ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 26 Ιούλη 1996
Σελ. /28
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΑ ΓΕΩΡΓΟΥΔΑΚΗ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΔΣ ΤΟΥ ΕΚ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Αδίστακτο το κεφάλαιο

- Τι σημαίνει για τη Θεσσαλονίκη το κλείσιμο του εργοστασίου της GOOD YEAR, όταν η ανεργία έχει ξεπεράσει το 17%;

- Το κλείσιμο της GOOD YEAR είναι η κορυφή του παγόβουνου, καθώς και άλλες επιχειρήσεις κινδυνεύουν να κλείσουν ή μεταφέρονται έξω από τη χώρα μας. Από ό,τι γνωρίζω, ήδη η κλωστοϋφαντουργία "Βουλινού", που απασχολεί 350 εργαζόμενους, μεταφέρεται στη Βουλγαρία. Τα βαφεία "Περτσινίδης", με άλλους 350 εργαζόμενους βρίσκονται στον ίδιο δρόμο, ενώ μεγάλες επιχειρήσεις όπως η ΑΓΝΟ, η ΖΗΜΕΝΣ και η ΧΕΝΙΓΚΕΡ αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα. Το πρόβλημα της απασχόλησης πλέον έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά χιονοστιβάδας και δεν είναι πρόβλημα μόνο της Θεσσαλονίκης, αλλά όλης της Ελλάδας. Στην πόλη μας τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει έξαρση και ένας στους 6 εργαζόμενους είναι μακροχρόνια άνεργος. Την ανησυχία της απόλυσης, πλέον, δεν την έχουν μόνο όσοι δουλεύουν σε προβληματικές επιχειρήσεις, αλλά και σε κερδοφόρες, όπως η GOOD YEAR. To γκαγκστερικό της κλείσιμο δείχνει πως οι εργοδότες είναι αδίστακτοι και δε διστάζουν να πετάξουν τους εργαζόμενους στο δρόμο, όταν είναι να αυξήσουν τα κέρδη τους.

- Εχει ευθύνη η κυβέρνηση για το κλείσιμο της GOOD YEAR και την ανεξέλεγκτη δράση των πολυεθνικών;

- Η ασυδοσία των πολυεθνικών δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Πριν από την G. Y. προηγήθηκε η PIRELLI, η ΕΘΥΛ και άλλες πολυεθνικές. Ολες οι κυβερνήσεις έχουν ευθύνη και εξίσου η σημερινή για τα απαράδεκτα προνόμια των πολυεθνικών. Δεν έχει αλλάξει τίποτα και ειδικά για την GOOD YEAR δεν πήρε κανένα μέτρο για τη διατήρηση της μοναδικής βιομηχανίας ελαστικών. Πέρα από τους 370 απολυμένους απασχολούσε εκατοντάδες σε παράλληλες δραστηριότητες, ενώ υπάρχει και σύμβαση με το δημόσιο να προμηθεύει ελαστικά τις ένοπλες δυνάμεις. Υπάρχει, δηλαδή, και ζήτημα εθνικής ασφάλειας σχετικά με την ύπαρξη αυτής της μονάδας στη χώρα μας.

- Πώς πρέπει να προσεγγίζει αυτά τα ζητήματα το συνδικαλιστικό κίνημα και ποια θα πρέπει να είναι η στάση του;

- Το συγκεκριμένο ζήτημα δε θα πρέπει να απασχολεί μόνο το εργοστασιακό σωματείο ή το ΕΚΘ. Η επαναλειτουργία της βιομηχανίας πρέπει να γίνει υπόθεση ολόκληρου του συνδικαλιστικού κινήματος και όλου του λαού της Θεσσαλονίκης. Αυτό σημαίνει πως σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να περιοριστεί στα όρια της φραστικής αλληλεγγύης και να εξαντληθεί με συσκέψεις και διαβουλεύσεις στους διαδρόμους των υπουργείων. Είναι ανάγκη ο συντονισμός πάλης όλων μας για άμεσες και δυναμικές απαντήσεις που θα στέλνουν το μήνυμα πως οι εργαζόμενοι της χώρας δεν είναι διατεθειμένοι να σκύψουν το κεφάλι και να οδηγηθούν στην εξαθλίωση από τις επιλογές της εργοδοσίας και των πολυεθνικών.

- Ποια μέτρα πρέπει να πάρει η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση του τεράστιου προβλήματος της ανεργίας;

- Είναι πρόκληση, πραγματικά, να προσπαθεί η κυβέρνηση να πείσει τους εργαζόμενους πως με το ψευδεπίγραφο νομοσχέδιο, που βρίσκεται προς ψήφιση στη Βουλή, θα δώσει λύσεις και την ίδια ώρα σε μια νύχτα να χάνονται εκατοντάδες παραγωγικές θέσεις εργασίας. Οσες επιδοτήσεις και να δοθούν στους εργοδότες έχει αποδειχτεί πως στο βωμό του κέρδους δε λογαριάζουν τίποτα. Τέτοιου είδους πολιτικές οι εργαζόμενοι πρέπει να τις σταματήσουν. Να απαιτήσουν ουσιαστικά μέτρα από την κυβέρνηση που θα δημιουργούν θέσεις εργασίας και ασφαλιστικές δικλείδες, που δε θα επιτρέπουν την ανεξέλεγκτη δράση των πολυεθνικών. Μέτρα που θα μπαίνουν φραγμός στα σχέδια διάλυσης της ελληνικής βιομηχανίας και θα βοηθούν πραγματικά στην αντιμετώπιση της ανεργίας.

