Τα όσα είπε πρόσφατα ο Κ. Σημίτης, απευθυνόμενος στους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και περιγράφοντας το στίγμα του "κοινωνικού διαλόγου", λίγο διαφέρουν από τα κλασικά στρατιωτικά σαλπίσματα, με τα οποία οι δυνάμεις επιβολής της "τάξης" παίρνουν θέσης μάχης, για την εκδήλωση των επιδρομών λεηλασίας και καταστολής του εχθρού. Και, βέβαια, ο "εχθρός" για τις στρατιές της κυβερνητικής λαίλαπας δεν είναι άλλος από το λαό.

Το μέγεθος της "ενέδρας", που επιδιώκει να στήσει η κυβέρνηση στους εργαζόμενους, επιχειρώντας να τους σύρει σε αυτόν το στημένο "κοινωνικό διάλογο" με τις προειλημμένες και ληστρικές για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους αποφάσεις, γίνεται ευδιάκριτο από τα ίδια τα λόγια των "οικοδεσποτών". Ο κυνισμός, τόσο του πρωθυπουργού, όσο και των επιτελών του, δέκα μόλις μέρες πριν την επίσημη πρόσκλησή τους για "διαλογισμό", προς τα υποψήφια θύματά τους, είναι πρωτοφανέρωτος.

***

• Κάθε οικονομική διεκδίκηση, πέρα από εκείνες που η κυβέρνηση επιτρέπει, οδηγεί σε αύξηση του πληθωρισμού και αύξηση της ανεργίας, λέει ο πρωθυπουργός, καλώντας τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ να το "εξηγήσουν" αυτό στους εργατικούς χώρους, όπου δραστηριοποιούνται...
• Στις σύγχρονες οικονομικές συνθήκες - συνεχίζει ο Κ. Σημίτης - το κόστος του κοινωνικού κράτους δημιουργεί προβλήματα. Και πώς θα λυθούν τα προβλήματα; Μέσω της εισαγωγής "νέου κοινωνικού μοντέλου", όπου ο νέος εργαζόμενος θα αναλαμβάνει ο ίδιος τις ευθύνες του - ενώ, αντίστοιχα, θα περιορίζεται η κρατική αρωγή - ώστε να τα φέρει βόλτα με τις ανάγκες στέγασης, ασφάλισης, υγειονομικής του περίθαλψης...
• Σε όλα τα παραπάνω, ο πρωθυπουργός δεν ξέχασε να προσδιορίσει επακριβώς το είδος του εργαζόμενου, που ονειρεύεται η "κεντροαριστερή" διαστροφή των πλουτοκρατών. Οι απασχολούμενοι δε θα είναι πλέον απασχολούμενοι, αλλά ...απασχολήσιμοι. Δηλαδή, ελαστικά ωράρια εργασίας, μερική απασχόληση, κατάργηση κάθε έννοιας προστασίας του δικαιώματος στην εργασία, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, περικοπές των επιδομάτων ανεργίας κλπ.
• Οσα ο Κ. Σημίτης δεν εξειδίκευσε στους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, ανέλαβαν να το πράξουν οι συνεργάτες του. Ετσι, προχτές, ο υπουργός Εργασίας - και αφού προηγουμένως είχε υπενθυμίσει ότι η κυβέρνηση στην οποία ανήκει είναι "σοσιαλιστική" - υπήρξε αναλυτικότατος και "διαλεκτικότατος". Οπως υποστήριξε, η κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ θα προκαλέσει μεγαλύτερο κόστος από το όποιο όφελος! Διαβεβαίωσε ότι οι αυξήσεις στις συντάξεις θα μειώσουν τις θέσεις απασχόλησης! Οτι είναι ανυπέρβλητος ο "οικονομικός νόμος", σύμφωνα με τον οποίο απαιτείται η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και η συμπίεση των μισθολογικών αυξήσεων, ώστε να υπάρξουν επενδύσεις!

