ΤΙ "ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ" και άλλα δικομματικά διλήμματα; Το θέμα των φετινών εκλογών για πολλούς είναι ένα: MRB ή PRC;
***
Πριν διαλέξει κανείς κόμμα - έτσι όπως πάμε - πρέπει να διαλέξει εταιρία δημοσκόπησης και, στη συνέχεια, την Κυριακή να πάει να ψηφίσει, έτσι ώστε να βγάλει σωστή την πρόβλεψη...
***
Γενικώς, οι ψηφοφόροι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, σε αυτούς που μαζί με τους γκαλοπατζήδες προσπαθούν να μαντέψουν τι θα γίνει στις εκλογές και σε αυτούς που έχουν ήδη μαντέψει τι μας περιμένει ΜΕΤΑ τις εκλογές. (Οι δεύτεροι ψηφίζουν καλύτερα...).
***
ΛΑΒΡΟΣ εναντίον των μεγαλοεκδοτών των ιδιοκτητών καναλιών και γενικώς των μεγάλων συμφερόντων, τελευταία, ο Αντ. Σαμαράς. Επειδή αποκλείεται να του ζήτησαν κάτι και να μην το έδωσε, συμπεραίνουμε ότι του ζήτησαν κάτι που δεν το είχε...
***
Πάντως, κάτι τα "επαναστατικά" του Σαμαρά, κάτι τις προάλλες ο Εβερτ, που ήταν εναντίον του νεοφιλελευθερισμού, δημιουργείται πρόβλημα. Επιτέλους, μπορούμε να έχουμε μια Δεξιά της προκοπής σε αυτή τη χώρα;
***
Εχετε αναλογιστεί πως, αν συνεχίσετε αυτό το βιολί, κινδυνεύετε να σας προσεγγίσει ...ο Ανδρουλάκης για να κάνει τη "μεγάλη δημοκρατική παράταξη";***
Κατανοούμε τη δυσκολία σας (πώς να γίνει κανείς πιο δεξιός απ' τον Σημίτη;), αλλά σκεφτείτε τον κι αυτόν. Με ποιον "μπαμπούλα" θα τρομάξει τους δικούς του, τους ΠΑΣΟΚους;
***
ΜΑΣ έπεισε χτες ο Εβερτ, στη συνέντευξη Τύπου για την ανεργία. Τι άλλο θα ήθελε να ακούσει ένας άνεργος; Τι χρειάζεται άμεσα; Τίποτε άλλο από μια ...μακροπρόθεσμη στρατηγική!
***
Ωραίο πράγμα να 'σαι απολυμένος και να περιμένεις απλά ...την ανοδική τάση του δείκτη επενδύσεων, την ένταση των ρυθμών ανάπτυξης και την αύξηση του ΑΕΠ!
Του Χρήστου ΘΕΟΧΑΡΑΤΟΥ
Είναι οι κοινωνικές δυσπλασίες, φυσικά. Η ύπαρξη των οποίων προσβάλλει και ραπίζει ηχηρά κάθε έννοια δημοκρατίας, δικαιοσύνης και ανθρωπιάς και η ύπαρξη των οποίων συκοφαντεί βάναυσα τη σοσιαλιστική κοσμοθεωρία και προοπτική.
Παραδείγματος χάρη:
...αποτελούν - όλα μαζί και το καθένα χωριστά - τη "λυδία λίθο", πάνω στην οποία δοκιμάζεται και κρίνεται η γνησιότητα - μεγαλύτερη ή μικρότερη, αδιάφορο, - κάθε σοσιαλιστικής κυβέρνησης!
Δυστυχώς: Υστερα από 22 χρόνια δεσπόζουσας παρουσίας στα πολιτικά πράγματα της χώρας και ύστερα από 11 χρόνια αδιατάραχτης διακυβέρνησης από το "Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα":
1. Οι αναλφάβητοι εξακολουθούν να καλύπτουν το 8,5% του πληθυσμού της χώρας.
