Πολλές γνωστές προσωπικότητες βρέθηκαν στην Αβάνα για να πάρουν μέρος στο 14ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών. Ανάμεσά τους, η Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Χιλής, Γκλάντις Μαρίν, ο επικεφαλής των "Ιερέων για την Ειρήνη" (Pastors of Peace), Λούτσιους Ουόκερ, ο Μιγκέλ Ντ' Εσκότο, πρώην υπουργός της Νικαράγουας, ο αρχηγός των Σαντινίστας Ντανιέλ Ορτέγκα, ο Βραζιλιάνος Φρέι Μπέτο, ο Ραφαέλ Κάνσελ Μιράντα, αγωνιστής της ανεξαρτησίας από το Πουέρτο Ρίκο. Παραβρέθηκε επίσης η Χέβε ντε Μποναμίνι, εκ μέρος των Μητέρων της Πλατείας του Μάη από την Αργεντινή, αρκετοί υπουργοί νεολαίας από την Αφρική, και γραμματείς οργανώσεων νεολαίας από Ιράκ, Συρία, ΛΔ Κορέας. Η κάτοχος του βραβείου Νόμπελ της Ειρήνης, Ριγκοβέρτα Μεντσού, που δεν μπόρεσε να παραβρεθεί απέστειλε χαιρετιστήριο μήνυμα. Επίσης χαιρετιστήριο μήνυμα απέστειλε και ο Πρόεδρος του ΚΚ Πορτογαλίας, Αλβάρο Κουνιάλ, με το οποίο χαιρετίζει το μεγάλο ραντεβού της νεολαίας σαν τη μεγαλύτερη επαναβεβαίωση του αγώνα για ελευθερία, δημοκρατία και πρόοδο.

* * * * *

Μέχρι την Πέμπτη, 1 Αυγούστου, ο αριθμός των αντιπροσώπων έφθασε τους 11.213 από 130 χώρες, που, αν προσθέσουμε και τους 1.000 Κουβανούς, ο συνολικός αριθμός των αντιπροσώπων φτάνει τους 12.213 νέους απ' όλο τον κόσμο. Οι πιο πολυπληθέστερες αποστολές είναι: ΗΠΑ (847), Μεξικό (634), Αργεντινή(552), ΛΔ Κορέας (512), Γερμανία (444), Βραζιλία (427), Γαλλία (412), Αγκόλα(399), Γουατεμάλα (371), Πουέρτο Ρίκο (333), Κολομβία (332), Εκουαδόρ (318) και Καναδάς (307). Αν κανείς σκεφθεί και το γεγονός ότι αυτό το Φεστιβάλ είναι αυτοχρηματοδοτούμενο, καταλαβαίνει τη σημασία που αποκτά η συμμετοχή των νέων από τις 130 χώρες του κόσμου. Ιδιαίτερα μάλιστα, η μεγάλη, ευχάριστη έκπληξη της πολυπληθέστερης αποστολής από τις ΗΠΑ. Οι νέοι αυτοί, αψηφώντας τις απειλές και τις πιέσεις και έχοντας σίγουρο, όπως μας δήλωσαν, ότι θα αντιμετωπίσουν προβλήματα κατά την επιστροφή τους, βρήκαν τον τρόπο και έφθασαν στο Νησί της Επανάστασης, δίνοντας το αγωνιστικό τους "παρών" στο παγκόσμιο ραντεβού της προοδευτικής νεολαίας.

* * * * *

Μετά από τις δραστηριότητες του Φεστιβάλ και συγκεκριμένα από την προβολή ενός βίντεο, μάθαμε για την ξεχωριστής σημασίας συμβολική πράξη, της προοδευτικής νεολαίας του Νεπάλ. Στις 12 Μάη του 1997, η νεολαία του Ενοποιημένου Κομμουνιστικού Κόμματος μαζί με τη Συνομοσπονδία της Δημοκρατικής Νεολαίας Νεπάλ, οργάνωσαν ορειβατική αποστολή στα Ιμαλάια προς τιμήν του Φεστιβάλ. Κατάφεραν, αφού αναρριχήθηκαν σε ύψος 8.641 μέτρων, να τοποθετήσουν στην κορυφή τις σημαίες του 14ου Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, της Παγκόσμιας Οργάνωσης Δημοκρατικής Νεολαίας και της ΚΝ Νεπάλ. Η μεγάλη αυτή επιχείρηση, που με το συμβολισμό της αποκτάει μεγάλη σημασία, στοίχισε 80.000 δολάρια και έγινε κατορθωτό να φτάσουν στην επίτευξη του σκοπού τους 2 από τα 5 μέλη της αποστολής.

