ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΡΙΑΝΤΗ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗΝ Α' ΑΘΗΝΑΣ,ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΠΟΣ-ΤΕΒΕ

Εννοιες ασύμβατες η σύγκλιση και η ευαισθησία

- Γιατί είστε υποψήφιος του ΚΚΕ;

- Στη συνδικαλιστική μου σταδιοδρομία - 55 ολόκληρα χρόνια - έχω διαπιστώσει ότι είναι το μόνο κόμμα που στάθηκε αγωνιστικά, μαχητικά στα προβλήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους αδικημένους από το κοινωνικό σύστημα.

Τα τελευταία χρόνια, που είμαι πρόεδρος της ΠΟΣ-ΤΕΒΕ, βιώνουμε τη σταδιακή κατάρρευση του κράτους πρόνοιας και την περιθωριοποίηση ενός σημαντικού αριθμού των συνταξιούχων. Στους σκληρούς - και ματωμένους - αγώνες μας ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ ήταν πάντα κοντά μας. Πήρε σημαντικές νομοθετικές πρωτοβουλίες και ήταν το μοναδικό κόμμα που έφερε τους συνταξιούχους στις Βρυξέλλες, όπου μιλήσαμε για τα προβλήματα της τρίτης ηλικίας.

Γι' αυτό και το θεωρώ τιμή να είμαι υποψήφιός του.

- Με ποια κριτήρια πρέπει να ψηφίσουν οι συνταξιούχοι;

- Πιστεύω ότι οι συνταξιούχοι δε θα πέσουν αυτή τη φορά θύματα στα "θα", που σκορπάνε διάφοροι από τα ΜΜΕ και στις απατηλές υποσχέσεις που δίνουν. Και τα δύο κόμματα εξουσίας συναγωνίζονται σήμερα ποιος θα πλειοδοτήσει σε υποσχέσεις, για να τις ξεχάσουν όταν αρπάξουν την ψήφο.

Επίσης πιστεύω ότι δε θα παραπλανηθούν απ' τις διακηρύξεις ευαισθησίας και των άλλων κομμάτων (Πολιτική Ανοιξη, Συνασπισμό και ΔΗΚΚΙ).

- Η κοινωνική ευαισθησία δεν είναι "μονοπώλιο".

- Σωστά. Αλλά από τη στιγμή που τα παραπάνω κόμματα συνυπέγραψαν ή αποδέχτηκαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και το πρόγραμμα "σύγκλισης", δεν μπορούν να μιλούν για κοινωνικές ευαισθησίες. Σύγκλιση και ευαισθησία είναι έννοιες ασύμβατες.

Σε μια συνάντηση με τον Ν. Κωνσταντόπουλο του είπα: "Μιλάτε για κοινωνικές ευαισθησίες και αναγνώριση των προβλημάτων μας και λέτε ότι θα αγωνιστείτε γι' αυτά. Θέλω να πιστεύω ότι μ' αυτά που μας λέτε θα αποστασιοποιηθείτε από το πρόγραμμα "σύγκλισης" και από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ". Και η απάντησή του ήταν ότι δε θα αποστασιοποιηθεί. "Θα παλέψουμε - πρόσθεσε - μέσα από τη Διακυβερνητική Επιτροπή για να περάσουμε τις θέσεις μας για βελτίωση αυτού του προγράμματος σύγκλισης".

Με τέτοιους προσανατολισμούς, πώς είναι δυνατόν αυτά τα κόμματα να σταθούν στο πλευρό των συνταξιούχων;

- Εμφανίστηκε και το κόμμα "Συμμαχία Συνταξιούχων Εργαζομένων Αγροτών Νεαολαίας.

- Στις 25.6.1996 η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα (ΣΕΑ) Συνταξιουχικών Οργανώσεων Ελλάδας - που συμμετέχουν όλες οι Ομοσπονδίες Συνταξιούχων - έβγαλε ανακοίνωση, στην οποία τονιζόταν ότι "ουδέποτε τη ΣΕΑ την απασχόλησε και ούτε πρόκειται να την απασχολήσει θέμα δημιουργίας κόμματος". Την ανακοίνωση υπέγραψαν όλα τα μέλη του Συντονιστικού Συμβουλίου πλην του Ν. Φλέσσα (προέδρου του Συλλόγου Συνταξιούχων των ΕΛΤΑ).

Είμαστε πρόσωπα πολιτικοποιημένα. Εχουμε το δικαίωμα να ιδρύσουμε κόμμα ή να θέσουμε υποψηφιότητα με οποιοδήποτε κόμμα. Δεν έχουμε, όμως, το δικαίωμα να μιλάμε από την πλευρά της ΣΕΑ. Οποιος θέλει, μπορεί να μιλάει για το άτομό του, χωρίς να κάνει χρήση της ΣΕΑ.

