Τις πρωτοφανείς και συγκλονιστικές αυτές αποκαλύψεις έφερε τώρα τελευταία στη δημοσιότητα, μια Εξεταστική Επιτροπή, η οποία ιδρύθηκε από το Νορβηγικό Κοινοβούλιο, με επικεφαλής τον Κέτιλ Λουντ, δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου της Νορβηγίας. Στην Εκθεση της Επιτροπής αυτής, που αποτελείται από 100 σελίδες, αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι ακόμα και η υποψία αριστερών πεποιθήσεων σε πολίτη ήταν αρκετή, προκειμένου αυτός να συμπεριληφθεί στην ανάλογη μαύρη λίστα. Ηδη, από το 1951 στη λίστα αυτή υπήρχαν τα ονόματα 10.000 Νορβηγών κομμουνιστών.

Και κάτι το ιδιαίτερα σημαντικό: Αστυνομική Ασφάλεια και στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες με άμεση εντολή του Εργατικού Κόμματος, το οποίο τότε όπως και τώρα κυβερνούσε τη Νορβηγία, χρησιμοποιούσε τις παράνομα αυτές συνταγμένες λίστες σαν όπλα ενάντια στους πολιτικούς του αντιπάλους στα πλαίσια του εργατικού κινήματος και πριν απ' όλα ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα Νορβηγίας, αλλά επίσης και κατά των οπαδών του Λαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος της χώρας.

Κάτω, λοιπόν, από την αιγίδα του γραμματέα του Εργατικού Κόμματος, Χάακαν Λίε, ο οποίος, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζεται, καθοδηγούσε με "ισχυρό βραχίονα" τους σοσιαλδημοκράτες της Νορβηγίας, μέχρι το 1969, και σε συνεργασία με την ηγεσία της Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας LO, γινόταν η συστηματική κατασκοπία σε βάρος δεκάδων χιλιάδων εργατών. Και όσα συνδικαλιστικά στελέχη θεωρούνταν "ύποπτοι", όχι σπάνια απολύονταν ή απομακρύνονταν από τα συνδικαλιστικά τους αξιώματα ή - όπως αναφέρεται -ασκούνταν σε βάρος τους διάφορες διακρίσεις...

Ακόμα και η εφημερίδα "Αρμπάιντρμπλατ", η οποία μέχρι πρόσφατα λειτουργούσε σαν όργανο του κυβερνητικού κόμματος, εξέφραζε ανοιχτά την άποψη ότι η τωρινή σοσιαλδημοκρατική ηγεσία θα πρέπει να καταδικάσει δημόσια τις πρωτοφανείς αυτές πολιτικές δραστηριότητες...

Ταυτόχρονα, τις μέρες αυτές, το ίδιο το Κομμουνιστικό Κόμμα Νορβηγίας, στα πλαίσια σχετικής συνέντευξης Τύπου, απαιτούσε μεταξύ άλλων να κληθούν αμέσως και ν' απολογηθούν οι κύριοι πρωταγωνιστές της πρωτοφανούς αυτής παράνομης παρακολούθησης των μελών του και άλλων αριστερών πολιτών, καθώς και να εξασφαλιστεί η πρόσβαση στις μαύρες λίστες και τα άλλα παράνομα ντοκουμέντα. Παράλληλα, τόσο το Κομμουνιστικό Κόμμα, όσο και το Σοσιαλδημοκρατικό Αριστερό Κόμμα απαιτούν την άμεση αποκατάσταση των θυμάτων της βρώμικης αυτής πολιτικής εκστρατείας ενάντια στο σύνολο της Νορβηγικής Αριστεράς. Την αγανάκτησή τους, όμως, εκφράζουν όλο και περισσότεροι Νορβηγοί πολίτες, οι οποίοι συγχρόνως απαιτούν και την άμεση πρόσβαση στα μαύρα αυτά κατασκοπευτικά ντοκουμέντα...

