Ολοκληρώθηκε στα μέσα Αυγούστου η πρώτη φάση της ΝΑΤΟικής αποστολής του ελληνικού τάγματος στην Αλβανία με την ταυτόχρονη αποχώρηση των πολυεθνικών ταγμάτων του ΝΑΤΟ.

Υλοποιήθηκε κατ' αρχήν η επιβολή ΝΑΤΟικής νομιμοφροσύνης στην Αλβανία, που είχε διαταραχτεί από την εξέγερση του αλβανικού λαού. Τα πολυεθνικά τάγματα των πραιτοριανών - μισθοφόρων πραγματοποίησαν μια δοκιμή γενικότερης σημασίας (βλέπε και δηλώσεις της Μαντλίν Ολμπράιτ στο Παρίσι τον Ιούνη) για την αναχαίτιση - εκτόνωση της λαϊκής θέλησης για ανάπτυξη - δημοκρατία - ειρήνη και κοινωνική πρόοδο.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ όμως ανησυχεί: "Η αποτυχία των αλβανικών εκλογών να παραγάγουν ένα πλαίσιο για σταθερότητα θ' αφήσει τη διεθνή κοινότητα χωρίς επόμενο βήμα και μπορεί να αποδεσμεύσει ένα κύμα βίας, το οποίο πολύ πιθανώς θα είναι πιο συντονισμένο από τις διαμαρτυρίες που ξέσπασαν το Φλεβάρη". (Απόσπασμα από έκθεση της κυβέρνησης των ΗΠΑ "non paper" προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, δημοσιευμένο στο ΒΗΜΑ 29 - 6 - 97).

Ετσι παραμένει στην Αλβανία ένας λόχος του ελληνικού στρατού για να επιβλέπει μαζί με ομάδα Ιταλών αξιωματικών την ισχυροποίηση του αλβανικού στρατού. Η χώρα μας αναγορεύεται με κυβερνητική υπαιτιότητα σε πυλώνα και επιτηρητή των επιδιώξεων του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια. Τον Οκτώβρη στη Ρώμη διεξάγεται η Διάσκεψη "υιοθεσίας" της Αλβανίας από τις μεγάλες δυνάμεις, για τα ποσοστά μοιράσματος της επιρροής τους. Ολες οι παραπάνω εξελίξεις αποτελούν ένα σύγχρονο μνημείο της ιμπεριαλιστικής διπλωματίας για την κηδεμόνευση χωρών και λαών, για να λαμπυρίζει η χρυσόσκονη της αποικιοκρατίας στο σβέρκο και του αλβανικού λαού. Οι περικοκλάδες περί ανθρωπιστικής βοήθειας το Μάρτη - Απρίλη αποκαλύπτονται ως το μακιγιάζ μιας κυνικής, βρώμικης επιχείρησης.

Συμπληρώνονται δύο χρόνια από την επιβολή της Συνθήκης του Ντέιτον στους λαούς της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας.

Η ειρηνική συμβίωση των λαών δεν κατοχυρώθηκε. Τα θεμέλια της πολεμικής σύγκρουσης δεν εξαλείφτηκαν ούτε αδυνάτισαν. Οι εθνικιστικές - παραστρατιωτικές οργανώσεις δεν αφοπλίστηκαν και ας είχαν εξοπλιστεί - εκπαιδευτεί από συγκεκριμένους μηχανισμούς του ΝΑΤΟ.

Η προσέγγιση και η επικοινωνία μεταξύ των λαών, που αιματοκυλίστηκαν εξαιτίας του αμερικανογερμανικού ανταγωνισμού, δεν περπάτησαν.

Η επούλωση της εθνικιστικής έχθρας που υποδαυλίστηκε έντεχνα δεν ξεκίνησε καν. Οι δραστηριότητες συμμοριών του υποκόσμου γιγαντώθηκαν στη σκιά των ΝΑΤΟικών ταγμάτων. Η διοχέτευση στρατιωτικών πολεμοφοδίων από τις ΗΠΑ - Γερμανία - Αγγλία - Γαλλία, στην περιοχή της Βοσνίας - Κροατίας δε σταμάτησε. Τα εξοπλιστικά προγράμματα μεταξύ των πρώην εμπολέμων δε μειώθηκαν.

