Εκθεση - κόλαφο, για τις μεθοδεύσεις κυβέρνησης - TVX αποτελεί η μελέτη του ΙΓΜΕ και του Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου για την επίμαχη Μονάδα Χρυσού στη Χαλκιδική, για την οποία η κυβέρνηση δεσμεύτηκε απέναντι στους Καναδούς, όχι μόνο για την υλοποίησή της, αλλά και για τη χρηματοδότησή της σε ποσοστό 40% από χρήματα του ελληνικού δημοσίου. Τα συμπεράσματα ειδικών ερευνητών άνω των 15 ειδικοτήτων, που εξέτασαν τη δυνατότητα δημιουργίας της Μονάδας δεν ευνοούν τα σχέδια και συμφέροντα της TVX, αφού απορρίπτεται, ως πλέον ακατάλληλη, η χωροθέτησή της στη θέση Ξηρόλακκας που βολεύει την εταιρία, ενώ και οι θέσεις που προτείνονται ως εναλλακτικές εκτιμάται ότι θα έχουν επιπτώσεις στο περιβάλλον.

Τα βασικά συμπεράσματα της μελέτης που αποκάλυψε χτες η εφημερίδα "ΠΟΝΤΙΚΙ", έρχονται να επιβεβαιώσουν τις καταγγελίες της Επιτροπής Αγώνα των κατοίκων του Στρυμονικού Κόλπου, περί μαγειρέματος των αποτελεσμάτων της μελέτης από την κυβέρνηση, η οποία έχει επιδείξει εντυπωσιακή στήριξη των συμφερόντων της καναδέζικης πολυεθνικής. Ολο αυτό το διάστημα της υποτιθέμενης αναμονής της ολοκλήρωσης της μελέτης, αφού αποκαλύπτεται ότι αυτή είχε ολοκληρωθεί και παραδοθεί στους αρμοδίους από τις 2 Δεκέμβρη, πέρα από την τρομοκρατία που έχει εξαπολύσει στην περιοχή της Χαλκιδικής που έφτασε μέχρι το σημείο της καταδίκης των προέδρων 5 κοινοτήτων του Στρυμονικού, επιχείρησε να εκβιάσει την επιστημονική ομάδα του ΙΓΜΕ να αλλάξει τα συμπεράσματα της μελέτης. Οταν αυτό αποδείχτηκε αναποτελεσματικό, κατέφυγε με διάφορους τρόπους στην κατασυκοφάντηση, τόσο του ΙΓΜΕ και των ειδικών του, όσο και του Ινστιτούτου του Παντείου ως συνέχεια της συκοφάντησης των κατοίκων του Στρυμονικού. Ολα αυτά για να στηρίξει μια επένδυση, που, εκτός της πολυεθνικής εταιρίας, δεν υπάρχει κανένας άλλος αρμόδιος φορέας να υποστηρίζει την άνευ όρων και προϋποθέσεων υλοποίηση της εν λόγω Μονάδας.

Το ΙΓΜΕ, όπως προκύπτει από το παραπάνω δημοσίευμα, χωρίς καμία διάθεση να ανατρέψει την επένδυση, προχώρησε στην αξιολόγηση των 13 προτεινόμενων θέσεων (συμπεριλαμβανομένης και της θέσης Ξηρόλακκας που επέβαλε η TVX), με κριτήρια περιβαλλοντικά, οικονομοτεχνικά, κοστολογικά, αλλά και σε συνδυασμό με τις αναπτυξιακές και χωροταξικές επιπτώσεις στη δεύτερη φάση της μελέτης, πλην όμως η μεν προτεινόμενη θέση από την TVX απορρίφθηκε ως η πλέον ακατάλληλη, για όλες δε τις εναλλακτικές θέσεις προκύπτει ότι θα υπάρχει επιβάρυνση περιβαλλοντική, η οποία όμως σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να ξεπεραστεί, μόνο που θα κοστίσει στην εταιρία επιπλέον κόστος το οποίο και δεν είναι διατεθειμένη να καταβάλει. Εδώ έρχεται λοιπόν η κυβέρνηση και βαφτίζοντας ανάπτυξη τα κερδοσκοπικά συμφέροντα των Καναδών, ανέλαβε να"καθαρίσει" για πάρτη τους με κάθε τρόπο και μέσο. Αυτή ήταν η μέχρι τώρα στάση της, που δημιουργεί εύλογα ανησυχίες μέχρι πού μπορεί να φτάσει.

Εργαζόμενοι από κοινού, ΙΓΜΕ και Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης, αφού εξέτασαν την κάθε περίπτωση χωριστά, προχώρησαν ακόμη και σε "συνδυασμούς θέσεων". Εξέτασαν, δηλαδή, τη δυνατότητα υλοποίησης της Μεταλλουργίας (μονάδα εμπλουτισμού) σε διαφορετική θέση από αυτή του φράγματος που απαιτείται για τη συγκέντρωση των αποβλήτων, αφού εντολή τους από την κυβέρνηση, αλλά και πρόθεσή τους δεν ήταν να αποτρέψουν την υλοποίηση της Μονάδας, αλλά να υποδείξουν τους καλύτερους όρους, με βάση τα παραπάνω κριτήρια και, σε τελική ανάλυση, με βάση τα συμφέροντα της ανάπτυξης της Χαλκιδικής και κατά προέκταση της χώρας.

