Σε συρρίκνωση και στο ξεπούλημα στους ιδιώτες οδηγεί ολοταχώς η κυβέρνηση τους ελληνικούς σιδηροδρόμους, με βάση ένα παλιό σχέδιο που προετοίμασε η Νέα Δημοκρατία, αλλά δεν πρόλαβε να εφαρμόσει.

Το 5ετές "Επιχειρηματικό Σχέδιο" του ΟΣΕ που έχει έτοιμο η κυβέρνηση, φέρει γαλλική σφραγίδα ("Σοφρερέλ"), ενώ της ΝΔ φέρει αγγλική ("Τράνσμαρκ"). Και τα δύο, πάντως, βασίζονται στην ίδια καταστροφική φιλοσοφία: Δραστική συρρίκνωση του δικτύου, με το κλείσιμο των "μη κερδοφόρων γραμμών", ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών - "φιλέτο" και δραστική μείωση του προσωπικού.

Το προς εφαρμογή 5ετές (1997 - 2001) σχέδιο για τον ΟΣΕ, εκπόνησε κατ' εντολή της κυβέρνησης η κοινοπραξία "ΠΛΑΝΟΣΕ", με επικεφαλής τη γαλλική εταιρία "Σοφρερέλ", στην οποία είχε ανατεθεί ο ίδιος ρόλος το 1972. Μάλιστα οι Γάλλοι ειδικοί εγκαταστάθηκαν στον ΟΣΕ και επί 10 χρόνια μελετούσαν τα προβλήματα των ελληνικών σιδηροδρόμων! Τα αποτελέσματα αυτών των μελετών, ανεξάρτητα από το ποιες προτάσεις εφαρμόστηκαν, είναι ολοφάνερο ότι καταδίκασαν σε μαρασμό τον ΟΣΕ. Σήμερα, 26 χρόνια μετά, είναι εύλογο να διερωτηθεί κανείς, γιατί άραγε η κυβέρνηση επέλεξε την ίδια εταιρία και το κυριότερο: Της έδωσε εντολές για την πραγματική ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό του ΟΣΕ ή εντολές συρρίκνωσης και ιδιωτικοποίησης;

Ακόμα και μια απλή ανάγνωση των 124 σελίδων του "Επιχειρηματικού Σχεδίου", δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία: Στόχος της κυβέρνησης είναι να συρρικνώσει τον ΟΣΕ και να εκχωρήσει τις κερδοφόρες δραστηριότητές του στους ιδιώτες.

Το σχέδιο της κυβέρνησης για τον ΟΣΕ, είναι πλήρως εναρμονισμένο με τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την πλήρη απελευθέρωση και των σιδηροδρομικών μεταφορών, με το διαχωρισμό της υποδομής από την εκμετάλλευση (Οδηγία 91/440). Ο ΟΣΕ δηλαδή, εντέλλεται να πληρώνει το υπέρογκο κόστος που συνεπάγεται η υποδομή (έργα, συντήρηση γραμμής κλπ) για να μπορούν οι ιδιώτες να δρομολογούν ελεύθερα τρένα στις κερδοφόρες γραμμές του σιδηροδρομικού δικτύου!