Νίκος ΗΛΙΑΔΗΣ - ΗΛΙΟΥΔΗΣ

Η περιθωριακή οργάνωση Δημοκρατική Ενωση μ' επικεφαλής την έξαλλη αντικομμουνίστρια Βαλέρια Νοβοντβόρσκαγια οργάνωσε, τη Δευτέρα βράδυ, 8 Ιούλη, στη Μόσχα, τελετή ταφής του κομμουνισμού. Κάτω από τους αλαλαγμούς και τα γιουχαϊσματα μιας μαινόμενης ομάδας ανθρώπων, στα νερά του ποταμού Μόσκοβου, βυθίστηκε ένα κόκκινο φέρετρο, που συμβόλιζε τον κομμουνισμό. Και παρόλο που σ' αυτή την "εκδήλωση" παραβρέθηκαν 2 - 3 δεκάδες άτομα, αυτό το θέμα - θέαμα μεταδόθηκε απ' όλα τα κανάλια και μάλιστα αλλεπάλληλες φορές, όλο το βράδυ ως αργά τη νύχτα.

Από την άλλη μεριά, η μοχθηρή επιθετική αντικομμουνιστική υστερία, που είχε ξεσπάσει στα "δημοκρατικά" ΜΜΕ στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, με τη νίκη του Μπορίς Γιέλτσιν, παίρνει νέες διαστάσεις. Ενώ ο ίδιος ο νικητής Πρόεδρος καλεί τους συμπολίτες να μη χωρίσουν την κοινωνία σε νικητές και ηττημένους και ο πρόεδρος της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας και επικεφαλής του λαϊκοπατριωτικού συνασπισμού, Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, και ο πρωθυπουργός Βίκτορ Τσερνομίρντιν κάλεσαν να μη διαιρεθεί ο λαός σε κόκκινους και λευκούς, ο φιλοπροεδρικός - φιλοκυβερνητικός Τύπος εξακολουθεί να καλλιεργεί το μίσος κατά των κομμουνιστών.

Η εφημερίδα "Ροσίισκιε Βέστι" (έκδοση της διοίκησης του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας) βάζει ορθά - κοφτά με αφοπλιστική ειλικρίνεια το ζήτημα: "Τι να κάνουμε, αν στην κοινωνία υπάρχουν "μάγισσες"; Να τις "κυνηγήσουμε" ή να δώσουμε τη δυνατότητα να "αυξάνουν και να πληθαίνουν"; Αρχισαν κιόλας να ακούγονται φωνές για κάποια ευμενή στάση απέναντι στην κομμουνιστική ιδέα και τον άμεσο και κακόβουλο φορέα της. Αν μας πιάσει πάλι η φιλελεύθερη τάση να συγχωρούμε τα πάντα, στο έτος 2000 πάλι θα παλεύουμε με τον κομμουνισμό στη Ρωσία". Και συμπεραίνει: "Δεν πρέπει να φοβούμαστε τις σκληρές ενέργειες απέναντι στον κομμουνισμό".

Με υπεροπτικό ύφος νουθετεί η αστική εφημερίδα "Σεβόντνια": "Λένε ότι δεν πρέπει να αγνοείται η βούληση του 40% των ψηφοφόρων, που ψήφισαν τους κομμουνιστές. Δηλαδή η βούληση της ηττημένης μειοψηφίας πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, ενώ η βούληση της νικήτριας πλειοψηφίας, που ψήφισε να μη δουν πλέον οι κομμουνιστές εξουσία στη Ρωσία, μπορεί να μη λαμβάνεται υπόψη. Διότι δεν είναι μυστικό ότι κύριος συσπειρωτικός παράγοντας για το γιελτσινικό εκλογικό σώμα ήταν η αντικομμουνιστική ιδέα... Ο υπολογισμός της "γνώμης του 40%" συνίσταται πια στο ότι κανείς δεν πειράζει, δε σέρνει στις φυλακές τους κομμουνιστές, δεν κλείνει τις εκδόσεις τους, δεν τους διώχνει από τη Δούμα".