Η εκεχειρία, λοιπόν, είναι σαν κινούμενη άμμος, το νομιμοποιητικό πρόσχημα της ΝΑΤΟικής κατοχής. Η εκεχειρία είναι μια ανάπαυλα του ανταγωνισμού των ΗΠΑ - Γερμανίας για την εδραίωση του ελέγχου τους στα Βαλκάνια. Οχι τυχαία, οι μοχλοί για το πιλοτάρισμα των εξελίξεων κατά το δοκούν των αμερικανογερμανικών συμφερόντων ισχυροποιήθηκαν. Ο θόρυβος, κατά διαστήματα, των αξιωματούχων του ΝΑΤΟ για Κάρατζιτς - Μλάντιτς συνιστά επιπρόσθετα μια μεθόδευση εξαγνισμού της ΝΑΤΟικής παρουσίας, γιατί οι αφανείς και φανεροί μηχανισμοί του ΝΑΤΟ είναι οι υπόλογοι και ένοχοι για την υποδαύλιση, οργάνωση, διεξαγωγή της αιματοχυσίας στη Γιουγκοσλαβία τα χρόνια 1991 - 1995.

Κινούμενη άμμος, λοιπόν. Στην Αλβανία, στη Βοσνία - Κροατία, στο Κόσσοβο κλπ., κλπ. Από όλες τις εξελίξεις αναδεικνύεται ως κριτήριο και κατ' αρχήν προϋπόθεση μιας πραγματικής ειρήνευσης στα Βαλκάνια, θεμελιακός όρος για την επαναπροσέγγιση των λαών, η ανυποχώρητη διεκδίκηση της αποχώρησης των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων από όλες τις βαλκανικές χώρες, το ολοκληρωτικό διώξιμο του ΝΑΤΟ.

Από τη μελέτη του συνόλου των εξελίξεων δε θεμελιώνεται, από φιλειρηνικές θέσεις, η ντροπαλή λατρεία των ΝΑΤΟικών μηχανισμών που διαποτίζει τους δημοσιολόγους της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, παρά μόνον με τη λογική του ραγιαδισμού και της μετάλλαξής τους σε ΝΑΤΟικούς κράχτες.

Η "διείσδυση στα Βαλκάνια", η επέκταση στη "βαλκανική ενδοχώρα", η "Ελλάς ως μητροπολιτικό κέντρο της περιοχής", ο "ηγετικός ρόλος της Ελλάδας στα Βαλκάνια και την παρευξείνια περιοχή" σκιαγραφούν τα ληστρικά οράματα των κυβερνητών μας και της ολιγαρχίας. Σηματοδοτούν την επιδίωξη να συμμετάσχει η χώρα μας ενεργητικά στο σαφάρι των πολυεθνικών στην περιοχή, να "ανυψωθεί" σε μικρό ιμπεριαλιστή απέναντι στους γειτονικούς λαούς. Να μετατραπεί σε επιμελή ΝΑΤΟικό χωροφύλακα, για την επιβολή της ΝΑΤΟικής τάξης πραγμάτων.

Είναι αναγκαίο να υπογραμμίσουμε ότι ο ανταγωνισμός των πολυεθνικών εταιριών για τον έλεγχο των αγορών, για πρόσβαση στις πρώτες ύλες, για ζώνες ζωτικών συμφερόντων, για διόδους εξαγωγών, για ληστεία του εθνικού πλούτου του κάθε λαού είναι το έδαφος των εντάσεων, της αποσταθεροποίησης, των πολιτικών οξύνσεων, της υποδαύλισης της εθνικιστικής έχθρας, της κούρσας των πολεμικών παραγγελιών στην περιοχή των Βαλκανίων, της Κασπίας και της Ανατολικής Μεσογείου.