Μετά από αυτά, το γεγονός ότι οι βιομήχανοι, μέσω του ΙΟΒΕ, στέλνουν μήνυμα κατά του 35ωρου χωρίς μείωση των αποδοχών, διότι, λέει, θα αυξηθεί ο πληθωρισμός και η ανεργία (αυτό, δε, το τελευταίο τούς, ...πληγώνει), ενώ λίγο πριν ζητούσαν επέκταση της δυνατότητας να απολύουν όσους θέλουν και όποτε θέλουν, είναι ένα από τα "φιλεργατικά κερασάκια" του "κοινωνικού διαλόγου".

***

Στην περίπτωση που οι κυβερνώντες καταφέρουν να εξαπατήσουν τους εργάτες και τα λαϊκά στρώματα, εμπλέκοντάς τους σε έναν "κοινωνικό διάλογο" με προδιαγεγραμμένο το ποιος θα μιλάει (βλέπε: διατάζει) και ποιος θα ακούει (βλέπε: υπακούει), τότε είναι σαφές τι επέρχεται. Οπως μετά τις εκλογές έχουν το θράσος να δηλώνουν "εσείς μας ψηφίσατε, εσείς θέλετε λιτότητα", ανάλογα, μετά το πέρας του "κοινωνικού διαλόγου", το σύνθημά τους θα είναι: "Μαζί τα συζητήσαμε, εσείς συμφωνήσατε" στην εξόντωσή σας...

***

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η απόρριψη των, δήθεν φιλικών, "χτυπημάτων στην πλάτη" και η αποκάλυψη ότι μετά από αυτά τα "φιλικά χτυπήματα" βρίσκονται οι "μαχαιροβγάλτες" κάθε κοινωνικής κατάκτησης, αποτελεί συστατικό στοιχείο της ταξικής πάλης. Η εργατική τάξη, όλος ο εργαζόμενος λαός, έχουν ταξικό καθήκον να προασπίσουν το μέλλον τους. Και αυτή η προάσπιση περνά μέσα από τη σπορά ενός μαχητικού "ναρκοπεδίου", του "ναρκοπεδίου" των κοινωνικών αγώνων, όπου εκεί θα τσαλακωθούν οι μάσκες, αλλά και τα σχέδια των αφελών λαοπλάνων, που λανσάρονται σαν "φίλοι του λαού" και "κοινωνικοί διαλογιστές"...

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Οπως μετά τις εκλογές έχουν το θράσος να δηλώνουν "εσείς μας ψηφίσατε, εσείς θέλετε λιτότητα", ανάλογα, μετά το πέρας του "κοινωνικού διαλόγου", το σύνθημά τους θα είναι: "Μαζί τα συζητήσαμε, εσείς συμφωνήσατε" στην εξόντωσή σας...

- Ο υφυπουργός Οικονομικών, Ν. Χριστοδουλάκης, στην προχτεσινή συνάντηση με την ΑΔΕΔΥ, προανάγγειλε τη δημιουργία Ταμείου Περίθαλψης. Τι υποκρύπτει αυτή η πρόθεση της κυβέρνησης;