Σύμφωνα με το "Επιχειρηματικό Σχέδιο", ο ΟΣΕ αλλάζει νομική μορφή και μετατρέπεται σε "ανεξάρτητη ανώνυμη εταιρία" με θυγατρικές, εκχωρούνται δραστηριότητές του στους ιδιώτες, το δίκτυό του συρρικνώνεται και μειώνεται δραστικά, μέχρι το 2001, το προσωπικό του. Η κυβέρνηση, για να κάμψει τις αντιδράσεις, φρόντισε να εξωραϊσει το νέο σχέδιο της "ΠΛΑΝΟΣΕ" σε σύγκριση με το παλιό και αντί για μείωση του προσωπικού κατά 5.000 μέχρι το 2001, προβλέπει τώρα μείωση κατά 2.531,υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι ο αριθμός των εργαζομένων που πρέπει να αποχωρήσουν, θα οριστικοποιηθεί στα μέσα του 1998. Οσον αφορά τη συρρίκνωση του δικτύου, αποφεύγεται η άμεση αναφορά στην κατάργηση των 10 "ζημιογόνων γραμμών", που προέβλεπε αρχικά το σχέδιο και τώρα γίνεται αναφορά στην επανεξέταση 13 γραμμών, "που δεν μπορούν να αποφέρουν κέρδος". Πρόκειται για τις γραμμές: Οινόη - Χαλκίδα, Λιανοκλάδι - Στυλίδα, Λάρισα - Βόλος, Παλαιοφάρσαλος - Καλαμπάκα, Παλαιοφάρσαλος - Βόλος, Πλατύ - Φλώρινα - Κοζάνη, Κόρινθος - Ναύπλιο, Πάτρα - Ολυμπία, Αργος - Καλαμάτα, Αλφειός - Κυπαρισσία, Καλόνερο - Ζευγολατιό, Πύργος - Κατάκωλο και Καβάσιλα - Κυλλήνη.Για τη συνέχιση της λειτουργίας των γραμμών αυτών, το σχέδιο προβλέπει ετήσια κρατική επιδότηση άνω των 12 δισ. δραχμών. Τέτοιες, όμως, επιδοτήσεις, τις απαγορεύει ρητά η Ευρωπαϊκή Ενωση και συνεπώς οδεύουν ολοταχώς για το λουκέτο οι 13 γραμμές. Για τον οδοντωτό σιδηρόδρομο Διακοφτού - Καλαβρύτων,ξεκαθαρίζεται, πάντως, ότι "μπορεί να ανατεθεί σε ιδιωτική εταιρία ή κοινοπραξία, που θα λειτουργεί ως γραμμή τουριστικού ενδιαφέροντος". Ως εναλλακτική λύση για το κλείσιμο γραμμών, προτείνεται η δρομολόγηση λεωφορείων για να τροφοδοτείται ο κεντρικός σιδηροδρομικός άξονας και να αντικατασταθούν οι υπηρεσίες που δεν είναι κερδοφόρες. Είναι αξιοσημείωτο, πάντως, ότι στο σχέδιο της "ΠΛΑΝΟΣΕ", δεν υπάρχει πρόβλεψη για νέες γραμμές, αλλά σε δύο αράδες - στην κυριολεξία - αναφέρεται για το... θεαθήναι ότι "η πιθανή ανάπτυξη του προαστιακού δικτύου των Αθηνών θα εξεταστεί μέσω μιας μελέτης που πρέπει να έχει ολοκληρωθεί στο τέλος του 1997".Πρόκειται για άλλη μια απόδειξη ότι η κυβέρνηση έχει στόχο τη διάλυση του δημόσιου ΟΣΕ και όχι την ανάπτυξή του, όπως επαγγέλλεται.

Στο "Επιχειρηματικό Σχέδιο" προβλέπεται ότι ο ΟΣΕ "μπορεί να επιτύχει οικονομική ισορροπία έπειτα από 10 χρόνια", υπό την προϋπόθεση ότι θα διαγραφούν τα υπέρογκα χρέη και θα προχωρήσει:

• Στην πρόσληψη του "συμβούλου διαχείρισης" μέσα στο 1996, για να αναλάβει εν λευκώ την τύχη των ελληνικών σιδηροδρόμων. Στην ουσία, δηλαδή, το νέο αφεντικό του ΟΣΕ θα αναλάβει να "μοιράσει" κονδύλια άνω του 1,5 τρισεκατομμυρίου δραχμών από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους, που υπολογίζεται ότι θα είναι το "φαγοπότι" του Οργανισμού μέχρι το 2005.
• Στη δραστική μείωση του προσωπικού, σταδιακά μέχρι το 2001, από 11.459 σε 8.982,χωρίς να αποκλείεται και περαιτέρω μείωση. Αυτό θα οριστικοποιηθεί στα μέσα του 1998. Ως μέση ετήσια μείωση του προσωπικού ορίζεται το 4,5% και το κόστος για τις αποζημιώσεις υπολογίζεται συνολικά ότι θα ξεπεράσει τα 100 δισ. δραχμές μέχρι το 2001. Ως εναλλακτικές λύσεις για το "πλεονάζον προσωπικό" η "ΠΛΑΝΟΣΕ" προτείνει:

- Πρόωρη συνταξιοδότηση 2.160 υπαλλήλων, ηλικίας σήμερα άνω των 50 χρόνων.

- Μετεκπαίδευση και αλλαγή ειδικότητας 1.733 εργαζομένων, ηλικίας κάτω των 35 χρόνων.

• Στη δραστική μείωση των δαπανών προσωπικού, με την καθιέρωση της μερικής ή εποχικής απασχόλησης και την καθιέρωση "κινήτρων απόδοσης" για την αύξηση της παραγωγικότητας. Είναι αυταπόδεικτο ότι με τη νέα πολιτική προσωπικού αίρεται και η μονιμότητα.
• Στην ίδρυση θυγατρικής εταιρίας, με αποκλειστική αρμοδιότητα τη διαχείριση της ακίνητης περιουσίας του ΟΣΕ, η οποία - όπως επισημαίνει η "ΠΛΑΝΟΣΕ" - μπορεί να αποφέρει "σημαντικά κέρδη", με την εκμίσθωση ή παραχώρηση χώρων σε εμπορικές δραστηριότητες πάσης φύσης (ταξιδιωτικά πρακτορεία, εστιατόρια, τράπεζες κλπ.).
• Στην ανάθεση της συντήρησης της γραμμής σε ιδιώτες, "για να ελέγχεται εάν η ποιότητα υπηρεσίας και το κόστος του ΟΣΕ παραμένουν ανταγωνιστικά σε σύγκριση με προσφορές του ιδιωτικού τομέα".