Είναι αποκαλυπτικά και χαρακτηριστικά τα δημοσιεύματα.

"Οι ΗΠΑ συντηρούν, αν δεν υποδαυλίζουν, την ένταση στο Αιγαίο, για να ενισχύεται ο γενικότερος εποπτικός τους ρόλος στην περιοχή και να αυξάνουν τις εξαγωγές του δικού τους πολεμικού αμυντικού υλικού". ("Καθημερινή" 11 - 1 - 1997).

"Οι Αμερικανοί, με τους οποίους μιλήσαμε στην Ουάσιγκτον και τη Ν. Υόρκη, στήνουν και αυτοί τα δικά τους investments funds,και investments funds μέσα στα οποία μπορούμε και εμείς να μετάσχουμε και να στηρίξουμε κοινές ελληνοαμερικανικές επενδύσεις στα Βαλκάνια".

(Από ομιλία του υπουργού Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου στο "Χίλτον" 24.5.94).

"Θέλουμε να επενδύσουμε σε ό,τι δυνατόν πιο φθηνό, και η αναταραχή δημιουργεί ευκαιρίες αυτού του είδους",δηλώνει ο κ. Μπόκορ - Ινγκραμ, ο οποίος εργάζεται στο χρηματιστηριακό οίκο "Regent Pacific Group", που έχει την έδρα του στο Λονδίνο και στο Χονγκ Κονγκ και διαχειρίζεται κεφάλαια 2 δισ. δολαρίων, επενδυμένα κυρίως στην Ανατολική Ευρώπη και σε χώρες του Ειρηνικού... Κατά κάποιον τρόπο, βέβαια, η "Regent" εφαρμόζει τη γνωστή "επενδυτική οδηγία" που είχε ανακοινώσει ο Νέιθαν Ρότσιλντ τον περασμένο αιώνα: "Να αγοράζεις όταν πέφτουν κανονιοβολισμοί, να πουλάς όταν παίζουν βιολιά". ("The Wall Street Journal" 23 - 3 - 1997).

"Ποιος θα ελέγχει το πετρέλαιο που θα παράγεται σε λίγα χρόνια στο Καζαχστάν και το Αζερμπαϊτζάν; Είναι ένα ερώτημα αξίας 800 δισεκατομμυρίων δολαρίων". (Από δηλώσεις του Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, δημοσιευμένες στην "Καθημερινή" 16 - 4 - 1995).

"Ανταγωνιστές από την "Daimler - Benz Aerospace" και από την ΙΑΙ, έχουν αρχίσει μια εκτεταμένη καμπάνια για να επηρεάσουν την ελληνική κυβέρνηση. Για να απαντήσουν στην επίθεση, ο Αμερικανός πρέσβης και το εμπορικό τμήμα άρχισαν να συνηγορούν υπέρ της "Rockwell" στον υπουργό Αμυνας και τον αρχηγό του ΓΕΑ". Από έκθεση του υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ. ("Καθημερινή" 11 - 8 - 1996).

"Δεν είναι δυνατόν να επιτύχει κανείς επιχειρηματικά στα Βαλκάνια αν δεν προηγηθεί μια εις βάθος και σε μεγάλη έκταση διείσδυση των αντίστοιχων τραπεζών, είτε των εμπορικών, είτε των κεντρικών τραπεζών, που θα δίνουν το αίμα, θα τροφοδοτούν με δύναμη ζωογόνα τις προσπάθειες και των εκεί επιχειρηματιών και των Ελλήνων, οι οποίοι θα μεταβαίνουν προς αναζήτηση του δικού τους συμφέροντος". (Από ομιλία του Γ. Μπούτου, διοικητή της Τράπεζας Ελλάδας στο "Χίλτον" 24 - 5 - 1994).

