ΕΡΓΑΤΙΚΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΧΡΥΣΟΦΟΡΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

"Θα μας πνίξουν τα σκουπίδια", "μυρωδάτος Μάης", "χωματερή η Αθήνα" και άλλοι διάφοροι τίτλοι κοσμούν τέτοιες μέρες, σχεδόν κάθε χρόνο, την τελευταία πενταετία τις αθηναϊκές - κατά κύριο λόγο - εφημερίδες. Το πρόβλημα ως αφορμή είναι υπαρκτό. Κάτι παραπάνω από ένα εκατομμύριο τόνοι σκουπιδιών παράγονται κάθε χρόνο στην Αττική, 3.500 τόνοι κάθε μέρα. Οι επιστήμονες, που ασχολούνται με την ανακύκλωση, βεβαιώνουν πως από το σύνολο των σκουπιδιών μόνο το 25% είναι πράγματι για πέταμα. Το υπόλοιπο 75% αφορά χαρτί, γυαλί, μέταλλα, καύσιμο υλικό, αξιοποιήσιμα, δηλαδή, υλικά. Κι όμως, απ' όλα αυτά ένα πολύ μικρό μόνο μέρος ανακυκλώνεται. Τα πολλά είτε πετάγονται στις 22 ανεξέλεγκτες χωματερές, που λειτουργούν σε διάφορα σημεία, κύρια της Βόρειας και Ανατολικής Αττικής, είτε θάβονται στο Χώρο Υγειονομικής Ταφής στα Ανω Λιόσια. Αυτές οι λύσεις, όμως, έχουν και τα όριά τους. Τα Ανω Λιόσια εδώ και χρόνια δεν αντέχουν άλλο σκουπίδι. Ο υδροφόρος ορίζοντας, επίσης, της Βόρειας και Ανατολικής Αττικής, καθώς και όσες δασικές εκτάσεις έμειναν άκαυτες δεν επιτρέπουν άλλο τη λειτουργία των ανεξέλεγκτων χωματερών. Στην προέκτασή του το πρόβλημα αφορά όλη τη χώρα. Στην Αττική απλώς εμφανίζεται διογκωμένο, εξαιτίας της παρουσίας εδώ 3,5 εκατομμυρίων κατοίκων, όπως και της πλειοψηφίας των βιομηχανικών εγκαταστάσεων και άλλων οχλουσών δραστηριοτήτων, που ενώ λειτουργούν επ' ωφελεία του συνόλου της χώρας (λιμάνι, ναυπηγεία, διυλιστήρια, νοσοκομεία κλπ.), αφήνουν μόνο στην αττική γη τα απόβλητά τους.

***

Μετά τα παραπάνω, εύλογα τίθεται το ερώτημα, γιατί δεν μπαίνει σε εφαρμογή ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα διαχείρισης απορριμμάτων; Η απάντηση, χωρίς άλλο, πρέπει να αναζητηθεί στα πολυποίκιλα οικονομικά συμφέροντα που συγκρούονται στον τομέα αυτό, καθώς - αυτό είναι κάτι που ξεχνιέται - τα σκουπίδια εκτός από αποκρουστικά είναι και χρυσοφόρα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Κατ' αρχάς, γύρω από το πρόβλημα της διαχείρισης των σκουπιδιών έχει αναπτυχθεί μία ολόκληρη βιομηχανία που χοντρικά αντιπροσωπεύει δύο τεχνικές. Η μία είναι αυτή της καύσης των απορριμμάτων. Είναι η εύκολη λύση, που όμως έχει υψηλό κόστος επένδυσης για την κατασκευή των σχετικών εργοστασίων και επιπρόσθετα κρίνεται πλέον σε παγκόσμιο επίπεδο ιδιαίτερα επιβλαβής για το περιβάλλον, καθώς κατά την καύση απελευθερώνονται διοξίνες. Ηδη, στη χώρα που κατεξοχήν χρησιμοποίησε την καύση, τις ΗΠΑ, η τεχνική αυτή εγκαταλείπεται. Για την Αττική θεωρείται απαγορευμένη μέθοδος από την ίδια τη μορφολογία του εδάφους και τη συγκεκριμένη κίνηση των αερίων μαζών. Για την προώθηση αυτής της τεχνικής ενδιαφέρονται κύρια οι εταιρίες κατασκευής των εργοστασίων καύσης και τοπικά οικονομικά συμφέροντα, που κερδίζουν από την αξία γης και τον εποχιακό τουρισμό.

Η δεύτερη τεχνική είναι αυτή της μηχανικής ανακύκλωσης, με χαμηλότερο κόστος επένδυσης, κάπως μεγαλύτερο ποσοστό αποβλήτων μετά την ανακύκλωση (σ.σ. και η καύση συνεπάγεται στερεά απόβλητα) και αρνητική για τα τοπικά οικονομικά συμφέροντα, κύρια τη δέσμευση μεγαλυτέρων εκτάσεων γης, που για την ακρίβεια αντιστοιχούν στο 1/4 της γης που δεσμεύεται σήμερα για την ταφή των απορριμμάτων. Η επιλογή αυτής της τεχνικής ενδιαφέρει ασφαλώς τις εταιρίες που κατασκευάζουν εργοστάσια ανακύκλωσης, ενδιαφέρει όμως πρωτίστως και όσους κατανοούν τα ασφυκτικά όρια που έχουν διαμορφωθεί γι' αυτό που γενικά ονομάζουμε περιβάλλον.