2. Οι γνωρίζοντες μόνο στοιχειωδώς ανάγνωση και γραφή αποτελούν το 24% του πληθυσμού.
3. Η εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση (συνταγματικά κατοχυρωμένη) αποτελεί για δεκάδες χιλιάδες Ελληνόπουλα άπιαστο "όραμα".
4. Δεκάδες χιλιάδες Ελληνες πολίτες - οι Τσιγγάνοι - ζουν υπό συνθήκες αφόρητου κοινωνικού αποκλεισμού, - κυριολεκτικά, στο κοινωνικό υπέδαφος.
5. Μεγάλες ομάδες του πληθυσμού (ναρκομανείς, ασθενείς του ΕΪΤΖ, αιρετικοί, αποφυλακιζόμενοι, λαθρομετανάστες, κλπ.) βρίσκονται σε διαρκή κοινωνική καραντίνα.
6. Δεκάδες χιλιάδες άποροι και ανέστιοι πολίτες προσπαθούν να επιβιώσουν με τα συσσίτια της Εκκλησίας και με τα φιλοδωρήματα φιλανθρωπικών οργανώσεων.
7. Πολίτες πεθαίνουν αβοήθητοι, από ένα μικροτραυματισμό ή από μια κρίση σκωληκοειδίτιδας στα νησιά και στα ορεινά χωριά, από έλλειψη κρατικής επαγρύπνησης και φροντίδας.
8. Νήπια, παιδιά, σακάτηδες, γέροι, μητέρες με μωρά στην αγκαλιά, γριές και πάσης φύσεως απόκληροι, σέρνονται στις γωνίες των δρόμων, με απλωμένα τα λερά και σκελετωμένα χέρια τους.
9. Ποικιλώνυμες "μαφίες" εξαπλώνονται, καθημερινά, όλο και περισσότερο, διαπλέκονται με το κράτος, επεκτείνουν την επιρροή τους και λιπαίνουν συστηματικά το ανθρωποφάγο δέντρο της εγκληματικότητας.
10. Εκατοντάδες χιλιάδες ενεργοί πολίτες - κυρίως νέοι - έχουν δοθεί και δίδονται συνεχώς βορά στην ανεργία, στην υποαπασχόληση και στον παρασιτισμό (αν όχι και στο έγκλημα), - τραυματίζοντας απειλητικά και βαθιά τον κοινωνικό ιστό.
Καμία και ποτέ, φυσικά.
Υπήρξαν, βεβαίως, οι ψευδεπίγραφες "σοσιαλιστικές" κυβερνήσεις. Εκείνες, που κρατούν εξαθλιωμένο το Μεξικό, εκείνες που αγκύλωσαν την Ισπανία, εκείνες που καταλαφυραγώγησαν την Ιταλία και την Ελλάδα, εκείνες που παρέδωσαν σε παιδεραστές και δολοφόνους το Βέλγιο!
Αυτές, όμως, τις χαρίζουμε στους "εκσυγχρονιστές"...
Την εμφάνιση ενός αριστερού, αντιπολιτευτικού προσώπου, επιχειρείνα εμφανίσει η ηγεσία του ΣΥΝ, προκειμένου να εγκλωβίσει ψηφοφόρους, αλλά δυστυχώς γι' αυτή αυτοδιαψεύδεται καθημερινά. Τελευταία, χαρακτηριστική περίπτωση, είναι η συνέντευξη της Μ. Δαμανάκη στον "Ελεύθερο Τύπο" της Κυριακής.
Ρωτήθηκε, λοιπόν, η Μαρία Δαμανάκη: "Πώς είναι δυνατόν να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ οι συνταξιούχοι που εμπαίζονται και οι μικρομεσαίοι που βάζουν λουκέτο καθημερινά;". Και η απάντηση: "Από τη μεριά της νεοφιλελεύθερης παράταξης τα προβλήματα θα οξύνονται".
