρω από το ωράριο, αλλά και για τη συνέχεια (σελίδα 36).

ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ υπονόμευσης, δεκαετιών, της λιπασματοβιομηχανίας ΑΕΒΑΛ, επιχειρεί να κλείσει αυτές τις μέρες η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με την αναζήτηση αγοραστή για την εταιρία. Οι διαδικασίες για το οριστικό ξεκοκάλισμα της ΑΕΒΑΛ από τους ιδιώτες έχουν αρχίσει από τα μέσα του προηγούμενου μήνα, με τη δημοσίευση της διακήρυξης του διαγωνισμού για το ξεπούλημα ουσιαστικά της εταιρίας. Μια προκήρυξη, από την οποία προκύπτει ξεκάθαρα ότι αυτό που κυρίως ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι η ...απαλλαγή με οποιοδήποτε τρόπο του δημοσίου από την ΑΕΒΑΛ (σελίδες 16, 33).

"ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ να μας πελεκήσουν"! Αυτό το μήνυμα στέλνουν οι ναυτεργάτες απέναντι στη συντονισμένη επίθεση εφοπλιστών - κυβέρνησης, που στόχο έχει ή να μετατρέψουν τους ναυτικούς μας σε "Φιλιππινέζους", δηλαδή σε εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, ή να τους πετάξουν ομαδικά έξω από τα καράβια. Η θέληση των ναυτεργατών σφραγίζεται και από την, κατά πλειοψηφία, απόφαση του Γενικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας να συνεχιστούν οι απεργιακές κινητοποιήσεις από τις αρχές Απρίλη (σελίδα 37).

ΜΕ ΤΙΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ της ελληνικής κυβέρνησης στις αποσκευές της, ότι μέσα στο 1997 θα υπογραφούν οι συμβάσεις για "συγχρηματοδότηση" τμημάτων των Εθνικών Αξόνων ΠΑΘΕ (Πάτρα - Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Εύζωνοι) και Εγνατίας, αναχώρησε από τη χώρα μας η Κοινοτική επίτροπος Μ. Ματίες. Την ίδια μέρα, μάλιστα, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ φρόντισε να δώσει απτές διαβεβαιώσεις στην Κοινοτική αξιωματούχο, ανακοινώνοντας νέες αυξήσεις στις τιμές των διοδίων, κυριολεκτικά ληστρικές, αφού, σύμφωνα με υπολογισμούς, στη διαδρομή Πάτρα - Ελληνοβουλγαρικά Σύνορα, τα τέλη διοδίων προβλέπεται από 4.500 δραχμές σήμερα να αυξηθούν στις 20.000 δραχμές! (σελίδα 34).