Σήμερα, βέβαια, με άμεση κυβερνητική υπαιτιότητα, τα "διαπλεκόμενα" συμφέροντα δεν αφορούν μόνο τις κόντρες των Κοπελούζου - Κόκκαλη για το φυσικό αέριο και τις προμήθειες του ΟΤΕ, αλλά "ανυψώνονται" και σε κινητήρα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας. Ετσι στις 9 Ιούλη 1997 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη 49 μεγαλόσχημων επιχειρηματιών με τους Θ. Πάγκαλο (υπουργό Εξωτερικών) και Β. Παπανδρέου (υπουργό Ανάπτυξης (;)), όπου με αξίωση των χρυσοκάνθαρων σχεδιάστηκαν: Η επιθετική στάση των ελληνικών διπλωματικών αρχών για υποστήριξη επιχειρηματικών επιδιώξεων στις διάφορες χώρες. Η πρόσβαση των επιχειρήσεων σε αξιόπιστες πληροφορίες για τις διάφορες κρατικές αρχές των Βαλκανίων. Επιχορηγήσεις από τα κρατικά ταμεία. Επιπλέον επιδοτήσεις για χορήγηση τραπεζικών δανείων. Βελτίωση των τελωνειακών, χρηματοοικονομικών, πιστωτικών, φορολογικών ρυθμίσεων. Χρηματοδοτήσεις από την ΕΕ και νέες φοροαπαλλαγές. Και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει να βαπτίσει ως εθνικό συμφέρον και ως πολιτική ειρήνης - συνεργασίας (!) τις ληστρικές ορέξεις των ντόπιων χρυσοκάνθαρων της κρατικοδίαιτης ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Το μειωμένο εργατικό κόστος και το πλιάτσικο στον εθνικό πλούτο των βαλκανικών λαών κινεί τους ντόπιους καπιταλιστές στη νέα τους εκστρατεία εκτός των συνόρων. Ετσι, οι σχεδιασμοί της ΕΧΧΟΝ και της BP σε Κασπία - Καύκασο μασκαρεύονται σε εθνικό όραμα.

ΝΑΙ! Η λυκοφιλία των Βαρδινογιάννη - Κοπελούζου - Αλαφούζου με τις ΕΧΧΟΝ - BP για τα ποσοστά κέρδους ονοματίζεται ελληνικό συμφέρον.

Τι σημαίνει λοιπόν επέκταση; Ας μιλήσουν άνθρωποι "υπεράνω πάσης υποψίας".

"Το ΝΑΤΟ σήμερα έχει να αντιμετωπίσει μια σειρά άλλων θεμάτων, όπως εθνικές συγκρούσεις, συνοριακές διαφορές και ναρκωτικά. Αυτές είναι οι απειλές που ο αμερικανικός λαός και η Διεθνής Κοινότητα θα έχουν να αντιμετωπίσουν. Εάν το ΝΑΤΟ δεν είχε προσαρμοστεί διευρυνόμενο, δε θα μπορούσε να ανταποκριθεί σ' αυτό που χρειαζόμαστε: την προστασία των αμερικανικών συμφερόντων". (Μαντλίν Ολμπράιτ - υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, 9-7-1997).

"Το κίνητρο αυτών που είχαν την πρωτοβουλία για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ ήταν η επιθυμία να ολοκληρώσουν και να σταθεροποιήσουν τις νέες Δημοκρατίες της Κεντρικής Ευρώπης, δημιουργώντας μια ζώνη οικονομικής, πολιτικής και στρατηγικής σταθερότητας σε όλη την Ευρώπη". (Αρθρο του Βόλκερ Ρίε, υπουργού Αμυνας της Γερμανίας στο "The Wall Street Journal", 13-7-1997).