Ερώτημα: Εχει κανείς αμφιβολία, ότι αυτή την απάντηση θα την προσυπέγραφε και το ΠΑΣΟΚ;
***
Ο δημοσιογράφος, όμως, επιμένει και στο αμέσως επόμενο ερώτημά του αντιτείνει, ότι το ΠΑΣΟΚ "όφειλε σαν σοσιαλιστικό κόμμα να έχει κοινωνική ευαισθησία απέναντι στους ασθενέστερους". Εξίσου επίμονη, όμως και η Μ. Δαμανάκη απαντά: "Γι' αυτό ακριβώς πιστεύω, ότι οι δυνάμεις της Αριστεράς θέτουν προτάσεις, που μπορεί να μην ακούγονται ευχάριστα, αλλά επί της ουσίας δίνουν λύσεις. Η πρόταση του κ. Εβερτ για νέο δανεισμό, νομίζω ότι θα μας φέρει αντιμέτωπους με την Κοινότητα".
***
Δεν πτοείται, όμως, ο δημοσιογράφος και επιμένει: "Ποιο είναι το πολυδιαφημισμένο "νέο ΠΑΣΟΚ" κατά τη γνώμη σας;". Και η Μ. Δαμανάκη, έχοντας χωνέψει καλά τα "εκσυγχρονιστικά" επιχειρήματα απαντά: "Για μένα το "νέο ΠΑΣΟΚ" είναι ζητούμενο. Υπάρχει μια προσπάθεια αναμόρφωσης εκ μέρους του κ. Σημίτη, αλλά προς το παρόν έχει εναποτεθεί στο μέλλον. Αυτή η αναζήτηση πάντως, είναι γενική. Μόνο, που κάποιοι από μας θα μπορέσουν να δώσουν το νέο, κάποιοι άλλοι, όχι".
***
Απογοητευμένος ο δημοσιογράφος, που δεν μπορεί να "βγάλει" ούτε ίχνος κριτικής στην κυβέρνηση, κάνει μια τελευταία προσπάθεια: "Ποιο θα είναι το πρόβλημα του κ. Σημίτη;". Και η απάντηση: "Θα έλεγα το ίδιο του το κόμμα. Εχει γίνει πλέον σαφές ότι το ΠΑΣΟΚ συσπειρώνει δυνάμεις με μεγάλη ανομοιογένεια και μεγάλες διαφορές απόψεων, αφού ένα μέρος του κόμματος δεν ταυτίζεται με τις επιλογές του πρωθυπουργού. Την ατμόσφαιρα αυτή εξάλλου την ομολογεί ο ίδιος ο κ. Σημίτης με την προσφυγή στις κάλπες".
Τελικά, εμείς καταλάβαμε, ότι η Μ. Δαμανάκη καλεί σε υπερψήφιση του Κ. Σημίτη - άντε και να μπει και ο ΣΥΝ στη Βουλή, για να τον βοηθήσει στη διαπάλη του με τους "αναχρονιστές", εσωκομματικούς του αντιπάλους. Καταλαβαίνετε, μήπως, εσείς τίποτε διαφορετικό...;
Ερώτημα: Εχει κανείς αμφιβολία ότι η Μ. Δαμανάκη καλεί σε υπερψήφιση του ΠΑΣΟΚ για να μην ακυρωθεί η "εκσυγχρονιστική" προσπάθεια του Κ. Σημίτη;
Μέχρι και αλλοδαποί ξεναγοί από τις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα μπορούν στο εξής να ξεναγούν τους ξένους επισκέπτες, που έρχονται στη χώρα μας και θέλουν να γνωριστούν με την ιστορία, τις παραδόσεις της και τις ομορφιές της. Περιμένουν, δηλαδή, οι χιλιάδες Ελληνες ξεναγοί τους τουρίστες, για να τους παρουσιάσουν την πατρίδα μας και οι τουρ - οπερέιτορς θα τους στέλνουν στο εξής συνοδευόμενους από Αγγλους, Γάλλους, Πορτογάλους και άλλους ξεναγούς, για να εκθέτουν στους ομοεθνείς τους... τον Παρθενώνα!