Φ. Δ.

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ "ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ" ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Οι Τούρκοι πολιτικοί κρατούμενοι - απεργοί πείνας πεθαίνουν. Το θέμα, όμως, υποβαθμίζεται στα ρεπορτάζ των αστικών μέσων ενημέρωσης. Ειδήσεις, που περνάνε "στα ψιλά" των σελίδων και των δελτίων. Φαίνεται ότι η ανθρώπινη ζωή είναι απαξιωμένη για όσους υπηρετούν τους "κρατούντες", για όσους φιλολογούν αφ' υψηλού για ανθρώπινα δικαιώματα, δημοκρατία και ελευθερίες, κυρίως όταν πρόκειται για τους εργαζόμενους που παλεύουν για μια καλύτερη ζωή. Αυτό για το τουρκικό καθεστώς είναι έγκλημα. Δεν είναι, όμως, διαφορετική η αντίληψη κρατών, κυβερνήσεων, διεθνών οργανισμών, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, των ιμπεριαλιστών, που, για μια ακόμη φορά, αποκαλύπτουν την υποκρισία τους. Οι "υπέρμαχοι της δημοκρατίας και της ελευθερίας", που δεν κουράζονται να διατυμπανίζουν την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταδικάζουν μεν φραστικά την τούρκικη κυβέρνηση, αλλά χωρίς κανένα πρακτικό μέτρο πίεσης σ' αυτήν.

***

Στην Τουρκία υπάρχει προϊστορία ωμών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, μάλιστα, για όσους αμφισβητούν τους κρατούντες, την εξουσία. Παρά την επιθυμία και την προσπάθεια να παρουσιαστεί ένα "δυτικού τύπου" εξευρωπαϊσμένο προφίλ του καθεστώτος, λόγω Τελωνειακής Σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ενωση, η ίδια η πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για ένα αδίστακτο και απάνθρωπο καθεστώς. Τα παραδείγματα είναι πολλά: Η συνέχιση της στρατιωτικής κατοχής εδαφών της Κύπρου, η γενοκτονία του κουρδικού λαού με στρατιωτικές επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας μέχρι και βαθιά μέσα στο έδαφος του Ιράκ, η παραβίαση δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων (χτύπημα της διαδήλωσης της 1ης Μάη), ο περιορισμός στα Μέσα Ενημέρωσης, η απαγόρευση ίδρυσης πολιτικών κομμάτων, η διάλυση και η εξώθηση στην παρανομία άλλων, οι επεκτατικές βλέψεις στο Αιγαίο, αρκούν για να πείσουν και τους πλέον δύσπιστους.

Ολα δε αυτά με τις "ευλογίες" των Αμερικανών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, συμμάχων και προστατών του καθεστώτος. Γιατί, όμως, όλα αυτά; Η θέση της Τουρκίας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα σε συνδυασμό με τη γεωγραφική της θέση συμβάλλουν στο να της ανατεθεί συγκεκριμένος ρόλος για τα στρατηγικά συμφέροντα των ιμπεριαλιστών. Γίνεται ο συνδετικός κρίκος στην περιοχή, που ξεκινά από τα Βαλκάνια, το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και φτάνει ως τη Μέση Ανατολή, τον Καύκασο και την Κασπία Θάλασσα. Είναι περιοχή πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου, άρα χώρος ζωτικής οικονομικής σημασίας για τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Η Τουρκία έχει επιπλέον το πλεονέκτημα του μουσουλμανικού στοιχείου, που μπορεί να αποτελεί συνδετικό κρίκο παρέμβασης σ' όλη αυτή την κατ' εξοχήν κυριαρχούμενη από μουσουλμανικό πληθυσμό περιοχή. Είναι ο κατ' εξοχήν απόγονος της οθωμανικής αυτοκρατορίας, αλλά ξεχωρίζει σε σχέση με τον αραβικό κόσμο και το Ιράν, που ενδιαφέρει τους ιμπεριαλιστές, λόγω πετρελαίου, αλλά συχνά τους έχει δημιουργήσει προβλήματα. Η Τουρκία μπορεί σε ανάλογες στιγμές να αξιοποιείται σαν αντίβαρο σ' αυτούς. Δεν είναι τυχαία η στρατιωτική συμφωνία με το Ισραήλ, το "χωροφύλακα" στους Αραβες. Το τουρκικό καθεστώς αναλαμβάνει το ρόλο του χωροφύλακα στην περιοχή, διευκολύνοντας την οικονομική διείσδυση των πολυεθνικών, λόγω ενεργειακών πόρων και αγορών.

