Ανησυχητικές διαστάσεις έχει πάρει η ατμοσφαιρική ρύπανση στις Δυτικές Συνοικίες της Θεσσαλονίκης και ιδιαίτερα στις περιοχές που βρίσκονται δίπλα στις μεγάλες βιομηχανίες. Σύμφωνα με μετρήσεις του Αναπτυξιακού Συνδέσμου Ιωνίας - Καλοχωρίου - Σίνδου, που πραγματοποιήθηκαν μέχρι τα τέλη Αυγούστου, στην Ιωνία παρατηρείται σημαντική συγκέντρωση υδρογονανθράκων. Μάλιστα, οι τιμές του βενζοπυρένιου που αποτελεί την ισχυρότερη καρκινογόνο ουσία από τους υδρογονάνθρακες, είναι αρκετά αυξημένες.

Η μέση συγκέντρωση των ολικά αιωρούμενων σωματιδίων (βαρέα μέταλλα και πολυαρωματικοί υδρογονάνθρακες) ήταν 172 μικρογραμμάρια με όριο τα 150. Μερικές μέρες οι τιμές έφτασαν και τα 343 μικρογραμμάρια, ενώ η συχνότητα των υπερβάσεων είναι υψηλή, αφού κυμαίνεται στο 90%. Η μέση συγκέντρωση βενζοπυρένιου βρέθηκε ίση με 7,5 μικρογραμμάρια, με όριο τα 7.

Το αποτέλεσμα είναι, όλο και πιο συχνά, οι κάτοικοι να διαμαρτύρονται για την πνιγηρή ατμόσφαιρα, που δημιουργείται από το κιτρινωπό νέφος, που απλώνεται ακόμη και ως το κέντρο της πόλης, ενώ όλο και πιο συχνά εμφανίζονται οι αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία τους και ιδιαίτερα τα αναπνευστικά προβλήματα στα παιδιά.

Οπως τονίζεται στην έκθεση: "Η Θεσσαλονίκη στον 21ο αιώνα", που συντάχθηκε με πρωτοβουλία του ΥΠΕΧΩΔΕ, "με την ποιότητα της ατμόσφαιρας της Θεσσαλονίκης ασχολούνται πολλοί φορείς που διαθέτουν σταθμούς μέτρησης (Δήμος Θεσσαλονίκης, ΥΜΑΘ, ΑΠΘ, Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Ιωνίας κ.ά.), οι οποίοι, όμως, δε συντονίζονται και πολλές φορές δρουν αντιφατικά". Ωστόσο, κανείς κρατικός φορέας δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλία συντονισμού...

Από έρευνα εργασίας του ΤΕΕ - Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας, προκύπτει ότι σε σχέση με τις εκπομπές από τη χρήση ενέργειας σε ολόκληρη τη χώρα, στο νομό Θεσσαλονίκης εκπέμπονται, με μεγαλύτερη αναλογία, ρύποι βιομηχανικής προέλευσης. Οι Δυτικές Συνοικίες είναι οι περιοχές που δέχονται σε μεγαλύτερο βαθμό τις επιπτώσεις της βιομηχανικής ρύπανσης και κυρίως της ατμοσφαιρικής, χωρίς αυτό, φυσικά, να σημαίνει ότι υπάρχει θωράκιση από τους ρύπους για τις υπόλοιπες περιοχές της Θεσσαλονίκης. Η γεωγραφική θέση της πόλης και οι επικρατούσες μετεωρολογικές συνθήκες είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές για την ατμοσφαιρική ρύπανση, λένε οι επιστήμονες. Οι βόρειοι άνεμοι που είναι πιο συχνοί επιδεινώνουν την κατάσταση, γιατί μεταφέρουν τους αέριους ρύπους από τις βιομηχανίες. Να σημειωθεί ότι η επέκταση του αστικού ιστού της Θεσσαλονίκης δυτικά και η ανάπτυξη στον ίδιο χώρο της βιομηχανικής ζώνης, έγινε χωρίς να προϋπάρξουν σαφείς οριοθετήσεις οικιστικών και βιομηχανικών χρήσεων. Και αξίζει να αναφερθεί ότι μόλις πριν τρία χρόνια αποφασίστηκε από την Εργατική Εστία και χτίστηκαν εργατικές κατοικίες στα Διαβατά, δίπλα ακριβώς στις χημικές βιομηχανίες Βόρειας Ελλάδας.