Αν δεν το μαντέψατε, πρόκειται για ακόμα μια περίπτωση συμμόρφωσης της κυβέρνησης προς τις απαιτήσεις των Βρυξελλών. Κι έρχεται κι ο Εβερτ και λέει: "Πρώτα θα βρίσκουν δουλιά οι Ελληνες και μετά οι ξένοι". Τι να πεις...
Με κείμενο θέσεων για την οικονομία, το οποίο θα υποβληθεί στους αρχηγούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, διαβάζουμε ότι ετοιμάζεται να παρέμβει ο ΣΕΒ στο προεκλογικό σκηνικό. Νέος "δωδεκάλογος", δηλαδή, ενόψει. Το τι περίπου θα λέει, είναι γνωστό. Οπως γνωστή είναι η "από χέρι" αποδοχή των... αιτημάτων των βιομηχάνων και από τους δυο "μονομάχους".
Εκείνο που δεν είδαμε, δυστυχώς, είναι η προβολή των αιτημάτων των εργαζομένων από τις κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις και η απαίτηση για συγκεκριμένες δεσμεύσεις από τα κόμματα που διεκδικούν την ψήφο του λαού. Αντίθετα, εκείνο που είδαμε από τη μεριά ορισμένων ηγεσιών ήταν η υπονόμευση ακόμα και κινητοποιήσεων που είχαν εξαγγελθεί, όπως έγινε για παράδειγμα από τη συναινετική πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης σε βάρος των απολυμένων της "Good Year". Και βεβαίως, η κατασυκοφάντηση αγώνων που πραγματοποιήθηκαν τις περασμένες μέρες, όπως αυτή των αγροτών από τους κυβερνητικούς υπαλλήλους της ΠΑΣΕΓΕΣ.
Βλέπετε, το κεφάλαιο δεν ξέρει μόνο να υπερασπίζεται το ίδιο τις θέσεις του, αλλά και να βρίσκει συμμάχους μέσα στις γραμμές των εργαζομένων!
Ο "Ρ" επιθυμώντας να διευκολύνει τους αναγνώστες του στην "παρακολούθηση" και "κατανόηση" της προεκλογικής αντιπαράθεσης των εταίρων του δικομματισμού συνεχίζει και σήμερα την απαρίθμηση βασικών όρων από το Λεξικό Προεκλογικών Εννοιών.
Νέα εποχή: Πρόκειται για τον προθάλαμο, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην Ελλάδα του μεσαίωνα (όπως είναι γνωστό και τότε δεν ανήκε στους Ελληνες...). Πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή διεκδικούν ο Μ. Εβερτ από καιρό και ο Κ. Σημίτης πρόσφατα αλλά με δυναμισμό.
Οι Τέσσερις Προκλήσεις: Eπινόηση των "εκσυγχρονιστών" του "πράσινου σοσιαλισμού" για την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών. Για την αντίκρουσή του οι "γαλάζιοι φιλελεύθεροι" ανακάλυψαν τα "εφτά μέτρα των 30 ημερών". Και τα δυο μαζί φτιάχνουν τη σύγχρονη εκδοχή των "επτά πληγών των Φαραώ".
"Νέο" ΠΑΣΟΚ: Το ΠΑΣΟΚ του χθες που βυθίζεται ακόμα πιο βαθιά στο παρελθόν. Από το πράσινο στο βαθύ πράσινο, σχεδόν γκρίζο.