* * * *

Το γεγονός της πραγματοποίησης του 14ου Παγκόσμιου Φεστιβάλ στην ηρωική Κούβα, καθώς επίσης πως σε αυτό το Φεστιβάλ συμμετέχουν όλοι οι κάτοικοι της Αβάνας και όχι μόνο, δημιούργησε σε πολλούς ένα εύλογο ερώτημα: Θα ήταν δυνατόν κάποια άλλη χώρα να επιχειρήσει αυτό το εγχείρημα; Αυτό, παίρνοντας υπόψη το διεθνή αρνητικό συσχετισμό για τις προοδευτικές δυνάμεις. Η απάντηση για την περίπτωση του Νησιού της Επανάστασης μάλλον είναι εύκολη. Σε αυτή τη χώρα, που το κράτος στηρίζεται στη δύναμη του λαού, μέσα από τις Επιτροπές Στήριξης της Επανάστασης που υπάρχουν σε κάθε γειτονιά, με το κόμμα του να τον εκφράζει και τις μαζικές οργανώσεις του να είναι παρόντες στον αγώνα, είναι δυνατή αυτή η μεγάλη κινητοποίηση για τη μετακίνηση, την ασφάλεια και την εξυπηρέτηση των χιλιάδων αντιπροσώπων του Φεστιβάλ. Γιατί, όπως δηλώνουν και οι ίδιοι οι Κουβανοί οργανωτές, χωρίς αυτόν τον υπέροχο λαό με τη μεγάλη αυταπάρνηση και διάθεση προσφοράς, δε θα ήταν δυνατόν να έχει αυτή την τεράστια επιτυχία που σημειώνει το Φεστιβάλ.

Το 14ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, εκτός από τις συζητήσεις στο "Παλάτι Συνεδρίων", τις εκδρομές σε χώρους δουλιάς, παιδικούς σταθμούς, μουσεία και πολλούς άλλους χώρους, είχε και τα ονομαζόμενα "Σπίτια των Ηπείρων", που είχαν χωριστεί σε Ευρώπη, Αμερική, Ασία, Ωκεανία, Μέση Ανατολή, Αφρική και Κούβα. Στα "Σπίτια" αυτά είχαν τη δυνατότητα οι διάφορες νεολαιίστικες οργανώσεις και κινήματα να διακοσμήσουν τα ταμπλό τους και να στήσουν "τραπεζάκια", στα οποία εξέθεταν τα διάφορα υλικά τους και έπιαναν κουβέντα με τους άλλους νέους που συμμετείχαν στο Φεστιβάλ.

Μια ιδιαίτερη μέρα για τους Ελληνες αντιπροσώπους και ιδιαίτερα για τους ΚΝίτες ήταν η 29 Ιούλη, όπου έγιναν τα εγκαίνια του "Ευρωπαϊκού Σπιτιού" στο Ναυτικό Ομιλο "Φελίξ Ελμούζα".

Με δυναμικό και επαναστατικό τρόπο η αντιπροσωπεία της ΚΝΕ έκανε αισθητή την παρουσία της κατά την είσοδό της στο "Ευρωπαϊκό Σπίτι".

"Οχι στο μίσος των Εθνικιστών, ζήτω η Φιλία των Λαών", "Ενας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός", "Κούβα, Σαντινίστας, Βιετκόνγκ και δω θα την πατήσετε Γιάνκις γκόου χόουμ", "Κούβα σι, Γιάνκι νο" και "Φονιάδες των Λαών Αμερικάνοι" ήταν τα συνθήματα που κυριάρχησαν και ενθουσίασαν τους Κουβανούς οικοδεσπότες που δρόσιζαν τους Ελληνες αντιπροσώπους, προσφέροντάς τους το γνωστό ποτό "Κούβα Λίμπρε" (Ελεύθερη Κούβα).

Λίγο αργότερα, με το χαρακτηριστικό παραδοσιακό τρόπο και την παρουσία στρατιωτικής τιμητικής φρουράς, που παρουσίασε τη δύναμη των Ισπανών, έγινε η επίσημη έναρξη του "Σπιτιού της Ευρώπης".

