Περίσσεψαν χτες, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, οι πρωθυπουργικές προκλήσεις κατά του ελληνικού λαού, αλλά και η επίδειξη "ηγεμονισμού" για εσωκομματική κατανάλωση, στην οποία επιδόθηκε ο Κ. Σημίτης. Σε αυτές τις επιδείξεις εσωκομματικής "κυριαρχίας", δεν έλειψαν "θριαμβολογικές" αναφορές στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στο Λουξεμβούργο, αλλά και επιστράτευση ενός "παπανδρεϊκού στιλ" απέναντι στους "διαφωνούντες", του τύπου "η πόρτα είναι ανοιχτή" για όποιον δεν του αρέσει το ΠΑΣΟΚ...

Ο πρωθυπουργός, που συγκάλεσε τους βουλευτές του κόμματός του για να τους υπενθυμίσει ότι καμία διαφοροποίηση δεν είναι νοητή ενόψει της συζήτησης του προϋπολογισμού, έσπευσε φυσικά να υπεραμυνθεί της πολιτικής του ευρω-ενωσιακού "μονόδρομου", ακολουθώντας λεκτικά σχήματα που προσβάλλουν κατάφωρα την πραγματικότητα και τη νοημοσύνη των εργαζόμενων. Από τις χαρακτηριστικότερες δηλώσεις του Κ. Σημίτη κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, ήταν ότι δεν υπάρχει λιτότητα στον τόπο! Αντίθετα, κατά τον Κ. Σημίτη, η κυβέρνηση πρέπει να εγκαλείται γιατί τα τρία τελευταία χρόνια προσφέρει στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό και την παραγωγικότητα (!), όπως είπε. Οπως δήλωσε, ουδείς πρέπει να "αισθάνεται ενοχές" για τον προϋπολογισμό, που είναι "ανοιχτό βιβλίο"... Ακολούθως κατέφυγε σε επιχειρήματα απείρου κάλλους, για να δικαιολογήσει την ανάλγητη κυβερνητική πολιτική: Αν ικανοποιήσουμε τα αιτήματα των εργαζόμενων, είπε, τότε θα πληγεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, οι οποίες θα κλείσουν, και τότε οι εργαζόμενοι θα μείνουν άνεργοι... Οσον αφορά τα προπαγανδιστικά μέσα του Κ. Σημίτη, χτες, δηλωτικό των προθέσεων της κυβέρνησης για το τι μέλλει γενέσθαι, ήταν και το ακόλουθο: Εχουμε εξαντλήσει τα ανώτατα δυνατά όρια για τη λήψη μέτρων κοινωνικής πολιτικής και διατήρησης της κοινωνικής συνοχής, είπε, προαναγγέλλοντας, ουσιαστικά, ακόμα μεγαλύτερη σφαγή των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα και την ιδιωτικοποίηση βασικών πλευρών της κοινωνικής πολιτικής. Τα παραπάνω, βέβαια, συνδυάστηκαν και πάλι με ένα μείγμα άκρατης ευρω-υποταγής και κινδυνολογίας. Ο Κ. Σημίτης, όπως το συνηθίζει, μίλησε για τα μύρια δεινά που περιμένουν τον τόπο, τόσο σε επίπεδο οικονομικής, όσο και σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής, αν η χώρα δεν ακολουθήσει τη ρότα της ΟΝΕ... Οπως ήταν αναμενόμενο, ο πρωθυπουργός υποστήριξε ότι η νέα δομή του ΝΑΤΟ διασφαλίζει τη θέση της χώρας για τα κυριαρχικά της δικαιώματα (!) και συντήρησε το κλίμα "ευφορίας" για τις αποφάσεις που λήφθηκαν στο Λουξεμβούργο, σε σχέση με τα Ελληνοτουρκικά, κάνοντας λόγο για επιτυχές αποτέλεσμα μια συνολικά σωστής εξωτερικής πολιτικής... Εις ένδειξη, δε, αποφασιστικότητας και με το μάτι στραμμένο στην "πατριωτική" πτέρυγα του κόμματος, φρόντισε να υπερτονίσει την ανάγκη ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων, που δε θα αφήσουν τους γείτονες να ενεργούν "ατιμωρητί". Είναι σημαντικό να σημειωθεί πως, στο πλαίσιο των διθυράμβων για τη Σύνοδο της ΕΕ, δε δίστασε να πανηγυρίσει ακόμα και για το γεγονός ότι εκτός των παραπάνω εξελίξεων "στο Λουξεμβούργο έγιναν βήματα για να υπάρξει μια οικονομική κυβέρνηση στην Ενωση"!

Σε ό,τι αφορά το εσωκομματικό τοπίο, η ομιλία του πρωθυπουργού ήταν σκόπιμα δομημένη, ώστε να εξαργυρώσει προς όφελός του το "μετα-λουξεμβουργιανό" κλίμα και να υποδηλώσει ότι η υπερψήφιση του προϋπολογισμού συνιστά κομματικό καθήκον. "Αν κάποιος θεωρεί ότι έχει καλύτερη πρόταση, η πόρτα είναι ανοιχτή να την εκφράσει δημόσια και να κριθούμε από το λαό", ήταν η αποστροφή του, με την οποία θεωρήθηκε ότι "ρίχνει το γάντι" σε όσους διαφοροποιούνται από τις θέσεις του, επαναλαμβάνοντας ότι η ακολουθούμενη πολιτική έχει την έγκριση των συλλογικών οργάνων κόμματος και κυβέρνησης.