Κατά τη διάρκεια των περιοδειών του σε πόλεις της Μακεδονίας ο Κ. Σημίτης δεν αρκέστηκε στο να εξωραϊσει και να υποστηρίξει την Κοινή Αγροτική Πολιτική, αλλά απευθύνθηκε και στους εργάτες των βιομηχανιών, φροντίζοντας να στείλει το μήνυμα των βιομηχάνων. Είπε στην ομιλία του στη Βέροια:"Είμαστε μια χώρα με χαμηλό κόστος εργασίας. Είχαμε δουλιές, βιομηχανίες που δούλευαν, γιατί το μεροκάματο ήταν χαμηλό. Τώρα στην Αλβανία το μεροκάματο είναι ένα δολάριο, στη Βουλγαρία δύο δολάρια και φεύγουν εργοστάσια απ' εδώ και πηγαίνουν εκεί. Πρέπει να προσαρμοστούμε σ' αυτές τις εξελίξεις".
Είναι φανερό, με δεδομένη την πολιτική της κυβέρνησης, τι εννοεί ο Κ. Σημίτης "προσαρμογή" σ' αυτές τις εξελίξεις. Μείωση του κόστους εργασίας. Πρόκειται για πάγιο αίτημα των βιομηχάνων, που προβάλλεται με ένταση τους τελευταίους μήνες και απλά σημαίνει: Μείωση των βασικών αποδοχών, "ελεύθερες" απολύσεις, δουλιά όποτε και όσο θέλουν οι βιομήχανοι, μείωση των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία, κ.ο.κ.
Ο Κ. Σημίτης αυτή την προσαρμογή έχει στο νου του και αυτή μόνο μπορεί να εφαρμόσει. Αυτός, στην πραγματικότητα, επιδιώκει την "αλβανοποίηση". Η αντίθετη πολιτική, η πολιτική που υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων, μπορεί να επιβληθεί με τους αγώνες και την ενίσχυση του ΚΚΕ στις εκλογές.
"Η κυβέρνηση έχει κάνει ουσιαστική πρόοδο στη δημιουργία ενός σύγχρονου και αποτελεσματικού φορολογικού συστήματος". Το 'πε κι αυτό στη Θεσσαλονίκη ο Κ. Σημίτης και παραλίγο να μπερδέψει τους όποιους ανυποψίαστους. Αμέσως, όμως, διευκρίνισε το ...ψέμα του, παραδεχόμενος πως πρέπει ν' αλλάξει η σημερινή κατάσταση, επειδή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν περιμένει "μόνο από τους μισθωτούς να συμβάλουν στη δημοσιονομική εξυγίανση", διότι "σε μια ευρωπαϊκή κοινωνία πρέπει όλες οι οικονομικές κατηγορίες να συμμετέχουν στα βάρη του προϋπολογισμού".
Πάντως, εδώ που τα λέμε, το ΠΑΣΟΚ στην τελευταία τριετία κατάφερε - και από μία άποψη πρόλαβε τη ΝΔ, που δεν είχε προλάβει να ολοκληρώσει τους σχετικούς σχεδιασμούς - να επεκτείνει ακόμη περισσότερο την αδικία του ισχύοντος φορολογικού συστήματος. Πώς; Προσθέτοντας σε όσους αποκλειστικά σήκωναν μέχρι πρότινος τα βάρη του προϋπολογισμού - τους μισθωτούς και συνταξιούχους - και "οικονομικές κατηγορίες", όπως τους επαγγελματοβιοτέχνες και τους μικρεμπόρους...
Ο οικονομικός ρεαλισμός του πρωθυπουργού έχει συσπειρώσει όλες τις παραγωγικές και αναπτυξιακές ομάδες της ελληνικής κοινωνίας, αναφέρει σε άρθρο του γνωστός συντάκτης του προχτεσινού "Βήματος".
Εμείς, βέβαια, θα συμφωνήσουμε ότι ο Κ. Σημίτης ή για την ακρίβεια η νεοσυντηρητική σοσιαλδημοκρατία, την οποία εκφράζει, αποτελεί την επιλογή των εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου, αυτών κυρίως που συνδέονται με το ξένο κεφάλαιο και απαιτούν την εφαρμογή μιας οικονομικής πολιτικής περισσότερο βίαιης και άγριας από αυτή του πρόσφατου παρελθόντος.