Στη συνέχεια παιδική χορωδία και παραδοσιακό χορευτικό συγκρότημα έδωσε το καλωσόρισμα στους Ελληνες και αργότερα στους άλλους αντιπροσώπους.

Δυναμική επίσης ήταν η είσοδος των Ισπανών κομμουνιστών, που με τα συνθήματα: "Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος" και "Λαός οπλισμένος, ποτέ ηττημένος" εξέφραζαν την αλληλεγγύη τους στον αγωνιζόμενο κουβανικό λαό. Ακολούθησαν οι Γερμανοί, οι Βέλγοι, οι Γάλλοι, οι Ιταλοί και πολλοί άλλοι νεολαίοι από όλες τις γωνιές της Ευρώπης.

Παίρνοντας το λόγο εκ μέρους της Κομμουνιστικής Νεολαίας Κούβας, ο Α. Φερνάντες,απευθυνόμενος στους Ευρωπαίους αντιπροσώπους, είπε μεταξύ άλλων: "Αυτό το σπίτι είναι ένα από τα μέρη που ο κουβανικός λαός προσφέρει για να ανοίξουμε τη συζήτηση για τα παγκόσμια προβλήματα και τις ανάγκες της νεολαίας. Εμείς οι νέοι της Κούβας, παρά τον αποκλεισμό και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, δεν έχουμε άλλο δρόμο απ' το να διατηρήσουμε το θεσμό του Παγκόσμιου Φεστιβάλ που βασίζεται στις πιο προοδευτικές ιδέες του κόσμου. Να ανανεώσουμε τους δεσμούς μας με όλη τη νεολαία του κόσμου για τη διεθνιστική αλληλεγγύη ενάντια στον Ιμπεριαλισμό, για την Ειρήνη και τη Φιλία των Λαών".

Στο χώρο αυτό έβρισκε κανείς την κεντρική σκηνή, όπου γίνονταν συζητήσεις, συναυλίες, παντομίμες, χόρευαν συγκροτήματα, αλλά και ο κόσμος, ενώ υπήρχε και το "πολιτικό καφέ" και η αίθουσα βίντεο.

Το "Σπίτι της Ευρώπης" φιλοξενείται στον Ναυτικό Ομιλο "Φελίξ Ελμούζα". Αυτό το μέρος ανήκει στο εργατικό κίνημα της Κούβας και η ιστορία του είναι ένας μικρός καθρέφτης του πρόσφατου παρελθόντος της Κούβας. Πριν το 1959, η Λέσχη αυτή ήταν ιδιωτική, όπου ο ρατσισμός (κανένας μαύρος άνθρωπος δεν μπορούσε να εισέλθει, ούτε να δουλέψει στη Λέσχη) και η δύναμη του χρήματος κυβερνούσαν. Μετά την Επανάσταση, το 1961, η Λέσχη αυτή κρατικοποιήθηκε και δόθηκε στην εργατική τάξη, κατά κανόνα στους εργαζόμενους στις Τηλεπικοινωνίες και Μεταφορές. Ολες οι εγκαταστάσεις και λειτουργίες του, που ήταν παλιότερα περιουσία των πλουσίων, τώρα ανήκουν σε 80.000 εργαζομένους. Χαρακτηριστικό είναι πως τον περασμένο χρόνο πέρασαν από τη Λέσχη αυτή περισσότεροι από 500.000 εργαζόμενοι.

Ανάμεσα στις ποικίλες δραστηριότητες που πραγματοποιήθηκαν στο "Σπίτι της Ευρώπης" ξεχώρισε το διεθνιστικό γλέντι που οργανώθηκε την 1η Αυγούστου για την αλληλεγγύη στο λαό της Κύπρου. Το ελληνικό συγκρότημα της αντιπροσωπείας της ΚΝΕ μαζί με το γερμανικό συγκρότημα "Τσε Γκεβάρα" και με τη συμμετοχή Κυπρίων και Τούρκων έπαιξαν και τραγούδησαν τραγούδια του Θεοδωράκη και του Λιβανελί.