***

Για τα απορρίμματα της πρωτεύουσας και της Αττικής συνολικά, ο Ενιαίος Σύνδεσμος Δήμων και Κοινοτήτων, μετά από αρκετών χρόνων μελέτες, έχει επιλέξει μία λύση ευρύτερης στόχευσης. Είναι ένα πρόγραμμα το οποίο συνδυάζει μέτρα διαλογής των απορριμμάτων στην πηγή παραγωγής τους, έξι ενδιάμεσους σταθμούς μεταφόρτωσης, ώστε να μειώνονται οι επιπτώσεις από την κίνηση εκατοντάδων σκουπιδιάρικων, και τρία εργοστάσια ανακύκλωσης, που θα συνοδεύονται από ισάριθμους Χώρους Υγειονομικής Ταφής των υπολοίπων της ανακύκλωσης. Για τους 1.100 από τους συνολικά 3.500 τόνους απορριμμάτων που παράγονται ημερησίως στην Αττική, τα Ανω Λιόσια είχαν αποδεχτεί να φτιαχτεί εκεί η μία Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΟΕΔΑ). Για τις άλλες δύο, οι επιστημονικές ομάδες που αναζήτησαν τους χώρους κατέληξαν: Για μεν τη βόρεια περιοχή ότι οι πλέον κατάλληλοι χώροι βρίσκονται σε δύο ερημικά σημεία της Ριτσώνας (θεωρώντας, και σωστά για τους λόγους που προαναφέρονται, ότι η διαχείριση των απορριμμάτων της Αττικής δεν αφορά μόνο την Αττική). Νούμερο 2 στην κατάταξη έβαλαν δύο περιοχές κοντά στο Βαρνάβα και νούμερο 3 - με μικρή διαφορά από το 2 - τον Αυλώνα. Η Ριτσώνα απορρίφθηκε από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ μετά από αντιδράσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ στην περιοχή, ανεπίσημα το ίδιο έχει συμβεί και με το Βαρνάβα. Οπότε, τυπικά, είναι δικαιολογημένη η αντίδραση των κατοίκων του Αυλώνα, που θεωρούν ότι με την επιλογή της περιοχής τους τούς "ρίχνουν". Πιο καθαρά είναι τα πράγματα στην Ανατολική Αττική, όπου οι τοπικοί πολιτευτές έχουν δηλώσει καθαρά ότι θέλουν να προωθήσουν τη λύση του εργοστασίου καύσης, γι' αυτό και αντιδρούν στην επιλογή της Κερατέας για την εγκατάσταση της ΟΕΔΑ. Η κατάσταση έχει οδηγηθεί πράγματι σε αδιέξοδο. Με ορατή πλέον την κύρια ευθύνη στην ηγεσία του ΠΕΧΩΔΕ, που ενώ δηλώνει συμφωνία με τον ΕΣΔΚΝΑ, αφήνει τις εξελίξεις να κυλούν έτσι, που η λύση να παραπέμπεται αρχικά στις ελληνικές καλένδες και στη συνέχεια υπέρ επιλογών όπως η καύση.

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΣΠΟΤ

Η απάντηση πρέπει να αναζητηθεί στα πολυποίκιλα οικονομικά συμφέροντα που συγκρούονται στον τομέα αυτό καθώς - αυτό είναι κάτι που ξεχνιέται - τα σκουπίδια εκτός από αποκρουστικά είναι και χρυσοφόρα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ ΤΗΣ ΓΣΕΕ

Να δοθεί συνέχεια

- Ποια είναι η εκτίμησή σας για την επιτυχία της κεντρικής πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης στο Πεδίον του Αρεως, αλλά και των άλλων εορταστικών εκδηλώσεων σε όλη τη χώρα;

- Στα πρόσωπα όσων είχαν τρέξει, όσων είχαν μοχθήσει για την επιτυχία της απεργιακής συγκέντρωσης στην Αθήνα, διέκρινες δικαιολογημένα προχτές την ικανοποίηση. Και δεν μπορούσε πράγματι να είναι αλλιώς. Ολο το προηγούμενο διάστημα τα συνδικάτα έδωσαν μάχη για την επιτυχία της συγκέντρωσης. Σε καθημερινή βάση πραγματοποιούσαν εξορμήσεις σε εργοστάσια και χώρους δουλιάς, συζητούσαν με τους εργαζόμενους, ανέδειξαν τα αιτήματα και τους στόχους πάλης του εργατικού κινήματος. Το αποτέλεσμα ήταν αυτή η κατακόκκινη λαοθάλασσα. Μια λαοθάλασσα, που είχε σημαντικά ποιοτικά και ποσοτικά στοιχεία. Η πιο μαζική εργατική παρουσία των τελευταίων χρόνων είχε σαφή ταξικό λόγο, ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ενάντια στις "σειρήνες" της συναίνεσης. Τα συνθήματα που ακούστηκαν στη συγκέντρωση "έδεναν" γερά τις ανάγκες του σήμερα με την προοπτική του αύριο. Το δίκιο του εργάτη, του υπάλληλου, του συνταξιούχου, με την απαίτηση για μια άλλη πορεία στη χώρα. Τα ίδια ταξικά - αγωνιστικά μηνύματα είχαμε απ' όλη τη χώρα.