Τώρα τα περί "αναπτυξιακών" και "παραγωγικών" ομάδων αυτά είναι για λαϊκή κατανάλωση. Γιατί ο χρηματιστηριακός τζόγος, η τοκογλυφία, οι μεγαλοκατασκευαστές και μεγαλοεκδότες, σε κάθε περίπτωση, δεν έχουν σχεδόν καμιά σχέση με την παραγωγή και με την ανάπτυξη. Δυστυχώς, για το συντάκτη του άρθρου, ο ελληνικός καπιταλισμός βιώνει σήμερα την παρασιτική - τοκογλυφική του περίοδο περισσότερο έντονα παρά ποτέ. Κατάφεραν να μετατρέψουν την εποχή μας σε εποχή των αεριτζήδων και των αετονύχηδων, των ανθρώπων που κερδίζουν δισεκατομμύρια, τζιράροντας ...αέρα κοπανιστό. Αυτοί, δηλαδή, που εκφράζονται πολιτικά από τον Σημίτη, τον Εβερτ και το υπόλοιπο σινάφι.
Μέχρι και τις κόκκινες σημαίες ξαναεπιστράτευσε ο Σημίτης για να πείσει ότι είναι και λίγο "αριστερούλης" κι ότι δεν είναι "δεξιός", όπως του καταλογίζουν μέχρι και οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι. Εδωσε λοιπόν εντολή στις ΤΟ του ΠΑΣΟΚ και τον υποδέχονται εκτός από πράσινες και με κόκκινες σημαίες! Ετσι, χτες, στη συγκέντρωσή του στα Γιάννενα, είδαμε κι αυτό το θέαμα από τα τηλεοπτικά κανάλια. "Νέο ήθος" - παλιά κόλπα! Μόνο που δεν έχει καλά υπολογίσει ότι έχουν λιγοστέψει απελπιστικά - και γι' αυτόν και για τον άλλο πόλο του δικομματισμού - οι ευκολόπιστοι πολίτες! Στις 22 Σεπτέμβρη πρέπει να δώσουν την απάντηση!
του εξώστη
απ' τον κάθε
...Αη Σώστη,
τους μισθούς
θ' αυξήσω τόσο,
φόρους, βάρη
θα μειώσω,
κι όταν πάρουνε
το θώκο
για όσα είπαν
κάνουν ...μώκο!
Υποσχέσεις
- παραμύθι
μέχρι να παρθούν
οι ψήφοι,
και όταν ερθ'
η μέρα η άλλη
τρις χειρότερο
το χάλι,
άλλα λέγαν
στο μπαλκόνι,
μα εντέλει
οι βαρόνοι,
στο λαό
...προσφέραν
"ζώνη"!
Ο οίστρος
Ο μπαρμπα - Νίκος, από την πλατεία Κολιάτσου, ψηφίζει πάντα ΚΚΕ. Τόσο αυτός, όσο και η γυναίκα του.
Προχτές το απόγευμα, λοιπόν, όπως μας κατάγγειλε αγανακτισμένος, χτύπησαν την πόρτα του κάποιοι άγνωστης προέλευσης "στατιστικολόγοι", για να του ζητήσουν υποτίθεται τη γνώμη του για τις εκλογές. Συγκεκριμένα, του παρουσίασαν έναν κατάλογο υποψηφίων βουλευτών της Α Αθηνών και του ζήτησαν να εκδηλώσει την προτίμησή του σε κάποιους από αυτούς.
Φανταστείτε τώρα την έκπληξη και τη δικαιολογημένη οργή του μπαρμπα - Νίκου, όταν στον κατάλογο αυτόν είδε να περιέχονται υποψήφιοι μόνο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ!..
