ΛΑΜΙΑ (του ανταποκριτή μας). -

Η μερική ρύθμιση των χρεών (52 δισεκατομμύρια δραχμές) και η εφαρμογή ειδικού τιμολογίου στην παροχή ρεύματος, είναι το δέλεαρ της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ προς τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ και την κοινή γνώμη για να περάσει το συγκεκριμένο σχέδιο "εξυγίανσης" της επιχείρησης και αμέσως μετά στην ιδιωτικοποίησή της με τρόπο ώστε να τη βρουν... έτοιμη οι πολυεθνικές.

Αυτό διαμήνυσε ουσιαστικά η υφυπουργός Ανάπτυξης Α. Διαμαντοπούλου στη διοίκηση του σωματείου της Λάρυμνας, μόλις την προηγούμενη Πέμπτη στην έκτακτη συνάντηση που είχε μαζί της και ενόψει των οριστικών αποφάσεων της επόμενης.

Και ενώ με τις ειλημμένες αποφάσεις της η κυβέρνηση δείχνει καθαρά το δρόμο της νεοσυντηρητικής επιλογής που διάλεξε για τη ΛΑΡΚΟ - δηλαδή την υπ' αριθμό ένα παραγωγό σιδηρονικελίου και στρατηγικής σημασίας συναλλαγματοφόρα επιχείρηση - η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ στο εργοστάσιο της Λάρυμνας απεμπόλησε τις θέσεις (της) και ομόφωνες αποφάσεις της πρόσφατης ευρείας σύσκεψης και "ανακρούει πρύμναν"... "πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις". Μέλος της ΠΑΣΚΕ και της διοίκησης του σωματείου, χαρακτηρίζει τα λεχθέντα από την υφυπουργό ως "ευχάριστο άκουσμα στα αυτιά μας". Σε τέτοιο σημείο φτάνει η αγωνιστικότητά τους και η πρόθεσή τους να παλέψουν για να μην ιδιωτικοποιηθεί η ΛΑΡΚΟ.

Ετσι στο προχτεσινό ΔΣ, η πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ:

• Κατανάλωσε όλη την "αγωνιστική" της έξαρση στην "επαναστατική" πρόταση να αρχίσουν επισκέψεις στους αρχηγούς των κομμάτων.
• Απέρριψε την πραγματικά αγωνιστική πρόταση διάσωσης και σωτηρίας της ΛΑΡΚΟ που κατέθεσε ο εκπρόσωπος της ΕΣΑΚ, Γ. Ρούσσης, που προέβλεπε: α) Να προσφύγουν στη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων και να κατατεθεί συγκεκριμένος προγραμματισμός δράσης για έγκριση. β) Να υλοποιούνται οι ομόφωνες αποφάσεις της ευρείας σύσκεψης για καταγγελία της κυβερνητικής πολιτικής, ενημέρωση της κοινής γνώμης και συσπείρωση της ΤΑ και των κατοίκων της περιοχής στο αίτημα για ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό της ΛΑΡΚΟ υπό δημόσιο έλεγχο. γ) Γενικές Συνελεύσεις των εργαζομένων σε όλους τους νομούς που δραστηριοποιείται η επιχείρηση για λήψη αγωνιστικών αποφάσεων και μέσα σε όλα αυτά συναντήσεις με τους αρχηγούς των κομμάτων.

Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν είναι διατεθειμένη να πράξει η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ, παρά μόνο πώς θα αποπροσανατολίσει και θα κοροϊδέψει τους εργαζόμενους, αφού προ πολλού φαίνεται να έχει εγκαταλείψει την κοινή θέση των εργαζομένων για την ανάπτυξη της ΛΑΡΚΟ μέσα από καθετοποίηση της παραγωγής, δημιουργία μονάδας ανοξείδωτου χάλυβα, συγχώνευση με την ΕΛΣΙ κάτω από τον έλεγχο του δημοσίου.

Θέση που σήμερα μόνο η ΕΣΑΚ από τις συνδικαλιστικές παρατάξεις και το ΚΚΕ από τα κόμματα, διατηρεί και παλεύει. Πράγμα που το παραδέχτηκε ανοιχτά (αφήνοντας άφωνους του ΠΑΣΚίτες συνδικαλιστές και τους δύο βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που παραβρέθηκαν στην ευρεία σύσκεψη της 4ης Οκτώβρη) και ο σύμβουλος της υπουργού Ανάπτυξης και συνδικαλιστής πρόεδρος της ΟΜΕ, Γ. Κωνσταντινίδης.

Μετά από αυτά, ο εκπρόσωπος της ΕΣΑΚ και μέλος του ΔΣ του σωματείου, Γ. Ρούσσης δήλωσε στο "Ρ": "Οσα είπε η υφυπουργός Ανάπτυξης δε δίνουν λύσεις, απλώς μεταθέτουν τα σχέδια και τις ειλημμένες αποφάσεις της για αργότερα, αφού δημιουργηθεί το κατάλληλο κλίμα με τη συναίνεση των συνδικαλιστών της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Για μας ένας είναι ο δρόμος για τη σωτηρία και τη διάσωση της ΛΑΡΚΟ. Αγώνας, αγώνας, αγώνας. Σ' αυτή την κατεύθυνση για τη συσπείρωση όλων των εργαζομένων, των φορέων της περιοχής, της ΤΑ, θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις".

