Ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι της Ευρώπης, έρχονται τα τελευταία χρόνια πρόσωπο με πρόσωπο με την αποκρουστική φύση του καπιταλισμού, ο όποιος απαλλαγμένος από το αντίπαλο δέος, παρουσιάζεται ωμός και αφτιασίδωτος, έτσι όπως πραγματικά είναι.

Ο πόλεμος, η βία, ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, τα ναρκωτικά, η καταστολή και η τρομοκρατία, η αδυσώπητη επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις, είναι η πραγματικότητα που βιώνουν τα εκατομμύρια των εργαζομένων της Ευρώπης και όχι μόνο.

Ομως, γνωρίζουν πολύ καλά οι δυνάμεις του κεφαλαίου και η ιστορική πείρα τους έχει διδάξει πως η καπιταλιστική "Δράση" γεννά "Αντίδραση". Την αντίδραση των καταπιεσμένων και αδικημένων, που είναι δύσκολο να την αντιμετωπίσουν, για αυτό και προσπαθούν να την προλάβουν, να την εμποδίσουν να μην εκφραστεί, να μην εξελιχθεί.

Για αυτό συνοδεύουν την επίθεσή τους αυτή ενάντια στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των λαών και των εργαζομένων, με μια καλά σχεδιασμένη ιδεολογική επίθεση αποπροσανατολισμού και πειθούς.

Βασικός στόχος τους και επιδίωξη ο αφοπλισμός, η υποταγή, η καθυπόταξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Τα συνδικαλιστικά κινήματα της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, των μικρομεσαίων και μικροεπαγγελματιών, της νεολαίας, στο στόχαστρό τους. Εργαλείο τους οι συμβιβασμένες, εξαγορασμένες πλειοψηφίες των ανώτερων κυρίως συνδικαλιστικών οργανώσεων. Ανθρωποι αποσπασμένοι από τους εργαζόμενους και τα προβλήματά τους, που χρησιμοποιούν τις θέσεις και τα αξιώματά τους για την προσωπική και οικονομική τους ανέλιξη.

Ο "κοινωνικός διάλογος", η δήθεν δημοκρατική συζήτηση, αναδείχνεται σε πανάκεια παντός προβλήματος. Γίνεται ο "Δούρειος Ιππος" για την άλωση από τα μέσα του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Ολοι εκείνοι οι συνδικαλιστικοί "ηγέτες" που στάθηκαν καχύποπτα και εχθρικά απέναντι στο διογκούμενο απεργιακό "κύμα", που κατάπιαν τη γλώσσα τους και έκαναν την "πάπια" στην κυνικότητα και την ωμότητα των δηλώσεων Σημίτη.

Η δημοκρατία των "μπλοκ" των αγροτών βαφτίστηκε αναρχία. Οι λαϊκές επιτροπές των εξεγερμένων πόλεων της Αλβανίας "επικίνδυνη" εξέλιξη που πρέπει να αντιμετωπιστεί με τα πολυεθνικά τάγματα ασφαλείας.

Οποιος αρνείται αυτού του είδους τον "κοινωνικό διάλογο", είναι "υπονομευτής και διασπαστής" της ενότητας.

Και τολμούν να το λένε αυτό οι ηγέτες της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του ΣΥΝ, που οδηγούν μεθοδευμένα και συνειδητά στην απαξίωση, στην καταρράκωση και στη διάλυση του συνδικαλιστικού κινήματος. Αυτοί που η πολιτική και τακτική τους στα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα έχει οδηγήσει το συνδικαλιστικό κίνημα στο "παρά πέντε".

Οταν αυτοί κάνουν λόγο για ενότητα, έχουν κατά νου την "ενότητα" εργαζομένων, εργοδοτών και της κυβέρνησης. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, όταν μιλά για ενότητα έχει κατά νου την ΕΝΟΤΗΤΑ της εργατικής τάξης. Την ΕΝΟΤΗΤΑ δράσης της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, των μικρομεσαίων, της νεολαίας, ενάντια στις πολυεθνικές, στην άρχουσα τάξη και τις κυβερνήσεις τους.

Στη βάση αυτής της αντίληψης το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα αρνείται τη συμμετοχή σε αυτό τον προκατασκευασμένο "κοινωνικό διάλογο", που στόχο έχει την υποταγή των λαϊκών μαζών και την υλοποίηση της αντεργατικής κυβερνητικής "λαίλαπας". Καμία θέση δεν έχει σε θεσμούς (όπως ΟΚΕ - Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας κλπ. ) και όργανα που η αποκλειστική τους αποστολή, η συγκρότηση και ο ρόλος τους είναι να επεξεργαστούν και να προωθήσουν την ταξική συνεργασία.

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα κανέναν κοινωνικό διάλογο δεν πρόκειται να νομιμοποιήσει. Σε κανέναν "Εφιάλτη" που χρησιμοποιεί τον "καθωσπρεπισμό" της "πολιτισμένης" ατμόσφαιρας των σαλονιών της άρχουσας τάξης, στα οποία, μέσω των κυβερνώντων και όλων των υποτακτικών τους, διεξάγουν τον κοινωνικό διάλογο, δεν πρόκειται να δώσει "συγχωροχάρτι".

Αυτό ας το έχουν καλά υπόψη τους όσοι ελπίζουν ότι "ατιμώρητα" θα βάλουν πλάτες για την υποταγή του εργατικού και συνολικότερα του λαϊκού κινήματος.

* Ο Γιώργος Σκιαδιώτης είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και γραμματέας της ΕΣΑΚ Αθήνας

Οταν αυτοί κάνουν λόγο για ενότητα, έχουν κατά νου την "ενότητα" εργαζομένων, εργοδοτών και της κυβέρνησης. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, όταν μιλά για ενότητα έχει κατά νου την ΕΝΟΤΗΤΑ της εργατικής τάξης. Την ΕΝΟΤΗΤΑ δράσης της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, των μικρομεσαίων, της νεολαίας, ενάντια στις πολυεθνικές, την άρχουσα τάξη και τις κυβερνήσεις τους