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις σιδηροδρομικών κύκλων, το σχέδιο που ετοίμασε η "ΠΛΑΝΟΣΕ" για λογαριασμό της κυβέρνησης, είναι πρόχειρο και αποσπασματικό και αντί για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό των ελληνικών σιδηροδρόμων, προδιαγράφει τη διάλυση του ΟΣΕ και προετοιμάζει το ξεπούλημά του στους ιδιώτες. Επισημαίνουν, επίσης, ότι τα οικονομικά στοιχεία για τις "μη κερδοφόρες γραμμές" όχι μόνο δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αλλά αντίθετα προέκυψαν από αλχημείες και είναι παραπλανητικά, επειδή υπολογίστηκαν το 1993, που λόγω των γεγονότων στα Βαλκάνια, ο ΟΣΕ παρουσίασε μειωμένα οχηματοχιλιόμετρα και στις εμπορευματικές και στις επιβατικές μεταφορές. Τέλος, υπογραμμίζουν ότι σε νευραλγικές περιοχές της Πελοποννήσου, όπως η Αρκαδία και η Μεσσηνία, που το τρένο συμβάλλει σημαντικά στη σύνδεση ολόκληρων περιοχών με τα αστικά κέντρα, ιδίως το χειμώνα, αγνοούνται τα κοινωνικά κριτήρια και μεθοδεύεται το κλείσιμο γραμμών.

Να απορρίψουν κατηγορηματικά το σχέδιο της κυβέρνησης για το "αύριο" των ελληνικών σιδηροδρόμων και να οργανώσουν αντίσταση και αγώνα για την ακύρωσή του, καλεί τους εργαζόμενους στον Οργανισμό ο Σωτήρης Ραυτόπουλος, αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ). Παράλληλα, ζητά να συγκληθεί άμεσα το διοικητικό συμβούλιο της Ομοσπονδίας και των Σωματείων ανά κλάδο, για να πάρουν θέση όλοι σ' αυτό το καθοριστικό ζήτημα, που αφορά την ίδια την ύπαρξη του σιδηροδρόμου, αλλά και των χιλιάδων σιδηροδρομικών. Οσον αφορά αυτό καθ' αυτό το "Επιχειρηματικό Σχέδιο" της κοινοπραξίας "ΠΛΑΝΟΣΕ", ο Σωτ. Ραυτόπουλος επισημαίνει:

"Πρόκειται για ένα σχέδιο που είναι πλήρως εναρμονισμένο με τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το οποίο επιβάλλει την είσοδο των ιδιωτών στο σιδηροδρομικό δίκτυο. Περιέχει αυτούσιες ορισμένες προτάσεις της "Τράνσμαρκ", η οποία με εντολές της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και της τότε διοίκησης του ΟΣΕ, είχε εκπονήσει ανάλογο επιχειρηματικό σχέδιο - ταφόπετρα για τον ΟΣΕ. Και στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί η υποτέλεια των κυβερνήσεων του δικομματισμού στις εντολές της ΕΕ και στα συμφέροντα εκείνων που επιδιώκουν τη συρρίκνωση και την υποβάθμιση του σιδηροδρόμου. Αποτέλεσμα της πολιτικής που άσκησε η ΝΔ και συνεχίζει το ΠΑΣΟΚ, θα είναι η περαιτέρω συρρίκνωση του ΟΣΕ και η είσοδος ιδιωτικών μεταφορικών εταιριών στη σιδηροδρομική υποδομή. Και φυσικά, οι ιδιώτες δε θα χρησιμοποιήσουν την υποδομή του ΟΣΕ για να εξυπηρετήσουν κοινωνικές ανάγκες, αλλά για καθαρά κερδοσκοπικό σκοπό στις γραμμές μεγάλης επιβατικής κίνησης, όπως είναι η γραμμή Αθήνα - Θεσσαλονίκη".

Για την ίδρυση της θυγατρικής εταιρίας, που θα αξιοποιήσει την ακίνητη περιουσία του ΟΣΕ, ο αντιπρόεδρος της ΠΟΣ, σημειώνει ότι πρόκειται για τεράστια περιουσία την οποία θα μπορούσε κάλλιστα να διαχειριστεί κερδοφόρα ο ίδιος ο ΟΣΕ, αλλά τώρα ανοίγουν το δρόμο για το ξεπούλημά της. Το ίδιο υπογραμμίζει και για την ιδιωτικοποίηση του οδοντωτού σιδηροδρόμου Διακοφτού - Καλαβρύτων, με την επισήμανση ότι εκχωρείται στους ιδιώτες, επειδή ακριβώς μπορεί να αποφέρει σημαντικά κέρδη.