Κλείνοντας, οι Γερμανοί νέοι τραγούδησαν το τραγούδι της Ειρήνης, που ήταν αφιερωμένο σ' όλες τις ηπείρους και όλους τους λαούς της Γης και οι Ελληνες και Ελληνίδες μουσικοί ξεσήκωσαν στη συνέχεια όλους σε ένα ξέφρενο γλέντι, όπου ακόμα και οι Κουβανοί χόρεψαν στους πιο "αργούς" γι' αυτούς ελληνικούς ρυθμούς.

Τα συνθήματα: "Ελληνες και Τούρκοι, εργάτες ενωμένοι", "Ενας είναι ο εχθρός, ο Ιμπεριαλισμός" και "Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος" έδειξαν για ακόμη μια φορά ότι το εμπόδιο της γλώσσας, των διαφορετικών εθίμων και συνηθειών δεν μπορούν να εμποδίσουν την κοινή ανάγκη των νέων όλου του κόσμου να παλέψουν για τα δικαιώματά τους, για τη ζωή τους και το μέλλον τους, σε έναν κόσμο κοινωνικής δικαιοσύνης και ειρήνης, χωρίς καταπίεση, εκμετάλλευση και πολέμους.

Με μια θαυμάσια εκδήλωση έπεσε το βράδυ της Τρίτης 5 Αυγούστου, η αυλαία του 14ου Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών. Στο πλημμυρισμένο από νεολαίους στην ψυχή και στις ιδέες "Παναμερικανικό Στάδιο", των 35.000 θέσεων, συμμετείχαν σύσσωμοι οι, τελικά, 12.326 αντιπρόσωποι από 132 χώρες, που αντιπροσώπευαν πάνω από 2.000 εθνικές και διεθνείς οργανώσεις. Συμμετείχε η ζωντανή επαναστατική κουβανική νεολαία και ο ηγέτης της ηρωικής αυτής χώρας, Φιντέλ Κάστρο,με άλλα στελέχη, η Βικτόρια Βελάσκεζ,πρώτη γραμματέας της ΚΝ Κούβας, πολλοί καλεσμένοι και τα μέλη της Διεθνούς Προπαρασκευαστικής Επιτροπής του Φεστιβάλ.

Ο θεσμός του Φεστιβάλ βρήκε στην Κούβα την καλύτερη συνέχισή του, μετά τις δυσκολίες που πέρασε τα δύσκολα χρόνια από το τελευταίο ραντεβού της παγκόσμιας προοδευτικής νεολαίας το 1989 στην Πιονγκ Γιανγκ της Λ. Δημοκρατίας της Κορέας. Οι εννέα μέρες των πολύωρων εργασιών του και οι ποικίλες δραστηριότητες και εκδηλώσεις του είναι η καλύτερη απόδειξη γι' αυτό.

Στο στάδιο, που το 1991, είχαν πραγματοποιηθεί οι "Παναμερικανικοί Αγώνες", παρουσίασαν οι Κουβανοί οικοδεσπότες τη μεγάλη έκπληξη της τελετής λήξης του Φεστιβάλ. Παρά τις πολλές δυσκολίες που αντιμετωπίζει το Νησί της Επανάστασης και παρόλο το σχετικά φτωχό ντεκόρ του σταδίου, ο λαός και η νεολαία της Κούβας έδειξαν ότι η ανθρώπινη ζεστασιά και δημιουργία είναι πολύ πιο δυνατά από τα τεχνικά μέσα.

Στην αρχή της βραδιάς αλεξιπτωτιστές με τις σημαίες όλων των ηπείρων έφτασαν στο στάδιο, δίνοντας το έναυσμα της έναρξης αυτής της πολύχρωμης και ζεστής εκδήλωσης. Η φιγούρα του ηρωικού αντάρτη Τσε Γκεβάρα δέσποζε στο Στάδιο με το σύνθημα "Μέχρι την τελική νίκη για πάντα" δίπλα σε μια τεράστια κουβανική σημαία. Πίσω από την κεντρική εξέδρα υπήρχαν χιλιάδες παιδιά που, κρατώντας στα χέρια τους χαρτόνια διαφορετικών χρωμάτων, έκαναν διάφορους σχηματισμούς με πολλή φαντασία, αλλά και δυνατούς συμβολισμούς, που συνδυάζονταν με το υπόλοιπο πρόγραμμα που βρισκόταν σε εξέλιξη, τόσο στην κεντρική εξέδρα όσο και σε όλο το χώρο του γηπέδου του σταδίου.