"Η "Lockheed Martin Corporation" θέλει τα F-16 που κατασκευάζει να εκτοπίσουν τα παλαιά σοβιετικά Mig-21 από τις αποθήκες αεροσκαφών της Κεντρικής Ευρώπης. Ο διευθυντής της, Νόρμαν Αουγκοστίν, περιόδευσε στην Ουγγαρία, την Πολωνία, τη Δημοκρατία της Τσεχίας, τη Ρουμανία και τη Σλοβενία, μαζεύοντας παραγγελίες και υποστηρίζοντας τη μεγαλύτερη δυνατή διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Στο Βουκουρέστι, μετά την υπογραφή ενός συμβολαίου ύψους 82.000.000 δολαρίων για την πώληση ραντάρ, υποστήριξε την είσοδο της Ρουμανίας στη Συμμαχία. Το Μάη, ο πρόεδρος της "Bell Helicopter Textron" Ουέμπ Τζόινερ, επίσης προώθησε την υποψηφιότητα της Ρουμανίας, μόλις έκλεισε μια συμφωνία με πώληση ελικοπτέρων, αξίας 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων. Ο Μπρους Τζάκσον, διευθυντής στρατηγικού σχεδιασμού της "Lockheed Martin Corporation" είναι και πρόεδρος της Αμερικανικής Επιτροπής για τη Διεύρυνση του ΝΑΤΟ". (Αναλυτικό δημοσίευμα άρθρου των "The New York Times" στο "Βήμα", 27-7-1997).

Είναι χρήσιμες και αποκαλυπτικές ορισμένες ομολογίες, ανεξάρτητα της σκοπιμότητας που υπαγορεύει τη δημοσίευσή τους. Αναφέρουμε ενδεικτικά: "Δύο μεγάλα γεγονότα, η προς Ανατολάς επέκταση του ΝΑΤΟ και η Νομισματική Ενωση θα μπορούσαν να αλλάξουν τη Γηραιά Ηπειρο, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να υπονομεύσουν τη σταθερότητα τις επόμενες δεκαετίες. Οι φιλοφρονήσεις που αντηλλάγησαν στο Παρίσι αποσπούν την προσοχή από την ουσία του ζητήματος. Ο κοινός παρονομαστής της επέκτασης του ΝΑΤΟ και της Νομισματικής Ενωσης είναι η διαίρεση της Ευρώπης σε δύο στρατόπεδα, στις ευημερούσες Δημοκρατίες και σε εκείνες που δεν είναι ούτε τόσο ισχυρές, ούτε τόσο τυχερές. Η επέκταση του ΝΑΤΟ θα δώσει σε αυτή τη διαίρεση στρατιωτική και πολιτική μορφή και το κοινό νόμισμα θα την ενισχύσει οικονομικά". (Αρθρο των "The New York Times", 30-5-1997).

Το κίνημα ειρήνης στη χώρα μας, μέσα στην ιστορική του συνέχεια, διαμορφώνει τη σύγχρονη φυσιογνωμία του. Σαν κίνημα λαϊκής ενεργοποίησης και κινητοποίησης, κόντρα στους κανιβαλικούς στόχους της Νέας Τάξης (π.χ., Ρουάντα), κόντρα στους οργανωτές της σφαγής και της αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια, τη μιλιταριστική ψύχωση και την εθνικιστική έχθρα. Σαν κίνημα αντιπαράθεσης στα ΝΑΤΟικά εξοπλιστικά προγράμματα και τη στρατηγική του ΝΑΤΟ, που σημαδεύουν την ειρηνική συμβίωση και τη φιλία των λαών.

Το κίνημα ειρήνης, σαν αναπόσπαστο κομμάτι του λαϊκού - εργατικού κινήματος της πατρίδας μας, δεν μπορεί να είναι άχρωμο και άοσμο - αν θέλει να είναι αποτελεσματικό, δυναμικό, σύγχρονο κίνημα ελπίδας, αφύπνισης, μαχόμενης ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.

Το κίνημα ειρήνης δεν μπορεί να έχει αχρωματοψία ανάμεσα στους θύτες και τα θύματα των βρώμικων πολέμων. Δε μας αρμόζει να ευαγγελιζόμαστε την ειρήνη, για να μην καταγγέλλουμε τους σύγχρονους Γολιάθ, που επιβάλλουν την υποταγή, τη σιωπή της υποδούλωσης, την αιματοχυσία των λαών ή τη σιγή του νεκροταφείου.