"Να γράψετε ότι εγώ και η γυναίκα μου ψηφίζουμε εδώ και 65 χρόνια ΚΚΕ", τους είπε ο μπαρμπα - Νίκος και φυσικά τους απέπεμψε...
Χρειάζεται, άραγε, να προσθέσουμε τίποτε άλλο εμείς, για το πώς γίνονται τα περίφημα γκάλοπ - μαϊμού και οι "σημαδεμένες" δημοσκοπήσεις, με τις οποίες άρχισαν να μας τριβελίζουν το μυαλό τα ιδιωτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης;
Τα μεγάλα χρέη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ προς την "Ολυμπιακή", από τις προηγούμενες εκλογικές μάχες, είναι γνωστά. Η μεν πρώτη χρωστά ακόμη 1,2 δισεκατομμύριο δραχμές και το δεύτερο 300 περίπου εκατομμύρια. Χρέη, που δημιουργήθηκαν από τη διάθεση εισιτηρίων σε ψηφοφόρους, ετεροδημότες ή και κατοίκους του εξωτερικού. Χρέη, που σε δυο βδομάδες θα πολλαπλασιαστούν, αφού την ίδια τακτική τηρούν και πάλι και οι δύο"μονομάχοι". Επιχειρούν να προσελκύσουν την ψήφο των ετεροδημοτών, χρησιμοποιώντας, ως "δόλωμα", τη δωρεάν ή με μεγάλες εκπτώσεις διάθεση εισιτηρίων. Εχουμε στα χέρια μας, για παράδειγμα, ανακοίνωση της Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ Σουηδίας, η οποία ανακοινώνει ότι διαθέτει αεροπορικά εισιτήρια στη μισή τιμή, από την προσφορά που έκανε η "Ολυμπιακή" σε όλα τα κόμματα...
Δεν είναι, άραγε, το γεγονός αυτό ιδιαίτερα ενδεικτικό και αποκαλυπτικό του ήθους τους και, ακόμη περισσότερο, των πραγματικών στόχων τους; Δεν αποτελεί πραγματική πρόκληση, για τους ετεροδημότες ψηφοφόρους, και εισιτήρια δωρεάν να πάρουν και να τους "μαυρίσουν"...;
Μήπως και για την αποσυμφόρηση των δικαστηρίων θα πρέπει να πληρώσουν οι εργαζόμενοι; Ρωτάμε, γιατί μια εξωφρενική απόφαση του 3ου Τμήματος του Διοικητικού Εφετείου Αθήνας, ουσιαστικά, κλείνει τις πόρτες των δικαστηρίων, σε όποιους εργαζόμενους έχουν ανάγκη δικαστικής προσφυγής για εργατικές υποθέσεις.
Το Εφετείο Αθήνας διπλασίασε τη δικαστική δαπάνη στο παράλογο ποσό των 800.000 δραχμών, σε βάρος εκείνων των εργαζομένων που χάνουν τις αγωγές τους, την ίδια στιγμή που ο Αρειος Πάγος επιβάλλει το ποσό των 200.000 δραχμών για δικαστική δαπάνη. Στην περίπτωση αυτή, οι δικαστές νομοθέτησαν και έμμεσα αποκλείουν - ή τουλάχιστο βάζουν φραγμούς - στους εργαζόμενους, που θέλουν να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη, διεκδικώντας απλήρωτες αποδοχές, αποζημιώσεις, υπερωρίες, προαγωγές κλπ.
Και είναι το ίδιο ακριβώς Τμήμα του Εφετείου και με τον ίδιο πρόεδρο, που επέβαλε τις 400.000 δραχμές, από τις αρχές του έτους κι έρχεται τώρα - μερικούς μήνες μετά - να διπλασιάσει το ποσό των δικαστικών εξόδων, παρά τις αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν τότε.
Στα πλαίσια της "απελευθέρωσης" και των "νόμων της αγοράς", εντάσσεται και η προαναφερόμενη απόφαση...;