Η καλλιτεχνική αυτή πανδαισία κατέπληξε τους πάντες με τις πολύχρωμες ενδυμασίες, την αρμονία της κίνησης και του χορού, την ποικιλία των μουσικών υποκρούσεων και τις παιδικές χορωδίες. Ηταν ένα πρόγραμμα που εξέφραζε με ένα δημιουργικό τρόπο την ενότητα της ανθρώπινης φύσης, της ανθρώπινης ύπαρξης και των φυλών από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας. Η μια μετά την άλλη, οι ήπειροι έδειχναν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους και ενσαρκώνονταν από το πολύχρωμο μωσαϊκό των ανθρώπινων κορμιών. Η Ωκεανία, η Ασία, η Αφρική, η Ευρώπη και η Αμερική, με την Κούβα να έχει τον τελικό λόγο ήταν όλες παρόντες στο μεγάλο πανηγύρι της ζωής και της ελπίδας.

Τα συνθήματα που κυριαρχούσαν στις κερκίδες ήταν εναρμονισμένα με όλο το πνεύμα του Φεστιβάλ, εξέφραζαν όμως και τις ιδιαίτερες συνθήκες των νεολαίων από όλες τις γωνιές της Γης. Ξεχώριζαν αυτά ενάντια στο βάρβαρο αμερικανικό αποκλεισμό στο Νησί της Επανάστασης, αλλά και για έναν κόσμο της ειρήνης, της δημιουργίας, απαλλαγμένο από τα ναρκωτικά και την κάθε είδους εξάρτηση. Το πανό της αντιπροσωπείας της ΚΝΕ, "Εχουμε τα ίδια όνειρα, έχουμε τον ίδιο εχθρό, νεανική αντεπίθεση στον Ιμπεριαλισμό", έδινε το δικό του χρώμα.

Η πρώτη ευχάριστη είδηση ήρθε κατά σύμπτωση από την πρωτεύουσα της χώρας μας και από την κουβανική αποστολή που συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου και ήταν η αναγγελία του άλτη Ι. Πεδρόσο σε παγκόσμιο πρωταθλητή και το μήνυμά του προς τους νέους όλου του κόσμου να δυναμώσουν την κοινή δράση ενάντια στον Ιμπεριαλισμό για την ειρηνική συνεργασία και φιλία των λαών.

Η τελική διακήρυξη του 14ου ΠΦΝΦ, που ήταν και το κορυφαίο πολιτικό γεγονός της εκδήλωσης, διαβάστηκε από μια αντιπρόσωπο της Αραβικής Δημοκρατίας της Σαχάρας και εξέφρασε την απαίτηση όλων των αντιπροσώπων του Φεστιβάλ "ενάντια στην επιθετική πολιτική του διεθνούς ιμπεριαλισμού, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τις αρνητικές επιπτώσεις που αυτές έχουν για όλους τους λαούς της Γης, για κοινές πρωτοβουλίες που πρέπει να αναπτύξουν οι προοδευτικές δυνάμεις για να κατακτήσουν τα πλήρη δικαιώματά τους και να προωθήσουν εναλλακτικά κοινωνικά μοντέλα". Οι νέοι όλου του κόσμου, με την τελική αυτή διακήρυξή τους, στο 14ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ επαναβεβαίωσαν τη θέλησή τους να στηρίξουν το θεσμό αυτό και στο μέλλον και αφού εξέφρασαν για άλλη μια φορά την αλληλεγγύη τους στον αγωνιζόμενο λαό της Κούβας ανανέωσαν το ραντεβού τους για το 15ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, με τα λόγια του Τσε "Μέχρι την τελική νίκη για πάντα".

Ο Ηρακλής Τσαβδαρίδης,επικεφαλής της Ελληνικής αντιπροσωπείας στο 14ο ΠΦΝΦ και μέλος του Γραφείου της ΚΣ της ΚΝΕ δήλωσε στο "Ρ":