Οσον αφορά την είσοδο ιδιωτών στη συντήρηση της γραμμής, τονίζει ότι οι αρμόδιοι της γενικής διεύθυνσης γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι εργαζόμενοι στη συντήρηση προσφέρουν καλής ποιότητας έργο και οικονομικά συμφέρον. Για τη μείωση του προσωπικού, επισημαίνει ότι το σχέδιο δεν ξεκαθαρίζει πώς ακριβώς θα επιτευχθεί και αν υπάρχει σκέψη για απολύσεις. Οποιαδήποτε, ωστόσο, μείωση του προσωπικού θα έχει συνέπειες στο παρεχόμενο έργο του ΟΣΕ, αλλά και συνέπειες στα εργασιακά δικαιώματα, στα ασφαλιστικά Ταμεία, στις συλλογικές συμβάσεις, στη μονιμότητα κ.λ.π.

Στους υποστηρικτές αυτών των σχεδίων, που δήθεν πασχίζουν ν' αλλάξουν προς το καλύτερο τη σημερινή λειτουργία του ΟΣΕ, ο Σωτ. Ραυτόπουλος, αντιτείνει ότι ο σημερινός κακός ΟΣΕ είναι δημιούργημα της πολιτικής που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού. Μια πολιτική βασισμένη στις πελατειακές σχέσεις, το ρουσφέτι και την αναξιοκρατία.

"Εμείς, καταλήγει ο αντιπρόεδρος της ΠΟΣ, θέλουμε τη διατήρηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα του ΟΣΕ, την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό του. Θέλουμε ένα σιδηρόδρομο που θα λειτουργεί αξιοκρατικά, θα αξιοποιεί όλο το έμψυχο δυναμικό και τις νέες τεχνολογίες, θα υπηρετεί το περιβάλλον, θα έχει σημαντική συνεισφορά στην εξοικονόμηση ενέργειας και θα είναι πραγματικά μέσο λαϊκής μεταφοράς, που πάνω του μπορεί να οικοδομηθεί το σύστημα μεταφορών όλης της χώρας".

Νίκος ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ

Κόντρα στο πρόσωπο της συναίνεσης σε αντιλαϊκές επιλογές, που φωτογραφίζεται από πράξεις και αποφάσεις μιας πλειάδας των σημερινών αιρετών, αναζητήσαμε το πρόσωπο μιας Αυτοδιοίκησης αγωνιστικής, μιας Αυτοδιοίκησης που σεβάστηκε τη λαϊκή της προέλευση. Μιλήσαμε γι' αυτό με δύο δημάρχους, που έχουν ήδη παραχωρήσει την αγωνιστική σκυτάλη σε άξιους επιγόνους. Τον πρώην δήμαρχο Πετρούπολης, τον Νίκο Παξιμαδά και τον πρώην δήμαρχο Βύρωνα, τον Δημήτρη Νικολαϊδη.

Κοινοτάρχης της Πετρούπολης από το 1964 μέχρι τη χούντα, και δήμαρχος από τη μεταπολίτευση μέχρι το 1994, ο Νίκος Παξιμαδάς μάς θύμισε πως οι αγωνιστές αιρετοί, παλαιότερα, ακόμα και αιρετοί με διαφορετική κομματική ένταξη, αγωνίζονταν για την πρόοδο της ΤΑ. "Παλεύαμε, είπε, με το κράτος που προσπαθούσε να μας έχει στο χέρι. Οι περισσότεροι, όμως, ενωμένοι, αγωνιζόμασταν και κερδίζαμε". Συνεχίζοντας, αναφέρει ότι, σήμερα, η μεγάλη πλειοψηφία των δημάρχων συμβαδίζουν με τις κυβερνητικές κατευθύνσεις, ακολουθώντας τις οδηγίες των κομμάτων τους. "Το '91, επί κυβερνήσεως της ΝΔ, πολλοί δήμαρχοι είχαμε κάνει δεκάδες συγκεντρώσεις, διεκδικώντας 150 δισεκατομμύρια δραχμές από θεσμοθετημένους πόρους που μας παρακρατούσε η κυβέρνηση. Μόλις, όμως, άλλαξε η κυβέρνηση, οι δήμαρχοι του ΠΑΣΟΚ σταμάτησαν να διαμαρτύρονται με τη δικαιολογία ότι η κυβέρνηση δεν έχει χρήματα", σημειώνει ο επίτιμος δήμαρχος Πετρούπολης.

"Το οικονομικό πρόβλημα, υπογραμμίζει, ήταν και είναι το βασικότερο ζήτημα για τους δήμους, καθώς η κρατική επιχορήγηση που παίρνει η Αυτοδιοίκηση είναι πενιχρή και ανεπαρκής, σε σχέση για τις πραγματικές ανάγκες της. Από την άλλη, μάλιστα, δίνονται στους δήμους αρμοδιότητες, χωρίς όμως να αποδίδονται και οι ανάλογοι πόροι. Με αυτόν τον τρόπο, η κυβέρνηση αναγκάζει την ΤΑ να γίνει φοροεισπράκτοράς της. Θέλει να έχει δημάρχους υπηρέτες και κατ' επέκταση τοπικούς κομματάρχες και όχι τοπικούς άρχοντες, οι οποίοι θα παλεύουν καθημερινά μαζί με τους δημότες για μία καλύτερη πόλη".