Ως ΕΕΔΥΕ - νόμιμος και μοναδικός εκφραστής του μαζικού λαϊκού χαρακτήρα του κινήματος ειρήνης στη χώρα μας - διακηρύξαμε τολμηρά στο πρόσφατο 12ο Συνέδριό μας ότι "απαιτείται η ανάπτυξη ενός μαζικού αγωνιστικού κινήματος ειρήνης, με σαφή αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση", για να αντιμετωπιστεί η επίθεση των ιμπεριαλιστών στο δικαίωμα των λαών για ειρήνη, φιλία, ανάπτυξη, ισότιμη συνεργασία, για τη ζωή και την ανεξαρτησία των λαών. Αποκτούμε βαθύτερη επίγνωση ότι οι προτεραιότητες και οι επιδιώξεις των ΗΠΑ και του Διευθυντηρίου της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των πολυεθνικών στην περιοχή μας, όχι μόνο δεν ταιριάζουν με τις ανάγκες, τις προσδοκίες, τα συμφέροντα του ελληνικού λαού για ειρήνη, ασφάλεια, συνεργασία, ανεξαρτησία. Κάτι περισσότερο: είναι αντίθετες. Ακριβέστερα: είναι ασυμφιλίωτες.

Γι' αυτό η συνεχής δραστηριοποίηση των Επιτροπών Ειρήνης, η συγκρότησή τους σε κάθε χώρο δουλιάς, σε όλες τις γειτονιές, σε όλους τους χώρους που ζει, εργάζεται, μορφώνεται η νεολαία, είναι η άμεση προτεραιότητα για τη δικτύωση του κινήματος μέσα στο λαό. Οι Επιτροπές Ειρήνης αναλαμβάνουν την ευθύνη να ανυψωθούν σε κύτταρα παλλαϊκής αφύπνισης και αγώνα, για τη διασφάλιση του ειρηνικού μέλλοντος του τόπου μας, των παιδιών μας. Σε πομπούς δημοκρατικής ενημέρωσης του λαού, σε σάλπιγγες λαϊκής ενεργοποίησης, κόντρα στους γύπες των πολυεθνικών και στο ΝΑΤΟ.

Ετσι ριζώνουν με τη δράση τους την αυθεντική παρουσία τους ως γνήσιοι εκφραστές των φιλειρηνικών ελπίδων και προσδοκιών του λαού μας.

Δεν πρέπει να υποτιμήσουμε, ούτε να μας διαφεύγει από την προσοχή μας ότι οι "θεσμικοί επενδυτές" των εξοπλισμών, του κέρδους από την αναταραχή και τις πολεμικές επιχειρήσεις δρουν και καμουφλαρισμένα, συχνά εμφανίζονται με φιλειρηνική δημαγωγία, με απόκρυψη των κτηνωδών σκοπών τους. Οχι τυχαία, διαχέουν μια χρυσόσκονη παραπληροφόρησης για την ψυχολογική προετοιμασία - επεξεργασία της κοινής γνώμης των λαών, για αποδοχή τετελεσμένων, για την ηθική νομιμοποίηση της απάνθρωπης πολιτικής των ζωνών επιρροής, των "ζωτικών" χώρων, του ανταγωνισμού για έλεγχο των αγορών.

Η ρευστότητα - εκρηκτικότητα των εξελίξεων στην περιοχή των Βαλκανίων - Καυκάσου - Ανατολικής Μεσογείου δημιουργούν την απαίτηση - πρόκληση για το κίνημα ειρήνης.

Να δυναμώσουν οι φιλειρηνικοί αγώνες. Να αναμετρηθούμε μαχητικά, μαζικά με τη βαρβαρότητα της ΝΑΤΟικής τάξης.

Είναι ανάγκη να ηττηθούν. Πριν είναι πολύ αργά.

