• Στη διαφύλαξη του αγροτικού εισοδήματος,που μειώνεται δραματικά, εξαιτίας της μείωσης των τιμών στ' αγροτικά προϊόντα και της ιλιγγιώδους αύξησης του κόστους παραγωγής.
• Στην προστασία της αγροτικής παραγωγικής βάσης,που συρρικνώνεται με μέτρα περιορισμού των καλλιεργειών.
• Στην εξασφάλιση εργασίας,που απειλείται από την απόφαση της ΕΕ και της κυβέρνησης να μειωθεί μέχρι και 50% ο αγροτικός πληθυσμός της χώρας μας, με αποτέλεσμα να ερημώσει η ύπαιθρος και χιλιάδες αγρότες να προστεθούν στις ουρές ανέργων των πόλεων.

Οι αγρότες παλεύουν για:

• Τιμές που θα καλύπτουν το κόστος παραγωγής και θ' αφήνουν ένα λογικό κέρδος.
• Κατάργηση των ποσοστώσεων στην παραγωγή και άλλων περιορισμών που περιλαμβάνονται σε καταστροφικούς κανονισμούς της ΕΕ.
• Εξασφάλιση αγορών για την προώθηση των ελληνικών προϊόντων και έλεγχο των εισαγωγών αγροτικών προϊόντων που παράγονται στη χώρα μας.
• Μείωση του κόστους παραγωγής,με έλεγχο στις τιμές των γεωργικών μέσων και εφοδίων και χτύπημα της κερδοσκοπίας των πολυεθνικών και των μεγαλεμπόρων, τιμές τράνζιτ στο πετρέλαιο, μείωση του ΦΠΑ στο 8% και επιστροφή ΦΠΑ που παρακρατήθηκε από το 1990 και εντεύθεν, μείωση των επιτοκίων δανείων, αύξηση των κονδυλίων για τη γεωργία και δημιουργία έργων υποδομής.
• Ρύθμιση των αγροτικών χρεών,με κατάργηση των τόκων υπερημερίας και συμβατικών τόκων, αποπληρωμή μέσα σε 15 χρόνια, άτοκα για τα πέντε πρώτα χρόνια και με συμβατικό τόκο για τα υπόλοιπα δέκα.
• Κατάρτιση Μητρώου Αγροτών,στο οποίο θα περιληφθούν οι κατ' αποκλειστικό επάγγελμα αγρότες και δε θα χρησιμοποιηθεί για το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς.
• Να σταματήσουν οι δίκες και καταδίκες σε βάρος αγωνιστών της αγροτιάς,που πήραν μέρος στις κινητοποιήσεις.

Για την ικανοποίηση αυτών και άλλων μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων αιτημάτων παλεύουν οι αγρότες, οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένοι να υποταχθούν στην αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και να δεχτούν να πεταχτούν στον "Καιάδα του εκσυγχρονισμού", όπως θέλει ο Κ. Σημίτης, στα πλαίσια διακηρύξεών του για "αναδιάρθρωση της αγροτικής οικονομίας", η οποία σημαίνει απλώς ξεκλήρισμα χιλιάδων ξωμάχων της ελληνικής υπαίθρου. Θα παλέψουν, με νύχια και με δόντια, για να μείνουν στα χωριά τους, να καλλιεργούν τη γη, να θρέφουν το λαό μας και να ωφελούν την Ελλάδα.

ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΓΡΑΨΕ

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

• Να αναδείξει το μέγεθος και την οξύτητα του αγροτικού προβλήματος της χώρας μας, - που αποτελεί γάγγραινα για το 20% και πλέον του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της Ελλάδας που ασχολείται στην αγροτική οικονομία και εμπόδιο για την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας - θέτοντας προ των ευθυνών τους όλα τα πολιτικά κόμματα.
• Να καταδείξει την αιτία αυτού του προβλήματος, που είναι η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, την οποία εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση και με την οποία συμφωνούν τα κόμματα που ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την αναθεώρηση της ΚΑΠ και τις συμφωνίες της ΓΚΑΤΤ.
• Να ξεσκεπάσει το "εκσυγχρονιστικό" προσωπείο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, φανερώνοντας το πραγματικό της πρόσωπο, αυτό του αυταρχισμού, του αντιδημοκρατισμού και της τρομοκρατίας σε βάρος του λαϊκού κινήματος.
• Να ενώσει τις δυνάμεις της, να ισχυροποιήσει το ταξικό αγροτικό κίνημα και να συντονίσει την πάλη της με τους εργαζομένους και άλλα λαϊκά στρώματα, θέτοντας έτσι ένα λιθαράκι στη δημιουργία ενός κοινού λαϊκού μετώπου αντίστασης και αντεπίθεσης εναντίον της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης.

Βεβαίως, τα βασικά αιτήματα του αγροτικού ξεσηκωμού δεν ικανοποιήθηκαν. Η κυβέρνηση και στη διάρκεια των μεγάλων κινητοποιήσεων και μετά - όπως έδειξε η συνάντηση της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα με τον πρωθυπουργό και η πρόσφατη περιοδεία του Κ. Σημίτη στη Θεσσαλία - αρνήθηκε και αρνείται επιμόνως και κυνικά να λύσει τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά χρησιμοποίησε την αστυνομική και δικαστική τρομοκρατία, τον "κοινωνικό αυτοματισμό" και τις συκοφαντικές επιθέσεις υπουργών της, για να καταστείλει τις κινητοποιήσεις και να πλήξει το αγωνιστικό φρόνημα της αγωνιζόμενης αγροτιάς. Οι αγρότες, όμως, όχι μόνο δεν υποχωρούν, αλλά είναι αποφασισμένοι να εντείνουν την πάλη τους. γνωρίζουν ότι ο αγώνας θα είναι πολύμορφος και μακρόχρονος,μέχρι να ανατρέψουν την αντιαγροτική πολιτική που εφαρμόζεται. Με βατήρα εκκίνησης τον γιορτασμό της επετείου του Κιλελέρ, στις 16 Μάρτη,ξεκινούν νέους αγώνες για την επιβίωσή τους.