Ο Ν. Παξιμαδάς, αναφερόμενος στο μέλλον της ΤΑ, δηλώνει ότι η κατάσταση χειροτερεύει, χρόνο με το χρόνο, λόγω των αντιλαϊκών επιταγών των Βρυξελλών και του προγράμματος "σύγκλισης", μέσα από το οποίο προωθείται η περικοπή των κοινωνικών παροχών. "Σταδιακά, εκτιμά, οι δήμοι μετατρέπονται σε ιδιωτικές εταιρίες. Γι' αυτό οι δήμαρχοι πρέπει να αλλάξουν τακτική και θέση. Να αγωνιστούν και να μην αποδεχτούν τις κυβερνητικές εντολές που θέλουν την ΤΑ "μακρύ χέρι" της κεντρικής διοίκησης".

Ο Δημήτρης Νικολαϊδης,δήμαρχος Βύρωνα από το 1979 έως το 1994, αναφερόμενος στην κεντρική διοίκηση, επισημαίνει ότι, όπως συμβαίνει σήμερα, έτσι και "τότε" προσπαθούσε να περιορίσει τις δραστηριότητες της ΤΑ και να επιβάλει τη θέση της και την πολιτική της. "Πολλοί δήμαρχοι όμως αντιστέκονταν και αγωνίζονταν για να πάρουν αρμοδιότητες και να τις καθιερώσουν στην ΤΑ", σημειώνει. Σε σχέση με τα οικονομικά, υπογραμμίζει ότι και σε "εκείνες τις εποχές" το μεγάλο πρόβλημα της ΤΑ ήταν το οικονομικό, καθώς τα χρήματα που δίνονταν δεν ήταν αρκετά για τις ανάγκες και το έργο που είχαν να επιτελέσουν οι δήμοι. "Τότε όμως, συνεχίζει, όλοι οι δήμαρχοι αγωνιζόμασταν και αντιστεκόμασταν μαζί και καταφέρναμε να αποσπάσουμε κονδύλια".

Ο επίτιμος δήμαρχος Βύρωνα επισημαίνει ότι η κεντρική διοίκηση ακόμα προσπαθεί να επιβληθεί στην ΤΑ, μετατρέποντάς τη σε εκτελεστικό όργανο, ενώ τα οικονομικά προβλήματα παραμένουν άλυτα. "Είναι παράνομο να παρακρατούνται από την κυβέρνηση θεσμοθετημένοι πόροι της ΤΑ, που έπρεπε να της είχαν αποδοθεί εδώ και χρόνια. Η πλειοψηφία, ωστόσο, των νέων δημάρχων επιδιώκουν να λύσουν τα οικονομικά προβλήματα των δήμων μέσα από τις δημοτικές επιχειρήσεις. Ο σκοπός, όμως, των δημοτικών επιχειρήσεων αυτών είναι να εξυπηρετούν δραστηριότητες των δήμων και όχι να προωθούν την είσοδο των ιδιωτών στην ΤΑ", προσθέτει. Καταλήγοντας και με σκοπό να αποτελέσει η ΤΑ πραγματικό πόλο ανάπτυξης, καλεί τους αιρετούς του θεσμού να σταματήσουν να συμπορεύονται με την κυβέρνηση, να δραστηριοποιηθούν και να αγωνιστούν, πέρα από τα όποια κομματικά συμφέροντα.

Με τους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να αντιδρούν δυναμικά και να διαδηλώνουν μαζί με τους αγωνιστές δημάρχους έξω από το Μέγαρο του Λαμπράκη, στον οποίο θα δίνει τα διαπιστευτήριά της η ηγεσία της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων, αρχίζει την Πέμπτη το πρωί το ετήσιο συνέδριο της Ενωσης των δημάρχων όλης της χώρας. Ενα συνέδριο, στο οποίο οι δήμαρχοι καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα στο να συνεχίσουν να παραμένουν προσκολλημένοι στις επιλογές της κεντρικής διοίκησης κόντρα στα λαϊκά συμφέροντα, ή να κάνουν τώρα την αποφασιστική στροφή που θα τους φέρει ξανά κοντά στο λαό, κόντρα στις αντιλαϊκές επιλογές.

