Ακρως επικίνδυνος γίνεται, μέρα με τη μέρα, ο τρόπος με τον οποίο ο υπουργός Εξωτερικών, Θ. Πάγκαλος, χειρίζεται τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και ειδικότερα βέβαια το θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Την περασμένη Δευτέρα, στη συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, όταν προέκυψε θέμα σχετικά με το τουρκικό "ανεπίσημο έγγραφο" που στάλθηκε από το τουρκικό ΥΠΕΞ στις κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ, αναφορικά με τη συνάντηση του δύο υπουργών Εξωτερικών στο Βουκουρέστι, το χαρακτήρισε ως φέιγ βολάν και προπαγανδιστικό τέχνασμα.

Στις ΗΠΑ όμως, ο Θ. Πάγκαλος δήλωσε ότι η τουρκική πλευρά κατά τη συνάντηση στο Βουκουρέστι δεν περιορίστηκε στο θέμα των Ιμια, αλλά "διεύρυνε τις εδαφικές διεκδικήσεις", εννοώντας το καθεστώς νησίδων και βραχονησίδων που έθεσε ο Τούρκος ομόλογός του Ε. Γκιονενσάι.

Τελικά ποιος είναι ο λόγος που στην ελληνική Βουλή λέει άλλα και στην Ουάσιγκτον λέει τα αντίθετα; Και κυρίως πού βρίσκεται η αλήθεια;

Ο αυταρχισμός και η απολυτότητα φαίνεται να είναι το ειδικό στιλ που μετέρχεται και ο υπουργός Οικονομικών για την αντιμετώπιση τόσο των μεγάλων όσο και των μικρών, των καθημερινών προβλημάτων.

Δείγματα γραφής πολλά. Τις τελευταίες μέρες προώθησε το Προεδρικό Διάταγμα για την Οικονομική Αστυνομία, η οποία προορίζεται να θωρακίσει τη σημερινή αντιλαϊκή φορολογική πολιτική. Πριν από λίγους μήνες στράφηκε κατά των αγροτικών κινητοποιήσεων και με μια φασιστικής έμπνευσης εγκύκλιο απαίτησε εισαγγελική παρέμβαση "για να προστατευτεί η δημόσια περιουσία" από τον εχθρό λαό. Στο στόχαστρο του υπουργού Οικονομικών και οι δημοσιογράφοι. Οπως πληροφορούμαστε, ο ίδιος απαίτησε από τις υπηρεσίες του υπουργείου του, να μη δέχονται, να μη δίνουν ειδήσεις, να μη συζητάνε και να μην έχουν πολλά πάρε - δώσε μ' αυτούς.

Προσωπικές ιδιοτροπίες ή σημεία των καιρών; Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο υπουργός Οικονομικών έχει γίνει - ή επιδιώκει να γίνει - η αιχμή του δόρατος της οικονομικής ολιγαρχίας. Αυτή πάντως, όπως είναι γνωστό, δεν έχει καθόλου καλές σχέσεις με τη δημοκρατία.

- Ακουσα ότι αύξηση

θα δώσουν

οι βαρόνοι.

- Ναι, λένε

πως θα πάρουμε

έναν "Κολοκοτρώνη".

- Σιγά, μωρέ,

την αύξηση,

μ' αυτήν

τι να μπαλώσεις;

- Κι όμως κι αυτά

τα ψίχουλα σε δυο

θα δώσουν δόσεις!

- Τι λες;

το "Γέρο του Μοριά"

δεν θα τον πάρουμ'

όλο;

- Οχι, πρώτα

θα πάρουμε, αγαπητέ,

τον ..."Κόλο",

κι ως βήτα δόση

αργότερα, ο χρόνος

σαν τελειώνει,

θα 'ρθει

και το υπόλοιπο,

τουτέστιν,

το ..."κοτρώνη"!

Ο οίστρος

Με πάνω από 1,5 τρισεκατομμύριο δραχμές θα δανειοδοτήσει τη χώρα μας τα επόμενα χρόνια η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων - με το αζημίωτο φυσικά - για να εφαρμόσει η κυβέρνηση την ψευδεπίγραφα αναπτυξιακή της πολιτική των "μεγάλων έργων".

Με τον τρόπο αυτό υποθηκεύεται το μέλλον της χώρα μας, αφού το εξωτερικό μας έλλειμμα θα παρουσιάσει νέο άλμα, ενώ οι εργαζόμενοι θα υποχρεωθούν μέσω νέας φορολογίας και τρομακτικής αύξησης της τιμής των διοδίων και άλλων εξυπηρετήσεων να αποπληρώσουν επί δεκαετίες τα δανεικά.

Οι μόνοι που τρίβουν βέβαια τα χέρια τους είναι οι εργολάβοι και τα άλλα μεγάλα ξένα και ντόπια συμφέροντα που θα απορροφήσουν τον πακτωλό των χρημάτων αυτών.

Το παράδειγμα του μετρό της Αθήνας τα λέει όλα. Στις στοές του έργου αυτού, που προχωράει με βήματα χελώνας, έχουν "πνιγεί" μέχρι τώρα εκατοντάδες δισ. δρχ. Τα περισσότερα από τα "πανωπροίκια" αυτά τα έχουν βάλει στις τσέπες τους οι εργολάβοι μέσω των υπερτιμολογήσεων και με τη συμπληρωματική σύμβαση, προκειμένου να επισπεύσουν δήθεν τις εργασίες.