Η δραματική κατάσταση που επικρατεί και στο χώρο των υποδηματοποιών βιοτεχνών και που μέρα με τη μέρα επιδεινώνεται, στα πλαίσια της γενικότερης κρίσης που επικρατεί στο χώρο των παραδοσιακών μικρών και μεσαίων ελληνικών επιχειρήσεων, απασχόλησε σοβαρά την ημερίδα που οργάνωσε το προηγούμενο Σάββατο η Ομοσπονδία Βιοτεχνών Υποδηματοποιών Ελλάδας (ΟΒΥΕ).

Στην ημερίδα, όπου παραβρέθηκαν δεκάδες εκπρόσωποι του κλάδου, καταγγέλθηκε η κυβερνητική πολιτική - η οποία υποταγμένη στο "όραμα" του "εκσυγχρονισμού" που επαγγέλλεται, έχει φέρει σε αδιέξοδο και τον κλάδο των υποδηματοποιών, ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα στις αθρόες εισαγωγές και στις πολυεθνικές. Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, Θ. Τσαγκαλάκης,στη δεκαετία 1985 - 1995 έχουν κλείσει οριστικά το 45% των επιχειρήσεων υποδηματοποιίας. Συγκεκριμένα, από 2.268 το 1985, το 1995 απέμειναν 1.470 και καθημερινά αυξάνεται ο αριθμός αυτών που αναγκάζονται να βάλουν... λουκέτο. Παράλληλα η ετήσια παράγωγη που το 1985 ήταν 29.000.000 ζευγάρια το χρόνο, έπεσε το 1995 σε 11.000.000.

Αποκαλυπτικά είναι για την τροχιά αφανισμού στην οποία βρίσκεται ο κλάδος σε ό,τι αφορά τις εξαγωγές. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας, κάθε χρόνο εισάγονται 25 εκατομμύρια ζευγάρια παπούτσια με αύξουσα πορεία, ενώ οι εξαγωγές από 11 εκατομμύρια έχουν περιοριστεί στα 3 εκατομμύρια ζευγάρια το χρόνο. Ο ίδιος, αφού αναφέρθηκε και σε μία σειρά από άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι υποδηματοβιοτέχνες, προβλήματα κοινά για όλους τους επαγγελματίες, βιοτέχνες, εμπόρους, όπως ο αποκλεισμός των μικρών επιχειρήσεων από τη χρηματοδότηση, η απελευθέρωση της επαγγελματικής στέγης, η εξοντωτική φορομπηχτική πολιτική και η απαγόρευση, ουσιαστικά, δημιουργίας συνεταιρισμών, τόνισε ότι μπροστά σε όλα αυτά ο κλάδος δεν μπορεί παρά να αγωνιστεί με κάθε τρόπο που διαθέτει, για την επιβίωσή του, για την ανατροπή των αντιλαϊκών σχεδίων της κυβέρνησης και της ΕΕ, από κοινού με όλους τους ΕΒΕ, που πλήττονται από τις ίδιες πολιτικές.

Στην ημερίδα παραβρέθηκε και χαιρέτισε εκ μέρους του ΚΚΕ ο Χρ. Κορτζίδης ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε ότι η κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι ΕΒΕ σήμερα δεν είναι ανεξάρτητη από τα γενικότερα σχέδια τωνπολυεθνικών και των κυβερνήσεων που τα εξυπηρετούν. "Ο ανταγωνισμός - τόνισε - η λογική το "μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό" θα εντείνεται ολοένα και περισσότερο" και συμπλήρωσε ότι "πραγματικά μέτρα προστασίας των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων δεν μπορούν να ληφθούν στα πλαίσια της ασκούμενης πολιτικής. Γι' αυτό οι ΕΒΕ πρέπει να παλέψουν για ριζική αλλαγή αυτής της πολιτικής, για έναν άλλο προσανατολισμό, συσπειρωμένοι γύρω από τα σωματεία και τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις και μαζί με τα άλλα λαϊκά στρώματα που πλήττονται από τις ίδιες φιλομονοπωλιακές αντιλαϊκές πολιτικές".

Με καθαρό προσανατολισμό, ότι όσο πλήττονται οι βιοτέχνες και οι έμποροι, άλλο τόσο πλήττονται και οι εργαζόμενοι στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι βιοτέχνες και οι καταστηματάρχες της Νίκαιας, του Κορυδαλλού και των γύρω περιοχών συστρατεύτηκαν σε κοινό αγωνιστικό μέτωπο με το Συνδικάτο Εργατών Δέρματος -Ιματισμού -Κλωστοϋφαντουργίας και Συναφών Επαγγελμάτων Νομού Πειραιά.

Σε κοινή σύσκεψη που πραγματοποίησαν, κατέληξαν σε ένα κοινό υπόμνημα προς τους αρμόδιους υπουργούς και φορείς, στο οποίο καταγγέλλεται η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική που έχει οδηγήσει τον κλάδο σε βίαιη συρρίκνωση, στη λογική του μονόδρομου της οικονομικής εξόντωσης των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Οι βιοτέχνες, οι καταστηματάρχες και οι εργαζόμενοι στον κλάδο ζητούν να ληφθούν άμεσα συγκεκριμένα μέτρα για τη στήριξη και την επιβίωσή του.