Από τις 4 συνολικά θέσεις που αξιολογήθηκαν στη δεύτερη φάση της μελέτης, η πρώτη, που αποτελεί και επιλογή της TVX, Μεταλλουργία κοντά στο Ορυχείο και το φράγμα 3,5 χιλιόμετρα μακριά, απορρίπτεται για τεχνικούς λόγους. Η λύση επίσης αλλού η Μεταλλουργία και αλλού το φράγμα απορρίπτεται για λόγους οικονομικούς. Η λύση Μεταλλουργία και φράγμα μεταξύ Τσερνόβου και Κηπουρίτσα, επίσης, δεν προτείνεται ως κακή λύση.

Ως πιο ενδεδειγμένη θεωρείται η λύση Μεταλλουργία και φράγμα μαζί στη θέση του Εκκλησιαστικού Μύλου και Κηπουρίτσα. Οπως σημειώνεται στην έκθεση του ΙΓΜΕ για την "αξιολόγηση των παραπάνω συνδυασμών, έγιναν μια σειρά από γεωλογικές, υδρογεωλογικές, γεωτεχνικές, σεισμοδυναμικές και περιβαλλοντικές μελέτες". Και το πόρισμα συνεχίζει: "Επίσης σημαντική παράμετρο στην αξιολόγηση αποτέλεσε το γεγονός ότι στην περιοχή υπάρχει συναφής μεταλλευτική δραστηριότητα, με μεγάλο αριθμό απασχολούμενων και με βασικές υποδομές με συγκεκριμένη χωροθέτηση. Επιπλέον, στη συνολική αξιολόγηση, ελήφθησαν υπόψη τα αναπτυξιακά, περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά των επί μέρους κοινοτήτων της περιοχής".

Ωστόσο, η κυβέρνηση, δέσμια των αντιαναπτυξιακών και αντιλαϊκών επιλογών της, έρχεται να παρακάμψει την επιστημονική αυτή μελέτη, την οποία η ίδια υπέδειξε, πληρώνοντας αδρά, μη διστάζοντας ακόμη και να συκοφαντήσει το επιστημονικό προσωπικό της χώρας, προκειμένου να υποστηρίξει τα συμφέροντα των πολυεθνικών. Στα πλαίσια αυτά, έχει αρχίσει ήδη να διαρρέει πληροφορίες περί αναξιοπιστίας του ΙΓΜΕ, ενώ ταυτόχρονα επιχειρεί να υποτιμήσει γενικότερα το ρόλο της μελέτης, διαρρέοντας επίσης ότι τα αποτελέσματά της δεν έχουν να προσφέρουν σημαντικά και καθοριστικά πράγματα για την εξέλιξη της υπόθεσης της Μονάδας. Το ερώτημα που τίθεται όμως και που θα πρέπει να απαντήσει είναι, τότε γιατί ανέθεσε αυτή τη μελέτη;

Το μέλλον δυο ακόμη επιχειρήσεων του Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων κρίνεται σήμερα στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού, με βάση τα αποτελέσματα των διαγωνισμών για την εκποίησή τους, στα πλαίσια αντίστοιχης κυβερνητικής απόφασης. Πρόκειται για την ΚΕΡΑΦΙΝΑ, που δραστηριοποιείται στο χώρο των ειδών υγιεινής και τη χαρτοβιομηχανία ΜΕΛ. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, αναμένεται η κατακύρωση της προσφοράς της εταιρίας ΝΕΟΚΑΤ για την ΚΕΡΑΦΙΝΑ, με το πρόσχημα της βελτίωσής της κατά 20 εκατ. δρχ. (430 εκατ. από 411 εκατ. της αρχικής)! Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμη και παράγοντες του ΟΑΕ γελούσαν, όταν ήρθε η συγκεκριμένη προσφορά που ήταν και η μοναδική στο σχετικό διαγωνισμό, ενώ, ψάχνοντας να βρουν την ταυτότητα της εταιρίας, κατέληξαν ότι πρόκειται για "αεριτζή". Προκειμένου όμως να ξεμπερδεύουν όπως - όπως, πλαισίωσαν τη ΝΕΟΚΑΤ και διάφοροι άλλοι "επιχειρηματίες", ΝΕΟΦΥΤΟΣ, ΙΠΠΟΚΑΜΠΟΣ και ΦΑΝΗΣ, δημιουργώντας μία κοινοπραξία, απαραίτητη μόνο και μόνο για να χρυσώσουν το χάπι του ξεπουλήματος. Ετσι, σήμερα αναμένεται να πέσουν οι υπογραφές και μία ακόμη κερδοφόρα επιχείρηση με υψηλά μερίδια αγοράς να περάσει στα χέρια ιδιωτών, χωρίς κανένα όρο και με τίμημα μόλις 430 εκατ. δρχ., καταβεβλητέα μάλιστα σε 7 δόσεις!