Ομως, παρότι το δίλημμα είναι υπαρκτό, κανείς δεν πρέπει να διατηρεί αυταπάτες για τα περιθώρια που υπάρχουν, με βάση τους δεδομένους συσχετισμούς στο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ. Τόσο η υπό τον Δ. Αβραμόπουλο ηγετική ομάδα, όσο και η πλειοψηφία των συνέδρων, που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τον ΣΥΝ, έχουν προ πολλού ταυτιστεί με τις κυβερνητικές επιλογές, με τις οποίες συμφωνούν στη βάση ενός κοινού παρονομαστή: Την εξάρτηση από την Ευρωπαϊκή Ενωση και ό,τι αυτό συνεπάγεται σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ενώ μόλις προχτές η κυβέρνηση ανακοίνωσε στην ηγεσία της ΚΕΔΚΕ ότι για το 1997 όχι μόνο δε θα αποδοθούν στους δήμους όσα παράνομα τους παρακρατεί η κυβέρνηση, αλλά θα υπάρξουν και νέες παρακρατήσεις, η αντίδραση της Ενωσης περιορίστηκε στην έκφραση μιας γενικής φραστικής αντίθεσης. Στην ανοιχτά διατυπωμένη αξίωση της κυβέρνησης ότι οι δήμοι πρέπει να χαρατσώσουν κι άλλο τους δημότες, αρκετοί αιρετοί έχουν ήδη απαντήσει θετικά με πράξεις Δημοτικών Συμβουλίων που έχουν επιβαρύνει υπέρογκα τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς των δημοτών τους. Δεν πρέπει να περνά, επίσης, απαρατήρητο το γεγονός ότι ουσιαστικά η ΚΕΔΚΕ εμφανίζεται να μη διεκδικεί την καταβολή των 720 δισ. που ανήκουν στους ΟΤΑ και παρακρατά παράνομα η κυβέρνηση.

Με βάση τόσο τις μέχρι τώρα κυβερνητικές ανακοινώσεις, όσο και τις θέσεις που έχουν διατυπώσει στελέχη της ΚΕΔΚΕ το σκηνικό ενόψει του συνεδρίου εμφανίζεται ως εξής: Η ΚΕΔΚΕ δε θα ζητήσει τα παρακρατημένα παρά μόνο την καταβολή των ποσών που αντιστοιχούν στο 18χίλιαρο και το εκλογικό επίδομα. Η κυβέρνηση έχει ήδη εμφανιστεί έτοιμη να λύσει το πρόβλημα που όπως, όμως, είναι γνωστό, είναι δημιούργημα δικής της απόφασης. Η ΚΕΔΚΕ θα ταχθεί υπέρ της αναγκαστικής συνένωσης των δήμων, ζήτημα για το οποίο επίσης υπάρχει έτοιμη κυβερνητική απόφαση. Η κυβέρνηση θα ζητήσει από τους δημάρχους να επιβάλουν πρόσθετους τοπικούς φόρους και οι δήμαρχοι θα απαντήσουν "ναι", ζητώντας γενικώς αυτό να συμβεί μέσα από μία συνολική αλλαγή του φορολογικού συστήματος, χωρίς να προσδιορίζουν καν προς ποια κατεύθυνση πρέπει να κινείται αυτή η αλλαγή.

Γίνεται φανερό πως με ένα τέτοιο σκηνικό που έχει όλα τα χαρακτηριστικά του στημένου, το μόνο που έχουν να περιμένουν οι δημότες είναι ένα γενναίο χαράτσωμα.

Πάντως, πρέπει να σημειωθεί πως παρά την τέτοια διάθεση, οι όποιες συναινετικές προς την κυβερνητική πολιτική αποφάσεις, δε θα περάσουν απρόσκοπτα, καθώς υπάρχει τουλάχιστον ένα ερώτημα, στο οποίο οι σύνεδροι καλούνται να απαντήσουν πολύ συγκεκριμένα: Θα ακολουθήσουν ή όχι το παράδειγμα των δημάρχων της Αττικής που στο συνέδριό τους προχτές, αποφάσισαν ομόφωνα να κλείσουν για πέντε μέρες τους δήμους διαμαρτυρόμενοι για την οικονομική ασφυξία που τους επιβάλλει η κυβέρνηση;

Το Συνέδριο της ΚΕΔΚΕ θα μείνει στην ιστορία, εκτός των άλλων, και για τον τρόπο με τον οποίο θα κηρυχτεί η έναρξη των εργασιών του. Σύμφωνα με το πρόγραμμα που έχει καταρτίσει το επιτελείο του Δ. Αβραμόπουλου, οι αιρετοί θα υποχρεωθούν πριν πάνε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας για το κανονικό συνέδριο, να καταθέσουν τα διαπιστευτήριά τους στον Χρ. Λαμπράκη του ομώνυμου συγκροτήματος. Εκεί, στο Μέγαρο, οι αιρετοί καλούνται με τον πλέον επίσημο τρόπο να νομιμοποιήσουν τις αυθαιρεσίες του μεγαλοεκδότη, να επικυρώσουν την απόλυτη εξουσία του, να δηλώσουν και αυτοί την υποταγή τους στις παντοειδείς ορέξεις του.