Μάθαμε ότι επικεφαλής αυτού του κόμματος είναι ο κ. Γ. Κλειδέρης, πρώην αξιωματικός της Χωροφυλακής. Ουδέποτε είχαμε ακούσει τον κ. Κλειδέρη να αγωνίζεται για προβλήματα συνταξιούχων. Με στεναχωρεί το γεγονός ότι στη σύσκεψη για την ίδρυση του κόμματος ήταν οι Ν. Φλέσσας, Κ. Νερουλής (ΟΣΕ) και Γ. Νικολάου (ΝΑΤ). Ο Γ. Νικολάου και ο Κ. Νερουλής είχαν υπογράψει την ανακοίνωση της ΣΕΑ στις 25.6.1996.

Καλώ, λοιπόν, τους συνταξιούχους να δώσουν την ψήφο τους στο ΚΚΕ, γιατί μόνο απ' αυτή την ισχυρή φωνή μέσα στο Κοινοβούλιο και έξω στο λαό θα μπορέσουν να ελπίζουν ότι θα ανοίξει ο δρόμος, για να αντιμετωπίσουμε τα σοβαρά προβλήματα που μας οδηγούν στην εξόντωση και στην εξαθλίωση.

Ε. Φ.

ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΨΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΗΜΙΤΗ

Τηρώντας την παράδοση των κυβερνητικών κομμάτων - που σε προεκλογικές περιόδους εμφανίζουν το "μαύρο" σαν "άσπρο" και μοιράζουν υποσχέσεις για "καλύτερες μέρες", όλη η Ελλάδα άκουσε χτες και προχτές τον Κώστα Σημίτη να υποστηρίζει από το βήμα της ΔΕΘ πως η οικονομική πολιτική που εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ ήταν "σωστή". Αυτή η πολιτική "είχε θεαματικά αποτελέσματα" στην οικονομία, είπε και πρόσθεσε πως αν το ΠΑΣΟΚ κερδίσει τις εκλογές, θα συνεχίσει την ίδια πολιτική, "χωρίς να υπάρξουν νέα μέτρα".

Η τοποθέτηση του πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ περιείχε και αλήθειες και πολλά χοντρά ψέματα.

***

Πρώτο ψέμα: Η οικονομία, είπε, πάει πολύ καλά. Η αλήθεια είναι πως ενώ το ΠΑΣΟΚ συνέχισε - κατά τα πρότυπα της ΝΔ - την πολιτική σκληρής λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων, η κατάσταση στην οικονομία συνεχώς επιδεινώνεται, καθώς και την τελευταία τριετία: α) δεν έγιναν νέα εργοστάσια, αλλά έκλεισαν εκατοντάδες από τα παλιά και μαζί τους δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. β) Τα ελλείμματα του ισοζυγίου αυξήθηκαν σε εκρηκτικά ύψη. γ) Τα κρατικά ελλείμματα - παρά τις περικοπές στις δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα και την προκλητική αύξηση των άμεσων και έμμεσων φόρων - παρέμειναν σε υψηλά επίπεδα, με συνέπεια την επικίνδυνη διόγκωση του δημόσιου χρέους, που αποτελεί τορπίλη στα θεμέλια της ελληνικής οικονομίας και εξακολουθεί να την απειλεί με κατάρρευση.

***

Δεύτερο ψέμα: "Αυξήθηκαν οι πραγματικές αμοιβές των εργαζομένων". Φαίνεται ότι ο κ. καθηγητής διαβάζει τα επίσημα στατιστικά στοιχεία με τα ειδικά γυαλιά που προσφέρουν δωρεάν οι βιομήχανοι σε ορισμένους, για να υπηρετούν με λόγια και με έργα τα συμφέροντά τους. Τα παραδείγματα με την εξέλιξη των 5 μισθών στην περίοδο από το 1990 μέχρι και το 1996, που δημοσίευσε χτες ο "Ρ", διαψεύδουν τον πρωθυπουργικό ισχυρισμό και δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Κάθε χρόνο - στην περίοδο της εξαετίας - έχουμε συνεχή μείωση της αγοραστικής δύναμης των μισθών και συντάξεων, καθώς σε όλη αυτή την περίοδο η "γαλαζοπράσινη" εισοδηματική πολιτική έδινε αυξήσεις πολύ κάτω από τον επίσημο πληθωρισμό,όπως επίσης τον διαψεύδουν και τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας που δείχνουν ότι το μερίδιο των κερδών στην "πίτα" του εθνικού εισοδήματος αυξήθηκε στην τελευταία εξαετία κατά 5 περίπου ποσοστιαίες μονάδες, ενώ το μερίδιο των "αμοιβών εργαζομένων" μειώθηκε κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες.

