Δεν καταλαβαίνουμε γιατί πρέπει να πιστέψουμε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και τους "στενούς συνεργάτες" του πρωθυπουργού ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας και να μην πιστέψουμε το επίσημο όργανο του εκσυγχρονισμού, την "Αυριανή", η οποία μέρες τώρα διατυμπανίζει "Μονόδρομος για τον Σημίτη οι πρόωρες εκλογές";

Εξάλλου, η εφημερίδα του Ταύρου έχει αποδείξει ότι συνήθως "παίζει εκ του ασφαλούς", έχοντας από τα "μέσα" πληροφορίες και καθώς ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση φροντίζουν συνήθως να την επαληθεύουν...

Το είπε σε συνέντευξή του στη "Νίκη" ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γ. Χαραλάμπους, σχολιάζοντας την "αμφίπλευρη διεύρυνση" που επιχειρεί η κυβέρνηση Σημίτη προς "δεξιά και αριστερά": "Οταν απευθύνεσαι με πολιτικές προτάσεις, δεν μπορείς να συναρπάζεις ταυτόχρονα και δεξιούς και αριστερούς. Η οι δεξιοί είναι αριστεροί ή οι αριστεροί που γοητεύεις είναι δεξιοί και δεν το... ξέρουν".

Υπάρχει, όμως, και μια τρίτη εκδοχή που δεν αρέσει προφανώς στον βουλευτή να θυμάται. Να εφαρμόζεις "δεξιά" νεοσυντηρητική πολιτική και να προσπαθείς να την εμφανίσεις ως αριστερή. Ακριβώς όπως κάνει η κυβέρνηση Σημίτη. Οπότε, μπορεί να γοητεύει τους δεξιούς και, ταυτόχρονα, να χρησιμοποιεί ορισμένους ψευτοαριστερούς ως άλλοθι.

Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, Βουνάτσος και Κηπουρός, είναι γνωστές στο πανελλήνιο φιγούρες για τη γραφικότητά τους... Πολλές φορές, όμως, γίνονται και θλιβεροί ταυτόχρονα, ιδιαίτερα όταν επιχειρούν να πείσουν, ότι η καλλιέργεια της έχθρας και του μίσους μεταξύ του ελληνικού και του τουρκικού λαού είναι απαραίτητα και αναγκαία στοιχεία, μιας πολιτικής και τακτικής απόκρουσης της τουρκικής προκλητικότητας και επιθετικότητας.

Προφανώς, δεν έχουν συνείδηση,ότι τα όσα προκλητικά και επιθετικά πράττουν οι κυρίαρχοι κύκλοι της Αγκυρας, μόνο τον γειτονικό μας λαό δεν ωφελούν και δεν αντιπροσωπεύουν.

Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, δεν καταλαβαίνουν ακόμη ότι με όσα λένε και ορισμένες φορές κάνουν, έρχονται αντικειμενικά να ενισχύσουν αυτούς ακριβώς τους κύκλους που ενδιαφέρονται και αυτοί εξίσου για την καλλιέργεια της έχθρας ανάμεσα στους δυο λαούς.

Για τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ, δε λέμε τίποτε, αφού στις "καλές τους προθέσεις" ελπίζουν, για την αντιμετώπιση των λεγόμενων εθνικών προβλημάτων και οι δύο γραφικοί βουλευτές, όπως και πολλοί άλλοι, μαζί και με την κυβέρνηση...

Στην άρση

πρώτοι είμαστε,

άσους μας έχουν

κάνει,

απ' την πολλή

..."προπόνηση"

του τόπου

οι σουλτάνοι!

Στην άρση

πρώτοι είμαστε,

ανίκητοι,

κανόνια,

έτσι που μας

φορτώνουνε

την "κρίση"

δέκα χρόνια!

Στην άρση

πρώτοι είμαστε,

κανένας

δεν μας φτάνει,

το αργυρό

κερδίσαμε, ήδη,

με το Σαμπάνη,

κι έτοιμος είν'

ο ...Μισθωτός

ρεκόρ κόσμου

να κάνει!