Το αρχικό πρόγραμμα προέβλεπε να γίνουν στο Μέγαρο όλες οι εργασίες του πρώτου μέρους του συνεδρίου. Μετά, όμως, από την έντονη αντίδραση των κομμουνιστών δημάρχων και τις αποφάσεις που άρχισαν να παίρνονται από μία σειρά φορείς για δυναμική συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Μέγαρο, θορυβημένοι οι επιτελείς του Αβραμόπουλου τροποποίησαν μερικώς το πρόγραμμα του συνεδρίου. Ετσι, εκεί θα γίνει μόνο η ομιλία Αβραμόπουλου και θα ακολουθήσει συναυλία, ενώ η ομιλία του υπουργού Εσωτερικών και οι ομιλίες των πολιτικών κομμάτων θα γίνουν κανονικά στο χώρο του συνεδρίου, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί πως, εκτός από αυτήν την κίνηση τακτικής, τα προσκείμενα σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ μέλη του ΔΣ της ΚΕΔΚΕ, παρέκαμψαν την ουσία του ζητήματος. Αρνήθηκαν να αντιταχθούν στο "σκοτεινό κυβερνήτη" και να ταχθούν με το μέρος των λαϊκών δυνάμεων που δίνουν καιρό τώρα τη μάχη κόντρα στην κυριαρχία του Λαμπράκη. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι από την πλευρά των κομμουνιστών δημάρχων καλέστηκαν επίσημα με επιστολή να σεβαστούν το θεσμό και να κηρύξουν κανονικά την έναρξη των εργασιών του συνεδρίου στο φυσικό χώρο διεξαγωγής του, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Το γεγονός ότι η ηγεσία της ΚΕΔΚΕ επιδιώκει τη διεξαγωγή ενός συνεδρίου, που θα έχει περισσότερο τα χαρακτηριστικά μιας φιέστας, δε σβήνει, βέβαια, τη σκληρή πραγματικότητα που διαμορφώνει για την Αυτοδιοίκηση η κυβερνητική πολιτική. Οι σύνεδροι είναι, έτσι κι αλλιώς, υποχρεωμένοι να πάρουν υπόψη τους αυτό που, ήδη, ζουν ως καθημερινή πραγματικότητα, δηλαδή:

Η κυβέρνηση, εφαρμόζοντας πιστά τις αντιλαϊκές επιλογές των Βρυξελλών για παραπέρα χαράτσωμα των δημοτών, προχωρά μεθοδευμένα και συστηματικά στον οικονομικό στραγγαλισμό της ΤΑ. Της χορηγεί, κατ' αρχήν, πενιχρές οικονομικές ενισχύσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό, που κυμαίνονται μόλις στο 2% των κρατικών δαπανών. Και απ' αυτό το μηδαμινό ποσοστό, όμως, οι κυβερνήσεις φροντίζουν να παρακρατούν τεράστια κονδύλια, που στην περίοδο 1990 - 1996 ανέρχονται σε 720 δισ. δρχ. Ακόμα, μεταθέτει για το '99 την απόδοση στην ΤΑ του μεριδίου που της αναλογεί (20%) από τα έσοδα του φόρου που επιβάλλεται στους τόκους των καταθέσεων. Παράλληλα, η κυβέρνηση σχεδιάζει να υπεξαιρέσει, ουσιαστικά, από τους ΟΤΑ το 25% από τα έσοδα των τελών κυκλοφορίας. Εσοδα, που εισπράττει και είναι υποχρεωμένη από το σημερινό νομικό πλαίσιο να αποδώσει στην ΤΑ το 50%. Επιπλέον, προωθεί την κατάργηση της ατέλειας για την αγορά οχημάτων από τους δήμους, την υποχρέωση καταβολής τελών κυκλοφορίας από τα δημοτικά οχήματα (υπηρεσιακά και απορριμματοφόρα), την καταβολή τελών χαρτοσήμου και τη φορολόγηση των κερδών των δημοτικών επιχειρήσεων. Αν υλοποιηθούν οι σχεδιασμοί αυτοί, η ΚΕΔΚΕ υπολογίζει ότι το '97 τα έσοδα των δήμων θα μειωθούν, σε σύγκριση με αυτά του '96, κατά 50 δισ.

Στη συνέχεια, η κεντρική διοίκηση σπεύδει να εκμεταλλευτεί το οικονομικό αδιέξοδο, που η ίδια δημιούργησε και να σπρώξει την ΤΑ στην επιβολή πρόσθετων φόρων στους δημότες. Προσπαθώντας να αποποιηθεί των συνταγματικών υποχρεώσεων της προς την ΤΑ και να μη δώσει στους ΟΤΑ τους απαιτούμενους πόρους για την εξασφάλιση της οικονομικής τους αυτοτέλειας, τους καλεί να βασιστούν για τη λειτουργία τους σε "ίδιους πόρους". Κάτι που επανειλημμένα έχει πει ο υπουργός Εσωτερικών Αλ. Παπαδόπουλος,εννοώντας να χαρατσώσουν οι ΟΤΑ το λαό και τους εργαζομένους για υπηρεσίες, που ήδη έχουν προπληρώσει μέσω της άμεσης φορολογίας. Και αυτό στο όνομα της περιβόητης "σύγκλισης" για την οποία όλοι πρέπει να "συμβάλουν", όπως έχει αναφέρει ο υφυπουργός Εσωτερικών Λ. Παπαδήμας.