***

Τρίτο ψέμα: Οι ιδιωτικές επενδύσεις, είπε ο Κ. Σημίτης, αυξάνονται, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι τα παχυλά κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών γίνονται επενδύσεις και συμβάλλουν έτσι στην ανάπτυξη της χώρας. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική, καθώς: α) Το μερίδιο των ιδιωτικών επενδύσεων ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώθηκε. Από 18,7% που ήταν το 1990, έπεσε στο 15,9% το 1993, στο 15,4% πέρσι και φέτος αναμένεται να πέσει σε χαμηλότερα επίπεδα. β) Αντί για ανάκαμψη της οικονομίας, το μόνο που βλέπουμε και ζούμε είναι μια αξιόλογη και προκλητική ανάκαμψη των κερδών και υπερκερδών της μεγάλης ιδιωτικής πρωτοβουλίας, που επιβεβαιώνεται και από τους ισολογισμούς των επιχειρήσεων και από την αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος σε βάρος των εργαζομένων και προς όφελος των επιχειρηματικών κερδών. Κέρδη που δεν τοποθετούνται για τον παραγωγικό εκσυγχρονισμό των ελληνικών επιχειρήσεων (προϋπόθεση για την έξοδο της χώρας από το τέλμα του στασιμοπληθωρισμού και την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας), αλλά επενδύονται είτε στους προσωπικούς λογαριασμούς των μεγαλοεπιχειρηματιών τους στις τράπεζες του εξωτερικού (οι οποίες, σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ, αυξήθηκαν στην περίοδο Μάρτης 1994 - Μάρτης 1995 κατά 3 περίπου δισεκατομμύρια δολάρια ή 750 δισ. δραχμές) είτε σε άλλες πιο παρασιτικές δραστηριότητες.

***

Τέταρτο ψέμα: Η ελληνική οικονομία "συγκλίνει" με τις άλλες χώρες -μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ότι από τη "σύγκλιση" κερδίζουν ΟΛΟΙ οι Ελληνες. Η αλήθεια είναι ότι με την πολιτική της "σύγκλισης" κερδίζουν οι λίγοι, οι πλούσιοι και χάνουν οι πολλοί, οι φτωχοί. Με την πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας, την οποία υπηρετούν πιστά τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ, το μόνο που κατάφεραν ήταν να συγκλίνουν οι ταξικές διαφορές. Πράγματι, με τη συγκεκριμένη πολιτική έχουμε "σύγκλιση" της Ελλάδας με την Κοινότητα στο ποσοστό της ανεργίας (αυξήθηκε στην Ελλάδα και προσέγγισε τα επίπεδα της ΕΕ) και στις τιμές (τώρα έχουμε τιμές Ευρώπης, αλλά μισθούς Ασίας), στον αριθμό των οικογενειών που ζουν κάτω από το όριο φτώχειας (αυξήθηκαν σημαντικά στην Ελλάδα) και στην εξασφάλιση παχυλών κερδών για τις πολυεθνικές και τους μεγαλοεπιχειρηματίες - συνεταίρους τους. Ομως, το χάσμα που χωρίζει την Ελλάδα με τις άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ στο ύψος του δημόσιου χρέους, των κρατικών ελλειμμάτων, των ελλειμμάτων του ισοζυγίου, του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, της παραγωγικής βάσης της οικονομίας κλπ. μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο.

***

Πέμπτο - και ιδιαίτερα χοντρό - ψέμα: "Αν το ΠΑΣΟΚ κερδίσει τις εκλογές, δεν πρόκειται να υπάρξουν νέα μέτρα". Ολοι μας ξέρουμε την αλήθεια, την οποία οι εργαζόμενοι θα γευτούν στο μετά τις 23 του Σεπτέμβρη διάστημα, αν ο δικομματισμός σε όλες του τις εκδοχές δεν υποστεί σημαντική ήττα και δε βγει σημαντικά ενισχυμένη η μοναδική πραγματική δύναμη αντίστασης, το ΚΚΕ. Και ενώ όλα αυτά "βγάζουν μάτι", οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που διεκδικούν την ψήφο του λαού για να σχηματίσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση, εμμένουν δογματικά στη συνέχιση της ίδιας πολιτικής, έχοντας ανακηρύξει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ σε Ευαγγέλιό τους και το πρόγραμμα "σύγκλισης" ...Οικονομικό Σύνταγμα της Ελλάδας.

***

Αν θα έχουμε συνέχιση της ίδιας πολιτικής στις 23 του Σεπτέμβρη, αυτό θα εξαρτηθεί και από το τι θα βγάλει η κάλπη των εκλογών της μεθεπόμενης Κυριακής. Οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι επαγγελματοβιοτέχνες και έμποροι, οι νέοι και οι νέες, που είναι τα μεγάλα θύματα της συγκεκριμένης πολιτικής και αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, έχουν τώρα τον πρώτο λόγο. Μπορούν και πρέπει με την ψήφο τους να τιμωρήσουν τα δύο μεγάλα κόμματα - για τα "ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα" - και τα άλλα "μικρότερα" που με τη στάση τους και τις πολιτικές τους δίνουν "χείρα βοηθείας" στο δικομματισμό. Να ενισχύσουν με την ψήφο τους το κόμμα εκείνο που έχει συνέπεια λόγων και έργων στον αγώνα για την ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών λιτότητας. Δεν πρέπει να επιτρέψουν να χαθεί μια ακόμα ευκαιρία. Στο χέρι τους είναι!

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

ΣΠΟΤ

Αν θα έχουμε συνέχιση της ίδιας πολιτικής στις 23 Σεπτέμβρη αυτό θα εξαρτηθεί και απο το τι θα βγάλει η κάλπη των εκλογών τη μεθεπόμενη Κυριακή.