Το "μήνυμα" έγινε πλήρως αντιληπτό από το γκρουπ των "εκσυγχρονιστών" βουλευτών, οι οποίοι έθεσαν ακόμα και θέμα κυρώσεων και λήψης μέτρων εναντίον όσων βουλευτών και στελεχών διαφωνούν. Από την πλευρά τους, εκείνοι που έχουν καταχωρηθεί στην πλευρά της "εσωκομματικής αντιπολίτευσης", αφού έσπευσαν να συγχαρούν τον πρωθυπουργό για τη "νίκη" του Λουξεμβούργου και να του ζητήσουν να διευκρινίσει τι εννοεί με το "οι πόρτες είναι ανοιχτές" (Γ. Καψής) ή να διαμαρτυρηθούν για το "διασυρμό του πατριωτισμού" τους και να αναφέρουν ότι "η επιτυχία του Λουξεμβούργου δεν είναι επίτευγμα στο διηνεκές" (Στ. Παπαθεμελής), ακολούθησαν την προτροπή όσων ζήτησαν "να χαμηλώσουν οι τόνοι" (Χ. Καστανίδης).

Γεγονός που έδωσε για μια ακόμα φορά την ευκαιρία στον πρωθυπουργό, κλείνοντας τις εργασίες της συνεδρίασης, να επαναλάβει τη μεγάλη αλήθεια που επικρατεί στο ΠΑΣΟΚ. Οτι, δηλαδή, "είμαστε όλοι σύμφωνοι στην απαρέγκλιτη και αταλάντευτη εφαρμογή του προγράμματός μας",όπως είπε στη δευτερολογία του.

Το "εναρκτήριο λάκτισμα" για νέο γύρο ρουσφετολογικών προσλήψεων στο δημόσιο τομέα δίνει ουσιαστικά η εγκύκλιος που απέστειλε χτες ο υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης, Αλ. Παπαδόπουλος, σε όλα τα υπουργεία και υπηρεσίες για τον "προγραμματισμό προσλήψεων προσωπικού" για το 1998. Αρκεί να σημειωθεί ότι μέσα στο 1997 έγιναν πάνω από 2.500 προκηρύξεις για διορισμούς και από αυτούς μόνο ένας (1) ήταν μέσω γραπτού διαγωνισμού.

Τα αιτήματα για προσλήψεις από τα υπουργεία και τις υπηρεσίες για το 1998, σύμφωνα με την εγκύκλιο, πρέπει να υποβληθούν μέχρι τις 15 Γενάρη στο υπουργείο, τη γραμματεία του Υπουργικού Συμβουλίου και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

Στην εγκύκλιο επαναλαμβάνονται οι γνωστές προϋποθέσεις για την υποβολή των αιτημάτων, όπως η ύπαρξη πιστώσεων από τον προϋπολογισμό, καθώς και η τήρηση της αναλογίας μια προς πέντε (1:5), μεταξύ αποχωρήσεων και προσλήψεων.

Από τον περιορισμό του 1:5 εξαιρούνται οι μετακλητοί υπάλληλοι, το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, το προσωπικό των ΟΤΑ (α' και β' βαθμού), το προσωπικό των νοσηλευτικών μονάδων, τα μέλη του ΔΕΠ των ΑΕΙ. Επίσης, για το εκπαιδευτικό προσωπικό όλων των βαθμίδων, τα Σώματα Ασφαλείας και το Λιμενικό, καθώς το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό ισχύει η αναλογία 1:1, δηλαδή μια πρόσληψη για κάθε μια αποχώρηση.

Οσον αφορά τις προσλήψεις προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου για κάλυψη παροδικών αναγκών, στην εγκύκλιο επισημαίνεται ότι δε θα εγκρίνονται αν καλύπτουν πάγιες ανάγκες και καλούνται οι υπηρεσίες να καλύπτουν τις πάγιες ανάγκες με τακτικό προσωπικό, αφού προχωρήσουν στις "απαιτούμενες μεταβολές στους οργανισμούς τους"! Η ίδια διαδικασία θα ακολουθηθεί και για τις συμβάσεις έργου, για τις οποίες οι υπηρεσίες, σύμφωνα με την εγκύκλιο, δεν πρέπει να καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

Την έντονη διαμαρτυρία τους για τη δραματική μείωση των αποδοχών τους και τη μη αξιοποίησή τους στον κρατικό μηχανισμό εκφράζουν οι σπουδαστές της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης (ΕΣΔΔ). Συγκεκριμένα με απόφαση του υπουργείου Οικονομικών, από τις 14 Νοέμβρη 1997 καταργείται το "κίνητρο απόδοσης" - πρόβα και για τους υπόλοιπους υπαλλήλους; - που δικαιούνται να παίρνουν ως δόκιμοι δημόσιοι υπάλληλοι, με αποτέλεσμα ο μισθός τους να μειωθεί από 195.000 δρχ. σε 127.000 δρχ., δηλαδή μειώθηκε κατά 68.000 δρχ.! Ετσι, μεταξύ των εκπαιδευομένων στο Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης (ΕΚΔΔ) δημιουργούνται δύο κατηγορίες, οι αποσπασμένοι δημόσιοι υπάλληλοι που εξακολουθούν να παίρνουν το επίδομα και οι νεοεισαχθέντες στο Δημόσιο στους οποίους "σφαγιάστηκε". Επιπλέον, ερωτηματικά προκαλεί το γεγονός ότι η χρηματοδότηση του ΕΚΔΔ και των αποδοχών των καταρτιζόμενων στελεχών γίνεται από την ΕΕ μέσω του προγράμματος "Κλεισθένης", ενώ ο προϋπολογισμός επιβαρύνεται μόνο με 17.000 δρχ. κατά άτομο το μήνα!

Προχτές, ο σύλλογος των σπουδαστών της ΕΣΔΔ οργάνωσε ημερίδα για τορόλο της ΕΣΔΔ και τον εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης στην οποία μίλησαν καθηγητές του Πανεπιστημίου.