Αυτό και αν είναι "επιτυχής έκβαση του διαλόγου", όπως επιμένουν να ισχυρίζονται κυβέρνηση και ΣΕΒ! Στη διοίκηση της ΓΣΕΕ μειοψήφησε η πρόταση για επικύρωση της κατάπτυστης συμφωνίας του "κοινωνικού διαλόγου" - παρά τις αφόρητες πιέσεις που ασκήθηκαν στο εσωτερικό της ΠΑΣΚΕ και όχι μόνο - και χρειάστηκε να μετρήσει διπλά (!) η ψήφος του προέδρου για να υφαρπαχθεί μια κάλπικη... απόφαση. Στην ΕΕ της ΑΔΕΔΥ πάρθηκε απόφαση μόνο με τις ψήφους της ΠΑΣΚΕ (και όχι όλες) "μετά επιφυλάξεων", όπως πρόσθεσαν αυτοί που έχουν λόγο να αναζητούν άλλοθι μέχρι την τελευταία στιγμή. Η ΓΣΕΒΕΕ δεν υπέγραψε, παρότι η πλειοψηφία της συνήργησε μέχρι την τελευταία στιγμή στην απάτη. Οι έμποροι υπέγραψαν "με επιφυλάξεις"...

Αυτά καταγράφτηκαν στο επεισοδιακό φινάλε αυτής της στημένης κομπίνας σε επίπεδο ηγεσιών, όπου υποτίθεται ότι η κυβέρνηση "είχε δέσει το γάιδαρό της".

Τώρα αν πάει κανείς παρακάτω, δε θα βρει ούτε μία απόφαση σωματείου, ομοσπονδίας, Εργατικού Κέντρου, που να επιβραβεύει αυτή τη διάτρητη διαδικασία. Αντίθετα πληθώρα είναι οι καταδικαστικές αποφάσεις οργανώσεων (μεταξύ των οποίων, αυτές των συνεδρίων των δυο μεγαλύτερων Εργατικών Κέντρων, της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης).

Ας... πανηγυρίζουν επομένως όσο θέλουν ο ΣΕΒ και η κυβέρνηση. Το φιάσκο είναι φιάσκο. Οσο για εκείνους τους θλιβερούς μαϊντανούς που δέχτηκαν να παίξουν το ρόλο του "Δούρειου Ιππου" στις γραμμές των συνδικάτων, ας κοιτάξουν λίγο πίσω τους στην ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος και θα διαπιστώσουν ότι "την προδοσία πολλοί αγάπησαν, αλλά τους προδότες ουδείς".

Καλά, ούτε συνεννοημένοι να ήταν... Μιλάμε για τα περισσότερα κανάλια και πολλές εφημερίδες που, εντελώς... τυχαία, ένα πράγμα ξεχώρισαν και πρόβαλαν από την τελική πράξη του "κοινωνικού διαλόγου". Τις υποτιθέμενες εξαγγελίες του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων για τις συντάξεις. Να σημειώσουμε ότι, όλως... τυχαίως, τις ίδιες "δεσμεύσεις" ζήτησε και ανέξοδα έλαβε - όπως ακριβώς είχε συμφωνηθεί στις αλλεπάλληλες εσωκομματικές συσκέψεις στο ΠΑΣΟΚ - ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, προκειμένου να μετρήσει διπλά την προσωπική του ψήφο στη ΓΣΕΕ και να προσυπογράψει το σύμφωνο της ντροπής.

Ωστόσο, οι "ρουκέτες" του Μ. Παπαϊωάννου δεν προσφέρονται ούτε σαν φύλλο συκής. Οχι μόνο γιατί δεν απαντάνε στο παραμικρό από τα αιτήματα των συνταξιούχων. Οχι μόνο γιατί παρατείνουν την ειδική εισφορά που επιβλήθηκε στις συντάξεις και μετά τα όρια που έθετε και αυτός ο ν. 2084 (31/12/1997), αλλά και γιατί πίσω από αυτές παραμονεύει η "έκθεση Σπράου", για πλήρη κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης. Με όχημα ξανά τον "κοινωνικό διάλογο", όπως έσπευσε να προσθέσει, με νόημα, στις προχτεσινές δηλώσεις του ο ίδιος ο υπουργός.

Τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά για τους "εκσυγχρονιστές" κυβερνώντες, σε σημείο τέτοιο που να αμφισβητείται βάσιμα αν ο Κ. Σημίτης διαθέτει... "το τυχερό άστρο". Ενδεικτικό της ανησυχίας, που έχει καταλάβει τα στελέχη της κυβέρνησης, δεν είναι μόνο το γεγονός ότι μαζεύτηκε προχτές το επικοινωνιακό επιτελείο (Λαλιώτης, Ρέππας, Πασχαλίδης, Πανταγιάς κ.ά.) για να βρουν τρόπους ανώδυνου πλασαρίσματος του προϋπολογισμού του 1998, αλλά και το γεγονός πως κατέφυγαν άλλη μια φορά στο γελοίο - γι' αυτό και ακίνδυνο - σλόγκαν ότι "οι έχοντες και κατέχοντες θα πληρώσουν περισσότερα"!

Δε χρειάζεται, βέβαια, να αποδείξει κανείς τη σαθρότητα της κυβερνητικής προπαγάνδας, που επιχειρεί απεγνωσμένα να πείσει ότι διαθέτει "κοινωνικό πρόσωπο". Ακριβώς γιατί οι εργάτες και οι συνταξιούχοι, τα λαϊκά στρώματα γενικότερα, γνωρίζουν πολύ καλύτερα από τον καθένα ποιοι πλήρωσαν και τα προηγούμενα χρόνια, όταν το ίδιο σύνθημα "έριχνε" ο ίδιος ο Κ. Σημίτης. Το ζητούμενο όμως είναι η έμπρακτη απάντηση σ' αυτή την κοροϊδία της κυβέρνησης Σημίτη. Και άλλος δρόμος δεν υπάρχει: Αγώνες μαζικοί, ενωτικοί και αποφασιστικοί για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων και την ανατροπή αυτής της πολιτικής και των διαχειριστών της.