Και τώρα βέβαια, η κυβέρνηση ζητάει πρόσθετη δανειοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ύψους 110 δισ. δρχ., γιατί ο προϋπολογισμός του έργου έγινε... λάστιχο!

Οχι, ο Μ. Γκορμπατσόφ ουδέποτε υπήρξε πράκτορας της ΣΙΑ. Η βεβαίωση αυτή υπάρχει σ' ένα βιβλίο, που μόλις κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ. Ο τίτλος του είναι: "Από τη σκιά: η μυστική και οριστική ιστορία πέντε Προέδρων και πώς κέρδισαν τον Ψυχρό Πόλεμο".

Συγγραφέας του είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει πάρα πολλά. Ο Ρόμπερτ Γκέιτς, ένας Αμερικανός αρχικατάσκοπος, ο οποίος υπηρέτησε στη ΣΙΑ για 22 ολόκληρα χρόνια, ήταν σύμβουλος πέντε Αμερικανών Προέδρων, οχτώ υπουργών Εξωτερικών και εννέα υπουργών Αμυνας, για να καταλήξει διευθυντής της "Εταιρίας", επί προεδρίας του Τζ. Μπους.

Αυτό βεβαιώνει, λοιπόν, ο αρχικατάσκοπος. Και μπορεί, βέβαια, ο καθένας να ισχυριστεί πως ψεύδεται. Αλλωστε, θα ήταν λίγο - πολύ απίθανο ο πρώην διευθυντής της ΣΙΑ, να ομολογήσει δημόσια το αντίθετο, ακόμη κι αν αυτό συνέβαινε. Η ουσία, όμως, δε βρίσκεται στο αν ο Γκορμπατσόφ ήταν ή όχι πράκτορας της ΣΙΑ, αλλά σε μια άλλη παραδοχή, που κάνει ο ίδιος ο Ρ. Γκέιτς. "Εμείς, δηλώνει στο βιβλίο του, δε θα μπορούσαμε να τον καθοδηγήσουμε με τόση επιτυχία προς τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης"...

Υπάρχουν κι άλλες, όμως, αποκαλύψεις στο εν λόγω βιβλίο. Αποκαλύψεις, που έχουν σχέση και με την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων και ρίχνουν λίγο περισσότερο φως στα δραματικά εκείνα γεγονότα.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Ρ. Γκέιτς, η αμερικάνικη νίκη στο Ψυχρό Πόλεμο οφείλεται κατά κύριο λόγο στο πρόεδρο Τζ. Κάρτερ, ο οποίος έβλεπε αρκετά μακριά, ώστε να ξεκινήσει μυστικές επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν έξι ολόκληρους μήνες πριν από τη σοβιετική εισβολή, να ανοίξει γραφείο της ΣΙΑ στο Πεκίνο, για να παρακολουθεί από εκεί την ΕΣΣΔ και να αναλάβει πρωτοβουλίες υπέρ των σοβιετικών διαφωνούντων, κάνοντας το Κρεμλίνο να αισθανθεί για πρώτη φορά ότι απειλείται μέσα στο σπίτι του.

Αυτά ομολογεί ο πρώην διευθυντής της ΣΙΑ και σύμβουλος των πέντε Προέδρων. Και είναι πιστεύουμε πολύ καθαρό, ότι κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αλήθειά τους. Το μόνο που μένει στα όρια της φαντασίας είναι το πόσα δεν ομολογεί ο αρχικατάσκοπος. Αφιερώνουμε πάντως, τις αποκαλύψεις αυτές και ιδιαίτερα αυτή για το Αφγανιστάν, σε όσους εκείνη την περίοδο έσκιζαν τα ρούχα τους, για τη σοβιετική εισβολή...

Μία από τα ίδια, ήταν η ομιλία της προέδρου του Συνδέσμου Εξαγωγέων Χ. Σακελλαρίδη, στη διάρκεια της γενικής συνέλευσης των μελών του Συνδέσμου. Εκρινε "εύθραυστα" τα επιτεύγματα της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης. Αξίωσε αυστηρή και απαρέγκλιτη εφαρμογή του προγράμματος "σύγκλισης". Συνέστησε περιορισμό του δημόσιου τομέα κ.ο.κ.

Α! Αυτή τη φορά, είπε και το άλλο: Η ελληνική κυβέρνηση με δική της βούληση και - προπαντός - για το συμφέρον της χώρας υπέγραψε τη Συνθήκη, και να τ' αφήσουν αυτά που ξέρουν όσοι λένε ότι τάχα την επέβαλε η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Συμφωνούμε και επαυξάνουμε, και ως προς το πρώτο και ως προς το τελευταίο μέρος. Εκείνο το φοβερό και τρομερό, όμως, περί δήθεν συμφέροντος της χώρας, τώρα που και οι τελευταίοι αρχίζουν να συνειδητοποιούν τι εστί Μάαστριχτ, τι το ήθελε;