- Αυτή η εικόνα, η μαζική και μαχητική παρουσία των εργαζομένων, το "κρυστάλλινο" ταξικό περιεχόμενο της συγκέντρωσης, προβλήθηκε ικανοποιητικά από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Είχε αντίκτυπο;

- Είναι σίγουρο ότι θορύβησε και ενόχλησε αρκετούς. Εργοδότες, κυβέρνηση, κόμματα του μααστριχτικού τόξου, αλλά και τις πλειοψηφίες στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, που έχουν κάνει σημαία τους το συμβιβασμό και την υποταγή. Δεν είναι τυχαίο ότι οι μεγαλοκαναλάρχες είτε απέκρυψαν, είτε αποσιώπησαν την οργή του λαού, το ταξικό περιεχόμενο της συγκέντρωσης. Χτες το βράδυ τα κανάλια ήταν "φουλ" από εκπομπές με μπόλικη συναίνεση για το δήθεν κοινό καλό των εργαζομένων και εργοδοτών. Από εκπομπές που παρουσίαζαν το μαύρο - άσπρο, που προπαγάνδιζαν το πόσο καλές είναι οι ιδιωτικοποιήσεις και μια σειρά άλλα.

- Η μεγάλη επιτυχία των πρωτομαγιάτικων εκδηλώσεων επιφορτίζει τα συνδικάτα με νέα καθήκοντα; Τι πρέπει να γίνει από δω και πέρα;

- Τώρα χρειάζεται να δοθεί συνέχεια στην υπόθεση. Τώρα πρέπει το εργατικό κίνημα να δυναμώσει ακόμη περισσότερο τον αγώνα του. Για πραγματικά μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας και όχι ψευδεπίγραφα, που οδηγούν τα χρήματα του ΟΑΕΔ, τα δικά μας χρήματα, στις τσέπες των εργοδοτών. Για υπογραφή ικανοποιητικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Για την ικανοποίηση μιας σειράς αιτημάτων που προβάλλουν τα συνδικάτα. Για να ενισχυθούν οι δεσμοί εργατών και υπαλλήλων με τα σωματεία τους. Να κατανοηθεί ευρύτερα ο ρόλος των συνδικαλιστικών ηγεσιών και η ανάγκη της ταξικής έκφρασης του συνδικαλιστικού κινήματος. Τώρα όσοι έτρεξαν και μόχθησαν για τον ταξικό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς, πρέπει να βάλουν τα δυνατά τους. Δίνουμε αισιοδοξία, συνέχεια στη δράση μας. Η εργατική τάξη της πατρίδας μας δικαιούται να είναι ο πρωταγωνιστής στην κοινωνική εξέλιξη. Το επιβάλλει η γνώση, η κατανόηση της ιστορικής αποστολής της. Το επιβάλλουν τα λάβαρα της 1ης Μάη.

Ντ. Ν.

ΧΕΡΑΚΙΑ

ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ευθεία για να αποφασίσουν τα καταστροφικά μέτρα για τα οπωροκηπευτικά. Σχετική απόφαση αναμένεται στην επόμενη συνεδρίαση του Συμβουλίου Υπουργών Γεωργίας, στις 20 Μάη (σελίδα 23).

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ Παιδείας δήλωσε χτες ότι η απόφαση του ΣτΕ για τη μεταφορά βαθμολογίας, είτε εκδοθεί πριν είτε μετά τις εξετάσεις, δε θα δημιουργήσει πρόβλημα στους υποψήφιους (σελίδα 24).

ΜΕ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΥΣ σε βάρος της πρώην δημάρχου Δάφνης, Ειρήνης Καρρά, προσπάθησε η σημερινή δημοτική αρχή να καλύψει το γεγονός ότι καταρρίφθηκαν όλες οι αυθαίρετα διατυπωμένες κατηγορίες κατά της πρώην δημάρχου για δήθεν κακοδιαχείριση (σελίδα 27).

ΝΑ ΠΑΡΕΙ άμεσα μέτρα, για να αποφευχθεί η επαπειλούμενη οικονομική και όχι μόνο καταστροφή της Πάρου, καλεί την κυβέρνηση η Κομματική Οργάνωση Πάρου του ΚΚΕ (σελίδα 27).