Το μέγεθος των καθηκόντων μας είναι τεράστιο. Δε βολευόμαστε όμως στη μιζέρια και στην ψευδαίσθηση του "δε γίνεται τίποτα".

Διαλέγουμε συνειδητά και ελεύθερα τη θέση του Δαυίδ της ειρήνης, του πατριωτισμού, της φιλίας των λαών, της αντίστασης και της ανεξαρτησίας.

ΝΑΙ! Κόντρα στον Γολιάθ της μοιρολατρίας, του πολέμου, της υποδούλωσης και του ραγιαδισμού.

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ - ΦΙΛΙΑΣ - ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΔΕ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ, ΕΤΣΙ ΝΕΤΑ - ΣΚΕΤΑ, ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ.

Κείμενα Νικόλαος ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Πρόκειται για προσαρμογή στο βηματισμό του ΝΑΤΟ, ενάντια στην ειρηνική συμβίωση και τη φιλία των λαών. Χαρακτηριστικά: "Η Ελλάδα, όπως ξέρετε, για να υλοποιήσει αυτή την πολιτική (σημ. συντ. της νέας δομής του ΝΑΤΟ) έχει υψηλό κόστος. Συμμετέχει με τις δυνάμεις της. Δεν αρκεί όμως ότι συμμετέχει, που έχει και αυτό κόστος, το οποίο χειροπιαστά καταθέτουμε. Εχουμε ανάγκη να ανανεώσουμε, να εκσυγχρονίσουμε τις Ενοπλες Δυνάμεις. Διότι το εργαλείο, με το οποίο υλοποιούνται αυτές οι πολιτικές, είναι η αποτελεσματική, σύγχρονη δομή των Ενόπλων Δυνάμεων. Επομένως, η προσπάθεια την οποία κάνουμε για ανανέωση και εκσυγχρονισμό αυτής της υποδομής αναγνωρίζεται, την εξετάζουν με ενδιαφέρον, είναι έτοιμοι να συζητήσουν το καθετί". (Δηλώσεις του Ακη Τσοχατζόπουλου μετά την επιστροφή του από τις ΗΠΑ 26-6-97).

"Σε εξέλιξη βρίσκεται η διαδικασία των εσωτερικών προσαρμογών των δομών της Συμμαχίας, ώστε να ανταποκριθεί στις νέες συνθήκες, λαμβάνοντας υπόψη επιχειρησιακά και πολιτικά κριτήρια. Στο πλαίσιο της διαδικασίας αποβλέπουμε στην υιοθέτηση ρυθμίσεων που θα εξασφαλίσουν πλήρως την ισότιμη συμμετοχή μας στον τομέα αυτό. Οι νέοι θεσμοί όπως το CJTF (σημ. συντ. Συμβούλιο Μεικτών Δυνάμεων Ταχείας Επέμβασης), η αναδιάρθρωση των δομών διοικήσεως και η συνεργασία με τη ΔΕΕ, αποβλέπουν στην ευελιξία και αποτελεσματικότητα του ΝΑΤΟ". (Από ομιλία του πρωθυπουργού, Κ. Σημίτη, στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων στη Λάρισα, Φλεβάρης 1997).

Η διατυμπανιζόμενη από την κυβερνητική προπαγάνδα νέα δομή των Ενόπλων Δυνάμεων και τα συνακόλουθα ΝΑΤΟικά εξοπλιστικά προγράμματα ακυρώνουν ουσιαστικά τις πραγματικές αμυντικές ανάγκες της χώρας μας και μετατρέπουν τις Ενοπλες Δυνάμεις σε πλήρες ΝΑΤΟικό εξάρτημα με επιχειρησιακή ετοιμότητα για αποστολές στα Βαλκάνια, την Ουκρανία, την Κασπία και τον Καύκασο.