Κι ενώ η κατάσταση συνεχώς χειροτερεύει στις Δυτικές Συνοικίες, οι αρμόδιοι φορείς της πολιτείας δε δείχνουν ιδιαίτερη ευαισθησία και ούτε οι βιομήχανοι υποχρεώνονται να λάβουν κατάλληλα μέτρα. Αν και σε ορισμένες μεγάλες βιομηχανίες τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει βήματα για την εγκατάσταση αντιρρυπαντικού εξοπλισμού, πολλά ερωτήματα υπάρχουν σχετικά με την αποτελεσματικότητα γενικότερα των μέτρων που έχουν ληφθεί. Συγκεκριμένα: Στα 400 περίπου εργοστάσια και βιοτεχνίες τηςΙωνίας γίνεται έλεγχος για τους ρύπους, που εκπέμπονται και ερευνάται πού αποθέτουν αυτές τα υγρά και στερεά απόβλητά τους; Αρκούν τα αντιρρυπαντικά μέτρα που λαμβάνουν οι χημικές βιομηχανίες που επεξεργάζονται χιλιάδες τόνους το χρόνο τετραχλωρανθράκων και χλωροφόρμιου - που θεωρούνται ιδιαίτερα τοξικές και καρκινογόνες ουσίες - για την παραγωγή χλωροφθορανθράκων; Τελικά, θα καταργηθούν οι ουσίες αυτές και θα εφαρμοστούν εναλλακτικές λύσεις; Γιατί, κατά τη διάρκεια της αλλαγής φίλτρων στις καμινάδες της ΕΚΟ τις νυχτερινές ώρες, δημιουργείται αποπνικτική κατάσταση στους γύρω οικισμούς, φαινόμενο που είναι ιδιαίτερα έντονο τα Σαββατοκύριακα; Πού καταλήγουν τα υπολείμματα από τα κατακάθια των πύργων ψύξης;

Τα παραπάνω ερωτήματα απευθύνονται ιδιαίτερα και στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση.

Απ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Παρ' όλα αυτά, άρχισε να αφηγείται, και μερικώς να αναπλάθει για τις ανάγκες της ρητορείας, το παραμύθι μιας καλής υπερδύναμης που νοιάζεται για ένα μικρό γειτονικό νησί και κάνει ό,τι μπορεί για να φέρει, λέει, στους κατοίκους της τη δημοκρατία. Αυτή τη φορά, το όπλο του "ιππότη" δεν ήταν μόνον η ασπίδα του εμπάργκο των οικονομικών κυρώσεων. Είχε, βλέπετε, κατά τι φθαρεί από τη συνεχή χρήση των 34 και βάλε χρόνων. Τώρα, είχε επιστρατευτεί και η ρομφαία ενός "υπερνόμου", που άκουγε στο όνομα "Χελμς - Μπάρτον". Ο στόχος; Η Κούβα που αντιστέκεται. Και ο "μυστικός" σκοπός (που έμοιαζε με κοινό μυστικό); Η κυριαρχία του "ιππότη" στην παγκόσμια οικονομική σκακιέρα.

Μα τι έπαθε το "κοινό"; Γιατί δεν αντέδρασαν θετικά στο κάλεσμα για την "αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Αβάνα"; Γιατί τσίνησαν σαν μουλάρια όταν εκείνος (ο Μαρέρο ντε!) υπερθεμάτιζε υπέρ των κυρώσεων και υπερνόμων, με τους οποίους τα αμερικανικά δικαστήρια καταδίκαζαν διευθυντικά στελέχη των ξένων επιχειρήσεων που έκαναν επιχειρήσεις εκατομμυρίων στο Νησί της Επανάστασης; Γιατί δεν αποδέχτηκαν τις οδηγίες και τις απόψεις της "υπερδύναμης" περί των τρόπων με τους οποίους "πρέπει" να ερμηνεύεται η διεθνής νομοθεσία για το παγκόσμιο εμπόριο;

Δ. ΟΡΦ.

Θειάφι πέφτει συνεχώς στο δρόμο