"Με τη φαντασμαγορική τελετή λήξης στο Παναμερικανικό Στάδιο της Αβάνας ολοκληρώθηκε το 14ο κατά σειρά Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών κλείνοντας τις πύλες του, έχοντας καταγράψει στο ενεργητικό του, μια γιγαντιαία διοργάνωση με εκατοντάδες πολιτικές συζητήσεις και συναντήσεις, καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και εκδηλώσεις αλληλεγγύης, στις οποίες συμμετείχαν πάνω από 12.000 νέοι και νέες από 132 χώρες. Η μεγάλη αυτή συμμετοχή - που ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη - στο μεγαλύτερο και παλιότερο διεθνή θεσμό της νεολαίας, που κλείνει φέτος 50 χρόνια ιστορίας, η πετυχημένη διεξαγωγή του κάτω από τις σημαίες και τα συνθήματα της αντιιμπεριαλιστικής πάλης και αλληλεγγύης, κόντρα στις δύσκολες συνθήκες μετά τις ανατροπές των πρώην σοσιαλιστικών χωρών στην Ευρώπη, δείχνει από τη μια τη συνειδητή ανταπόκριση που συνάντησε διεθνώς η συνέχεια της ιστορίας του Φεστιβάλ και από την άλλη την επικαιρότητα των ιδανικών της διεθνιστικής αλληλεγγύης και την αναγκαιότητα οι νέοι του κόσμου, μαζί με τους λαούς τους, να αντισταθούν και να αντεπιτεθούν στην καθημερινή επίθεση και τα σχέδια των ιμπεριαλιστών με επικεφαλής τις ΗΠΑ.

Οι Κασσάνδρες διαψεύστηκαν. Ακόμη και αυτοί που, απογοητευμένοι πριν λίγα χρόνια απέκλειαν την πιθανότητα να ξαναγίνει Παγκόσμιο Φεστιβάλ, προβληματίζονται. Με την καθοριστική συμβολή του φιλόξενουλΛαού και της νεολαίας της Κούβας και την αποφασιστική δουλιά της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικής Νεολαίας (ΠΟΔΝ), το 14ο ΠΦΝΦ έγινε πραγματικότητα. Οι δεκάδες Κομμουνιστικές Νεολαίες και Νεολαίες Κομμουνιστικών Κομμάτων με τους χιλιάδες αντιπροσώπους τους στο Φεστιβάλ, οι δεκάδες προοδευτικές αντιιμπεριαλιστικές οργανώσεις νεολαίας από όλα τα σημεία της Γης, έδωσαν με την παρουσία τους το αναγκαίο χρώμα στην αντιιμπεριαλιστική συνάντηση, συμβάλλοντας όχι απλά στην αναβίωση του θεσμού, αλλά και στην αγωνιστική συνέχειά του στις μέρες μας.

Οι νέοι Κομμουνιστές της Ελλάδας με την πολυμελή αντιπροσωπεία τους, έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό για τη διασφάλιση του αντιιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της διοργάνωσης, παρεμβαίνοντας δημιουργικά σε όλα τα κέντρα συζήτησης και στις εκδηλώσεις, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις. Δεκάδες ήταν οι διμερείς επίσημες συναντήσεις της ΚΝΕ με άλλες Οργανώσεις Νεολαίας από όλο τον κόσμο. Τέλος, αίσθηση έκανε το μουσικό συγκρότημα της ΚΝΕ, με το πολιτικό τραγούδι του στις εμφανίσεις του.

Η ιστορία του ΠΦΝΦ πρέπει να συνεχιστεί. Η δέσμευση της Διεθνούς Συντονιστικής Επιτροπής για διεξαγωγή του 15ου Φεστιβάλ μέσα στα επόμενα χρόνια αποτελεί θετικό γεγονός, που δεν πρέπει όμως να μας οδηγήσει σε "Φεστιβάλ αυτοσκοπό". Το 15ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, πρέπει να πατήσει στις εμπειρίες των προοδευτικών νέων από την οργανωμένη πάλη τους στις διάφορες χώρες, να είναι το βήμα της ανταλλαγής και του σχεδιασμού τέτοιων πρωτοβουλιών που θα "στριμώχνουν" τον ιμπεριαλισμό και θα δυναμώνουν το μέτωπο σε κάθε χώρα εναντίον του. Εχουμε την ελπίδα ότι η διεξαγωγή του 14ου ΠΦΝΦ στην Κούβα φέτος, πέρα από τις δυσκολίες που είχε να αποκρυσταλλώσει ακόμη πιο καθαρά την ανάγκη για την αντιιμπεριαλιστική αντεπίθεση, συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στην τόνωση των ιστορικών χαρακτηριστικών του θεσμού, ανοίγοντας μπροστά μας ένα λαμπρό πεδίο δράσης και σκληρής δουλιάς".