Πυκνά και εύλογα τα ερωτήματα που αναβλύζουν στο νου κάθε καλόπιστου συμπατριώτη, συμπολίτη μας:

α) Η εθνική κυριαρχία της χώρας μας είναι συμβατή με τη ΝΑΤΟική στόχευση για μοίρασμα της κυριαρχίας στο Αιγαίο, προς χάριν των επιχειρησιακών αναγκών του ΝΑΤΟ;

β) Τι είδους εξυπηρέτηση των εθνικών αμυντικών αναγκών υλοποιείται με τη νέα δομή των Ενόπλων Δυνάμεων, αφού υπαγορεύεται από ΝΑΤΟικές στρατηγικές προτεραιότητες;

γ) Ο σεβασμός του διεθνούς συνοριακού καθεστώτος στο Αιγαίο συμβαδίζει με την αμερικανική επιδίωξη για "διαμόρφωση καθεστώτος θαλασσίων στενών" με ΝΑΤΟική επιτήρηση;

δ) Ταιριάζει η ειρηνική συμβίωση των λαών με τις υπερεξοπλιστικές κούρσες Ελλάδας - Τουρκίας;

ε) Η ειρήνη και η φιλία - συνεργασία στα Βαλκάνια πώς συνταιριάζεται με τη συμμετοχή ελληνικού τάγματος στην επιβολή της Συνθήκης του Ντέιτον;

ζ) Τελικά, το πραγματικό αντίκρισμα των συμφωνιών της Μαδρίτης είναι η διευκόλυνση της πώλησης φρεγατών από τις ΗΠΑ στην Τουρκία μαζί με τη συμφωνία Τουρκία - Ντενκτάς;

η) Η συγκρότηση ταξιαρχίας για εξωτερικές αποστολές θα υπηρετεί τη διείσδυση των ντόπιων χρυσοκάνθαρων - καπιταλιστών στις γειτονικές χώρες στο βηματισμό της ΝΑΤΟικής στρατηγικής;

θ) Το να κάνουμε τα "θελήματα" και τις "βρωμοδουλιές" του ΝΑΤΟ στην περιοχή, μπας και δεν προτιμήσουν τους Τούρκους στο ρόλο του επιστάτη, ονομάζεται στην εκσυγχρονιστική αργκό "εθνική πολιτική" και "ηγετικός ρόλος" της Ελλάδας;

ι) Πώς απαντά η κυβέρνηση για την κοινή δραστηριότητα και συλλειτουργία με τα τάγματα του τουρκικού στρατού στη Βοσνία και την Αλβανία; Εκεί η Τουρκία δεν είναι ταραξίας; Η μάλλον στο σύνολό τους τα πολυεθνικά τάγματα είναι οι πραγματικοί ταραξίες.

κ) Η διαμόρφωση της πολιτικής σκηνής στην Αλβανία με βάση τις ΝΑΤΟικές συντεταγμένες ήταν ο πραγματικός σκοπός της ελληνικής αποστολής;

Η απόφαση του ΝΑΤΟ στη Σύνοδο της Μαδρίτης για επέκτασή του έρχεται να επιβεβαιώσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τον επιθετικό του χαρακτήρα, το ρόλο του σαν εμπρηστή της ειρηνικής συμβίωσης των λαών, την αναγόρευσή του σε "νέα ιερή συμμαχία" των πολυεθνικών, για την ένοπλη καθυπόταξη των λαών και χωρών στη βαρβαρότητα της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.

Είναι γεγονός ότι η ένταση στην περιοχή των Βαλκανίων φαίνεται να υποβόσκει γιατί έτσι εξυπηρετεί την κατάσταση. Ποια κατάσταση; Μα αυτή που, μέσω μιας κατ' όνομα προοπτικής για διαβαλκανική συνεργασία, αναπαράγει αντιθέσεις, αφού οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις διαπλέκονται με κράτη επίδοξους ηγεμόνες στην περιοχή. Η Ελλάδα, έχοντας τέτοιες φιλοδοξίες, ασκεί εξωτερική πολιτική για την πραγματοποίησή τους, αφού έτσι επιτάσσουν τα συμφέροντα των πολυεθνικών. Τους κινδύνους για τους λαούς ποιος τους υπολογίζει;