Η είδηση ήταν συγκεκριμένη. Η Τράπεζα Πίστεως ετοιμάζεται ν' απλώσει κι άλλο τα πλοκάμια της και σ' αυτά τα πλαίσια "λιγουρεύεται" την Τράπεζα Εργασίας.

Η είδηση ήταν και γνωστή, πολύ περισσότερο που προχτές η μία από τις δύο τράπεζες επιχείρησαν να υποβαθμίσουν το θέμα. Μάλιστα, λέγεται πως ορισμένοι οικονομικοί συντάκτες την ήξεραν εδώ και μερικές βδομάδες, αλλά δεν την έβγαλαν στον αέρα.

Η είδηση είναι και σημαντική. Δύο από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές τράπεζες σχεδιάζουν να στήσουν ουσιαστικά ένα υπερμονοπώλιο, αλλάζοντας στην πραγματικότητα την εικόνα της τραπεζικής αγοράς.

Η είδηση, μας δημιουργεί το εξής ερωτηματικό: Ποιος είναι ο λόγος που κάποιες εφημερίδες "διστάζουν" να τη δημοσιεύσουν; Ποια συμφέροντα πιστεύουν ότι διακυβεύονται με τη γνωστοποίησή της; Πόσο βάση έχουν οι φήμες για το "σύρμα" που έπεσε και προς δημοσιογράφους, από υψηλά ιστάμενα κλιμάκια να κουκουλώσουν το θέμα;

Θα το προσέξατε. Συνέβαινε τον τελευταίο καιρό συχνά, αλλά επαναλήφθηκε και προχτές στην ομιλία του Ν. Κωνσταντόπουλου στη Βουλή. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ δεν έκανε καν λόγο για την απλή αναλογική, όπως συνέβαινε παλιότερα. Μίλησε μεν για την ανάγκη αλλαγής του εκλογικού συστήματος, χρησιμοποιώντας, όμως, τον όρο "αναλογικό". Δεν του ξέφυγε, φυσικά... Απλώς φαίνεται ότι ο ΣΥΝ έκανε πίσω κι απ' αυτό το πάγιο αίτημα. Εχοντας πια πειστεί ότι το ΠΑΣΟΚ αποκλείεται να καθιερώσει το σύστημα της απλής αναλογικής, αλλά και έχοντας ο ΣΥΝ αποφασίσει να "παίξει" σε σχήματα κυβερνητικών συνεργασιών πάση θυσία, δε διστάζει να εγκαταλείψει ένα αίτημα, που στο κάτω κάτω δε χαρακτηρίζει από μόνο του ένα κόμμα σαν αριστερό! Ούτε αυτό δεν ανέχονται πια... Τόσο "αριστεροί" έχουν καταντήσει!!!

Πριν τις βουλευτικές εκλογές, όταν το Ευρωκοινοβούλιο αποφάσισε το "πάγωμα" της χρηματοδότησης της Αγκυρας, ξαμολήθηκαν οι κυβερνώντες στα ΜΜΕ, για να διαφημίσουν τα αποτελέσματα της "ευφυούς" πολιτικής τους, που "έχει μεταστρέψει το κλίμα υπέρ της Ελλάδας και ενάντια στην Τουρκία"... Προχτές, που η Κομισιόν πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων την εν λόγω απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου, όλοι αυτοί οι κύριοι φρόντισαν να εξαφανιστούν. Δε λέμε. Ευφυής ...κίνηση και άκρως ταυτισμένη με το γνωστό πολιτικό ...θάρρος, που διαπερνά την όλη δράση των πολιτευτών της απάτης και της υποτέλειας.

Αλλεπάλληλες τελευταία οι αυξήσεις στην τιμή του πετρελαίου, ως συνέπεια των ανοδικών τάσεων της διεθνούς τιμής του. Αυξήσεις που θα τις πληρώσουν ακριβά οι εργαζόμενοι, καθώς ο χειμώνας έρχεται και πρέπει να γίνουν οι σχετικές προμήθειες.

Να σημειώσουμε, όμως, ότι οι ανοδικές τάσεις της διεθνούς τιμής του "μαύρου χρυσού" οφείλονται πρώτα και κύρια στο σχετικό εμπάργκο που έχουν επιβάλλει οι ΗΠΑ στο Ιράκ. Εάν μπει και το ιρακινό πετρέλαιο στη διεθνή αγορά, οι τιμές θα ομαλοποιηθούν βεβαιώνουν οι ειδήμονες. Αλλά οι Αμερικανοί, δε σκαμπάζουν από τέτοια. Και δεν πληρώνουν μόνο οι λαοί όλου του κόσμου, ενώ θησαυρίζουν οι πολυεθνικές του πετρελαίου, αλλά πληρώνουν πανάκριβα - ακόμη και με τη ζωή τους - οι Ιρακινοί, όπου μικρά παιδιά, ακόμη και βρέφη πεθαίνουν από την έλλειψη των αναγκαίων τροφίμων ή στοιχειωδών φαρμάκων.

Και μετά σου λένε, πως το σύνθημα "φονιάδες των λαών Αμερικάνοι" δεν είναι επίκαιρο...

Τα σταφύλια στην Καβάλα οδηγούνται στις χωματερές, στη Φλώρινα έχουν καταστραφεί και οι παραγωγοί περιμένουν στήριξη. Οι βαμβακοπαραγωγοί, κάνοντας μετεκλογικά το λογαριασμό τους, εισπράττουν τιμή βαμβακιού 180 δραχμές, αντί 245 δραχμών που ήταν πέρσι η προκαταβολή. Η νέα ΚΑΠ και η Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ "τρυγάνε τον ιδρώτα" των αγροτών, οι οποίοι έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Κι, όμως, ο υπουργός Γεωργίας, Στ. Τζουμάκας, "περί άλλα τυρβάζει"! Συγκεντρώνει, απλώς, τις υποθέσεις σκανδάλων, ατασθαλιών και καταγγελιών, για κομπίνες που έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται από εμποροβιομηχάνους και άλλους επιτήδειους με την ανοχή τουλάχιστον - λόγω αδιαφορίας... - των μέχρι σήμερα ηγεσιών του υπουργείου Γεωργίας. Βεβαίως, η επιχείρηση - "σκανδαλοθηρία" δίνει περιθώρια για αποπροσανατολισμό. Το ζητούμενο, όμως, είναι να αναλάβει τις ευθύνες της η σημερινή ηγεσία του υπουργείου, για να πληρώσουν οι υπεύθυνοι, αντί να πληρώνει τα σκάνδαλα το δημόσιο και οι αγρότες, με τις περικοπές των όποιων επιδοτήσεων. Αυτό δε γίνεται, ωστόσο, και η σκανδαλοθηρία φαίνεται να αξιοποιείται για την κάλυψη της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ που εφαρμόζουν οι "εταίροι" του Μάαστριχτ.