Ο οίστρος

Στην επικαιρότητα παραμένει το πολύνεκρο ατύχημα της TWA, όπως και τα διάφορα σενάρια, για τις πιθανές αιτίες που το προκάλεσαν, ενώ η συκοφαντική και "τραβηγμένη απο τα μαλλιά" επιχείρηση παραπληροφόρησης, σχετικά με το αεροδρόμιο του Ελληνικού δίνει και παίρνει.

Κάνει πάντως εντύπωση και προκαλεί εύλογες απορίες, ο τόσο βιαστικός, επίμονος και μονόπλευρος προσανατολισμός των ξένων ΜΜΕ, αλλά λίγο-πολύ και των επίσημων ενημερώσεων και ερευνών, προς το σενάριο της τρομοκρατικής ενέργειας. Σενάριο, που καθημερινά γίνεται και λιγότερο πιθανό, αφού κατά κανόνα κάθε τρομοκρατική ενέργεια συνοδεύεται και από την ανάληψη της ευθύνης της από την αντίστοιχη οργάνωση. Εντύπωση, που γίνεται ακόμη πιο έντονη, όταν συνδυασθεί με ορισμένες εξελίξεις, που υπάρχουν στο χώρο των αερομεταφορών τα τελευταία χρόνια και είναι άμεσα σχετιζόμενες με την ασφάλεια των πτήσεων. Γιατί, δεν ψάχνουν και προς αυτή τη κατεύθυνση; Και αν ψάχνουν, γιατί δεν ανακοινώνονται τα ευρήματα των ερευνών και των εκτιμήσεών τους;

Βέβαια, θα πείτε, θέμα αξιοπιστίας μπαίνει και από την άλλη πλευρά. Από την πλευρά δηλαδή των ισχυρών οικονομικών κύκλων - και των αντίστοιχων εντύπων - που χωρίς να αποκλείουν τις πρόωρες εκλογές, μάλλον κλίνουν προς την κανονική διεξαγωγή τους, το φθινόπωρο του 1997. Γι' αυτό, άλλωστε και η πρόσφατη προτροπή των μεγαλοβιομηχάνων προς την κυβέρνηση να καταλήξει γρήγορα και να κανονίσει την πορεία της.

Οχι, τίποτε άλλο, αλλά θέλουν να κανονίσουν κι αυτοί τη δική τους...

Αν δεν καταλάβατε, αναφερόμαστε στην ορμητική είσοδο των ιδιωτικών αεροπορικών εταιριών στο χώρο των διεθνών αερομεταφορών, που έχει ανεβάσει κατά πολύ το θερμόμετρο του ανταγωνισμού τα τελευταία χρόνια. Και από κοντά, έχει οδηγήσει σε μια πορεία συνεχούς μείωσης του κόστους λειτουργίας των αεροπορικών εταιριών - αφού τα κέρδη πρέπει να παραμείνουν υψηλά και μάλιστα να αυξηθούν - που ξεκίνησε από τα... απλά (π. χ. λιγότερες αεροσυνοδοί, περικοπές στα γεύματα, κλπ.) κι έχει ήδη προχωρήσει στη μείωση του κόστους συντήρησης και άλλων νευραλγικών και ιδιαίτερα ευαίσθητων, για την ασφάλεια των πτήσεων, τομέων.

Δε θέλουμε - και ούτε μπορούμε άλλωστε - να προεξοφλήσουμε τις αιτίες πτώσης του αεροπλάνου της TWA. Απλά σημειώνουμε ορισμένες γενικότερες, ιδιαίτερα σοβαρές και επικίνδυνες τάσεις στο χώρο των αερομεταφορών. Τάσεις, οι οποίες μέσα στο γενικότερο πλαίσιο των λογικών της "απελευθέρωσης", των "νόμων της αγοράς" και "των νυν υπέρ πάντων το κέρδος", δεν προοιωνίζονται τίποτε το καλό, για την ομολογουμένως υπαρκτή - μέχρι πριν λίγα χρόνια - ασφάλεια των αεροπορικών πτήσεων.