Στο μεταξύ, νέα "εμπλοκή" παρουσιάζεται στο θέμα της εκποίησης της ΜΕΛ. Μετά την απόρριψη της προσφοράς του Ζερίτη ως πλειοδότη, λόγω του ότι ήταν εκτός των όρων του διαγωνισμού, αποφασίστηκε να οριστεί νέος πλειοδότης ο αμέσως επόμενος, με βάση την προσφορά του, Κοσκινίδης και κλήθηκε να τη βελτιώσει, αφού δεν τηρούσε ούτε τα προσχήματα. Στο μεταξύ, υπέβαλε βελτιωμένη προσφορά και μάλιστα με μεγαλύτερο τίμημα από του Κοσκινίδη, ο επιχειρηματίας Διαμαντίδης που δραστηριοποιείται στο χώρο της εμπορίας του Χάρτου. Ετσι, οι αρμόδιοι στο υπουργείο Ανάπτυξης και τον ΟΑΕ εμφανίζονται να βρίσκονται σε δίλημμα μεταξύ των δύο, καθώς ο μεν πρώτος προσφέρει χαμηλότερο τίμημα, αλλά λόγω της δραστηριότητάς του παρέχει περισσότερα εχέγγυα για τη λειτουργία της επιχείρησης, ο μεν δεύτερος προσφέρει καλύτερο τίμημα, αλλά δεν έχει παραγωγική δραστηριότητα. Ετσι εκτιμάται ότι σήμερα ή θα αποφασιστεί η κατακύρωση της προσφοράς του Διαμαντίδη, ή να κληθούν εκ νέου και οι δύο για περαιτέρω βελτίωση των προσφορών τους.

Ωστόσο, το θέμα φέρεται να είναι περισσότερο απλό. Οπως αναφέρουν έγκυρες πληροφορίες, στόχος μέσα από όλα αυτά είναι να περάσει και η ΜΕΛ στο γνωστό βιομήχανο Π. Ζερίτη. Η "εμπλοκή" αυτή φέρεται σχεδιασμένη, έτσι ώστε ο διαγωνισμός να κηρυχτεί άγονος και να πάμε σε δεύτερο με νέους όρους που θα εξυπηρετούν τις επιδιώξεις του Ζερίτη, ο οποίος θέλει να βάλει στο χέρι το ενεργητικό της εταιρίας, χωρίς να αναλάβει τις οικονομικές της υποχρεώσεις. Το γεγονός ότι το υπουργείο Ανάπτυξης δε φημίζεται για την ευαισθησία του στο θέμα της βιωσιμότητας των επιχειρήσεων που εποπτεύει, επιβεβαιώνει ως ένα πολύ μεγάλο βαθμό το παραπάνω σενάριο, που θέλει μάλιστα να έχει βάλει το ίδιο τον Διαμαντίδη να υποβάλει βελτιωμένη προσφορά για να εξελιχθούν τα πράγματα αναλόγως.

Το κακό με τα διαφόρων μορφής ...έκτακτα δάνεια, που "προσφέρουν" οι τράπεζες προς τους εργαζόμενους, έχει παραγίνει. Οι τραπεζίτες, εκμεταλλευόμενοι με τον πιο στυγνό τρόπο τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος και κύρια το πρόβλημα ρευστότητας, παροτρύνουν τους πελάτες τους στο να καλύπτουν τις - υπαρκτές ή μη - ανάγκες τους, με διαφόρων ειδών δάνεια, μετατρέποντάς τους ουσιαστικά σε ομήρους των τραπεζών.

Της μόδας τώρα τείνουν να γίνουν τα "ανοιχτά δάνεια" και τα δάνεια "υπεραναλήψεων" από τρεχούμενους λογαριασμούς καταθέσεων. Με την πρώτη μορφή, υποτίθεται πως η τράπεζα ανά πάσα στιγμή μπορεί να σου δώσει δάνειο μέχρι και 1 εκατ. δρχ., ξεζουμίζοντας τόκους υπερδιπλάσιους από το επιτόκιο καταθέσεων. Η άλλη, πιο πονηρή μορφή, προβλέπει ότι τοποθετείς τις όποιες αποταμιεύσεις σου σε "τρεχούμενο λογαριασμό" για το οποίο σου προσφέρουν επιτόκιο - ψίχουλο κάτω από 5%, δίνοντας τη "δυνατότητα" να πάρεις αυτόματα δάνειο μέχρι και 500.000 δραχμών με επιτόκιο πάνω από 20%!

Εκεί θέλουν να μας πάνε. Αφού εξασφάλισαν τους τρόπους να επιβάλουν την πολιτική λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων, μας ζητούν να την πληρώσουμε κι από πάνω, με τη μέθοδο του φαύλου κύκλου των τραπεζικών δανείων και των ληστρικών επιτοκίων.