Στάχτη στα μάτια αποδεικνύονται και οι πολυσυζητημένες ρυθμίσεις για την επιβολή φόρων σε τράπεζες, μεγάλες επιχειρήσεις και ορισμένες κατηγορίες φορολογουμένων, που κυριολεκτικά αισχροκερδούν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Λόγος γίνεται για ρυθμίσεις, που θα αποφέρουν στον κρατικό προϋπολογισμό όλο κι όλο 150 δισεκατομμύρια δραχμές, τη στιγμή που είναι πασίγνωστο ότι, όταν μιλάμε για τη διακίνηση τίτλων του δημοσίου, ή πραγματικά μεγάλη ακίνητη περιουσία, ή διατραπεζικές κερδοσκοπικές πράξεις, οι κλίμακες αφορούν δεκάδες ή και εκατοντάδες τρισεκατομμύρια δραχμές! Σύμφωνα με τις χτεσινές αποφάσεις της κυβέρνησης καθιερώνονται:

• Φόρος 7,5% επί των τόκων που προκύπτουν από ομόλογα ή έντοκα γραμμάτια του δημοσίου,που θα εκδίδονται μετά την 1-1-1997. Στο μεταξύ μόνο μέσα στη δεκαετία του '90 το δημόσιο έχει απώλειες αρκετών τρισεκατομμυρίων δραχμών, εξαιτίας τής μέχρι τώρα άρνησης των κυβερνήσεων να επιβάλουν τέτοια φορολογία. Σημειώνεται ότι μόνο σε τρεις άλλες από τις 15 χώρες - μέλη της ΕΕ δεν έχει θεσπιστεί τέτοιος φόρος, ενώ σε ορισμένες χώρες η φορολογία των τόκων είναι σχεδόν επαχθής, όπως για παράδειγμα στη Γερμανία (30%), στην Ισπανία (25%), στη Μ. Βρετανία (25%) κ.ο.κ.
• Φόρος στην ακίνητη περιουσία φυσικού ή νομικού προσώπου που η αντικειμενική της αξία είναι πάνω από 60 εκατομ. δραχμές, ποσό που αυξάνεται στα 120 εκατομ. δρχ., αν πρόκειται για ζευγάρι και κατά 15 εκατομ. δρχ. για κάθε παιδί. Τα παραπάνω ποσά θεωρούνται "αφορολόγητα" και ο σχετικός φόρος υπολογίζεται σε περιουσίες που είναι πάνω από αυτά, όπως διαμορφώνονται από την κάθε περίπτωση, σύμφωνα με την οικογενειακή κατάσταση. Ο σχετικός συντελεστής φόρου είναι 0,3% για τα πρώτα 50 εκατομμύρια, 0,4% και 0,5% για κάθε ακόμα 50 εκατομ. μέχρι το όριο των 150 εκατομμυρίων. Για την περιουσία από 150 μέχρι 250 εκατομ. δρχ. ο συντελεστής θα είναι 0,6%, μέχρι 250 0,7% και για τις μεγαλύτερες περιουσίας 0,8%.
• Φόρος 15% επί των αποδόσεων που προκύπτουν από παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα.Στην πραγματικότητα, πρόκειται για την ελάχιστη δυνατή φορολόγηση για κέρδη πολλών τρισεκατομμυρίων, που εξασφαλίζονται με διάφορες παρατραπεζικές εργασίες και κυρίως με... τζόγο των τραπεζών στο τραπέζι των χρηματοπιστωτικών προβλέψεων.
• Φόρος 2 τοις χιλίοις επί του ενεργητικού τους για τις εταιρίες αμοιβαίων κεφαλαίων και εταιρών επενδύσεων χαρτοφυλακίου. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα προκλητική ρύθμιση, αφού, όπως είναι γνωστό, στο χώρο ακριβώς των "εταιριών επενδύσεων" και των "αμοιβαίων κεφαλαίων", γίνεται το μεγάλο... παιχνίδι των αεριτζήδων και των κάθε λογής κερδοσκόπων, που θησαυρίζουν είτε μέσα από το Χρηματιστήριο, είτε με άλλους τρόπους και μεθόδους. Η απόφαση, όπως λέει η κυβέρνηση, πάρθηκε "επειδή ο μέχρι σήμερα τρόπος φορολόγησης δημιούργησε έντονες αμφισβητήσεις εκ μέρους των θεσμικών επενδυτών".
• Αναπροσαρμόζεται ο φόρος εισοδήματος των τραπεζών από 35% σε 40% καθώς και η προκαταβολή φόρου από 50% σε 60%. Η κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες αύξηση του φόρου για τις τράπεζες δε γίνεται, σύμφωνα με την κυβερνητική επιχειρηματολογία ούτε καν για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά για εξομοίωση της φορολογίας των ελληνικών τραπεζών με τις ξένες τράπεζες που λειτουργούν στη χώρα μας.
• Αυτοτελής φορολόγηση με συντελεστή 20% επί της υπεραξίας που προκύπτει από τη μεταβίβαση μετοχών μη εισηγμένων στο χρηματιστήριο. Πρόκειται για μια, εν πολλοίς άνευ ουσίας και χωρίς κόστος κυβερνητική απόφαση, αφού το πραγματικό "ψωμί", η υπεραξία, δηλαδή, των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο μετοχών, μένει και πάλι εκτός φορολογικής τσιμπίδας.
• Αλλάζει, χωρίς να προσδιοριστεί το πώς, ο τρόπος φορολόγησης των πλοίων ελληνικής σημαίας δεύτερης κατηγορίας. Η αλλαγή κρίθηκε αναγκαία - κι όμως οι οικονομικοί εγκέφαλοι το παρουσιάζουν ως τομή στο φορολογικό σύστημα - επειδή, με βάση τα ισχύοντα, οι φόροι που πλήρωναν οι εφοπλιστές δεν κάλυπταν ούτε καν τα έξοδα της υπηρεσίας που βεβαίωνε τους φόρους!