Για να ανταποκριθεί σ' αυτό το ρόλο, το τουρκικό καθεστώς πρέπει να 'ναι αδίστακτο, απάνθρωπο, χωρίς ανοχή μπροστά στο αναπτυσσόμενο λαϊκό κίνημα. Να είναι ανελεύθερο, αντιδημοκρατικό, ικανό να καταπνίξει κάθε φωνή και δράση προς την πρόοδο. Ενα τέτοιο καθεστώς δε "συγκινείται" ούτε στο θάνατο.

***

Δεν προξενεί, λοιπόν, εντύπωση το γεγονός ότι ο Τούρκος υπουργός Δικαιοσύνης αποδίδει απροκάλυπτα την απεργία πείνας σε "αριστερούς συνωμότες". Ούτε εκπλήσσει το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση, ναι μεν καταδικάζει υποκριτικά το καθεστώς, αλλά ελπίζει ότι θα "συμμορφωθεί"!

Κάτι τέτοιο βέβαια δεν μπορεί να υπάρξει, χωρίς πρακτικά μέτρα άσκησης πίεσης όπως, π.χ., αναστολή Τελωνειακής Σύνδεσης, χρηματοδότησης από το πρόγραμμα MEDA ή άλλων χρηματοδοτήσεων. Αλλά τέτοια μέτρα δεν πρόκειται να παρθούν, αφού το καθεστώς στην Τουρκία είναι απαραίτητο για τα συμφέροντά τους.

Είναι ακόμα εντελώς υποκριτική η στάση των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα και κυρίως του ΣΥΝ, να καταδικάζουν την τουρκική κυβέρνηση, αλλά να σπέρνουν αυταπάτες, για την αντιμετώπισή της μέσω Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Τέτοια καθεστώτα αντιμετωπίζονται μόνο με τη λαϊκή αντιιμπεριαλιστική πάλη. Που μπορεί να αναπτύσσεται σε κάθε χώρα, αλλά απαιτεί και την κοινή δράση των λαών. Ο αγώνας του τουρκικού λαού έχει την ανάγκη της διεθνιστικής αλληλεγγύης. Ο λαός μας έχει τη δική του πείρα από τη διεθνή στήριξη της πάλης του σε διάφορες ιστορικές περιόδους. Η έμπρακτη εκδήλωση παλλαϊκής κινητοποίησης αλληλεγγύης στον τουρκικό αγωνιζόμενο λαό και ενάντια στο καθεστώς της Τουρκίας έχει ξεκινήσει με πρωτοβουλίες των κομμουνιστών της Ελλάδας.

Στέφανος ΛΟΥΚΑΣ

Δεν προξενεί λοιπόν εντύπωση το γεγονός ότι ο Τούρκος υπουργός Δικαιοσύνης αποδίδει απροκάλυπτα την απεργία πείνας σε "αριστερούς συνωμότες". Ούτε εκπλήσσει το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση, ναι μεν καταδικάζει υποκριτικά το καθεστώς, αλλά ελπίζει ότι θα "συμμορφωθεί"!

χεράκια

ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ συνάντηση με τον Σύρο Πρόεδρο Χαφέζ αλ Ασαντ είχε, χτες, μετά από πολλά χρόνια ψυχρότητας ο Παλαιστίνιος ηγέτης Γιάσερ Αραφάτ. Οι δύο άνδρες επρόκειτο να συνομιλήσουν για τις τελευταίες εξελίξεις στην ειρηνευτική διαδικασία και για τις προοπτικές της... (σελίδα 7).

ΤΗΝ "ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΗ" αποχώρηση του μισού περίπου προσωπικού ζητά τώρα ο Κ. Δραγούνης, που επιμένει να μην πληρώνει τους εργάτες! (σελίδα 10).

ΥΠΟΘΕΣΗ Μαρίνου: Γιατί η Ασφάλεια νιώθει την ανάγκη να διοχετεύει ψευδείς πληροφορίες; Γιατί η κυβέρνηση υιοθετεί την εκδοχή της αυτοκτονίας πριν ολοκληρωθούν οι έρευνες; Γιατί οι διωκτικές αρχές βιάστηκαν να συλλάβουν κάποιον, που είχαν υπό πλήρη έλεγχο, τη στιγμή μάλιστα που τους ενδιέφεραν οι κινήσεις του; (σελίδα 16).

ΑΥΡΙΟ στο Αρχαίο Θέατρο των Οινιάδων της Αιτωλοακαρνανίας, στις 9μ.μ. θα ηχήσει ο αθάνατος ποιητικός και ταυτόχρονα επίκαιρος, όσο θα υπάρχουν δυνάστες και δυναστευόμενοι, βαρναλικός λόγος μέσα από την αριστουργηματική "Αληθινή απολογία του Σωκράτη" (σελίδα 20).

Ο ΣΤΙΒΟΣ,ο βασιλιάς των Ολυμπιακών Αγώνων. Το Α και το Ω της κορυφαίας αθλητικής διοργάνωσης που διεξάγεται κάθε τέσσερα χρόνια ξεκινάει σήμερα το απόγευμα, ώρα Ελλάδας,και αναμένεται να προσφέρει έντονες συγκινήσεις σε όλο τον κόσμο (σελίδα 27).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