Από τη μεριά της, η εφημερίδα "Μοσκόβσκι Κομσομόλετς", αφού "προβλέπει" ότι το κομμουνιστικό εκλογικό σώμα "θα λιγοστεύει με τον πιο φυσιολογικό τρόπο", κάνει μια "τολμηρή" διαπίστωση: "Στις 3 Ιούλη μπήκε πράγματι το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του ορθόδοξου ρωσικού κομμουνισμού".

Εξυπακούεται ότι ο Γιέλτσιν στις προεδρικές εκλογές πάλευε μέχρι θανάτου για τη νίκη και γι' αυτό κύριο όπλο του ήταν ο αντικομμουνισμός. Γιατί, όμως, τώρα, μετά τη νίκη όλο το στρατόπεδό του ξεκίνησε λυσσασμένη σταυροφορία ενάντια στον κομμουνισμό; Η αιτία είναι σαφής: ήρθε η ώρα να εκπληρωθούν οι προεκλογικές υποσχέσεις, ο Πρόεδρος έχει υπογράψει 370 σχετικά διατάγματα, ο ρωσικός προϋπολογισμός, όμως, έχει εξαντληθεί και το δημόσιο ταμείο είναι άδειο. Δεν είναι δυνατό να κρυφτεί αυτό. Τώρα όχι μόνο οι αντιπολιτευόμενες, αλλά και οι πιστές στο καθεστώς εφημερίδες αναγκάζονται να παραδεχτούν τις μελλοντικές δυσκολίες στη ζωή των Ρώσων. Και για να αποπροσανατολίσουν το λαό καταφεύγουν στο χυδαίο αντικομμουνισμό.

Η επιρροή των κομμουνιστικών και αριστερών δυνάμεων προκαλεί τώρα τις ανησυχίες των αρχών και λόγω των περιφερειακών εκλογών, που θα διεξαχθούν το φθινόπωρο - χειμώνα, στις οποίες είναι πολύ πιθανό σε πολλές περιφέρειες να εκλεγούν επικεφαλής των τοπικών διοικήσεων (κυβερνήτες) υποψήφιοι του λαϊκοπατριωτικού συνασπισμού, τον κύριο κορμό του οποίου αποτελεί το ΚΚΡΟ. Και δεδομένου ότι οι επικεφαλής των διοικήσεων αυτών γίνονται αυτόματα μέλη του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας (Ανω Βουλή) της Ομοσπονδιακής Συνέλευσης, είναι άκρως ανεπιθύμητο για τον Πρόεδρο και το σημερινό καθεστώς να είναι κόκκινη, όχι μόνο η Κρατική Δούμα (Κάτω Βουλή), αλλά και η Ανω Βουλή. Γι' αυτό και η αντικομμουνιστική υστερία εντείνεται στη χώρα, στα ΜΜΕ. Η εφημερίδα "Ροσίισκιε Βέστι" δημοσίευσε στις 16 Ιούλη πρωτοσέλιδη συνέντευξη της αντιπροέδρου του Συνταγματικού Δικαστηρίου (ΣΔ) της Ρωσίας, Ταμάρα Μορστσάκοβα, με το χτυπητό τίτλο "Η απόφαση για την "υπόθεση του ΚΚΣΕ" παραβιάζεται από το Κομμουνιστικό Κόμμα και δεν εκτελείται από τους υπαλλήλους". Τυπική αφορμή για τη συνέντευξη αποτέλεσε η παρουσίαση του πρώτου τόμου της έκδοσης "Υλικά για τον έλεγχο συνταγματικότητας των Διαταγμάτων του Προέδρου της ΡΟ σχετικά με τη δράση του ΚΚΣΕ και του ΚΚ της ΣΟΣΔΡ", αλλά ως προς το περιεχόμενό της εντάσσεται πολύ πετυχημένα στο σχήμα των σεναριολόγων της αντικομμουνιστικής εκστρατείας.