Οι χαριστικές και συνταγματικά αμφισβητούμενες φοροαπαλλαγές προς το μεγάλο κεφάλαιο, παραμένουν σχεδόν στο ακέραιο. Ατέλειες και απαλλαγές που ίσχυαν για τους ΟΤΑ, τις ΔΕΚΟ, τα νοσοκομεία και άλλα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου καταργούνται με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να κληθούν να πληρώσουν δεκάδες δισεκατομμύρια για την αναπλήρωσή τους. "Κόβονται" οι... ισόβιες συντάξεις 200.000 πολύτεκνων μητέρων. Καταργούνται τα επιδόματα που παίρνουν οι εργαζόμενοι για επικίνδυνες εργασίες. Αυξάνονται σε μεγάλα ποσοστά τα διάφορα τέλη και χαρτόσημα που πληρώνουν οι ενδιαφερόμενοι για υπεύθυνες δηλώσεις, διαβατήρια, αιτήσεις, παράβολα, άδειες κ.ο.κ. Επιβάλλονται τέλη κυκλοφορίας ακόμα και στα παπάκια.

Προφανώς, η κυβέρνηση, όταν τόσα χρόνια μίλαγε για φορολογική δικαιοσύνη, χλεύαζε ξεδιάντροπα τον ελληνικό λαό. Ο χλευασμός και το θράσος αποδεικνύονται περίτρανα και από το κείμενο των χτεσινών ανακοινώσεων, σε πολλά σημεία, αλλά εκείνο που αναφέρεται στη "φορολογία" των πλοίων ξεφεύγει από κάθε φαντασία.

Παραθέτουμε ολόκληρη την παράγραφο, η οποία αποδεικνύει για ποιο φορολογικό σύστημα γίνεται λόγος και ποιες είναι οι βαθύτερες αιτίες που τα δημοσιονομικά έφτασαν στο σημείο που βρίσκονται σήμερα: "Δεδομένου -σημειώνεται- ότι οι φορολογικοί συντελεστές κατά κόρον ολικής χωρητικότητας έχουν καθοριστεί και ισχύουν από το έτος 1975, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει γίνει αναπροσαρμογή αυτών,με συνέπεια τα ποσά που εισπράττονται από τη φορολόγηση των πλοίων της δεύτερης κατηγορίας να μην καλύπτουν ούτε το κόστος βεβαίωσης,κρίνεται αναγκαία η αναπροσαρμογή των συντελεστών φορολογίας στα ποσά ...κλπ.".

Με δυο λόγια, οι φόροι που πλήρωναν τόσα χρόνια οι εφοπλιστές δεν κάλυπταν καν το κόστος λειτουργίας της υπηρεσίας που κατέγραφε τους φόρους. Χρειάζονται σχόλια;

"Με το νομοσχέδιο για τις φοροαπαλλαγές η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου, με σκοπό να συγκαλύψει τον ταξικό χαρακτήρα του κυβερνητικού προγράμματος και τη ληστρική επιδρομή στα εισοδήματα των εργαζομένων προς όφελος των συμφερόντων μιας μικρής μειοψηφίας πλουτοκρατών.

Συγκεκριμένα η κυβέρνηση:

• Αφήνει στο απυρόβλητο τα πάνω από 600 δισεκατομμύρια νόμιμες φοροαπαλλαγές για το 1995, που έχει χαρίσει στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και σε νομικά πρόσωπα, κυρίως ανώνυμες εταιρίες.
• Δε φορολογεί τα κέρδηκαι τα υπερκέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, ενώ αφήνει άθικτο το καθεστώς της ασύδοτης δράσης του. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση, με τη ριζική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, την αφαίρεση κατακτημένων δικαιωμάτων των εργαζομένων, την παράδοση του δημόσιου τομέα της οικονομίας στο ντόπιο και πολυεθνικό κεφάλαιο, την πολιτική της ταξικής συνεργασίας, προσφέρει νέα κέρδη και προνόμια στο σκληρό πυρήνα της άρχουσας τάξης.

Η κατάργηση ενός πολύ μικρού μέρους από τις υπάρχουσες φοροαπαλλαγές, που, κυρίως, θίγει μικρά και μεσαία στρώματα, δεν πρέπει να ξεγελάσει κανέναν εργαζόμενο.

Το συμπέρασμα είναι ότι αυτοί που καλούνται να πληρώσουν είναι πάλι οι εργαζόμενοι και οι φτωχοί και μεσαίοι επαγγελματοβιοτέχνες και αγρότες.

Αυτοί που καλούνται να πληρώσουν πρέπει να αντισταθούν ενωμένοι και να αντεπιτεθούν".