- Το Ταμείο Περίθαλψης Δημοσίων Υπαλλήλων είναι μια νέα "εκσυγχρονιστική" ιδέα της κυβέρνησης, που υποκρύπτει τις πραγματικές της προθέσεις, να βάλει βαθιά το μαχαίρι στις κοινωνικές δαπάνες για τη δημόσια υγεία και περίθαλψη. Αλλωστε, ο υφυπουργός Οικονομικών είπε καθαρά ότι εκείνος εκτιμά πως οι πραγματικές δαπάνες για περίθαλψη δεν μπορούν να είναι 160 δισ. δρχ. ετησίως, όπως είναι σήμερα, αλλά μόνο 100. Σηματοδοτώντας, έτσι, ότι στο Ταμείο Περίθαλψης, όταν συσταθεί, η κυβέρνηση θα συνεισφέρει ελάχιστα. Επομένως, με δεδομένη την κρατική υποχρηματοδότηση, το νέο αυτό Ταμείο, για να αντέξει το βάρος των υπηρεσιών περίθαλψης, θα πρέπει να επιβάλει γενναία "χαράτσια" στους ασφαλισμένους δημόσιους υπάλληλους. Ακόμη, με την πρόταση του υφυπουργού για ενοποίηση του νέου Ταμείου με τα υφιστάμενα σήμερα και χρηματοδοτούμενα μόνο από τους δημόσιους υπάλληλους Ταμεία Αρωγής, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι στόχος είναι τα αποθεματικά και τα περιουσιακά στοιχεία αυτών των επικουρικών ταμείων, τα οποία θα διατίθενται για την κάλυψη των δαπανών περίθαλψης, με αντίστοιχη μείωση των κρατικών δαπανών μέσω του προϋπολογισμού. Αποτέλεσμα θα είναι πολύ σύντομα να μην είναι σε θέση να χορηγούν την επικουρική σύνταξη που δίνουν σήμερα. Παράλληλα, θα οδηγήσει σε παραπέρα υποβάθμιση των υπηρεσιών περίθαλψης. Με αυτό τον τρόπο, η κυβέρνηση θέλει να κάνει πράξη τις επιταγές της "Λευκής Βίβλου", που εντέλλονται περιορισμό και κατάργηση των κοινωνικών δαπανών.

- Ο υφυπουργός πρόβαλε τον ισχυρισμό πως είναι υπέρογκες οι δημόσιες δαπάνες για περίθαλψη. Είναι πράγματι έτσι και πού οφείλεται;

- Ο υφυπουργός Οικονομικών δικαιολογεί τη δημιουργία του Ταμείου Περίθαλψης, με το ότι γίνεται, όπως είπε, μεγάλη εκμετάλλευση της δημόσιας περίθαλψης, υπονοώντας ότι κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι κάνουν κατάχρηση ή και εικονική χρήση των υπηρεσιών περίθαλψης. Είναι, άλλωστε, γνωστά τα λεγόμενα από κυβερνητικούς παράγοντες για δημοσιοϋπαλληλικά βιβλιάρια - "μαϊμούδες", για υπερβάσεις στη χρήση φαρμάκων κλπ. Την ίδια στιγμή, σκόπιμα αποσιωπούν την ασύδοτη εκμετάλλευση και καταλήστευση, που γίνεται από τους μεγαλοκλινικάρχες και κάθε είδους εμπόρους της υγείας, τις τεράστιες και συνεχείς αυξήσεις στις τιμές των φαρμάκων, που εκτινάσσουν στα ύψη τις δαπάνες. Οι υπερβολές στα λεγόμενα των κυβερνητικών στελεχών είναι εμφανείς και στοχεύουν στο να κατασυκοφαντήσουν τους δημόσιους υπαλλήλους και να περάσουν ευκολότερα τις κυβερνητικές επιλογές για περικοπές των κρατικών δαπανών για την περίθαλψη. Ομως πρέπει να σημειώσουμε ότι οι ελάχιστες περιπτώσεις υπερβάσεων και καταχρήσεων από δημόσιους υπαλλήλους είναι εύκολο να αντιμετωπιστούν με τα κατάλληλα μέτρα. Απλά, η κυβέρνηση τις αφήνει να υπάρχουν για να τις επικαλείται, ώστε να προωθεί με μεγαλύτερη άνεση τις επιλογές της.

- Ποια θα πρέπει να είναι η αντίδραση σε αυτά τα σχέδια;

- Απ' όλα τα παραπάνω, φαίνεται καθαρά ότι η κυβέρνηση ανοίγει τα πανιά της για μια μεγάλη έφοδο ενάντια σε κάθε κοινωνική κατάκτηση των εργαζομένων και στον τομέα της δημόσιας δωρεάν περίθαλψης. Οι εργαζόμενοι, επομένως, με τη σειρά τους θα πρέπει έμπρακτα και δυναμικά, μέσα από αρραγή μέτωπα αγώνων, να αποκρούσουν τα κυβερνητικά παιχνίδια σε βάρος της υγείας τους. Να στείλουν μήνυμα πως δε θα ανεχτούν εκποίηση της δημόσιας περίθαλψης.

Ντ. Ν.