Επομένως, κάθε άλλο παρά είναι τυχαία και η δημοσίευση της συνέντευξης στην προεδρική εφημερίδα, και η φανερή κακόβουλη πρόθεσή της. Από τις πρώτες κιόλας αράδες ο δημοσιογράφος ρώτησε την Μορστσάκοβα αν συμμερίζεται τη διαδεδομένη σήμερα άποψη "πολλών παρατηρητών", σχετικά με τη "μεσοβέζικη και ανακόλουθη απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου για την "υπόθεση του ΚΚΣΕ" κι αν η εφαρμογή αυτής της απόφασης δικαίωσε τις προσδοκίες της. Η αντιπρόεδρος του ΣΔ απάντησε: "Ως αισιόδοξοι υπολογίζαμε στην εκτέλεσή της σύμφωνα με το νόμο. Αποδείχτηκε, όμως, ότι η εφαρμογή της απόφασής μας διέφερε πολύ από την υποτιθέμενη. Το Δικαστήριο παραδέχτηκε ως συνταγματική τη διάλυση όλων των δομών και οργανώσεων του ΚΚΣΕ και του ΚΚ της ΣΟΣΔΡ, εκτός από τις τοπικές και μόνο αυτές μπορούσαν να δημιουργήσουν "από τα κάτω" τη νέα κομματική οργάνωση. Ωστόσο, οι κομμουνιστικές οργανωτικές δομές περιοχών δε διαλύθηκαν, εξακολούθησαν να λειτουργούν". Στη συνέχεια υποστηρίζει ότι δήθεν παραβιάστηκε η αρχή της εθελοντικής ανασύστασης του κόμματος, ότι "κανείς δε ρώτησε τα πρώην απλά μέλη του ΚΚΣΕ (και, αντίστοιχα, του ΚΚ της ΣΟΣΔΡ), αν θέλουν να γίνουν μέλη του ΚΚΡΟ", ότι "σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΔ, εξακολουθούν να λειτουργούν οι οργανώσεις βάσης του Κομμουνιστικού Κόμματος στις επιχειρήσεις και τα ιδρύματα" και "αυτά τα γεγονότα είναι αρκετά για να πούμε ότι η απόφαση του ΣΔ, που έχει ισχύ νόμου, δεν εκτελείται". Και δω ο δημοσιογράφος "πυροβολεί" στο ψαχνό: "Ποια η αιτία; Το υπουργείο Δικαιοσύνης, η Γενική Εισαγγελία δεν έχουν αρκετές δικαιοδοσίες;". Με αυτό τον τρόπο, η προεδρική εφημερίδα "βάζει φιτίλια" στα άμεσα υφιστάμενα στον αρχηγό του κράτους όργανα να ξεκινήσουν νέες διώξεις του Κομμουνιστικού Κόμματος σε "νόμιμη" βάση. Ο στόχος είναι φανερός. "Οι κομμουνιστές πάλι πέτυχαν πολλά με την οργανωτικότητά τους, με την τακτική τους, αν θέλετε, και με την πείρα της παράνομης δουλιάς", κατέληξε η Μορστσάκοβα.

"Πέτυχαν πολλά". Αυτό ανησύχησε τις αρχές, οι οποίες είναι φοβισμένες από την αύξηση των αριστερών διαθέσεων και την επιρροή των κομμουνιστών στην κοινωνία. Και για να ανακόψουν αυτή τη διαδικασία, χρησιμοποιούν όλα τα μέσα - από την αχαλίνωτη αντικομμουνιστική υστερία μέχρι και τη δημιουργία αντικομμουνιστικής συμμαχίας στην Κρατική Δούμα και μέχρι τον εκφοβισμό της Δούμας με μελλοντική διάλυση, στην οποία δήθεν προτίθεται να προχωρήσει ο Πρόεδρος Γιέλτσιν.

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