Εκτός από τα παραπάνω, η κυβέρνηση παρουσιάζει πλήρη ανακολουθία μεταξύ λόγων και πράξεων. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα με τα επιδόματα. Στο περσινό Συνέδριο της ΚΕΔΚΕ, στη Ρόδο, ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Ακης Τσοχατζόπουλος και ο Αλέκος Παπαδόπουλος,ως υπουργός Οικονομικών τότε, καλούσαν τους αιρετούς να αποδώσουν στους εργαζομένους των ΟΤΑ τα επιδόματα των 15 και 18 χιλιάδων. Η κυβέρνηση διαβεβαίωνε τους δημάρχους και τους κοινοτάρχες ότι θα τους αποδώσει τα ποσά που θα έδιναν στους εργαζομένους, αφού η ανάγκη καταβολής τους προέκυπτε από αποφάσεις που είχε πάρει η κυβέρνηση. Ενα χρόνο μετά, η κυβέρνηση ακόμα υπόσχεται ότι "θα" δώσει τα σχετικά κονδύλια.

Την ώρα που αυτοί θα υποκλίνονται στο μεγάλο αφεντικό, απ' έξω από το Μέγαρο κάποιοι άλλοι θα διαδηλώνουν. Θα είναι εκεί: Οι κομμουνιστές δήμαρχοι, οι μαζικοί φορείς που έχουν δραστηριοποιηθεί κόντρα στα καταστροφικά σχέδια του Λαμπράκη και πρώτοι απ' όλους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, η Ομοσπονδία των οποίων έχει κηρύξει για κείνη τη μέρα τρίωρη στάση εργασίας και συγκέντρωση έξω από το Μέγαρο.Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας των εργαζομένων είναι μια πρώτη δυναμική απάντηση σε κείνη τη μερίδα των αιρετών και την κυβέρνηση, που προωθούν την πολιτική εκχώρησης δημοτικών αρμοδιοτήτων σε ιδιώτες. Στην πρόσκληση της ΠΟΕ - ΟΤΑ για τη συγκέντρωση - η απόφαση πάρθηκε από το Γενικό Συμβούλιό της - έχουν ήδη ανταποκριθεί με ειδικές αποφάσεις συμμετοχής αρκετοί σύλλογοι εργαζομένων στους δήμους, αντιδρώντας έτσι και στις ιδιωτικοποιήσεις που προωθούν αρκετοί δήμαρχοι αλλά και για το μέρος που επιλέχτηκε να γίνει η έναρξη του συνεδρίου. Υπενθυμίζεται ότι το Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕ - ΟΤΑ αποφάσισε να προχωρήσει σ' αυτήν την πρώτη διαμαρτυρία εκτιμώντας ότι η εκχώρηση αρμοδιοτήτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε ιδιώτες, που ακολουθείται από πολλούς δημάρχους, έχει ως αποτέλεσμα να χαρατσώνονται ακόμα περισσότερο οι δημότες και να ελαστικοποιούνται οι εργασιακές σχέσεις. Οπως χαρακτηριστικά σημειώνεται στη σχετική απόφαση της Ομοσπονδίας, οι εργαζόμενοι είναι αντίθετοι σ' αυτές τις ενέργειες οι οποίες γίνονται στο "όνομα της "σύγκλισης" των οικονομιών των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης με βάση τη Συνθήκη του Μάαστριχτ που θέλει κέρδη για τον ιδιώτη και δυσβάσταχτο οικονομικό βάρος για τον πολίτη".

Η ηγεσία της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων θα εμφανιστεί - σε σχέση με τα οικονομικά ζητήματα - στο συνέδριο, ζητώντας από την κεντρική διοίκηση τα εξής: Δυνατότητα θέσπισης νέων χρηματοδοτικών μέσων στους ΟΤΑ ακόμα και με συνταγματική ρύθμιση και αλλαγή του φορολογικού συστήματος. Απόδοση ποσοστού 20% από τους φόρους στους τόκους των ομολόγων, αν εφαρμοστεί η φορολόγηση στους τόκους των τίτλων του δημοσίου. Απόδοση, έστω και σταδιακά, από το '97, του 20% της φορολογίας των τόκων καταθέσεων. Διατήρηση του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας, ως αυτοτελούς πόρου της ΤΑ και εφαρμογή μιας προοδευτικής κλίμακας, με πιθανό αίτημα αύξησης των ποσοστών. Μείωση των επιτοκίων του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων (δανειοδοτεί τους δήμους) στο επίπεδο του πληθωρισμού. Θεσμοθέτηση πιστοποιητικού δημοτικής φορολογικής ενημερότητας. Είσπραξη των παραβάσεων του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, κλήσεων και προστίμων, ταυτόχρονα με την παραλαβή του σήματος τελών κυκλοφορίας.